IBPP3/443-4/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przekazania budynku na cele osobiste - jest prawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przekazania budynku na cele osobiste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

W dniu 18 września 1995 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowaną na zasadach ogólnych (książka przychodów i rozchodów). Profilem działalności jest handel artykułami elektrycznymi. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 9 listopada 1995 r. Wnioskodawca zakupił na potrzeby firmy używany budynek magazynu spożywczego od Spółdzielni. Kupno budynku magazynowego zostało udokumentowane fakturą VAT. Budynek był kupiony ze stawką 22%. Podatek VAT od kupna budynku został odliczony w całości - czyli przy nabyciu budynku Wnioskodawca odliczył podatek naliczony. Budynek do 30 grudnia 2010 r. znajduje się w środkach trwałych firmy i jest amortyzowany. W budynku od chwili zakupu jest prowadzona wyłącznie działalność gospodarcza firmy Wnioskodawcy. W budynku Wnioskodawca nie dokonywał żadnych ulepszeń, modernizacji ani rozbudowy. Budynek nie był również wynajmowany.

Z dniem 31 grudnia 2010 r. Wnioskodawca likwiduje prowadzoną działalność. Przed likwidacja czyli w dniu 31 grudnia 2010 r. Wnioskodawca przekaże na cele osobiste budynek firmy. W tym celu udokumentuje fakturą VAT wewnętrzną ze stawką VAT "zwolnioną" na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 przekazanie budynku na cele osobiste podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przy przekazaniu budynku na cele osobiste w dniu 30 grudnia 2010 r. Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze stawki VAT zwolnionej, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazując budynek na cele osobiste będzie on objęty zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem wnioskodawcy spełnia on warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia na podstawie powyższego artykułu:

* pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie kupna budynku magazynowego w 1995 r.,

* nie dokonano w nim żadnych ulepszeń,

a pomiędzy pierwszym zasiedleniem i dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata - w przypadku Wnioskodawcy 15 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 9 listopada 1995 r. Wnioskodawca zakupił na potrzeby firmy używany budynek magazynu spożywczego od Spółdzielni. Nabycie budynku magazynowego zostało udokumentowane fakturą VAT ze stawką 22%. Wnioskodawca odliczył w całości podatek VAT od nabycia budynku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przekazanie przez Wnioskodawcę ww. budynku na własne cele osobiste mieści się w pojęciu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Przekazanie na potrzeby osobiste budynku nie będzie miało żadnego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (Wnioskodawca nie będzie już prowadził działalności gospodarczej), a przy nabyciu budynku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, co oznacza, że zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów. Zatem czynność przekazania na potrzeby osobiste budynku będzie w tym przypadku stanowić dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt (jego cześć) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem. Zarówno sprzedaż, jak i najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku, a jeżeli tak to w którym momencie.

Tak więc mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż do pierwszego zasiedlenia budynku doszło w 1995 r. tj. w momencie sprzedaży budynku. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a zamierzonym przekazaniem budynku na własne cele osobiste Wnioskodawcy upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem przekazanie budynku na własne cele osobiste Wnioskodawcy stanowi odpłatną dostawę towarów, które korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).