IBPP3/443-399/09/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-399/09/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 15 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2009 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 maja 2009 r. znak: IBPP3/443-252/09/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 marca 2009 r. nowej ustawy o podatku akcyzowym, przerzucającej obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z wytwórcy energii na sprzedawcę energii nabywcom końcowym, Wnioskodawca posiadający koncesję na obrót i dystrybucję energii elektrycznej, zobowiązany został do zapłaty akcyzy od energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym. Poniżej Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny i powstałe na jego gruncie zapytania.

Straty energii elektrycznej w Przedsiębiorstwie wyliczane są jako różnica bilansowa pomiędzy zakupem energii od Dostawców a sprzedażą energii Odbiorcom końcowym i zużyciem na potrzeby własne Przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo w swojej dotychczasowej działalności nie stwierdziło występowania strat handlowych (kradzieży energii).

Straty energii wyliczone jak wyżej zawierają straty energii powstałe w sieci elektroenergetycznej w wyniku dystrybucji energii do Odbiorców końcowych oraz straty wynikające ze zużycia energii na potrzeby własne Przedsiębiorstwa, prowadzącego działalność m.in. w zakresie dostawy mediów (energia elektryczna, ciepło, gaz ziemny, woda) oraz gazów technicznych.

Przedsiębiorstwo straty energii powstałe w wyniku zużycia na potrzeby własne traktuje jak straty powstałe w wyniku dystrybucji i nie nalicza od tej energii podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy straty te można traktować jako energię nie będącą przedmiotem opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z zapisem art. 9 Ust. 2 ustawy nie należy naliczać akcyzy od strat powstałych w wyniku zużycia energii na potrzeby własne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

produkcja wyrobów akcyzowych;

2.

wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3.

import wyrobów akcyzowych;

4.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

5.

wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1.

nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;

2.

będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

3.

u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;

4.

będący przedstawicielem podatkowym;

5.

będący zarejestrowanym handlowcem - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz osoby trzeciej.

Stosownie do art. art. 11 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1.

nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 pkt 19 ww. ustawy jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019 z późn. zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

Opodatkowaniu akcyzą podlega zatem (art. 9 ust. 1 pkt 1-6 ustawy):

* nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

* sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

* zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

* zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

* import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

* zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu,

* import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

W związku z powyższym sprzedaż energii elektrycznej przez Wnioskodawcę, który posiada koncesję na dystrybucję i obrót energią elektryczną, do nabywców końcowych podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Wnioskodawca na podstawie art. 13 ust. 1 ww. ustawy jest podatnikiem podatku akcyzowego obowiązanym do zapłaty podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 cyt. ustawy za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem akcyzowym straty technologiczne powstałe w skutek przesyłu lub dystrybucji, za wyjątkiem zużytej energii dla potrzeb przesyłu lub dystrybucji energii elektrycznej. Również straty energii powstałe wyniku zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym o ile nie będą to straty technologiczne powstałe w skutek przesyłu.

Reasumując, jedynie różnice bilansowe, o których mowa we wniosku, powstałe w wyniku zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne, w związku ze stratami powstałymi w wyniku przesyłania energii elektrycznej nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania strat energii wyniku dystrybucji oraz w zakresie opodatkowania sprzedaży energii będzie przedmiotem odrębnych interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl