IBPP3/443-397/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 8 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 458/21 dokonywanej w trybie egzekucji w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 31 maja 2011 r. oraz pismem z dnia 1 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 458/21 dokonywanej w trybie egzekucji w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Działając na podstawie tytułu wykonawczego Sądu Okręgowego z dnia 15 listopada 2006 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym wszczął przeciwko dłużnikowi Spółce z o.o. postępowanie egzekucyjne, którego przedmiotem jest działka nr 458/21, dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzona jest księga wieczysta. Komornik ustalił, iż na podstawie umowy sprzedaży aktu notarialnego z dnia 10 stycznia 2005 r., zmienionej aneksem z dnia 4 lutego 2005 r., oraz z dnia 14 lutego 2005 r., sporządzonych przed notariuszem Spółka z o.o. dłużnik kupiła od R spółki z o.o. własności działki nr 458/6 oraz nr 458/9. Po przekształceniach geodezyjnych z tych działek powstała m in. działka nr 458/21. Przystępując do umowy strony przedstawiły wypis z rejestru gruntów, według stanu na dzień 7 stycznia 2005 r., wydany przez Urząd Miasta, z którego wynikało, że działki objęte księgą wieczystą położne są w terenach oznaczonych symbolem R RH (rola, rola klasy H) w całości. Przystępując do umowy przedstawiciele R spółki z o.o. (sprzedającego) oraz spółki z o.o. dłużnika oświadczyli, iż obydwie spółki są podatnikami podatku od towarów i usług VAT i podatek ten opłacają. W punkcie XVI umowy notarialnej z dnia 14 lutego 2005 r. stwierdzono, że podatku od czynności cywilnoprawnej nie pobrano, albowiem na sprzedaż nieruchomości zostanie wystawiona przez stronę sprzedająca faktura VAT. Oświadczeniem z dnia 14 marca 2011 r. prezes zarządu spółki z o.o. dłużnika stwierdził, że niezabudowana nieruchomość stanowiąca działkę nr 458/21, obj. księgą wieczystą nie jest towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Poinformował również, iż transakcja zakupu gruntu nie była zwolniona z podatku od towarów i usług. Cena sprzedaży obejmowała kwotę netto i podatek VAT, który w całości został odliczony przez spółkę z o.o. dłużnika. Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 11 stycznia 2009 r., sporządzonego przez biegłego sądowego Rzeczoznawcę Majątkowego ustalono, iż działka nr 458/21 stanowi działkę niezabudowaną, nieużytek porośnięty luźno drzewami samosiejkami. Obszar, na którym położona jest przedmiotowa działka nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla miasta. Przeznaczenie obszaru określa Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta (uchwała Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2003 r.). Według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta nieruchomość położona jest w obszarze przewidzianym pod zabudowę jednorodzinną. Dla przedmiotowego rejonu została wydana decyzja z dnia 21 października 2008 r. o ustaleniu warunków zabudowy, która określiła dla działki 458/6 (z której wydzielono przedmiotową działkę następujące warunki zabudowy: budowa budynku biurowo hotelowego).

Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 11 stycznia 2009 r., sporządzonego przez biegłego sądowego rzeczoznawcę majątkowego ustalono, że według Urzędu Miasta działka ewidencyjna nr 458/6 została przekształcona w działkę nr 458/18, a następnie podzielona na działki nr 458/20 i nr 458/21. Przedmiotem zapytania jest działka nr 458/21.

Na podstawie operatu szacunkowego z dnia 11 stycznia 2009 r., sporządzonego przez biegłego sądowego Rzeczoznawcę Majątkowego ustalono, iż działka nr 458/21 stanowi działkę niezabudowaną, nieużytek porośnięty luźno drzewami samosiejkami. Obszar działki nr 458/21 nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta. Przeznaczenie obszaru określa Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta (uchwała Rady Miasta z dnia 16 kwietnia 2003 r.). Według Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta działka nr 458/21 położona jest w obszarze przewidzianym pod zabudowę jednorodzinną. Dla przedmiotowego rejonu została wydana decyzja z dnia 21 października 2008 r. o ustaleniu warunków zabudowy, która określiła dla działki 458/6 (z której wydzielono działkę nr 458/21) następujące warunki zabudowy: budowa budynku biurowo hotelowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Komornik Sądowy przy Sadzie Rejonowym wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w odniesieniu do działki nr 458/21, obj. księgą wieczystą, stanowiącą własność dłużnika jest zobowiązany jako płatnik podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji odprowadzić podatek VAT w wysokości 23% kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w odniesieniu do działki nr 458/21, obj. księgą wieczystą, stanowiącą własność dłużnika jest zobowiązany jako płatnik podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji odprowadzić podatek VAT w wysokości 23% kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości, gdyż nieruchomość objęta postępowaniem egzekucyjnym, ani podmiot dłużnika nie jest objęty zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 18 ustawy o VAT stanowi, iż organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Stosownie do § 23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Za osoby uprawnione do wystawiania faktur w imieniu organów egzekucyjnych uważa się kierowników tych organów lub osoby przez nich upoważnione.

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 i 7 ust. 1, jak również zawierać:

Kopię faktury, o której mowa w ust. 1-4, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do faktur przesłanych w formie elektronicznej.

Przepisy § 8-16, § 19 ust. 2 i § 20-22 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym wykonuje czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego przeciwko dłużnikowi będącemu czynnym podatnikiem VAT (opłacający podatek VAT) w odniesieniu do działki nr 458/21. Działka nr 458/21 stanowi działkę niezabudowaną, nieużytek porośnięty luźno drzewami samosiejkami. Obszar działki nr 458/21 nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka nr 458/21 położona jest w obszarze przewidzianym pod zabudowę jednorodzinną. Dla przedmiotowego terenu została wydana decyzja z dnia 21 października 2008 r. o ustaleniu warunków zabudowy, która określiła dla działki 458/6 (z której wydzielono działkę nr 458/21) następujące warunki zabudowy: budowa budynku biurowo hotelowego.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Natomiast w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zdarzenie przyszłe komornik sądowy dokonuje w imieniu podatnika - dłużnika będącego czynnym podatnikiem VAT dostawy działki 458/21. Działka nr 458/21 według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta położona jest w obszarze przewidzianym pod zabudowę jednorodzinną. Dla przedmiotowego terenu została wydana w dniu 21 października 2008 r. decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, która określiła dla działki 458/6, z której wydzielono działkę nr 458/21 warunki zabudowy tj. budowę budynku biurowo hotelowego. Zatem prowadzona przez komornika sądowego sprzedaż niezabudowanej działki nr 458/21 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, a komornik sądowy jako płatnik będzie zobowiązany do odprowadzenia tego podatku do właściwego urzędu skarbowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.