IBPP3/443-382/14/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ufiskalnienia kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ufiskalnienia kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W związku z planem otwarcia nowego punktu sprzedaży w dniu 1 kwietnia 2011 r. zakupiona została nowa kasa fiskalna.... Niestety, do otwarcia nowego punktu nie doszło, kasa nie została ufiskalniona i służyła do szkolenia nowego personelu w zakresie obsługi. Rozwój firmy spowodował bieżące zapotrzebowanie ww. kasy w charakterze nowego stanowiska kasowego co wymaga jej ufiskalnienia. Kasa w momencie zakupu miała aktualna homologację ministerstwa finansów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy ufiskalnienie tej kasy jest zgodne z aktualnymi przepisami.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Kasa była zakupiona i uzytkowana w okresie kiedy homologacja obowiązywała. Ufiskalnienie jest to tylko zmiana sposobu użytkowania kasy, a więc nie jest sprzeczne z rozporządzeniem z dnia 14 marca 2013 r. § 35.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Stosownie do ust. 7a pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Przepis art. 111 ust. 3c ustawy stanowi, że podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Stosownie do treści art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 111 ust. 6b ustawy, producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących, służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono ponadto w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) w sprawie kas rejestrujących. Zgodnie z § 2 pkt 2 tego rozporządzenia - ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o fiskalizacji kasy - rozumie się przez to jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego.

Zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, w związku z planem otwarcia nowego punktu sprzedaży, w dniu 1 kwietnia 2011 r. zakupił nową kasa fiskalną. Do otwarcia nowego punktu nie doszło, kasa nie została ufiskalniona i służyła do szkolenia nowego personelu w zakresie obsługi. Rozwój firmy spowodował bieżące zapotrzebowanie kasy w charakterze nowego stanowiska kasowego co wymaga jej ufiskalnienia. Kasa w momencie zakupu miała aktualną homologację ministerstwa finansów.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy powstały na gruncie stosowania przepisu § 35 rozporządzenia z dnia 11 marca 2013 r. Zdaniem Wnioskodawcy znajdzie on zastosowanie w przedstawionym opisie sprawy, ponieważ kasa była zakupiona i użytkowana w okresie kiedy homologacja obowiązywała, a ufiskalnienie jest to tylko zmiana sposobu użytkowania kasy. Powyższe zdaniem Wnioskodawcy nie jest sprzeczne z § 35 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy, należy w pierwszej kolejności zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie posługują się pojęciem homologacja. Homologacja kasy rejestrującej to potoczne, nie mające odniesienia w przepisach prawa z zakresu kas rejestrujących, określenie procesu wydawania potwierdzenia spełnienia przez dany typ kasy rejestrującej funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Funkcje, które kasa rejestrująca musi spełniać określone są w art. 111 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, zostały uregulowane w obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363). Poprzednio, do 31 marca 2014 r., określone były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Do 31 sierpnia 2011 r., zgodnie z art. 111 ust. 6b ustawy o VAT - producenci krajowi i importerzy kas rejestrujących byli obowiązani do uzyskania dla kas służących do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, potwierdzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ppkt c ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), od dnia 1 września 2011 r. Prezes Głównego Urzędu Miar wykonuje zadania w zakresie potwierdzania spełniania przez kasy rejestrujące funkcji, kryteriów i warunków technicznych, którym muszą one odpowiadać.

Do 31 sierpnia 2011 r. uzyskanie tzw. homologacji czyli potwierdzenia spełniania przez kasy funkcji wymienionych w ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy, następowało w drodze potwierdzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych a po tej dacie następuje w drodze potwierdzenia wydawanego przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

Tak więc przez pojęcie "homologacja" należy rozumieć odpowiednie potwierdzenie wydane do 31 sierpnia 2011 r. przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych a po tej dacie przez Prezesa Głównego Urzędu Miar.

Jak wynika z treści wniosku, kasa zakupiona przez Wnioskodawcę w dniu 1 kwietnia 2011 r. posiadała "aktualną homologację ministra finansów". Należy zatem uznać, że kasa ta posiadała potwierdzenie spełniania funkcji wymienionych w ust. 6a ustawy o VAT oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, wydane przez ministra finansów.

W tak przedstawionym opisie sprawy do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia, czy kasa, która nie była ufiskalniona i wykorzystywana do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego a służyła do szkolenia personelu, może obecnie zostać wykorzystana w charakterze nowego stanowiska kasowego i w tym celu zostać ufiskalniona.

Zgodnie z § 35 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności:

- mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Zauważyć w tym miejscu należy, że rozporządzenie z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących stanowi w znacznej części powielenie regulacji prawnych już istniejących, określonych w poprzedzającym rozporządzeniu z Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. W przypadku nowych regulacji wprowadzono przepisy przejściowe. Wprowadzone w przepisach przejściowych odpowiednio długie terminy umożliwiające stosowanie kas na dotychczasowych warunkach miały na celu umożliwienie podmiotom dostosowanie się do ww. wymogów.

Cyt. § 35 rozporządzenia jest przepisem przejściowym i ma na celu umożliwienie kontynuowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących, które są użytkowane i zostały nabyte w okresie obowiązywania stosownych potwierdzeń (Ministra Finansów bądź Prezesa Głównego urzędu Miar).

Warunkiem zastosowania cyt. § 35 rozporządzenia z dnia 14 marca 2014 r. jest jednak spełnienie dwóch przesłanek:

* kasa w momencie zakupu musi posiadać stosowne potwierdzenie (tzw. "homologację"), oraz

* kasa musi być użytkowana przez podatnika.

Przy czym przez "użytkowanie" należy rozumieć wykorzystywanie kasy do ewidencji obrotu kwot podatku należnego, co wynika wprost z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT: "podatnicy (...) są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących". Powyższe wynika także wprost z § 35 rozporządzenia, w którym stwierdzono, że "podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie ważności (...) mogą je nadal stosować do prowadzenia ewidencji (...)". Z powyższego jednoznacznie wynika, że "użytkowanie" kasy odnosi się do jej użytkowania w rozumieniu nadanym przepisami o VAT, czyli do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, nie odnosi się natomiast do użytkowania kasy w sensie jej dowolnego wykorzystywania (np. do prowadzenia szkoleń).

Kasa rejestrująca jest urządzeniem, które służy ze swojego założenia do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, co wynika wprost z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Również z cyt. wyżej art. 111 ust. 3c ustawy o VAT, wprost wynika, co ustawodawca rozumie przez użytkowanie kasy. Zgodnie z tym przepisem "podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar (...)". Zatem użytkowanie kasy rejestrującej w myśl przepisów ustawy o VAT oznacza używanie jej do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego.

Należy w tym miejscu podkreślić, że użytkowanie kasy rejestrującej nałożone przepisami podatku od towarów i usług jest użytkowaniem na potrzeby wywiązania się podatnika z obowiązków nałożonych przepisami prawa podatkowego. Natomiast kasa rejestrująca może być również używana do innych celów niż rejestrowanie obrotu i kwot podatku należnego, np. do celów szkoleniowych. W takiej sytuacji jednak nie jest to użytkowanie kasy do celów, do których co do zasady jest przeznaczona.

Należy także zauważyć, że na podatniku użytkującym kasy do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego spoczywa szereg obowiązków, które nie ciążą na podatniku wykorzystującym kasę do celów innych niż podatkowe (np. do celów szkoleniowych). I tak na podatniku takim nie ciąży wspomniany obowiązek fiskalizacji kasy, obowiązkowy przegląd techniczny kasy (§ 34 rozporządzenia z 14 marca 2014 r.), czy zgłoszenie kasy do użytkowania. Podatnik wykorzystujący kasę do innych celów niż ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego nie nabywa też prawa do ulgi na zakup kasy.

Jak z powyższego wynika, użytkowanie kasy o którym mowa w § 35 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. oznacza użytkowanie kasy do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, a nie jej użytkowanie w ogóle, w innym np. szkoleniowym celu. Cyt. § 35 zwalnia z obowiązku uzyskania potwierdzenia (tzw. homologacji) jedynie tych podatników, którzy użytkują kasy ewidencjonując na nich obrót i kwoty podatku należnego. Zakup kasy w momencie kiedy posiadała aktualną homologację nie oznacza, że kasa może zostać ufiskalniona w dowolnym momencie. Fiskalizacja może odbyć się tylko w odniesieniu do kasy posiadającej w momencie fiskalizacji ważną homologację. Natomiast § 35 rozporządzenia odnosi się do podatników, którzy dokonali już fiskalizacji kas i rozpoczęli ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, czyli do podatników użytkujących kasy do ewidencjonowania.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania § 35 rozporządzenia z 14 marca 2014 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.