IBPP3/443-368/11/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. (data wpływu 8 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.), pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.) oraz pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pozostającej w użytkowaniu wieczystym - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 4 lutego 2011 r. oraz z dnia 14 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pozostającej w użytkowaniu wieczystym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lutego 2011 r., znak: IBPP3/443-970/10/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest w upadłości likwidacyjnej stosownie do postanowienia Sądu Rejonowego od dnia 21 grudnia 2009 r. Podstawą prowadzenia działalności jest umowa spółki komandytowej zawarta w dniu 26 kwietnia 2007 r. - akt notarialny, zmieniona aktem notarialnym z dnia 19 października 2007 r. Komplementariuszem, odpowiedzialnym bez ograniczeń za zobowiązania Wnioskodawcy jest Spółka z o.o. znajdująca się od 19 czerwca 2009 r. w upadłości likwidacyjnej, posiadająca wkłady w wysokości 52 000,00 zł tj. 65% wszystkich wkładów.

Funkcję zarządu Wnioskodawcy pełni syndyk masy upadłości Spółka z o.o. w upadłości likwidacyjnej. Komandytariuszami są 2 osoby fizyczne, odpowiadające za zobowiązania spółki do wysokości sumy komandytowej. Wnioskodawca jest wpisany do ewidencji KRS. Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni 9,7896 ha (składającej się z działki nr 412 o powierzchni 2,5121 ha, działki nr 413 o powierzchni 1,7508 ha i działki zabudowanej o nr 422 o powierzchni 5,5267 ha). Na opisanych działkach upadły zamierzał wybudować "Centrum Handlowo-Usługowe (...)". Dla zamierzonego celu posiadał wymagane decyzje i zezwolenia. Zgodnie z wydanym postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2010 r. przez Sędziego Komisarza Syndyk zamierza sprzedać w drodze przetargu prawo wieczystego użytkowania trzech działek. Ogłoszenie o sprzedaży ukazało się w prasie w dzienniku o zasięgu krajowym. Pytania syndyka dotyczą konsekwencji podatkowych takiego zbycia w przyszłości.

Status prawny działek

Dla przedmiotowych nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy. Kompleks działek (działka nr 412, nr 413, 422) leży w terenach oznaczonych symbolami: PSII, Tr, Ba, Pslll, Rllla, N, Lslll, S-Psll. Teren, w którym zlokalizowane są przedmiotowe działki oznaczony jest w obowiązującym Miejskim Planie Zagospodarowania Przestrzennego (uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 kwietnia 2007 r.) symbolem 1UC - tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o pow. sprzedaży powyżej 2000 m ² zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Prezydenta Miasta. Kształt kompleksu jest nieregularny, jest to teren po byłej cegielni z pozostałymi resztkami zabudowy (wiaty do suszenia cegły, komin pieca, fundamenty po budynkach itp.).

Na obrzeżu działki nr 422 o powierzchni 5,5267 ha w jej części środkowej znajduje się budynek mieszkalny, murowany (o powierzchni 96 m ^2, zamieszkały przez dwie rodziny), murowany budynek gospodarczy (o powierzchni 25 m ^2,) oraz pomieszczenie gospodarcze (o powierzchni 8 m ²).

Sposób nabycia działek

Prawo wieczystego użytkowania działek o nr 412, 413, 422 łącznego obszaru 9,7896 ha i prawo własności zabudowań, stanowiących odrębną od gruntu zabudowań było przedmiotem umowy sprzedaży na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 czerwca 2007 r. Zbywcą przedmiotowego prawa była osoba fizyczna - która to stosownie do zapisów aktu notarialnego nabyła przedmiotowe prawa użytkowania wieczystego i prawo własności nieruchomości w dniu 1 czerwca 2007 r. od Spółki z o.o. "T"), zaś nabywcą: Wnioskodawca.

Stosownie do zapisu aktu notarialnego strony umowy oświadczyły, iż "żadna ze stron z tytułu dokonania tej czynności nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług". Z tytułu tego nabycia Wnioskodawca nie dokonał więc odliczenia podatku naliczonego. Syndyk masy upadłości Wnioskodawcy zamierza dokonać w drodze przetargu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania wskazanych nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego i z uzyskanej kwoty - stosownie do przepisów prawa upadłościowego w ramach odrębnego planu podziału zaspokoić wierzycieli posiadających zabezpieczenia rzeczowe w drodze hipotek.

Ponadto w piśmie z dnia 4 lutego 2011 r. Wnioskodawca poinformował, iż według swojej wiedzy i opisu wskazanego w opinii rzeczoznawcy majątkowego murowany budynek gospodarczy oraz pomieszczenie gospodarcze nie były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Dodatkowo w piśmie z dnia 8 marca 2011 r., Wnioskodawca wskazał, iż na działce nr 422 znajduje się: budynek mieszkalny, budynek gospodarczy, pomieszczenie gospodarcze, wiaty do suszenia cegły, komin pieca, fundamenty po budynkach.

Wobec wiaty, komina, fundamentów, budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego, pomieszczenia gospodarczego nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wiata, komin, fundamenty, budynek mieszkalny, budynek gospodarczy, pomieszczenie gospodarcze nie były przedmiotem ulepszeń w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Wiata (trwale związana z gruntem) - symbol PKOB 1252, komin (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 2301, budynek mieszkalny (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 1110, budynek gospodarczy (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 1271, pomieszczenie gospodarcze (trwale związane z gruntem) - symbol PKOB 1271.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży przez syndyka prawa użytkowania wieczystego działki nr 422 wraz z prawem własności zabudowań, stanowiących odrębną od gruntu zabudowań położonych na ww. działce, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega min. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, za towary rozumie się także budynki i budowle lub ich części oraz grunty. Określone budynki lub budowle mogą korzystać z określonych w przepisach zwolnień z podatku od towarów i usług. Zgodnie § 12 ust. 1 pkt 11 Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) "zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku". Zwolnione z podatku VAT jest zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle wskazanego przepisu o stawce obowiązującej przy dostawie obejmującej grunt, na którym posadowiony jest budynek lub budowla, decydują zasady opodatkowania tego budynku lub budowli, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli.

W konsekwencji jeżeli obiekt będący przedmiotem dostawy (budynek lub budowla osadzony na gruncie) jest zwolniony z podatku od towarów i usług, to dostawa gruntu również korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Z uwagi na treść § 12 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia oraz fakt, że zbycie prawa wieczystego użytkowania jest równoznaczne z przeniesieniem uprawnień do dysponowania gruntem, powyższe zasady stosuje się również do sprzedaży wieczystego użytkowania gruntu oraz sprzedaży budynków i budowli na takim gruncie posadowionych. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy zawarto definicję pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce więc, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Zdaniem syndyka w opisanym stanie przyszłym zostaną spełnione warunki zwolnienia z opodatkowania dostawy budynku oraz budowli posadowionych na działce nr 422 na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10. W analizowanej sprawie dostawa budynku (przeniesienie jego własności w drodze sprzedaży przez Spółkę wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się znajduje) nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia budynku.

Wskazują na to poniższe okoliczności:

Ponadto wskazać należy, iż:

Z uwagi na powyższe, dostawa budynku obejmująca jego sprzedaż przez syndyka będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10. Oznacza to, że sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 422 wraz z posadowionym na nim budynkiem będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z § 12 ust. 1 pkt 11 powołanego wyżej rozporządzenia.

Ponadto w powyżej powołanym piśmie z dnia 8 marca 2011 r. Wnioskodawca dokonał sprostowania własnego stanowiska sformułowanego we wniosku z dnia 2 grudnia 2010 r. zapisu "W analizowanej sprawie dostawa budynku (przeniesienie jego własności w drodze sprzedaży przez Spółkę wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się znajduje) nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia budynku.", było omyłką pisarską, gdyż jak wynika ze stanu faktycznego murowany budynek gospodarczy oraz pomieszczenie gospodarcze nie były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), w tym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przepisie tym jest mowa o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. "Dostawa towarów" nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego.

Odnosząc się do kwalifikacji czynności, których przedmiotem jest wieczyste użytkowanie gruntów zauważyć należy, iż grunty są w rozumieniu ww. ustawy towarem.

Z przepisów regulujących to prawo rzeczowe wynika, że w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać Ma on zatem prawo rozporządzania gruntem jak właściciel.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Kwestię opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

A zatem do czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli albo ich części, która objęta jest zwolnieniem od podatku, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu związanego z tym obiektem również podlega zwolnieniu od podatku.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Przy czym przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne, które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Natomiast w myśl art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższego wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części co do zasady jest zwolniona od podatku VAT. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ponadto biorąc pod uwagę, iż brak jest w ustawie o VAT definicji budynku i budowli, należy w celu określenia tych definicji odnieść się do stosownych aktów prawnych.

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynkami natomiast są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, które przystosowane są przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą zaś, w świetle art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni 9,7896 ha (składającej się z działki nr 412 o powierzchni 2,5121 ha, działki nr 413 o powierzchni 1,7508 ha i działki zabudowanej o nr 422 o powierzchni 5,5267 ha). Na opisanych działkach upadły zamierzał wybudować "Centrum Handlowo-Usługowe (...)". Dla zamierzonego celu posiadał wymagane decyzje i zezwolenia. Zgodnie z wydanym postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2010 r. przez Sędziego Komisarza Syndyk zamierza sprzedać w drodze przetargu prawo wieczystego użytkowania trzech działek.

Dla przedmiotowych nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy. Kompleks działek (działka nr 412, nr 413, 422) leży w terenach oznaczonych symbolami: PSII, Tr, Ba, Pslll, Rllla, N, Lslll, S-Psll. Teren, w którym zlokalizowane są przedmiotowe działki oznaczony jest w obowiązującym Miejskim Planie Zagospodarowania Przestrzennego (uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 kwietnia 2007 r.) symbolem 1UC - tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o pow. sprzedaży powyżej 2000 m ^2, zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Prezydenta Miasta. Kształt kompleksu jest nieregularny, jest to teren po byłej cegielni z pozostałymi resztkami zabudowy (wiaty do suszenia cegły, komin pieca, fundamenty po budynkach itp.).

Na obrzeżu działki nr 422 w jej części środkowej znajduje się budynek mieszkalny, murowany (o powierzchni 96 m ²)., zamieszkały przez dwie rodziny), murowany budynek gospodarczy (o powierzchni 25 m ²).) oraz pomieszczenie gospodarcze (o powierzchni 8 m ²).

Prawo wieczystego użytkowania działek o nr 412, 413, 422 łącznego obszaru 9,7896 ha i prawo własności zabudowań, stanowiących odrębną od gruntu zabudowań było przedmiotem umowy sprzedaży na podstawie aktu notarialnego z dnia 18 czerwca 2007 r. Zbywcą przedmiotowego prawa była osoba fizyczna (...) zaś nabywcą Wnioskodawca.

Stosownie do zapisu aktu notarialnego strony umowy oświadczyły, iż "żadna ze stron z tytułu dokonania tej czynności nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług". Z tytułu tego nabycia Wnioskodawca nie dokonał więc odliczenia podatku naliczonego. Syndyk masy upadłości Wnioskodawcy zamierza dokonać w drodze przetargu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania wskazanych nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego i z uzyskanej kwoty - stosownie do przepisów prawa upadłościowego w ramach odrębnego planu podziału zaspokoić wierzycieli posiadających zabezpieczenia rzeczowe w drodze hipotek.

Według wiedzy Wnioskodawcy i opisu wskazanego w opinii rzeczoznawcy majątkowego murowany budynek gospodarczy oraz pomieszczenie gospodarcze nie były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Na działce nr 422 znajduje się: budynek mieszkalny, budynek gospodarczy, pomieszczenie gospodarcze, wiaty do suszenia cegły, komin pieca, fundamenty po budynkach, zaś działki nr 412, 413 są gruntami niezabudowanymi.

Wobec wiaty, komina, fundamentów, budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego, pomieszczenia gospodarczego nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wiata, komin, fundamenty, budynek mieszkalny, budynek gospodarczy, pomieszczenie gospodarcze nie były przedmiotem ulepszeń w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Wiata (trwale związana z gruntem) - symbol PKOB 1252, komin (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 2301, budynek mieszkalny (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 1110, budynek gospodarczy (trwale związany z gruntem) - symbol PKOB 1271, pomieszczenie gospodarcze (trwale związane z gruntem) - symbol PKOB 1271.

Murowany budynek gospodarczy oraz pomieszczenie gospodarcze nie były oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, iż planowane przez Wnioskodawcę zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości - działki nr 422 o powierzchni 5,5267 ha należy uznać za zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej.

Na działce nr 422 znajdują się bowiem następujące budynki i budowle trwale z gruntem związane: wiaty do suszenia cegły - symbol PKOB 1252, komin pieca-symbol PKOB 2301, budynek mieszkalny - symbol PKOB 1110, budynek gospodarczy - symbol PKOB 1271, pomieszczenie gospodarcze-symbol PKOB 1271. Ponadto na działce nr 422 znajdują się również fundamenty po budynkach.

Wskazać w tym miejscu należy, iż pomimo tego, że częściowo powyższe obiekty stanowią jedynie pozostałości po zabudowaniach byłej cegielni (resztki zabudowy), to dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek, czy też budowlę, teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym. Dopiero jeśli na skutek podjętych prac rozbiórkowych przestanie on spełniać kryteria przewidziane dla budynku lub budowli, teren na którym taki obiekt się uprzednio znajdował, staje się gruntem niezabudowanym. Na powyższe bez wpływu pozostaje również okoliczność, iż wartość przeznaczonego do rozbiórki obiektu może być znikoma lub wręcz może być on pozbawiony wartości rynkowej (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Po 106/10).

Z opisu sprawy wynika, iż wobec wiaty, komina, fundamentów, budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego, pomieszczenia gospodarczego nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

A zatem w odniesieniu do planowanego przez Wnioskodawcę zbycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej - działki nr 422 o powierzchni 5,5267 ha stwierdzić należy, iż nastąpi ono w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i dopiero planowane przez Wnioskodawcę zbycie przedmiotowej nieruchomości stanowić będzie oddanie jej do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z konstrukcji katalogu zwolnień wymienionego w art. 43 ustawy o VAT wynika, że jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż przy transakcji z dnia 18 czerwca 2007 r. stosownie do zapisu aktu notarialnego strony umowy oświadczyły, iż "żadna ze stron z tytułu dokonania tej czynności nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług". Z tytułu tego nabycia Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego.

Wiata, komin, fundamenty, budynek mieszkalny, budynek gospodarczy, pomieszczenie gospodarcze nie były przedmiotem ulepszeń w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o VAT.

Zatem spełnione zostały przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i lit. b) ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione przepisy prawa oraz okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, zbycie budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego, pomieszczenia gospodarczego, wiat do suszenia cegły, komina pieca oraz fundamentów po budynkach korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż chociaż zbycie to nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, to w stosunku do tych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak również Wnioskodawca nie ponosił w stosunku do tych nieruchomości żadnych wydatków na ich ulepszenie.

Ponadto należy zauważyć, iż opodatkowanie sprzedaży działki nr 422 (gruntu) pozostaje w związku nie tylko z opodatkowaniem usytuowanego na jej terenie budynku mieszkalnego - jak wskazał Wnioskodawca - lecz wszystkich znajdujących się na niej budowli budynków trwale z gruntem związanych.

Z uwagi na fakt, iż sprzedaż powyższych nieruchomości będzie zwolniona od podatku, również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, z którym nieruchomości te sa związane w sposób trwały, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.

A zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki zabudowanej nr 422 będzie zwolniona z opodatkowania. Jednakże ze względu na to, iż podstawą tego zwolnienia będzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., nie zaś wskazany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pozostającej w użytkowaniu wieczystym. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej pozostającej w użytkowaniu wieczystym została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.