IBPP3/443-364/12/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-364/12/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "XXX" oraz obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "XXX" oraz obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnota Mieszkaniowa podjęła się realizacji projektu pn. "XXX" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Działanie 6.2. Rewitalizacja obszarów zdegradowanych poddziałanie 6.2.2 Rewitalizacja małe miasta.

Szczegółowy zakres prac przedstawia się następująco:

* wymiana więźby dachowej,

* wymiana pokrycia azbestowego na blachodachówkę,

* wykonanie kominów ponad dachem z cegły klinkierowej,

* odtworzenie instalacji odgromowej i ław kominiarskich.

Wydatki na realizację projektu zostaną dofinansowane ze środków pochodzących z Unii Europejskiej do wysokości 85% wydatków kwalifikowanych. Pozostałą część wydatków Wspólnota pokryje z własnych środków finansowych pochodzących ze składek na fundusz remontowy. Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę. Nabywane towary i usługi nie będą służyły prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 6 ustawy o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten daje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Wspólnota Mieszkaniowa powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali i posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z tej ustawy.

Odbiorcą nabywanych towarów i usług jest Wspólnota Mieszkaniowa i to ona występuje jako ostateczny konsument. Wnioskodawca nie świadczy żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali. Zatem uiszczanie przez członków Wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte podatkiem VAT należnym. Wnioskodawca nie świadczy też innych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych (np. nie wynajmuje lokali, nie czerpie dochodów z powierzchni reklamowych), które byłyby opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wspólnota Mieszkaniowa zajmuje się: zgodnie z PKD 6832Z Zarządzaniem nieruchomościami wykonywane na zlecenie.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca na moment składania wniosku o udzielenie interpretacji nie wykonywał działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca takiej działalności nie wykonuje również w chwili obecnej. Zatem przepis art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie ma w chwili obecnej do niego zastosowania.

Mienie powstałe w związku z realizacją projektu opisanego we wniosku nie będzie - zdaniem Wspólnoty - wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych bądź zwolnionych od podatku od towarów i usług. Mienie to stanowić będzie część nieruchomości wspólnej, która wykorzystywana będzie na potrzeby członków Wspólnoty w sposób opisany we wniosku o udzielenie interpretacji. W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, czynności związane z wykorzystaniem tego mienia pozostaną poza zakresem ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w związku z realizacją projektu inwestycyjnego opisanego we wniosku Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT naliczony zawarty w cenie nabywanych towarów i usług.

2.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Wspólnota, nabywając towary i usługi od podmiotów zewnętrznych w celu realizacji robót budowlanych w budynku przy ul. S. w ramach projektu "XXX", nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy tych towarów i usług - z uwagi na brak związku tych zakupów z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

3.

Czy w związku z realizacją opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Wspólnota będzie miała obowiązek dokonania rejestracji dla celów podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1 Wspólnota Mieszkaniowa nie ma prawa do odliczenia podatku VAT. Uzasadnieniem tego stanowiska jest fakt, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie dokonuje sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT i dlatego nie występuje związek między nabywanymi towarami i usługami a sprzedażą opodatkowaną. Odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z dokonywaniem zakupów opodatkowanych w przedmiotowym projekcie jest niemożliwe, ponieważ nie istnieje związek pomiędzy zakupioną usługą lub towarem a sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ad.2 Wspólnota nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług od podmiotów zewnętrznych w celu realizacji robót budowlanych w Budynku przy ul. S. z uwagi na brak związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Konsekwentnie, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: tylko w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei zgodnie z ust. 2 tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów wskazać należy, że Wspólnota potencjalnie mogłaby być podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, jeśli wykonywałaby samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Ad. 3 Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota nie będzie miała obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w związku z realizacją opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Zatem obowiązek rejestracyjny dotyczy podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, wykonujących czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odniesieniu do pytania nr 1 uznać należy, że w stosunku do Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek rejestracyjny, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług.

Przepisy ustawy stanowią o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni", poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa podjęła się realizacji projektu pn. "XXX" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Działanie 6.2. Rewitalizacja obszarów zdegradowanych poddziałanie 6.2.2 Rewitalizacja małe miasta.

Szczegółowy zakres prac przedstawia się następująco:

* wymiana więźby dachowej,

* wymiana pokrycia azbestowego na blachodachówkę,

* wykonanie kominów ponad dachem z cegły klinkierowej,

* odtworzenie instalacji odgromowej i ław kominiarskich.

Wydatki na realizację projektu zostaną dofinansowane ze środków pochodzących z Unii Europejskiej do wysokości 85% wydatków kwalifikowanych. Pozostałą część wydatków Wspólnota pokryje z własnych środków finansowych pochodzących ze składek na fundusz remontowy. Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę. Nabywane towary i usługi nie będą służyły prowadzeniu działalności gospodarczej.

Wspólnota Mieszkaniowa powstała w oparciu o przepis art. 6 ustawy o własności lokali i posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z tej ustawy.

Odbiorcą nabywanych towarów i usług jest Wspólnota Mieszkaniowa i to ona występuje jako ostateczny konsument. Wnioskodawca nie świadczy żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali. Wnioskodawca nie świadczy też innych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych (np. nie wynajmuje lokali, nie czerpie dochodów z powierzchni reklamowych), które byłyby opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Mienie powstałe w związku z realizacją projektu opisanego we wniosku nie będzie - zdaniem Wspólnoty - wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych bądź zwolnionych od podatku od towarów i usług. Mienie to stanowić będzie część nieruchomości wspólnej, która wykorzystywana będzie na potrzeby członków Wspólnoty w sposób opisany we wniosku o udzielenie interpretacji. W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, czynności związane z wykorzystaniem tego mienia pozostaną poza zakresem ustawy o VAT.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Wspólnota mieszkaniowa działa w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych mających udziały w nieruchomości wspólnej.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy o własności lokali stanowi, że właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ww. ustawy na żądanie zarządu właściciel lokalu jest obowiązany zezwalać na wstęp do lokalu, ilekroć jest to niezbędne do przeprowadzenia konserwacji, remontu albo usunięcia awarii w nieruchomości wspólnej, a także w celu wyposażenia budynku, jego części lub innych lokali w dodatkowe instalacje. W zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty wyróżnia się dwie kategorie wydatków, tj. koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu.

Stosownie do z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1.

wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2.

opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3.

ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4.

wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5.

wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 tej ustawy należności z tytułu kosztów zarządu mogą być dochodzone w postępowaniu upominawczym, bez względu na ich wysokość.

Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywozu nieczystości.

Zgodnie z art. 17 ustawy za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiada wspólnota mieszkaniowa bez ograniczeń, a każdy właściciel lokalu - w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Artykuł 18 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. Ponadto, na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Wspólnota, będąca jednostką odrębną od właścicieli lokali, nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli. W takiej bowiem sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych, mających udziały w nieruchomości wspólnej. Tym samym odbiorcą nabywanych towarów i usług jest wspólnota mieszkaniowa, jako odrębny od jej członków podmiot praw, i to ona występuje jako ostateczny konsument. W takim więc zakresie nie świadczy ona żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż efekty przedmiotowego projektu tj. wymiana więźby dachowej, wymiana pokrycia azbestowego na blachodachówkę, wykonanie kominów ponad dachem z cegły klinkierowej, odtworzenie instalacji odgromowej i ław kominiarskich związane są z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - utrzymanie części wspólnej nieruchomości.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że odnośnie wydatków które będą ponoszone w związku z realizowanym projektem związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną nie będzie występował.

Tym samym w przedmiotowej sprawie z uwagi na niespełnienie warunków uprawniających do odliczenia podatku naliczonego nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czego Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu pn. "XXX" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wspólnota nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług od podmiotów zewnętrznych w celu realizacji robót budowlanych w Budynku przy ul. S. z uwagi na brak związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Kolejnym zagadnieniem budzącym wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Wypada w tym miejscu zauważyć, że w stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W świetle powyższego, niewątpliwie Wspólnota Mieszkaniowa jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej w zakresie, w jakim realizuje czynności określone w art. 5 ustawy o VAT, spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestie związane z rejestracją podatników, o których mowa w art. 15, reguluje art. 96 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 96 ust. 1, podmioty te są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W świetle art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Jak stanowi art. 96 ust. 5 pkt 4 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminie: przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia z tym, że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Artykuł 113 ust. 5 ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

c.

nowych środków transportu,

d.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, u którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła określonego ustawowo limitu kwoty. Istnieją jednak pewne przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystania z tego prawa.

Przepis art. 113 ust. 13 ustawy wyklucza możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników, którzy świadczą pewne rodzaje usług. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem VAT obowiązany jest dokonać rejestracji we właściwym urzędzie skarbowym jako podatnik VAT czynny.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mieszczą się jednak w katalogu usług z art. 113 ust. 13 ustawy, to jest katalogu usług, w stosunku do których świadczący je podatnik nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do określonej wysokości sprzedaży.

Reasumując, jeśli wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, nie przekroczy kwoty określonej w ust. 1 art. 113 ustawy, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wspólnota nie będzie miała obowiązku dokonania rejestracji dla celów podatku od towarów i usług w związku z realizacją opisanego w zdarzeniu przyszłym projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl