IBPP3/443-338/10/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego betonowym placem postojowym wraz z oświetleniem oraz ogrodzeniem - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego betonowym placem postojowym wraz z oświetleniem oraz ogrodzeniem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę wraz ze związanym z nią prawem wieczystego użytkowania gruntu którą nabył w czerwcu 2004 r. bez podatku VAT. Cały czas działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie ponosił na działce żadnych nakładów inwestycyjnych. Na terenie działki brak jest zabudowań typu budynki natomiast znajduje się tam betonowy plac postojowy, oświetlenie oraz ogrodzenie. Wszystkie te pozycje ujęte są w ewidencji środków trwałych jako budowle. Sprzedaż ma być dokonana na rzecz podatnika podatku VAT prawdopodobnie w miesiącu lipcu 2010 r. Działkę wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego z dnia 26 maja 2004 r. Sprzedającym był pełnomocnik Skarbu Państwa. Przedmiotem umowy był sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c. W skład przedmiotu umowy wchodziło miedzy innymi prawo wieczystego użytkowania gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektami zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia place postojowe i place pod śmietniki. W kontekście tych definicji stwierdzić należy, że niektóre z urządzeń budowlanych np. ogrodzenia, place występując samoistnie niezwiązane z obiektem budowlanym (np. z budynkiem) tracą status urządzenia budowlanego i staja się budowlą. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Skoro przy zakupie ww. budowli nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony i nie poniósł na ich ulepszenie (art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a) to jako towar używany spółka ma prawo sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budowlami korzystając ze zwolnienia z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Jak już wspomniano powyżej towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są m.in. budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej wskazując przykładowo, iż są to drogi kołowe, kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne itp.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz PKOB nie definiują pojęcia "budowli". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powyższego betonowy plac postojowy wraz z oświetleniem i ogrodzeniem stanowi budowle w rozumieniu ww. przepisów.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył budowle będące przedmiotem wniosku jako składnika nabytego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Ponieważ na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT sprzedaż przedsiębiorstwa jest wyłączona z zakresu regulacji ustawy, w związku z tym transakcja zbycia przedsiębiorstwa przez pełnomocnika Skarbu Państwa na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji w wyniku powyżej transakcji nie doszło do prawnego zasiedlenia budowli będących przedmiotem wniosku.

Jeżeli zatem przedmiotowa budowla nie została, przed dniem 26 maja 2004 r. tj. przed dniem zawarcia umowy w formie aktu notarialnego po raz pierwszy zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, sprzedaż budowli będących przedmiotem wniosku korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Bowiem Wnioskodawcy przy nabyciu ww. budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych dotyczących budowli będących przedmiotem wniosku.

Zauważyć bowiem należy, iż w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Natomiast kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami rozstrzygają przepisy § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w myśl, których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego działki, która, jak wskazał zabudowana jest budowlami w postaci betonowego placu postojowego, oświetlenia oraz ogrodzenia. Nieruchomość ta została nabyta w 2004 r. i zbycie jej nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów inwestycyjnych.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT o ile wcześniej tj. przed dniem nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych budowli nie doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego ww. budowlami, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie § 12 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe, jednakże należy podkreślić, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, gdyż przepis ten począwszy od 1 stycznia 2009 r. dotyczy on wyłącznie zwolnienia z podatku dostawy towarów używanych będących rzeczami ruchomymi, podczas gdy przedmiotem wniosku jest dostawa nieruchomości.

Tut. organ wyjaśnia ponadto, iż w związku z uznaniem za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, zagadnienie zawarte w pytaniu nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.