IBPP3/443-337/08/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy P, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 14 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży dwóch działek objętych tą samą księgą wieczystą, z których jedna jest zabudowana - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży dwóch działek objętych tą samą księgą wieczystą, z których jedna jest zabudowana.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina posiada nieruchomość, którą zamierza sprzedać. Nabycie przez Wnioskodawcę tej nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem VAT. Nieruchomość ta jest terenem zabudowanym budynkami używanymi, objętym jedną księgą wieczystą składającym się z dwóch sąsiadujących działek ewidencyjnych. Struktura zabudowy jest następująca:

* na jednej działce usytuowane są budynku używane, trwale z gruntem związane (budynek mieszkalny jednorodzinny i gospodarczy wybudowany w latach 70-tych XX w.), w stosunku do których Gmina nie poniosła żadnych nakładów. Budynek mieszkalny wykorzystywany był na cele mieszkaniowe co najmniej od 1980 r.

* druga z działek jest niezabudowana.

W planie zagospodarowania przestrzennego działki te przeznaczone są jako teren realizacji obiektów i urządzeń produkcyjnych o małej uciążliwości dla otoczenia oraz tereny ulic o funkcji lokalnej. Działka zabudowana dodatkowo oznaczona jest w planie zagospodarowania jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług należy opodatkować sprzedaż nieruchomości składającej się z dwóch działek, jeżeli na jednej z działek znajdują się budynki używane.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania, nie wyodrębnia się wartości gruntu. Taka konstrukcja art. 29 ust. 5 powoduje, iż w przypadku sprzedaży budynku, o stawce budynku decyduje status budynku nie zaś gruntu. W praktyce oznacza to że, dostawa gruntu będzie podlegała opodatkowaniu stawką właściwą dla budynku.

Opisane budynki spełniają wymogi uznania ich za używane i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ich sprzedaż podlega zwolnieniu od podatku, zwolnienie to ma zastosowanie w stosunku do pełnej wartości transakcji. Zdaniem Gminy i zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego (uchwała z 30 października 2003 r. IV CK114/020SNC 2004/12/201), jeżeli działki stanowią własność tej samej osoby i graniczą ze sobą to fakt ich umieszenia w jednej księdze wieczystej pozwala na przyjęcie, że stanowią jedną nieruchomość. Gmina dokonuje sprzedaży budynków używanych trwale z gruntem związanych, które znajdują się na dwóch sąsiadujących działkach ewidencyjnych, opisanych tą samą księgą wieczystą. Konsekwencją takiego stanowiska jest zwolnienie całej zbywanej nieruchomości od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego przedmiotem wniosku jest sprzedaż budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia z podatku od towarów i usług dostawę obiektów budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ww. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11;Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem biorąc pod uwagę zaistniałe zdarzenie przyszłe zawarte we wniosku stwierdzić należy, iż dostawa budynku mieszkalnego po jego pierwszym zasiedleniu będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy wyłączający ze zwolnienia od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.Stosownie do art. 29 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Analiza wskazanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż zwolnienie, o którym mowa wyżej jest wyjątkiem (jednym z wyjątków) od generalnej reguły opodatkowania sprzedaży wg stawki 22% i nie może być rozszerzone na całą nieruchomość objętą jedną księgą wieczystą, która stanowi przedmiot transakcji lecz winny być przyporządkowane jedynie do konkretnej działki, na której posadowiony jest budynek (budowla), który w chwili sprzedaży podlega temu zwolnieniu.

Z powyższego wynika, że w przypadku dostawy dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek objętych jedną księgą wieczystą, dostawę tą na gruncie przepisów podatkowych, należy rozpatrywać oddzielnie w odniesieniu do każdej z tych działek. Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przedmiotem dostawy będą dwie działki. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka niezabudowana jest przeznaczona jako teren realizacji obiektów i urządzeń produkcyjnych o małej uciążliwości dla otoczenia oraz tereny ulic o funkcji lokalnej. Druga z działek jest działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym po pierwszym zasiedleniu, którego sprzedaż jak już wcześniej wspomniano jest zwolniona z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, natomiast w odniesieniu do budynku gospodarczego wybudowanego w latach 70-tych, XX wieku, przy nabyciu którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak i również Wnioskodawca nie poniósł wydatków, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym będzie stanowiła dostawę towaru używanego zwolnionego art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując dostawa działki niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę będzie podlegać opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług. Natomiast dostawa działki wraz z posadowionym na niej budynkiem mieszkalnym i gospodarczym korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ww. ustawy. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za nieprawidłowe.Odnosząc się do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 października 2003 r. sygn. Akt IV CK 114/02, który Wnioskodawca powołał we wniosku, należy zaznaczyć, iż postanowienie to wiąże w konkretnej sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Wyroki i postanowienia Sądu nie mają zatem mocy orzeczenia prawnego powszechnie obowiązującego i wiążą strony tylko w indywidualnej sprawie, w związku z którą zostały wydane.

Przepisy prawa podatkowego stanowią pełną autonomiczną całość, w stosunku do której inne regulacje prawne mogą być traktowane jako przepis szczególny tylko wówczas, gdy przepisy prawa podatkowego tak stanowią.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.