IBPP3/443-336/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 23 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 czerwca 2009 r. znak IBPP3/443-336/09/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką z o.o., której jedynym, 100% udziałowcem jest spółka zagraniczna z Norwegii. Spółka z Norwegii jako jednostka dominująca posiada oprócz Spółki w Polsce, jeszcze 2 zależne jednostki: w Szwecji i Francji. Wnioskodawca produkowane przez siebie wyroby (lampy oświetleniowe zewnętrzne) sprzedaje m.in. do Spółki z Francji - na nią wystawia fakturę WDT i od niej otrzymuje zapłatę, wyroby jednak wysyła do bezpośrednich odbiorców wskazanych przez Spółkę francuską, a nie bezpośrednio na adres Spółki francuskiej.

Spółka z Francji jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych we Francji. Fakturowane na Spółkę z Francji wyroby są wysyłane przez Wnioskodawcę i dostarczane pod wskazane adresy odbiorcom, mającym swoją siedzibę:

Wysyłkę wyrobów Wnioskodawca dokonuje poprzez firmę UPS z którą zawarł umowę o przesyłkach kurierskich. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca ma dostęp do komputerowego systemu monitorowania przesyłek po dostarczeniu dostawy przez firmę UPS pod wskazany przez Wnioskodawcę adres inny niż siedziba Spółki francuskiej, posiadając dostęp do szczegółowego monitorowania przesyłek, drukowane jest z niego potwierdzenie doręczenia dostawy. Potwierdzenie to informuje m.in. kto jest dostawcą (spółka Wnioskodawcy) kiedy dostawę dostarczono, gdzie nazwa i siedziba odbiorcy) kto odebrał (nazwisko osoby, która w imieniu odbiorcy potwierdziła odbiór dostawy). Brak jest natomiast podpisu odbiorcy. W oparciu o art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, opisaną sytuację Spółka traktuje jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W załączeniu przedkłada kserokopię potwierdzenia doręczenia dostawy drukowaną z systemu monitorowania przesyłek UPS jako przykład na teren Francji.

Wnioskodawca dodaje również, że jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE iż w swojej dokumentacji posiada następujące dowody świadczące o tym, że towary będące przedmiotem wewnatrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone pod adres wskazany przez nabywcę na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są to:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, Spółka w oparciu o art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo do opodatkowania przedmiotowych transakcji według stawki podatku 0%, w momencie kiedy towar wysyłany jest do wskazanej przez nabywcę osobie trzeciej i kiedy na potwierdzeniu doręczenia dostawy drukowanym z systemu monitorowania przesyłek UPS brak jest podpisu nabywcy (Spółki z Francji) jak również podpisu przedstawiciela podmiotu gdzie towar fizycznie dostarczono (osoby trzecie). Oczywiście pozostałe warunki do zastosowania stawki 0% określone w art. 42 ustawy są spełnione.

Zdaniem Wnioskodawcy, wysyłanie i dostarczanie towarów fizycznie pod adres wskazany przez Spółkę z Francji, nie zmienia faktu, iż nabywcą dla nas jest w dalszym ciągu Spółka francuska, dla której jest to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Natomiast potwierdzenie doręczenia dostawy drukowane z systemu szczegółowego monitorowania przesyłek UPS, jednoznacznie potwierdza fakt dostarczenia dostawy finalnemu odbiorcy, pomimo braku jego podpisu (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy).

Dlatego Wnioskodawca uważa iż ma prawo do traktowania tych dostaw jako wewnątrzwspólnotowych w oparciu o art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również do zastosowania 0% stawki podatku VAT w oparciu o art. 42 ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny, dowody jakimi należy się posłużyć dla udokumentowania dostarczenia towarów, tzn. udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z jednego kraju członkowskiego i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymienione dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego konieczne jest posiadanie przez Spółkę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonane przez siebie wyroby sprzedaje Spółce z Francji, która jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnatrzwspólnotowych, na którą wystawiana jest faktura i od niej otrzymywana jest zapłata, jednak wyroby wysyłane są bezpośrednio do odbiorców wskazanych przez firmę francuską. Wnioskodawca na potwierdzenie faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy posiada w swojej dokumentacji dokumenty w postaci: kopii faktury, specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, zamówienia nabywcy, dowodu wydania z magazynu Wnioskodawcy, potwierdzenia zapłaty przez nabywcę, umowę z UPS na dostarczenie przesyłek, potwierdzenie doręczenia dostawy emitowane z systemu monitorowania przesyłek UPS który jest dokumentem wystawionym przez przewoźnika, który nie jest oznaczony jako CMR, ale jest dowodem na to, że towary zostały dostarczone do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Reasumując, w świetle przedstawionych wyżej przepisów, Wnioskodawca przedmiotową dostawę dla odbiorców z Francji jak i innych krajów Unii Europejskiej powinien traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, a posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią, w ocenie tut. organu, wystarczające dowody na potwierdzenie dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, a tym samym dają Wnioskodawcy prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.