IBPP3/443-331/11/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) oraz pismem (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie korekty wartości WNT - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie korekty wartości WNT. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 4 marca 2011 r. oraz pismem które wpłynęło do tut. organu 12 maja 2011 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 2 maja 2011 r. znak: IBPP3/443-331/11/PK, IBPP3/443-332/11/PK, IBPP3/443-333/11/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. nabywa materiały od dostawców unijnych, a więc dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przypadku niektórych dostawców unijnych, w treści swoich faktur zawierają oni zapis dopuszczający możliwość zmniejszenia sumy należności o określoną wartość lub procent w przypadku zapłaty przed upływem oznaczonego terminu. Spółka nabywa prawo do skorzystania z tak określonego skonta (rabatu) jeżeli według własnego uznania zastosuje się do określonych w fakturze warunków, w szczególności dokona zapłaty przed upływem określonego terminu. W takim wypadku Spółka dokonuje zapłaty odpowiednio mniejszej kwoty, przy czym realizacja powyższego skonta (rabatu) nie jest już potwierdzana żadnymi dodatkowymi dokumentami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy skonto (rabat) udzielany przez dostawcę na zasadach opisanych powyżej zmniejsza podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w miesiącu dokonania płatności uprawniającej do zastosowania tego skonta, czy w miesiącu wystawienia przez kontrahenta pierwotnej faktury dokumentującej określoną dostawę. Czy fakt otrzymania skonta (rabatu) wg opisanych powyżej zasad w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia należy udokumentować wewnętrzną fakturą korygującą w momencie otrzymania tego skonta.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 ust. 1 podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić. Regulacja odsyła również do art. 29 ust. 4, zgodnie z którym podstawę opodatkowania należy zmniejszyć m.in. o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, skont, itp.).

W przedstawionym stanie taktycznym mogą wystąpić następujące sytuacje:

* zapłata, w której uwzględniono skonto będzie dotyczyła dostaw z poprzednich miesięcy, tzn. od których obowiązek podatkowy już powstał i zostały one wykazane w odpowiednich deklaracjach, wówczas wartość transakcji i podatek należy pomniejszyć w miesiącu, w którym dokonano zapłaty uprawniającej do skorzystania ze skonta. Sytuację taką należy udokumentować fakturą korygującą wystawioną do odpowiedniej faktury wewnętrznej, jednocześnie przy ustalaniu wartości takiej korekty należy zastosować kurs waluty odpowiedni dla faktury pierwotnej;

* zapłata, w której uwzględniono skonto nastąpi w tym samym miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu pierwotnej transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego, wówczas skonto należy uwzględnić od razu przy ustalaniu podstawy opodatkowania w wystawionej odpowiednio fakturze wewnętrznej.

W identycznej sytuacji Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w dn. 3 lipca 2006 r. wydał interpretację w pełni potwierdzającą stanowisko podatnika (sygn. PUS.II/443/52/06/MB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 31 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W przypadkach, o których mowa w art. 12a ust. 4-6, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest odpowiednio kwota, jaką nabywający jest lub byłby obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z ust. 4a powołanego artykułu, w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenie podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W ust. 4b pkt 1 ww. artykułu wskazano, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,

Zauważyć przy tym należy, iż cyt. wyżej przepisy art. 29 ust. 4a-4c odnoszą się do zmniejszenia podstawy opodatkowania określonej w fakturze wystawionej w przypadku, o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w przypadku sprzedaży, przez którą zgodnie z postanowieniami art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem powołane wyżej przepisy art. 29 ust. 4a-4c nie mają zastosowania do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jest to związane z faktem, że czynności te nie są wykonywane przez podatnika, nie są jego sprzedażą. W przypadku tych czynności podatnik występuje w istocie jako osoba rozliczająca podatek. Faktycznie dostarczający towary nie rozlicza podatku na terytorium kraju dostawy, lecz dokonuje tego nabywca, rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie. Stąd też czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie zostały objęte pojęciem sprzedaży.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

Stosownie do § 13 ust. 1-3 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Stosownie do § 24 ust. 1 i 2 przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa powyżej, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Z przytoczonych przepisów wynika, że korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinna być udokumentowana fakturą wewnętrzną korygującą, sporządzoną w oparciu o dokument potwierdzający przez dostawcę towarów istnienie okoliczności powodujących konieczność korekty pierwotnie dokonanych transakcji. Takim dokumentem może być również faktura jaką otrzymuje Wnioskodawca zawierająca zapis dopuszczający możliwość zmniejszenia sumy należności o określoną wartość lub procent w przypadku zapłaty przed upływem oznaczonego terminu a równocześnie podatnik dotrzymał terminu zapłaty.

Podatnik nabywa prawo do zastosowania skonta (zmniejszenie obrotu) z chwila spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze dokumentującej WNT tj. w momencie dokonania zapłaty za towar.

Jeżeli przed momentem ustalenia podstawy opodatkowania WNT tj. do momentu wystawienia pierwotnej faktury wewnętrznej nastąpi zapłata, podatnik ma prawo zmniejszyć podstawę opodatkowania WNT w fakturze wewnętrznej o wartość przysługującego mu skonta.

W sytuacji, gdy uprawnienie do zastosowania skonta (zapłata) nastąpi po wystawieniu faktury wewnętrznej, należy wystawić korektę faktury wewnętrznej i ująć ją w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło zdarzenie uprawniające do skorzystania z konta (zapłata).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bankna ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (...).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie kwota wyrażona w walucie obcej powinna zostać przeliczona według tego samego kursu jaki zastosowano do przeliczenia na fakturze wewnętrznej pierwotnej, tj. według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Bankna ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Jeżeli więc przed złożeniem deklaracji za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, warunki do otrzymania skonta nie są spełnione, podstawę opodatkowania stanowi stosownie do art. 31 ust. 1 kwota, którą nabywający jest zobowiązany zapłacić czyli całkowita wartość faktury. Natomiast po spełnieniu warunków otrzymania skonta (zapłata w wyznaczonym terminie), Podatnik powinien wystawić fakturę wewnętrzną korygującą, którą należy rozliczyć w miesiącu wystąpienia zdarzenia, powodującego uzyskanie skonta (w miesiącu zapłaty) przy zastosowaniu kursu waluty obcej ogłoszonego przez Bank na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.