IBPP3/443-329/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 21 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania wywozu towarów poza granicę Wspólnoty Europejskiej za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 27 maja 2009 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, czy wywozu towarów poza granicę Wspólnoty Europejskiej za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą (dalej Podatnik, Wnioskodawca), zajmuje się działalnością handlową, której przedmiotem są części i akcesoria do pojazdów samochodowych (dalej towary). Część towarów, którymi handluje Podatnik jest sprzedawana do krajów trzecich, tj. państw nie należących do Wspólnoty Europejskiej, w tym na Ukrainę.

Istniejące relacje handlowe i specyfika handlu z kontrahentami z Europy Wschodniej sprawiają, iż nie zawsze możliwym jest dokonywanie przez Wnioskodawcę sprzedaż towarów bezpośrednio do kontrahentów z Ukrainy. Niejednokrotnie, aby transakcja mogła dojść do skutku, niezbędnym staje się udział innych jeszcze podmiotów, które pośredniczyłyby w transakcjach handlowych między Podatnikiem a nabywcami towarów z Ukrainy.

W chwili obecnej Podatnik rozważa zaangażowanie w transakcję handlową, w której obok Podatnika i nabywców towarów z Ukrainy, uczestniczyłby podmiot trzeci z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (terytorium kraju). Ponadto, ze względu na planowaną skalę przedsięwzięcia oraz odległości do miejsc, do których transportowane byłyby towary, przedmiotowa transakcja miałaby zostać zrealizowana przy wykorzystaniu transportu kolejowego.

Transakcja miałaby przebiegać w następujący sposób.

Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta ukraińskiego zamówienie na towar wraz z określeniem docelowego miejsca przeznaczenia towaru na Ukrainie. Podatnik dokonuje sprzedaży towaru na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę na terytorium Wspólnoty Europejskiej, na Cyprze (podmiot ten w dalszej części wniosku zwany jest Pośrednikiem, Pośrednikiem cypryjskim). Pośrednik nie posiada na terytorium kraju siedziby ani też położonego tutaj zakładu. Pośrednik nie jest również zarejestrowany na terytorium kraju na potrzeby podatku od towarów i usług. Podatnik dokumentuje sprzedaż na rzecz Pośrednika cypryjskiego wystawiając fakturę VAT. Transakcja handlowa pomiędzy Podatnikiem a Pośrednikiem odbywa się na warunkach handlowych Incoterms 2000 - DAF M. (tj. granica polsko-ukraińska). Zgodnie z nimi Podatnik zobowiązany jest do zorganizowania oraz sfinansowania kosztów transportu towarów do granicy polsko-ukraińskiej.

Towar jest następnie przedmiotem transakcji handlowej, zawieranej pomiędzy Pośrednikiem cypryjskim a kontrahentem ukraińskim. Pośrednik dokonuje zatem sprzedaży, zakupionego wcześniej od Wnioskodawcy towaru, do podmiotu z siedzibą na Ukrainie. Dokumentując tę transakcje Pośrednik cypryjski poprzez swojego pełnomocnika w kraju, wystawia na rzecz kontrahenta ukraińskiego fakturę w języku angielskim (Invocie). Transakcja pomiędzy Pośrednikiem a kontrahentem ukraińskim odbywa się na warunkach handlowych Incoterms 2000 - DAF M. (granica polsko-ukraińska). Zatem Pośrednik cypryjski uzgodnił z kontrahentem ukraińskim, iż towar dostarczony zostanie a transport sfinansowany do granicy polsko-ukraińskiej. Transport towaru po terytorium Ukrainy aż do docelowego miejsca przeznaczenia na Ukrainie pozostaje w gestii kontrahenta ukraińskiego.

Realizują tak uzgodnione warunki transakcji Podatnik wydaje towary z magazynu i wystawia dla nich specyfikację dostawy oraz plan załadunku w eksporcie towarów. Dokumenty te zawierają specyfikację towarów, wskazują ich nabywcę - Pośrednika cypryjskiego oraz odbiorcę - kontrahenta ukraińskiego. Na specyfikacji dostawy przywołany jest ponadto numer faktury wystawionej przez Podatnika dla Pośrednika cypryjskiego a na planie załadunku w eksporcie towarów zamieszczana jest informacja o miejscu odprawy celnej towarów. Faktura za towar jest natomiast przekazywana do Pośrednika cypryjskiego.

Następnie przy wykorzystaniu transportu samochodowego (własnego lub zewnętrznego) Podatnik organizuje na własny koszt transport towarów do Ż. lub innej miejscowości w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej, w której istnieje możliwość załadowania towarów bezpośrednio na szerokotorowe wagony kolei ukraińskich. Towary są tam ładowane na wagony kolei ukraińskich i wystawiany jest kolejowy list przewozowy w transporcie międzynarodowym - SMGS. W treści SMGS jako nadawca towaru wskazany jest Pośrednik cypryjski, ukraiński odbiorca towarów, stacja przeznaczenia na Ukrainie oraz przejście graniczne polsko-ukraińskie. Do SMGS załączane są wystawione przez Podatnika-specyfikacja dostawy oraz plan załadunku w eksporcie towarów a ponadto faktura (Invoice) wystawiona przez Pośrednika cypryjskiego dla kontrahenta ukraińskiego, oraz inne dokumenty niezbędne w eksporcie towarów (na przykład świadectwo pochodzenia). Towar wagonem kolejowym przemieszczany jest następnie na granicę polsko-ukraińską. Transport towaru z Ż. (lub innej miejscowości w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej, w której istnieje możliwość załadowania towarów bezpośrednio na szerokotorowe wagony kolei ukraińskich) do M. jest organizowany i odbywa się na koszt Podatnika. Podatnik otrzymuje od spedytora kolejowego fakturę na kolejowy przewóz towarów i usługę spedycji do granicy polsko-ukraińskiej.

Towar jest następnie obejmowany procedurą celną wywozu - sporządzane jest zgłoszenie celne. Zgłaszającym do procedury wywozu jest Pośrednik cypryjski działający poprzez przedstawiciela (agencja celna lub spedytor). W zgłoszeniu celnym jako eksporter wskazany jest Pośrednik cypryjski a jako odbiorca towarów kontrahent ukraiński. Urzędem celnym objęcia towarów procedurą wywozu oraz urzędem celnym wywozu jest graniczny oddział celny. W treści zgłoszenia celnego przywołane są: kolejowy list przewozowy SMGS, faktura Pośrednika cypryjskiego dla kontrahenta ukraińskiego oraz specyfikacja dostawy wystawiona przez Podatnika. Na zgłoszeniu celnym zawarta jest również informacja o warunkach dostawy - DAF M.

Po przyjęciu zgłoszenia celnego (i jego ewentualnej weryfikacji) towar jest zwalniany do procedury wywozu a graniczy oddział celny potwierdza wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Dalszy transport towaru po terytorium Ukrainy jak i odprawa celna importowa na Ukrainie odbywają się zgodnie z przepisami ukraińskimi. Odpowiedzialnymi za transport i odprawę celną na Ukrainie jest już kontrahent ukraiński, który zamówił towar.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej transakcja handlowa może być uznana przez Podatnika za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

Czy jeżeli spełnione zostaną warunki, o których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, Podatnik będzie mógł zastosować dla przedstawionej transakcji handlowej stawkę podatku VAT 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona powyżej transakcja handlowa, w której uczestniczy on wraz z Pośrednikiem cypryjskim oraz kontrahentami ukraińskimi, jest dla Podatnika eksportem towarów, o którym mowa w art. 2 punkt 8 lit. b) ustawy (określanym dalej jako eksport pośredni). Tym samym, jeżeli Podatnik spełni warunki, o których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, dla sprzedaży towarów do Pośrednika cypryjskiego, Podatnik będzie mógł zastosować stawkę VAT - 0%.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy eksportem pośrednim towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz towaru dokonany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniami, które jednak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdują zastosowania. Zdaniem Podatnika transakcja handlowa, w której zamierza on uczestniczyć i w ramach której dokonuje sprzedaży towarów na rzecz Pośrednika cypryjskiego, spełnia przesłanki do uznania jej za eksport towarów.

Podatnik dokonuje sprzedaży towarów - a więc czynności, która jest odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy. W wyniku sprzedaży dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Podatnikiem a Pośrednikiem cypryjskim.

W wykonaniu tej dostawy towarów oraz następującej bezpośrednio po niej dostawy towarów pomiędzy Pośrednikiem cypryjskim a kontrahentem ukraińskim dochodzi do wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty. Wywóz ten jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. W opisywanym przypadku jest nim graniczny oddział celny, w którym następuje objęcie towarów procedurą celną wywozu. Ponadto zdaniem Podatnika spełniony jest warunek, iż wywóz jest dokonany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju. W opisywanej transakcji nabywcą takim, który nie posiada siedziby na terytorium kraju i dokonuje wywozu towarów, jest Pośrednik cypryjski. Stanowisko takie jest zasadne mimo, iż jedynie transport towarów do granicy polsko-ukraińskiej pozostaje w gestii Pośrednika cypryjskiego (warunki dostawy DAF M.). Nie ma znaczenia zatem fakt, że Pośrednik cypryjski nie wywozi towaru (sam lub nie zleca dokonania takiego wywozu) poza granicę Wspólnoty, do miejsca przeznaczenia na Ukrainie (na przykład zgodnie z warunkami dostawy DDU określone miejsce przeznaczenia Ukrainie). Zdaniem Podatnika użyty przez ustawodawcę w definicji eksportu towarów zwrot "wywóz towarów" nie może być utożsamiany z ich transportem, przemieszczeniem poza terytorium Wspólnoty. Rozstrzygającym dla uznania danej transakcji za eksport towarów nie może być to, kto i do jakiego miejsca organizuje transport wywożonych poza Wspólnotę towarów. Wykładnia taka prowadziłaby do nieoczekiwanych i niemożliwych do zaakceptowania rezultatów. W opisywanym zdarzeniu przyszłym transport towaru jest organizowany i finansowany przez Podatnika do granicy polsko-ukraińskiej. Z warunków transakcji zawartej pomiędzy Pośrednikiem cypryjskim a kontrahentem ukraińskim wynika, że kontrahent ukraiński nabywa od Pośrednika cypryjskiego towar z dostawą do granicy polsko-ukraińskiej. Jeśli zatem przyjąć, że zgodnie z warunkami DAF M. towar stawiany jest do dyspozycji kupującego na granicy pomiędzy dwoma państwami, nie można określić, który z kontrahentów - Pośrednik cypryjski, czy nabywca ukraiński, dokonują wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Gestia transportowa może być rozmaicie dzielona pomiędzy uczestnikami transakcji handlowej a ustalenia stron co do tego, która z nich organizuje i finansuje transport towarów, mogą być tym bardziej skomplikowane, im więcej podmiotów uczestniczy w transakcji i im większa liczba i rodzaj środków transportu zaangażowanych jest w przemieszczanie towarów. Tymczasem zdaniem Podatnika, podatkowa ocena transakcji handlowej winna być jednakowa, niezależnie od tego jak strony się umówią, co do tego która z nich i do jakiego miejsca dba o transport towarów. Ustalenia te mogą zresztą być wielokrotnie zmienianie a istota samej transakcji handlowej pozostaje zawsze taka sama.

Ponadto specyfika transportu kolejowego na Ukrainie, związana choćby z różnicami w rozstawie torów oraz obowiązującymi porozumieniami pomiędzy kolejami i spedytorami z Polski i Ukrainy sprawiają, iż przedsiębiorca inny niż ukraiński, ma ograniczone możliwości zorganizowania transportu kolejowego na terytorium Ukrainy. Z tego też m.in. względu strony transakcji postanowiły, iż transport towarów od punktu granicznego w M. pozostaje w gestii kontrahenta ukraińskiego.

Zdaniem Podatnika dla rozstrzygnięcia, czy opisana transakcja może być przez niego uznana za eksport pośredni towarów, zasadnym jest przyjęcie, iż zwrot "wywóz towarów" użyty w art. 2 pkt 8 ustawy, utożsamiany powinien być z procedurą celną wywozu i tym kto lub na kogo rzecz procedura ta jest realizowana a w konsekwencji kto dokonuje tak rozumianego wywozu towarów.

Wniosek taki wynika z lektury zamieszczonej na stronie internetowej Ministra Finansów "Informacji dotyczącej potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dla potrzeb podatku od towarów i usług". Na stronie drugiej przedmiotowej informacji zawarto, iż "eksport pośredni występuje zatem w przypadku, gdy zgłoszenie towarów do procedury celnej dokonywane jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. W zgłoszeniu celnym jako nadawca/eksporter wskazany jest wówczas nabywca towaru, mający siedzibę poza terytorium kraju". Minister Finansów odnosząc się zatem do pojęcia eksportu pośredniego w ogóle nie odniósł się do kwestii gestii transportowej i tego, która za stron transakcji handlowej i na jakim odcinku organizuje transport towarów. Istotnym ma być, kto dokonuje zgłoszenia celnego i kto wskazany jest w tym zgłoszeniu jako eksporter. Opisywana w zdarzeniu przyszłym transakcja spełnia zatem warunki do uznania jej za eksport. Zgłoszenie celne jest dokonywane przez przedstawiciela (agencję celną lub spedytora) w imieniu i na rzecz Pośrednika cypryjskiego i to on figuruje w zgłoszeniu celnym jako eksporter. Zawarte w zgłoszeniu celnym warunki dostawy DAF M. nie wnoszą nic w tym względzie.

Prezentowane przez Podatnika stanowisko jest ponadto zgodnie z licznie wydanymi interpretacjami organów podatkowych.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego o sygnaturze PUS.II/443/78/2006/RR z dnia 5 września 2006 r., rozstrzygając czy przedstawiona mu transakcja ma być uznana za eksport pośredni czy też bezpośredni, odniósł się do tego, kto jest wskazany w dokumencie zgłoszenia celnego jako eksporter a nie do uzgodnionych między stronami warunków dostawy. Uznał, iż mimo, że towar sprzedawany był za granicę na warunkach dostawy EXW magazyn sprzedawcy, to transakcja jest eksportem bezpośrednim a nie pośrednim "ponieważ w wyżej opisanej sytuacji na dokumencie celnym (SAD 3) potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty jako eksporter widnieje Z. S.A." Do podobnych wniosków doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego o sygnaturze 1401/PV-I/4407/14-13/07/AŁ z dnia 24 kwietnia 2008 r. Organ ten uchylił postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji i rozstrzygając, czy będąca przedmiotem oceny transakcja jest eksportem bezpośrednim czy też pośrednim, zwrócił uwagę, że "istotne jest kto dokonuje eksportu towarów i występuje przez urzędem celnym jako eksporter". Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IBPP2/443-275/08/BW (KAN-3000/03/08) z dnia 20 czerwca 2008 r. wskazał, że skoro "z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że na dokumencie celnym potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (komunikacie IE599) jako eksporter widnieje Spółka" to "w związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem bezpośrednim". Ponownie zatem organ podatkowy, kwalifikując transakcję jako eksport, odniósł się do tego kto dokonuje zgłoszenia celnego do procedury wywozu, a nie do tego, kto organizuje transport towarów poza obszar Wspólnoty. Identyczne stanowisko zawarł również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej o sygnaturze ITTPP2/443-479/08/AF z dnia 21 sierpnia 2008 r. Rozważając kwestię uznania przedstawionej mu transakcji za eksport towarów odniósł się do tego, kto dokonał zgłoszenia celnego do procedury wywozu i kto figuruje w tym zgłoszeniu jako eksporter. Potwierdza to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IP-PP2-443-728/07-2/PS z dnia 7 marca 2008 r. twierdząc, że "bez znaczenia dla sprawy jest też fakt, iż na dokumentach SAD wskazywać będziemy jako formułę sprzedaży zasadę EXW. Istotnym jest bowiem to, kto faktycznie dokonywał eksportu". Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego o sygnaturze ŁUS-III-2-443/60/05/AMM z dnia 10 czerwca 2005 r. zawarł z kolei: "dla określenia czy opisana we wniosku sprzedaż eksportowa jest eksportem bezpośrednim czy pośrednim, analizie powinny zostać poddane pozostałe pozycje zgłoszenia celnego SAD..." i tego, kto został wskazany w polu "nadawca/eksporter" tego zgłoszenia. W tę "linie interpretacyjną" różnych przecież organów podatkowych wpisuje się także jedna z ostatnich interpretacji indywidualnych, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja o sygnaturze IPPP3/443-123/08-3/RK z dnia 17 stycznia 2009 r.

Do kwestii eksportu towarów na warunkach DAF granica odniósł się zaś bezpośrednio Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej o sygnaturze nr IBPP2/443-669/08/EJ z dnia 9 października 2008 r. Słusznie spostrzegł w niej, że "wnioskodawca dokonując eksportu towarów, załatwia wszelkie formalności związane z procedurą wywozu lub na jego rzecz formalności tych dokonuje upoważniona agencja celna. Bez znaczenia natomiast dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, iż zgodnie z umowami dostawa towarów odbywa się na warunkach EXW, FCA czy też DAF, co oznacza, że Wnioskodawca jest zobowiązany jedynie do postawienia towaru do dyspozycji nabywcy lub dostarczenia go do umówionego miejsca w Polsce i nie ponosi kosztów transportu".

Przywołane powyżej interpretacje organów podatkowych potwierdzają zatem jednoznacznie, iż bez względu na to jak strony transakcji handlowej dokonują podziału miedzy sobą gestii transportowej, dla uznania jej za eksport towarów istotnym jest kto dokonuje zgłoszenia towarów do procedury wywozu, kto w zgłoszeniu tym figuruje jako eksporter a tym samym, kto realizuje procedurę wywozu. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym podmiotem zgłaszającym towar do procedury wywozu - wskazanym w zgłoszeniu celnym jako eksporter - będzie Pośrednik cypryjski. Uznać zatem należy, że wywóz towarów dokonywany jest przez tego Pośrednika lub na jego rzecz. Pośrednik cypryjski ma jednocześnie siedzibę poza terytorium kraju a wobec Wnioskodawcy występuje jako nabywca towarów. W konsekwencji stwierdzić należy, że spełnione są wszystkie przesłanki do uznania sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz Pośrednika cypryjskiego, do której dochodzi w ramach przedstawionej w zdarzeniu przyszłym transakcji handlowej, za eksport pośredni towarów. Tym samym, jeżeli spełnione zostaną warunki, których mowa w art. 41 ust. 11 ustawy, Wnioskodawca dla tej sprzedaży będzie miał prawo zastosować stawkę podatku VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.