IBPP3/443-303/12/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT związanego z realizacją zadania mającego na celu utworzenie zintegrowanego systemu informacji turystycznej w tej jego części wydatku, która była przenoszona na partnerów - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT związanego z realizacją zadania mającego na celu utworzenie zintegrowanego systemu informacji turystycznej w tej jego części wydatku, która była przenoszona na partnerów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w roku 2011 jako Lider realizował z czterema partnerami tj. Gminą L, Cz, Ł i W zadanie mające na celu utworzenie zintegrowanego systemu informacji turystycznej na terenie wyżej wymienionych Gmin, które w zakresie jego opracowania i wdrożenia podpisały 3 lutego 2010 r. stosowną umowę partnerstwa, która określała zakres współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Projekt uzyskał dofinansowanie w ramach działania 3.3 Systemy informacji turystycznej, Priorytet III Turystyka, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Projekt realizowany był w 85% ze środków Unii Europejskiej, a w 15% z wkładu własnego Lidera i Partnerów projektu. Środki pieniężne uzyskane z dofinansowania były przekazywane na konto Lidera, który jako instytucja aplikująca o te środki nimi dysponował.

Projekt obejmował stworzenie czterech współpracujących ze sobą i wymieniających się informacjami punktów informacji turystycznej, stworzenie trzech punktów informacji turystycznej i rozwój punktu informacji turystycznej w Ż, wyposażenie punktów w audio-przewodniki dla turystów z dźwiękową informacją o atrakcjach, produkcję i dystrybucję nieodpłatnych publikacji służących informacji turystycznej, budowę turystycznego portalu internetowego, stworzenie i rozwój systemów oznakowania obszarów i atrakcji turystycznych tj. tablice informacyjne, tablice kierunkowe, makieta przestrzenna miasta, dźwiękowy system oprowadzania po Zamku w Ż, standy informacyjne, zakup wyposażenia punktów informacji turystycznej. Produkty projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Inwestycja realizowana była w ramach zadań własnych gminy.

Wszystkie faktury w projekcie były wystawiane na Lidera. Efekty projektu Lider przekazywał Partnerom w formie protokołu zdawczo-odbiorczego a na zakończenie realizacji projektu protokołem przekazania-przejęcia (PT) do którego dołączane były kserokopie faktur. Natomiast partnerzy projektu swój wkład własny przekazywali Liderowi w formie dotacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca jako Lider projektu zwraca się z pytaniem czy w przyjętym rozliczeniu projektu pomiędzy jego uczestnikami podatek od towarów i usług podlega odliczeniu w zakresie tej jego części wydatku, która była przenoszona na pozostałych uczestników tj. partnerów projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja projektu nie wiąże się z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a tylko z wykonywaniem zadań własnych gminy. Podatek wynikający z faktur dokumentujących wykonanie przedmiotowej inwestycji nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, w związku z czym Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze. zm.).

Wydatki w projekcie dokonywane były samodzielnie na własny rachunek przez Gminę Ż i nie podlegały przenoszeniu na pozostałych partnerów projektu. Nie miałoby to zresztą jakiegokolwiek faktycznego uzasadnienia, albowiem to Wnioskodawca jako Lider dysponował całością środków i te środki wydatkował. Gdyby wydatki miały być refakturowane pojawiłby się problem źródła finansowania zapłaty za refaktury (partnerzy projektu nie byli dysponentami przekazywanych środków - był nim wyłącznie Wnioskodawca). W rzeczywistości Wnioskodawca na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych dokonywał przekazania środków trwałych na rzecz poszczególnych gmin - partnerów projektu, którzy z użyciem tych składników wykonywali cele projektu. Tym samym w przyjętym w rzeczywistości systemie rozliczenia projektu pomiędzy uczestnikami, zdaniem wnioskodawcy VAT- jako niepodlegający rozliczeniu - jest kosztem kwalifikowalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura VAT, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

W świetle powyższego o prawie do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizowanym projektem, decyduje sposób wykorzystania przez Gminę powstałego w wyniku realizacji projektu mienia, tj. wykorzystanie go do czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub do czynności nieopodatkowanych.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ww. przepis został powtórzony następnie w niezmienionym brzmieniu w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu stanu faktycznego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina Ż.) w roku 2011 jako Lider realizował z czterema partnerami tj. Gminą L, Cz, Ł i W zadanie mające na celu utworzenie zintegrowanego systemu informacji turystycznej na terenie wyżej wymienionych Gmin, które w zakresie jego opracowania i wdrożenia podpisały 3 lutego 2010 r. stosowną umowę partnerstwa, która określała zakres współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Projekt realizowany był w 85% ze środków Unii Europejskiej, a w 15% z wkładu własnego Lidera i Partnerów projektu. Środki pieniężne uzyskane z dofinansowania były przekazywane na konto Lidera, który jako instytucja aplikująca o te środki nimi dysponował.

Projekt obejmował stworzenie czterech współpracujących ze sobą i wymieniających się Informacjami punktów informacji turystycznej, stworzenie trzech punktów informacji turystycznej i rozwój punktu informacji turystycznej w Ż, wyposażenie punktów w audio-przewodniki dla turystów z dźwiękową informacją o atrakcjach, produkcję i dystrybucję nieodpłatnych publikacji służących informacji turystycznej, budowę turystycznego portalu internetowego, stworzenie i rozwój systemów oznakowania obszarów i atrakcji turystycznych tj. tablice informacyjne, tablice kierunkowe, makieta przestrzenna miasta, dźwiękowy system oprowadzania po Zamku w Ż, standy informacyjne, zakup wyposażenia punktów informacji turystycznej.

Wnioskodawca wskazał, że produkty projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Inwestycja realizowana była w ramach zadań własnych gminy.

Wszystkie faktury w projekcie były wystawiane na Lidera. Efekty projektu Lider przekazywał Partnerom w formie protokołu zdawczo-odbiorczego a na zakończenie realizacji projektu protokołem przekazania-przejęcia (PT) do którego dołączane były kserokopie faktur. Natomiast partnerzy projektu swój wkład własny przekazywali Liderowi w formie dotacji.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizacji projektu w części przypadającej na Partnerów projektu, należy w pierwszej kolejności rozważyć, czy faktycznie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z sytuacją, w której dokonane zakupy nie są związane w jakimikolwiek zakresie z czynnościami opodatkowanymi u Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ww. ustawy w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ust. 1 i ust. 8 wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi. Zarówno przepisy cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują zagadnienia odsprzedaży, towaru. Uznaje się, iż odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Wówczas przyjmuje się, że dla celów podatku od towarów i usług podatnik (zleceniobiorca) sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył tę usługę zleceniodawcy. Powyższe wynika wprost z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z cyt. przepisem w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 30 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę cytowane przepisy oraz opis stanu faktycznego uznać należy, iż Wnioskodawca, w części dotyczącej inwestycji realizowanej na rzecz poszczególnych partnerów projektu w oparciu o zawartą umowę, działał w imieniu własnym, lecz na rzecz innego podmiotu.

W związku z faktem, iż partnerzy projektu na podstawie zawartej umowy partnerstwa określającej zakres współpracy wnosili wkład własny na rzecz Lidera (Wnioskodawcy), mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz Partnerów projektu.

A zatem z uwagi na fakt, iż część projektu zrealizowana została w zamian za świadczenie pieniężne (wkład własny), nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem koszty zakupu towarów i usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot (w niniejszej sprawie partnerzy projektu) niż podmiot obciążony (Wnioskodawca) przez dokonującego dostawy towaru (świadczącego usługę), Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na faktycznego odbiorcę (partnerów projektu). Przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych towarów i usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez dokonującego dostawy towaru lub przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę. W świetle cytowanych powyżej przepisów należy uznać, iż Wnioskodawca występuje w charakterze zarówno nabywcy towarów i usług, jak i dostawcy towarów i usług (dla partnerów), a tym samym nabycie w ramach projektu towarów i usług przez Wnioskodawcę winno więc być przedmiotem odsprzedaży towarów i usług dla partnerów.

W następstwie powyższego należy stwierdzić, iż towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowego zadania, w części która została wykonana na rzecz partnerów są związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w tym przypadku znajdzie zastosowanie przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym na mocy art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją ww. zadania w części w jakiej majątek powstały w wyniku realizacji projektu stał się własnością stron porozumienia (partnerów projektu).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowywanym ze środków unijnych w związku z realizacją projektu w ramach realizacji zadania będącego przedmiotem niniejszego wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy (Lidera projektu) i nie odnosi się do Partnerów projektu, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo-prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.