IBPP3/443-294/12/AŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-294/12/AŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 20 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) oraz z dnia 11 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług - badań osób zatrzymanych przez Policję - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie między innymi prawa zwolnienia od podatku VAT usług - badań osób zatrzymanych przez Policję.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut organu z dnia 13 kwietnia 2012 r. znak: IBPP3/443-294/12/AŚ oraz pismem z dnia 11 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca to samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. Przedmiotem zapytania są usługi, które będą realizowane w oparciu o umowę podpisaną z Komendą Miejską Policji na świadczenie:

* badań lekarskich osób zatrzymanych, zakończonych wystawieniem zaświadczenia lekarskiego oraz w razie potrzeby opatrzenia ran, a także wystawienia recepty na niezbędne leki,

* pobierania od osób zatrzymanych krwi do badania - na zawartość alkoholu we krwi lub narkotyków (bez badania analitycznego), łącznie ze sporządzeniem protokołu pobrania krwi (z przeprowadzeniem niezbędnej obserwacji i wywiadu).

W piśmie z dnia 19 kwietnia 2012, będącym uzupełnieniem do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 19 marca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że stan faktyczny przedstawia się zgodnie z treścią pisma z dnia 19 marca br. i dotyczy usług medycznych realizowanych przez Szpital na zlecenie Komendy Miejskiej Policji.

W ambulatorium izby przyjęć Szpitala, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję (Dz. U. Nr 97, poz. 880), wydanego na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.) przeprowadzane jest przez lekarza badanie osoby zatrzymanej przez policję.

Badanie to jest wykonywane na podstawie otrzymanego zlecenia, gdy "osoba zatrzymana" znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, w szczególności, gdy osoba ta: ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność lub oświadcza, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia lub żąda udzielenia jej pierwszej pomocy medycznej i przeprowadzenia niezbędnych badan lekarskich. Przedmiotowe badanie jest również zlecane, gdy z posiadanych przez policję informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.

Po przeprowadzeniu badania lekarskiego, w razie potrzeby po opatrzeniu ran i wystawieniu recepty na niezbędne leki wystawiane jest zaświadczenie lekarskie o istnieniu lub braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia w pomieszczeniu dla zatrzymanych lub podejmowana jest decyzja o dalszej diagnostyce bądź dalszym leczeniu w tym szpitalnym osoby zatrzymanej.

W stosunku do niektórych z zatrzymanych występuje zlecenie przeprowadzenia pobrania krwi (załącznik nr 3 do niniejszego wniosku na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. Nr 25, poz. 117) na zawartość alkoholu we krwi lub narkotyków (bez badania analitycznego).

Wyżej wymienione świadczenia służą udzieleniu niezbędnej pomocy medycznej osobie zatrzymanej i orzeczeniu o jej dalszym leczeniu bądź braku przeciwwskazań zdrowotnych do przebywania w pomieszczeniu dla zatrzymanych.

Ponadto w piśmie z dnia 11 maja 2012 r. Wnioskodawca poinformował, że przedmiotem pytania są jedynie wskazane w opisie zdarzenia przyszłego badania osób zatrzymanych przez policję, wykonywane zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawa Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję (Dz. U. Nr 97, poz. 880) oraz wskazał, że przedmiotem pytania nie są usługi pobierania od osób zatrzymanych krwi do badania na zawartość alkoholu we krwi lub narkotyków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 19 kwietnia 2012 r.):

Czy w opisanym stanie faktycznym znajduje zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 19 kwietnia 2012 r.), w opisanym stanie faktycznym znajduje zastosowanie zwolnienie z podatku VAT, bowiem udzielenie pomocy lekarskiej osobie zatrzymanej stanowi ratowanie jej życia bądź zdrowia, a samo badanie zakończone wydaniem zaświadczenia lekarskiego w konsekwencji dotyczące udzielenia dalszej pomocy lekarskiej (np. opatrzenia ran), wystawienia recepty na określone leki bądź wskazania kierunków dalszej diagnostyki medycznej, a nawet orzeczenie o dobrym stanie zdrowia zatrzymanego stanowi co najmniej działania służące profilaktyce zdrowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zaznaczyć, że w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122. i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011 r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl obowiązującego od 1 lipca 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia opieki medycznej.

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TS UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych. (wrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tekst jedn.: świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko były prezentowane przez TS UE w licznych orzeczeniach (wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter d'Ambrumenil C-307/01; wyrok z 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok z 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter d'Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) - podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania TS UE wymienił:

* wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,

* przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,

* przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,

* przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach

* pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Wllimaier).

W świetle powyższego ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania laboratoryjne związane z profilaktyką i ochroną zdrowotną. Natomiast analizy mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy - nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Pojęcie "opieki medycznej" przewidziane w art. 43 ustawy o VAT obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno diagnozę, leczenie, jak i profilaktykę.

Precyzując ww. czynności, pojęcia te również należy interpretować z zastosowaniem wykładni językowej.

Diagnoza, czyli rozpoznanie to identyfikacja choroby lub zespołu chorobowego, na które cierpi pacjent, wniosek wynikający z dokonanej przez lekarza krytycznej oceny objawów subiektywnych, stwierdzonych w badaniu podmiotowym i obiektywnych, stwierdzonych w badaniu przedmiotowym oraz w oparciu o wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych, łącznie z przypisaniem zespołowi tych objawów właściwej nazwy.

Rozpoznanie jest wynikiem tzw. "procesu diagnostycznego", którego celem jest nie tylko identyfikacja określonej jednostki chorobowej (diagnoza nozologiczna), lecz pełna diagnoza medyczna stanu chorego, obejmująca także określenie przyczyny zaburzeń, ich stopnia nasilenia, zaawansowania lub fazy procesu chorobowego oraz przewidywanych następstw.

Proces diagnostyczny składa się z fazy zbierania informacji oraz fazy ich oceny i analizy wiarygodności i przydatności. Prawidłowe rozpoznanie umożliwia wypowiedzenie się lekarza co do rokowania i zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej). będzie realizował usługi w oparciu o umowę podpisaną z Komendą Miejską Policji na świadczenie badań lekarskich osób zatrzymanych, zakończonych wystawieniem zaświadczenia lekarskiego oraz w razie potrzeby opatrzenia ran, a także wystawienia recepty na niezbędne leki.

W ambulatorium izby przyjęć Szpitala, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję (Dz. U. Nr 97, poz. 880), wydanego na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 z późn. zm.) przeprowadzane jest przez lekarza badanie osoby zatrzymanej przez Policję.

Badanie to jest wykonywane na podstawie otrzymanego zlecenia, gdy "osoba zatrzymana" znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, w szczególności, gdy osoba ta: ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność lub oświadcza że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia lub żąda udzielenia jej pierwszej pomocy medycznej i przeprowadzenia niezbędnych badan lekarskich. Przedmiotowe badanie jest również zlecane, gdy z posiadanych przez Policję Informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.

Po przeprowadzeniu badania lekarskiego, w razie potrzeby po opatrzeniu ran i wystawieniu recepty na niezbędne leki wystawiane jest zaświadczenie lekarskie o istnieniu lub braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia w pomieszczeniu dla zatrzymanych lub podejmowana jest decyzja o dalszej diagnostyce bądź dalszym leczeniu w tym szpitalnym osoby zatrzymanej.

Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję (Dz. U. z 2002 r. Nr 97, poz. 880) osobie zatrzymanej przez Policję, zwanej dalej "osobą zatrzymaną", udziela się niezwłocznie pierwszej pomocy medycznej lub poddaje niezbędnym badaniom lekarskim w przypadku, gdy osoba ta znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, w szczególności gdy osoba ta:

1.

ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność,

2.

oświadcza, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia,

3.

żąda udzielenia jej pierwszej pomocy medycznej i przeprowadzenia niezbędnych badań lekarskich.

Ust. 2 ww. przepisu stanowi, że pomocy, o której mowa w ust. 1, udziela się również, gdy z posiadanych przez Policję informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na choroby zakaźne.

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję, po udzieleniu pierwszej pomocy medycznej lub przeprowadzeniu badania lekarskiego osoby zatrzymanej lekarz wydaje zaświadczenie lekarskie o istnieniu lub braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania i umieszczenia w pomieszczeniu dla zatrzymanych lub wystawia skierowanie do innego zakładu opieki zdrowotnej celem wykonania badań diagnostycznych lub leczenia. Zaświadczenie dołącza się do dokumentacji sporządzonej w związku z zatrzymaniem osoby.

Mając na uwadze powyższe, świadczone przez Wnioskodawcę (zakład opieki zdrowotnej) usługi realizowane w ramach otrzymanych zleceń na podstawie umowy podpisanej z Komendą Miejską Policji badań lekarskich osób zatrzymanych przez Policję - ze względu na to, że podczas tych badań udziela się niezwłocznie pierwszej pomocy medycznej lub poddaje niezbędnym badaniom lekarskim w przypadku, gdy osoba ta znajduje się w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu - służą ratowaniu i przywracaniu zdrowia, tym samym zawierają się w pojęciu opieki medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, a zatem korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl