IBPP3/443-282/10/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-282/10/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawek podatku od towarów i usług dla wyrobów medycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawek podatku od towarów i usług dla wyrobów medycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również - podatek VAT) od roku 1897 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów medycznych. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ma zamiar sprzedawać następujące wyroby:

1.

B. c. - medyczne skarpetki lub podkolanówki z bawełną ucisk o sile 18 mm hg, materiał: 50% bawełna, 40% polymaid, 10% elastyna.

2.

B. v. - medyczne podkolanówki z czystym aloesem, ucisk o sile 18 mm hg, materiał: 42 polyamid (z aloesem), 8% elastyna, 35% poliamid, 15% bawełna.

3.

B. s. - podkolanówki z mikrofibrą ucisk o sile 18 mm hg, materiał: 50% bawełna, 18% mikrofibrą, 22% poliamid, 10% elastyna.

4.

B. 280 den g. - wysokiej klasy podkolanówki, pończochy oraz rajstopy, ucisk o sile 18 mm hg, materiał: 52% poliamid (z mikrofibrą), 29% elastyna, 19% poliamid.

5.

B. s. - medyczne skarpetki z włóknami srebra przeznaczone wyłącznie dla diabetyków, materiał: 74% bawełna, 21% poliamid, 5% statex (20% czyste srebro, 80% poliamid).

Wymienione i opisane powyżej wyroby są wyrobami medycznymi, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.; dalej również - ustawa o wyrobach medycznych). W szczególności zaś wyroby te nie zostały wyłączone spod regulacji tej ustawy na podstawie art. 2 ustawy o wyrobach medycznych. Zaznaczyć należy, iż wymienione wyroby zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej - Polska).

Wymienione i opisane powyżej wyroby medyczne to lecznicze wyroby pończosznicze o charakterze uciskowym (kompresyjnym). Wyroby te zapobiegają tworzeniu się nowych zmian żylakowych oraz służą do kontroli chorób żylnych (trzymają te choroby pod kontrolą). Przedmiotowe wyroby zostały przez urząd statystyczny w łodzi zakwalifikowane (pismo z dnia 16 listopada 2009 r. Wnioskodawca załącza do niniejszego wniosku) w grupowaniu PKWiU: 17.71.10 - 90 "wyroby pończosznicze (również pończochy przeciwżylakowe) i skarpety, gdzie indziej niesklasyfikowane" zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie polskiej klasyfikacji wyrobów i usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.; dalej również - PKWiU z 1997 r.), którą dla celów opodatkowania podatkiem VAT stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.

W uzupełnieniu do Wniosku wskazano, że przedmiotowe wyroby należą do klasy wyrobów medycznych IIa. Wyroby te posiadają Certyfikat Zgodności z postanowieniami Dyrektywy 93/42/EWG.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyroby medyczne wymienione i opisane powyżej w opisie stanu faktycznego podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT, czy też podstawową 22% stawką podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyroby są wyrobami medycznymi, do których stosuje się przepisy ustawy o wyrobach medycznych, a w szczególności wyroby te nie zostały wyłączone spod regulacji tej ustawy na podstawie art. 2 ustawy o wyrobach medycznych. Wymienione wyroby zostały również dopuszczone do obrotu na terytorium Polski. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, do sprzedaży tych wyrobów należy stosować 7% stawkę podatku VAT. Przedmiotowe wyroby należy bowiem zakwalifikować w pozycji 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT tj. zakwalifikować jako "wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika", co uzasadnia zastosowanie do tych wyrobów 7% stawki podatku VAT. Za takim stanowiskiem przemawia również przeznaczenie tych wyrobów oraz ich zaklasyfikowanie zgodnie z PKWiU z 1997 r. w piśmie Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 16 listopada 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy wymienione zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU.

Powyższy zapis oznacza, że 7% stawka podatku VAT ma zastosowanie wyłącznie do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - innych niż towary związane z ochroną zdrowia wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Definicję pojęcia "wyrób medyczny" zawiera art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.), który stanowi, że przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędnie do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi, lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zakres powyższej definicji rozszerza art. 3 ust. 3 ww. ustawy, stosownie do którego ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenia wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro.

Z cytowanego wyżej art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o wyrobach medycznych wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 cyt. wyżej ustawy, wytwórcą jest osoba fizyczna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej albo osoba prawna odpowiedzialna za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie, oznakowanie, montowanie, przetwarzanie, przeprowadzenie remontu odtworzeniowego wyrobu medycznego, i nadawanie przewidzianego zastosowania wyrobowi medycznemu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy powyższe czynności wykonuje on sam, czy na jego rzecz osoba trzecia, z wyjątkiem podmiotów, które montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy przez wprowadzenie do obrotu należy rozumieć przekazanie, nieodpłatnie albo za opłatą, po raz pierwszy wyrobu medycznego nowego lub odtworzonego i innego niż wyrób medyczny przeznaczony do badań klinicznych i wyrób medyczny do diagnostyki in vitro przeznaczony do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Kwestie związane z rejestracją wyrobów medycznych reguluje Rozdział 7 ww. ustawy.

W myśl art. 52 ust. 1 i 2, art. 53 i art. 54 ust. 1 i 2 ww. ustawy wytwórca, autoryzowany przedstawiciel, importer, podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego, podmiot zestawiający wyroby medyczne lub podmiot dokonujący sterylizacji, o których mowa w art. 8, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokonuje zgłoszenia do Rejestru wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia lub aktywnego wyrobu medycznego do implantacji przed pierwszym wprowadzeniem go do obrotu lub do używania.

Wytwórca, autoryzowany przedstawiciel lub importer mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokonuje zgłoszenia do Rejestru wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro przed pierwszym wprowadzeniem go do obrotu lub do używania.

Wytwórca wykonujący wyroby medyczne na zamówienie, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgłasza do Rejestru wyłącznie dane określone w części I, o której mowa w art. 51 ust. 3 pkt 1 oraz informacje o rodzaju wykonywanych wyrobów medycznych.

Wytwórca, autoryzowany przedstawiciel, importer lub podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu wyrobu medycznego, który wprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej aktywny wyrób medyczny do implantacji, wyrób medyczny klasy IIb lub klasy III, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro z wykazu A i z wykazu B lub wyrób medyczny do diagnostyki in vitro do samodzielnego stosowania dokonuje zgłoszenia do Rejestru niezwłocznie po pierwszym wprowadzeniu do używania tego wyrobu medycznego. Obowiązek zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy podmiotu uprawnionego, który dokonał zgłoszenia do Rejestru na podstawie art. 52.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż rejestracji podlegają:

* wyroby po raz pierwszy wprowadzone do obrotu pod marką wytwórcy polskiego,

* wyroby po raz pierwszy wprowadzone do obrotu pod marką wytwórcy spoza UE, EFTA,

* wyroby już wprowadzone do obrotu ale należące do klasy IIb lub III i wprowadzone do używania w Polsce.

Powyższe zgodne jest ze stanowiskiem Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, wyrobów medycznych i produktów biobójczych wyrażonym w komunikacie w sprawie rejestracji wyrobów medycznych z dnia 17 kwietnia 2007 r., w którym stwierdzono, iż wyroby medyczne klasy I i IIa, wyroby na zamówienie oraz wyroby do diagnostyki in vitro nie klasyfikowane, których wytwórca ma siedzibę poza Polską, i które już zostały wprowadzone do obrotu w innych krajach członkowskich UE lub EFTA, nie są objęte obowiązkiem zgłoszenia do Rejestru wyrobów medycznych i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania.

W związku z powyższym należy zauważać, iż wyroby medyczne sklasyfikowane jako wyrób medyczny klasy IIa, których wytwórca posiada siedzibę poza Polską, i które zostały wyprodukowane i wprowadzone do obrotu na terenie Unii Europejskiej lub EFTA, nie podlegają rejestracji w Rejestrze wyrobów medycznych i podmiotów odpowiedzialnych za ich wprowadzenie do obrotu i do używania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży medycznych skarpetek lub podkolanówek z bawełna o nazwie b. c., medycznych podkolanówek z czystym aloesem o nazwie b. v., podkolanówek z mikrofibrą o nazwie b. s., wysokiej klasy podkolanówek, pończoch oraz rajstop o nazwie b. 280 den g., medycznych skarpetek z włóknami srebra przeznaczone wyłącznie dla diabetyków o nazwie b. s. Ww. wyroby to lecznicze wyroby pończosznicze o charakterze uciskowym (kompresyjnym) Przedmiotowe wyroby medyczne Wnioskodawca zaklasyfikował do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych. Wyroby te zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Polski opatrzone znakiem CE, należą do klasy urządzeń II a w rozumieniu ww. ustawy, posiadają deklarację zgodności z postanowieniami Dyrektywy 93/42/EWG.

Skoro zatem przedmiotowe wyroby stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, inny niż wymieniony w pozostałych pozycjach załącznika Nr 3 (poz. 70-109 "Towary związane z ochroną zdrowia") do ustawy o podatku od towarów i usług oraz zostały dopuszczone do obrotu w rozumieniu cyt. wyżej przepisów art. 52-54 ustawy o wyrobach medycznych, ich sprzedaż, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl