IBPP3/443-261/07/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Asesora S. przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.) i z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.) i z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej w drodze licytacji komorniczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości należącej do dłużników. W dniu 3 lipca 2007 r. dłużnik złożył w kancelarii oświadczenie, z którego wynika że:

* dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku VAT,

* nieruchomość nie stanowi środka trwałego podmiotu gospodarczego,

* nieruchomość nie stanowi majątku po likwidacji firmy dłużnika,

* przy nabyciu nieruchomości i jej budowie dłużnikowi nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części,

* działka została nabyta w 1995 r., w 1996 r. została rozpoczęta budowa domu, która została zakończona w 2001 r.,

* dłużnika składał w okresie ostatnich 6 miesięcy deklaracje podatkowe,

* przedmiotowy budynek jest budynkiem mieszkalnym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.),

* nieruchomość jest w części wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej, w wydzielonym jednym pomieszczeniu i z tego tytułu dłużnik nie odliczał podatku naliczonego od wydatków poniesionych przy budowie,

* dłużnik prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r. natomiast w wydzielonym jednym pomieszczeniu ww. budynku działalność prowadzona jest od 2005 r.

* w trakcie użytkowania nieruchomości w części wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były ponoszone nakłady na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży w drodze licytacji nieruchomości komornik powinien odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie sprzedaży omawianej nieruchomości w drodze licytacji nie powinno się odprowadzać podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.W treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika. Prowadzona przez niego sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik.

W odniesieniu do sprzedaży części budynku mieszkalnego będą miały zastosowanie następujące przepisy: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie zaś z art. 15 ust. 1 ww. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 - działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Aby dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi zostać dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Pojęcie podatnika uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej; wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została ona wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że sprzedaż dotyczyć będzie budynku mieszkalnego. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku VAT z tytułu tej działalności. Posiadanie statusu podatnika podatku VAT nie przesądza jednak o tym, że każda czynność dokonana przez tę osobę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy rozróżnić transakcje realizowane przez podatnika jako osobę prywatną i jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Dostawa przedmiotowej nieruchomości w części przeznaczonej na cele mieszkalne przez dłużnika nie nosi znamion działalności gospodarczej, ponieważ dotyczy majątku prywatnego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą, który nie znajdował się w ewidencji środków trwałych firmy. Zatem transakcja powyższa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do sprzedaży części budynku (pomieszczenia) związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą zauważyć należy co następuje:Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości wartości początkowej, a podatnik:

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.W odniesieniu do części budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą zauważyć należy, iż spełnia ona definicję towaru używanego. Przy nabyciu ww. budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, od końca roku w którym zakończono budowę tego obiektu minęło 5 lat, a w trakcie użytkowania dłużnik nie ponosił żadnych wydatków na jego ulepszenie.Zatem w odniesieniu do części budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą należy stwierdzić, iż dostawa ta korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei kwestię dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. W przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczne zasady jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynku w części nie podlega opodatkowaniu a w części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony w części nie podlega opodatkowaniu (tj. w części mieszkalnej) a w części związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.