IBPP3/443-23/12/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na wykonywaniu koncertów muzycznych - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na wykonywaniu koncertów muzycznych

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wokalistką oraz kierownikiem artystycznym (liderem) zespołu muzycznego. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej jest działalność artystyczna i literacka działalność twórcza (PKO 90.03.Z). W roku 2012 i kolejnych latach Wnioskodawczyni będzie świadczyła na rzecz organizatorów wydarzeń artystycznych, usługi polegające na wykonywaniu koncertów muzycznych. W trakcie koncertów wykonywane są m.in. utwory autorstwa Wnioskodawczyni. Utwory zostały specjalnie skomponowane do wykonania zespołowego, nie jest możliwe ich należyte wykonanie przez jedną osobę. W skład zespołów wchodzą inni wykonawcy (ojciec Wnioskodawczyni) oraz osoby odpowiedzialne za opracowanie i wykonanie koncepcji udźwiękowienia i oświetlenia koncertu. Wszyscy członkowie zespołów w sposób twórczy przyczyniają się do wykonania koncertu. Jako kierownik zespołu, Wnioskodawczyni będzie zawierała umowy z organizatorami wydarzeń artystycznych i otrzymywała wynagrodzenie w formie honorarium. Pozostałym członkom zespołu Wnioskodawczyni będzie przekazywała przypadające na nich części honorarium w oparciu o umowy o dzieło. Usługi Wnioskodawczyni nie będą obejmowały pośrednictwa w organizacji wydarzeń artystycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane usługi objęte będą zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Analizując treść przytoczonego przepisu należy dojść do wniosku, że regulowane w nim zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy ponieważ jego zastosowanie uzależnione jest zarówno od charakteru świadczonych usług jak i określonych cech podmiotu świadczącego usługę.

Objęcie usług zwolnieniem wymaga zatem spełnienia następujących przesłanek:

* kulturalny charakter świadczonych usług,

* świadczenie usług przez podmioty będące indywidualnymi twórcami i artystami wykonawcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), dalej ustawa o prawie autorskim,

* wynagrodzenie w formie honorarium.

Wykonywanie koncertów muzycznych należy zaliczyć do usług kulturalnych. Wniosek taki nie budzi żadnych wątpliwości w doktrynie prawa podatkowego: Uznać należy, że wszelkie usługi twórców - wykonawców z założenia związane są ze sferą kultury A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. IV.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Pod ochroną pozostaje na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Na koncertach Wnioskodawczyni występować będzie zarówno jako indywidualny twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim (jako autor utworów wykonywanych w trakcie koncertów) oraz jako artysta wykonawca w rozumieniu tejże ustawy, który jako kierownik reprezentuje indywidualny zespół. Taką formę reprezentacji zespołu przewiduje art. 91 ustawy o prawie autorskim. Domniemywa się, że kierownik zespołu jest umocowany do reprezentowania praw do zespołowego artystycznego wykonania. Domniemanie to stosuje się odpowiednio do części artystycznego wykonania mających samodzielne znaczenie.

Należy podkreślić, że istotą świadczonej usługi jest zespołowe, artystyczne wykonanie utworu, o którym przesądza twórczy wkład wszystkich członków indywidualnego i konkretnego zespołu pod kierownictwem Wnioskodawczyni. Wyodrębnione wkłady poszczególnych członków zespołu (części artystycznego wykonania) wykonywane oddzielnie nie posiadają samodzielnego znaczenia artystycznego.

Powyższa treść wskazuje zatem, że Wnioskodawczyni ma status indywidualnego twórcy i artysty w rozumieniu ustawy o prawie autorskim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy na podstawie art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011 r., dla określenia zakresu zwolnień wykorzystuje się treść przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE.

W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnienia przewidzianego ww. art. 43 ust. 1 pkt 33b ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez specyficzne podmioty, tj.: indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy w tym miejscu podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o VAT, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni jest wokalistką oraz kierownikiem artystycznym (liderem) zespołu muzycznego. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej jest działalność artystyczna i literacka działalność twórcza. Wnioskodawczyni będzie świadczyła na rzecz organizatorów wydarzeń artystycznych, usługi polegające na wykonywaniu koncertów muzycznych. W trakcie koncertów wykonywane są m.in. utwory autorstwa Wnioskodawczyni. Jako kierownik zespołu, Wnioskodawczyni będzie zawierała umowy z organizatorami wydarzeń artystycznych i otrzymywała wynagrodzenie w formie honorarium.

Wnioskodawczyni wskazała, że usługi wykonania koncertu będą wykonywane wspólnie zespołem - z innymi muzykami zatrudnianymi przez niego na podstawie umowy o dzieło. Tymczasem z treści wniosku wynika, że podmiotem który świadczy je w rzeczywistości jest nie zespół, ale Wnioskodawczyni (indywidualny twórca i artysta wykonawca), który jest stroną zwieranej umowy zobowiązującej do wykonania usługi (koncertu muzycznego). Za świadczone usługi to Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie od zamawiającego (Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedażową), a pozostali muzycy dostają wynagrodzenie już od samego Wnioskodawcy na podstawie zawartej z nim umowy o dzieło.

W powyższej sytuacji stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni jak wokalistka, prowadząca jednocześnie literacką działalność twórczą, jest podmiotem (indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawczynię (twórcę i artystę wykonawcę) usługi polegające na wykonywaniu koncertu wspólnie z innymi muzykami zatrudnianymi przez nią na podstawie umowy o dzieło korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.