IBPP3/443-229/10/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 7 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 30 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w postaci nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w postaci nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem.

Pismem z dnia 14 czerwca 2010 r. znak IBPP3/443-229/10/IK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2010 r. (data wpływu 30 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

T. S. (zwany dalej "Podatnikiem") prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą S. Doradztwo Handel T. S. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Podatnik nabył nieruchomość (zwaną dalej "Nieruchomością") zabudowaną dwukondygnacyjnym budynkiem mieszkalnym (zwanym dalej "Budynkiem"). Podatnik nabył przedmiotową nieruchomość w grudniu 2009 r. od osoby fizycznej, która stała się prawnym właścicielem nieruchomości mocą postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 17 marca 2005 r. Od sprzedaży nieruchomości nie został naliczony VAT. Poprzednimi właścicielami Nieruchomości były osoby prywatne, które nie zbywały nieruchomości w wykonaniu czynności opodatkowanych VAT.Budynek w dniu nabycia był budynkiem zużytym funkcjonalnie i technicznie i wymagał przeprowadzenia generalnego remontu. Jednakże po dniu nabycia nieruchomości, w szczególności po dniu wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych, Podatnik nie ponosił na budynek nakładów, które przekraczałyby 30% wartości początkowej budynku.

Podatnik zamierza wnieść do mającej powstać spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości. W zamian za aport Nieruchomości Podatnik otrzyma udział w majątku spółki komandytowej. Podatnik będzie jednym z komandytariuszy. Drugim z komandytariuszy będzie inna osoba fizyczna, która wniesie wkład pieniężny. Komplementariuszem będzie spółka z o.o. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 czerwca 2010 r. Wnioskodawca, wskazał:Nieruchomość została już zbyta przez Wnioskodawcę. Własność nieruchomość przeniesiona została na spółkę komandytową w maju 2010 r. (akt notarialny z dnia 25 maja 2010 r.).Wnioskodawca wyjaśnia, że budynek (kamienica będąca przedmiotem zapytania) został oddany do używania na początku XX wieku. Na początku XX wieku nie obowiązywał podatek od towarów i usług dlatego w tamtym okresie nie dokonywano czynności opodatkowanych VAT. W czasie ostatnich 100 lat kamienica ta była zamieszkana. Wnioskodawca zakłada, że kamienica w czasie ostatnich 100 lat znajdowała się w rękach prywatnych właścicieli i nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak była o tym mowa we wniosku o interpretację Wnioskodawca nabył kamienicę w grudniu 2009 r. od osoby fizycznej, która nie była podatnikiem VAT. Sprzedaż kamienicy na rzecz Wnioskodawcy nie podlegała opodatkowaniu VAT, zatem przy nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca wie, że osoba fizyczna, która sprzedała mu kamienicę nabyła ją w 2005 r. w drodze spadkobrania (czynność ta również nie była czynnością opodatkowaną VAT).W okresie grudzień 2009 r. - maj 2010 r. Wnioskodawca dokonywał nakłady celem ulepszenia budynku, ale wartość tych nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wniesienie aportu do spółki komandytowej jest dostawą towarów.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2009 r. całkowicie zrezygnowano ze zwolnienia z VAT czynności polegającej na wniesieniu aportu do spółki. W związku z tym, czynność wniesienia aportu do spółki po 31 marca 2009 r. powinna zostać uznana za dostawę towaru (jeśli przedmiotem aportu będzie towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 Ustawy) lub świadczenie usług (jeśli przedmiotem aportu nie jest towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 Ustawy). W przedmiotowej sprawie przedmiotem aportu jest Nieruchomość zabudowana budynkiem. Zarówno Nieruchomość, jak i budynek stanowi towar na podstawie art. 2 pkt 6 Ustawy. Dlatego też czynność wniesienia aportu do spółki komandytowej powinna podlegać opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 Ustawy. Podatnik otrzyma bowiem w zamian za aport do spółki komandytowej udział w majątku tej spółki.

Ad. 2

W stanie faktycznym opisanym we wniosku - wniesienie aportu do spółki komandytowej będzie zwolnione z VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy zwolnieniu z opodatkowania podlega dostawa budynków budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie art. 2 pkt 14 Ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ad. 3

Aport budynku będzie zwolniony z VAT, a w konsekwencji zwolnieniu z VAT podlegać będzie również aport gruntu, na którym ten budynek się znajduje.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 Ustawy VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższy przepis jest wyrazem zasady, że na gruncie Ustawy grunt dzieli los budynku. Takie zdanie podziela również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 7 września 2009 r., znak ITPP2/443-507a/09/AD. Organ ten stwierdził, że jeśli planowana przez podatnika dostawa budynku, w formie aportu, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, to - uwzględniając treść art. 29 ust. 5 Ustawy - zwolnieniu podlegać będzie również dostawa gruntu, na którym przedmiotowy obiekt jest posadowiony. W doktrynie prawa podatkowego zwraca się uwagę, że regulacja art. 29 ust. 5 Ustawy powoduje, że grunt, z którym trwale są związane są budynki również będące przedmiotem dostawy, opodatkowany jest według tej samej stawki co budynek. "Przykładowo, gdy budynki korzystają ze zwolnienia dla towarów używanych, także grunt - z którym budynki są trwale związane - będzie objęty zwolnieniem podatkowym" (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, WAT Komentarz, 2. Wydanie, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 409).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego może być wszystko, co nie będąc pieniądzem, przedstawia jakąkolwiek wartość ekonomiczną mogącą się składać na kapitał zakładowy.

Za aport uważa się wkład niepieniężny wniesiony do spółki na pokrycie kapitału zakładowego, w postaci wartości niematerialnych (praw) lub rzeczy. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

Wniesienie aportu w postaci nieruchomości do spółki komandytowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 tejże ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel.

Zatem wniesienie do spółki komandytowej przedmiotowej nieruchomości jako wkładu niepieniężnego, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w związku z transakcją wniesienia do spółki komandytowej przedmiotowej nieruchomości, dostawa ta będzie opodatkowana czy też będzie korzystała ze zwolnienia.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jedną z nich jest zwolnienie od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt (jego część) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem. Zarówno sprzedaż, jak i najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w maju 2010 r. wniósł aport do spółki komandytowej w postaci nieruchomości składającej się z gruntu zabudowanego budynkiem kamienicy. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w grudniu 2009 r. od osoby fizycznej. Od sprzedaży nieruchomości nie został naliczony podatek VAT. Od dnia nabycia przedmiotowej nieruchomości do dnia wniesienia jej jako aportu do spółki komandytowej Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej budynku. Budynek do momentu zbycia nie był przedmiotem czynności opodatkowanych.

Tak więc mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie wniesienia przez Wnioskodawcę nieruchomości jako aportu do spółki komandytowej. Bowiem dopiero w momencie zbycia doszło do wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zatem dostawa przedmiotowego budynku jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W tym miejscu należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

W związku z powyższym zbycie (wniesienie aportu) przez Wnioskodawcę budynku, który nie był do tego momentu oddany do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, będzie podlegać zwolnieniu z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego budynku i Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie tego budynku, lecz były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku.

Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Reasumując, przedmiotowa transakcja wniesienia aportu w postaci nieruchomości składającej się z gruntu zabudowanego budynkiem - kamienicy do spółki komandytowej będzie stanowić dla Wnioskodawcy, dostawę towarów zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku art. 29 ust. 5

W świetle powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazano we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.