IBPP3/443-210/10/DG - Zasady nabycia znaków akcyzy przeznaczonych do oznakowania wyrobów kontrahentów unijnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu 31 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków nabycia znaków akcyzy - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków nabycia znaków akcyzy

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest importerem i... w dystrybucji wina gronowego i miodów pitnych. Będąc zarejestrowanym handlowcem Wnioskodawca dokonuje nabyć unijnych wyrobów akcyzowych. W związku z tym kupuje podatkowe znaki akcyzy w celu przekazania ich dostawcom do naniesienia na jednostkowe opakowania wyrobów (butelki lub kartony typu BIB).

Oprócz dokumentów określonych w ustawie i rozporządzeniu, Urząd Celny w K. wymaga również przedłożenia razem z wnioskiem kopii faktur proforma od dostawców unijnych, potwierdzających zapotrzebowanie na znaki akcyzy. Żądanie Urzędu uzasadniane wzorem "Wniosku o wydanie albo sprzedaż oraz o wydanie upoważnień do odbioru banderol", opublikowanym w przywołanym rozporządzeniu, w naszym przekonaniu Wnioskodawcy nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach prawa.

Aby sprostać oczekiwaniom odbiorców, Wnioskodawca jest zmuszony w stosunkowo krótkim czasie, sprowadzać wino od zagranicznych podmiotów, z którymi wcześniej nie współpracował, a co za tym idzie, dla których nie ma zakupionych znaków akcyzy. Okres czasu, jaki upływa od złożenia wniosku na zakup znaków akcyzy, do momentu odebrania ich w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie, uniemożliwia Wnioskodawcy właściwą reakcję na potrzeby odbiorców.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca chciałby dokonać zakupu większej ilości banderol podatkowych, nie precyzując dla jakich kontrahentów unijnych, i w jakich ilościach zostaną przekazane.

Informacje o wysyłaniu znaków akcyzy do konkretnych dostawców byłyby na bieżąco przekazywane do właściwego naczelnika urzędu celnego (Naczelnik Urzędu Celnego w K.), jak również na bieżąco ujmowane w prowadzonej przez Spółkę ewidencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy nabyciu znaków akcyzy dla kontrahentów unijnych konieczne jest podawanie informacji dla jakich konkretnie dostawców, i w jakich ilościach zostaną przeznaczone, a co za tym idzie, czy można skutecznie nabyć znaki akcyzy przeznaczone do oznakowania wyrobów kontrahentów unijnych, bez określania na wniosku dostawców i ilości przeznaczonych dla niego znaków akcyzy.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 125 i art. 126 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy nie wskazują na konieczność podawania danych kontrahentów przy zakupie banderol. Wymóg ten pojawia się wyłącznie w załączniku Nr 11 do ww. rozporządzenia, tj. wniosku o wydanie lub sprzedaż banderol oraz wydanie upoważnień do odbioru banderol, oraz w załączniku Nr 13, tj. ewidencji wydanych, zużytych, uszkodzonych, utraconych, zwróconych oraz zniszczonych banderol podatkowych i legalizacyjnych.

Uzależnienie możliwości nabycia znaków akcyzy od przedłożenia informacji o podmiotach, na rzecz których te znaki się nabywa, nie znajduje uzasadnienia w przepisach. Załącznik do rozporządzenia samodzielnie nie stanowi źródła prawa i nie może rozszerzać obowiązków podatnika.

Tym samym możliwy jest zakup podatkowych znaków akcyzy, bez określania do jakich dostawców i w jakich ilościach znaki zostaną przekazane. Należy przy tym zaznaczyć, iż brak informacji we wniosku nie wpływa na obowiązki ewidencyjne podatnika i tak:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego o uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 125 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie z art. 16, podmiot będący:

Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składa wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy na rok kalendarzowy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Stosownie zaś do § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz. U. Nr 32, poz. 250 - wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 125 ust. 6 ww. ustawy) wzór wstępnego zapotrzebowania określa załącznik Nr 7 do rozporządzenia, w myśl którego na tym etapie nie jest wymagane podawanie przez Wnioskodawcę danych kontrahentów.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

Składając wniosek, o którym mowa w wyżej, wnioskodawca dołącza odpowiednio dokumenty o:

Zgodnie natomiast z art. 129 ww. ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

- uwzględniając konieczność identyfikacji rodzaju i liczby wydawanych znaków akcyzy oraz identyfikacji podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także częstotliwość składania wniosków.

§ 8 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 129 ustawowej wskazuje, iż wnioskodawca, składając wniosek o wydanie albo sprzedaż banderol oraz wydanie upoważnień do odbioru banderol do właściwego naczelnika urzędu celnego w sprawach znaków akcyzy załącza odpowiednio:

W miejscu tym jednakże należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z ww. wzorem wniosku wnioskodawca składając przedmiotowy wniosek nie jest zobligowany do przedłożenia wraz z wnioskiem kopii faktur proforma potwierdzających zapotrzebowanie na znaki akcyzy, gdyż ani przepisy ani wzór wniosku złożenia takich dokumentów nie wymaga.

Mając zatem powyższe na uwadze Wnioskodawca jako podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, składając wniosek o wydanie albo sprzedaż banderol, powinien tego dokonać na wniosku stanowiącym załącznik Nr 11 do ww. rozporządzenia, stosownie do którego zgodnie z pkt 2 winien podać nazwę i adres producenta zagranicznego.

Równocześnie wskazać należy, iż niezasadne jest twierdzenie Wnioskodawcy, iż wskazanie w przedmiotowym wniosku danych o podmiotach (producentach zagranicznych) do których przekazywane są znaki akcyzy celem ich naniesienia nie znajduje uzasadnienia w przepisach, gdyż dane te są wymagane zgodnie ze wzorem ustanowionym w rozporządzeniu wykonawczym, wypełniającym dyspozycję delegacji ustawowej zawartej w art. 129 ww. ustawy. Minister Finansów jest zatem w pełni umocowany do określenia wzoru wniosku o wydanie albo sprzedaż banderol oraz określenia wymagań co do jego prawidłowego wypełnienia. Przedmiotowy wzór wniosku oraz zawarte nim wymagania nie rozszerzają więc w nieuprawniony sposób obowiązków podatnika, gdyż jest on wzorem określonym przepisami ustawy o podatku akcyzowym i winien być wypełniony zgonie z jego wymaganiami.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.