IBPP3/443-177/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącego przedmiot dzierżawy - jest prawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącego przedmiot dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

S.A. na podstawie umowy zawartej w dniu 30 grudnia 2008 r. sprzedała nabywcy wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie (w ramach istniejącego przedsiębiorstwa) zespół składników materialnych i niematerialnych, w skład którego wchodziły grunty oraz środki trwałe, przedmioty nietrwałe i inne wyposażenie.

Zespół składników majątkowych stanowiący przedmiot sprzedaży, przeznaczony jest do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych, tj. termicznej utylizacji odpadów (wyodrębnienie funkcjonalne).

W dokumentacji księgowej S.A. sprzedany zespół składników majątkowych podlegał wyodrębnionej i kompleksowej ewidencji księgowej (wyodrębnienie finansowe). Ponadto sprzedany zespół składników majątkowych zlokalizowany był (i jest w dalszym ciągu) na ściśle wyodrębnionej powierzchni gruntu.

S.A. nie prowadziła działalności gospodarczej na majątku stanowiącym przedmiot sprzedaży, gdyż był on wydzierżawiany od S.A. przez spółkę z o.o. Sp. z o o. w oparciu o ten majątek prowadziła i nadal prowadzi działalność gospodarczą w zakresie termicznej utylizacji odpadów. Należy podkreślić, że sprzedany przez S.A. zespół składników majątkowych stanowił podstawę nabycia praw i obowiązków pozwalających realizować działalność związaną z termiczna utylizacją odpadów (Pozwolenie zintegrowane wydane przez Wojewodę).

Ponadto z tytułu wydzierżawiania wyodrębnionych składników majątkowych S.A. czerpała przychody w formie czynszu dzierżawnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedany przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa i przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych (termicznej utylizacji odpadów) wypełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedany nabywcy zespół składników materialnych (grunty, środki trwałe, przedmioty nietrwałe, wyposażenie) i niematerialnych jest organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto jest on przeznaczony do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych (prowadzenia działalności w zakresie termicznej utylizacji odpadów) i mógłby także stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Powyższe powoduje, że sprzedany przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uznał, iż wobec zmiany art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. przeprowadzona w dniu 30 grudnia 2008 r. pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą transakcja, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Od przedmiotowej transakcji nabywca uiścił natomiast podatek od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty,

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Przedsiębiorstwem jest określony wyżej agregat składników, niezależnie od tego, kto jest jego właścicielem. Zgodnie z przepisem art. 55 ² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W praktyce obrotu gospodarczego jednakże zdarzają się sytuacje, w których pewne elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Powstaje pytanie, czy tego rodzaju transakcje należy uznać za zbycie przedsiębiorstwa, które nie jest objęte zakresem przedmiotowym VAT, czy tez za dostawę odrębnych towarów. Wydaje się, że w tym przypadku należy wziąć pod uwagę, czy sprzedawany agregat składników majątkowych - spośród których wyłączono pewne elementy - mógł samodzielnie funkcjonować jako przedsiębiorstwo. I tak, uznać należy, że wyłączenie od zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma patenty, prawa autorskie etc., powoduje że mamy do czynieni ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, to wówczas czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Z podobnego założenia wyszedł NSA, który w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r. (I FSK 688/07) stwierdził, że "dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej".

W wyroku z dnia 28 maja 2008 r. (I SA/Bd 135/08) WSA w Bydgoszczy uznał, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić przedsiębiorstwo u zbywcy.

Ustawodawca nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług wprowadził od dnia 1 grudnia 2008 r. w art. 2 pkt 27e ww. ustawy definicję "zorganizowanej części przedsiębiorstwa".

Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest w myśl powyższej definicji, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe najlepiej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Nie oznacza ono samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, do których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sprzedał nabywcy wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie (w ramach istniejącego przedsiębiorstwa) zespół składników materialnych i niematerialnych, w skład którego wchodziły grunty oraz środki trwałe, przedmioty nietrwałe oraz wyposażenie. Powyższy zespół składników majątkowych przeznaczony jest do realizacji ściśle określonych zadań gospodarczych - tj. termicznej utylizacji odpadów. Wyodrębniony zespół składników majątkowych zlokalizowany jest na ściśle wyodrębnionej powierzchni gruntu i podlegał wyodrębnionej i kompleksowej ewidencji księgowej (wyodrębnienie finansowe). Sprzedany przez Wnioskodawcę zespół składników stanowił podstawę nabycia praw i obowiązków pozwalających realizować działalność związaną z termiczna utylizacją odpadów (Pozwolenie zintegrowane wydane przez Wojewodę). Przedmiotowy zespół składników materialnych i niematerialnych był przedmiotem dzierżawy na rzecz Spółki z o.o., która w oparciu o ten majątek prowadziła i nadal prowadzi działalność gospodarczą w zakresie termicznej utylizacji odpadów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż wyodrębniony w sposób przestawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych spełnia definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 24e ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji do zbycia ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą miały zastosowanie przepisy art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.