IBPP3/443-171/13/LŻ - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2013 r. (data wpływu 12 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "..." - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej świadcząc usługi medyczne, w tym zakontraktowane umowami z Narodowym Funduszem Zdrowia - są to usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. W ramach swej działalności statutowej Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży opodatkowanej, objętej stawką podatkową 8% i 23%. Z uwagi na brak możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawca odprowadza podatek VAT należny.

Wysokość sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do całkowitego obrotu rocznego określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT za rok 2012 wynosi 0,98% dlatego też zgodnie z zapisami ustawy o VAT przyjęto, że proporcja ta wynosi 0%.

W miesiącu lutym 2013 r. Wnioskodawca będzie wnioskował do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu pn.: "...".

W ramach projektu zostanie wykonane:

Wykonanie całego przedsięwzięcia przewiduje się w okresie od III kwartału 2013 r. do IV kwartału 2014 r. a zakupione w ramach projektu towary i usługi będą służyły głównie do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT oraz w minimalnej części czynności opodatkowanych. Dzięki realizacji projektu nastąpi poprawa jakości świadczonych usług, poprawa organizacji pracy jak również znaczne usprawnienie rozliczeń z Narodowym Funduszem Zdrowia w ramach zakontraktowanych umów na świadczenia medyczne.

Z uwagi na fakt, że samo oświadczenie w sprawie kwalifikowalności podatku VAT składane przez Wnioskodawcę może być niewystarczającym dokumentem potwierdzającym brak możliwości odzyskania podatku, zgodnie z wytycznymi do wniosku o dofinansowanie projektu Wnioskodawca może również być zobowiązany do załączenia interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego w odniesieniu do planowanego przedsięwzięcia Wnioskodawca ma prawo do odzyskania podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy przy realizacji projektu pn.: "...", Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego VAT z uwagi na fakt, że zakupione towary i usługi w ramach realizacji zadania będą wykorzystywane głównie do wykonywania czynności zwolnionych z podatku a w minimalnej części do czynności opodatkowanych a Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi. Dlatego też w oparciu o zapisy ustawy o VAT przy obliczonej proporcji na koniec 2012 r. 0,98% cały podatek naliczony VAT będzie kosztem kwalifikowalnym zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa przez przepisy prawa podatkowego rozumie się - przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do treści art. 15 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej, zaś art. 16 Ordynacji podatkowej stanowi, iż właściwość rzeczową organów podatkowych ustala się według przepisów określających zakres ich działania.

Pod pojęciem właściwości należy zatem rozumieć zdolność organu podatkowego do prowadzenia określonego rodzaju spraw dotyczących podatków lub innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Pojęcie to należy rozumieć zgodnie z przepisami regulującymi zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zasady i przepisy podatkowe mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu przez Wnioskodawcę kwalifikacji, czy podatek VAT od zakupów objętych dofinansowaniem ze środków unijnych w związku z realizacją projektu, będącego przedmiotem ww. wniosku może być zaliczony do kosztów kwalifikowanych.

W związku z powyższym, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "...".

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Artykuł 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) art. 90 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca realizuje projekt pn.: "...". Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej świadcząc usługi medyczne, są to usługi zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. W ramach swej działalności statutowej Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży opodatkowanej, objętej stawką podatkową 8% i 23%, Z uwagi na brak możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawca odprowadza podatek VAT należny. Wysokość sprzedaży opodatkowanej w odniesieniu do całkowitego obrotu rocznego określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT za rok 2012 wynosi 0,98% dlatego też zgodnie z zapisami ustawy o VAT przyjęto, że proporcja ta wynosi 0%. Wykonanie całego przedsięwzięcia przewiduje się w okresie od III kwartału 2013 r. do IV kwartału 2014 r. a zakupione w ramach projektu towary i usługi będą służyły głównie do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT oraz w minimalnej części czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której planowana inwestycja (system informatyczny) służyć będzie zarówno sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług oraz sprzedaży zwolnionej od podatku VAT. Jednak proporcja za rok 2012 ustalona jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej po zaokrągleniu w górę do najbliższej liczby całkowitej (stosownie do art. 90 ust. 4) nie przekroczyła 2%, a zatem Wnioskodawca ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Wnioskodawca nie ma zatem możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów dokonywanych w związku z realizacją projektu. Tym samym Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania z tego tytułu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż na gruncie przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie miał możliwości odzyskania podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego VAT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. organ zauważa, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług, bowiem nie było to przedmiotem wniosku. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego (a w szczególności zmiany wskazania proporcji wyliczonej zgodnie z metodą określoną w art. 90 ust. 3 ustawy), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.