IBPP3/443-1440/13/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z 18 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia w rozliczeniu za który okres rozliczeniowy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego oraz możliwości ustalenia wielkości podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. "klucza powierzchniowego" - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia w rozliczeniu za który okres rozliczeniowy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego oraz możliwości ustalenia wielkości podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. "klucza powierzchniowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 lutego 2014 r. nr IBPP3/443-1440/13/JP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zespół Szkół Samochodowych (dalej: ZSS lub Wnioskodawca) jest gminną jednostką organizacyjną działającą na zasadach ustalonych dla jednostek budżetowych. Wnioskodawca działa w oparciu o statut, określający jego przedmiot działalności, który obejmuje realizację celów określonych w ustawie o systemie oświaty oraz w przepisach wydanych na jej podstawie. Praktyczna nauka zawodu - kształcenie praktyczne dla uczniów i słuchaczy wszystkich szkół wchodzących w skład Zespołu Szkół, organizowana jest przez Warsztaty Szkolne w budynku jednopoziomowym (dalej: warsztaty), które są integralną częścią Wnioskodawcy. Prowadzą one swoją działalność szkoleniową, usługową i produkcyjną na podstawie własnego regulaminu, spójnego ze statutem Wnioskodawcy, w oparciu o rachunek dochodów własnych.

W warsztatach w G uczniowie mają możliwość zdobywania wiedzy i umiejętności w zakresie:

* znajomości przepisów ruchu drogowego i techniki kierowania pojazdów,

* obróbki ręcznej,

* obróbki maszynowej,

* spawalnictwa i obróbki cieplnej,

* diagnostyki samochodowej,

* obsług i napraw pojazdów samochodowych,

* obsługi i napraw elektromechanicznych w pojazdach samochodowych,

* napraw blacharskich i lakierniczych,

* przeglądów rejestracyjnych wszystkich typów pojazdów.

Warsztaty Szkolne realizując zadania placówki dydaktycznej, świadczą usługi dla ludności w wyżej wymienionym zakresie. M.in. na terenie Warsztatów prowadzi działalność Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów, która może wykonywać przeglądy znacznie szersze niż wszystkie pozostałe stacje w rejonie.

Wnioskodawca jest i był czynnym podatnikiem podatku VAT w pełnych latach kalendarzowych będących przedmiotem niniejszej interpretacji. Rozlicza podatek VAT w deklaracjach miesięcznych. Wnioskodawca co roku dokonuje obliczenia współczynnika struktury sprzedaży z art. 90 ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT, biorąc do jego obliczenia niezbędne dane ze wszystkich swoich czynności podlegających VAT. Na terenie Warsztatów prowadzona jest zatem sprzedaż opodatkowania podatkiem od towarów i usług (w tym stawką podstawową), a także sprzedaż zwolniona z podatku od towarów i usług (np. odpłatne szkolenia).

W ramach projektu remontowego opracowanego w roku 2012 zrealizowano zadanie polegające na remoncie dachu segmentu A i B Warsztatów Wnioskodawcy. W dniu 17 sierpnia 2012 r. została wystawiona i w tym dniu wpłynęła do Wnioskodawcy faktura wystawiona na Wnioskodawcę za remont dachu segment A i B Warsztatów Wnioskodawcy (netto 127 890,28 złotych, VAT 29 414,76 złotych, brutto 157 305,04 zł). W dniu 22 sierpnia 2012 r. została wystawiona i w tym dniu wpłynęła do Wnioskodawcy faktura wystawiona na Wnioskodawcę za pełnienie nadzoru inwestorskiego nad robotami związanymi z remontem dachu w segmencie A i B w Warsztatach Wnioskodawcy (netto 3 495,93, VAT 804,06 zł, brutto 4 299,99).

Pismem z 18 lutego 2104 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, że w tzw. "warsztatach" Wnioskodawca prowadzi i prowadził oprócz działalności opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej z podatku VAT również działalność niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. m.in. nieodpłatne świadczenie usług edukacyjnych.

W kwestii rozstrzygnięcia czy wydatki na remont dachu segmentu A i B są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, Wnioskodawca wyjaśnił, że art. 86 ust. 7b brzmi: W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej". Komentowana regulacja ma zastosowanie do określenia tego, co jest podatkiem naliczonym przy nabyciu nieruchomości oraz przy wytworzeniu nieruchomości.

Ustawa definiuje pojęcie wytworzenia nieruchomości w art. 2 ust. 14a. Przez wytworzenie w zgodzie z art. 2 ust. 14a rozumie się "wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym". Ulepszeniem w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych jest poniesienie wydatków na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację danych składników majątku, które to wydatki w danym roku podatkowym przekraczają 3500 zł i powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia tych składników do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Remont dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów" nie jest ulepszeniem, nie jest też wybudowaniem budynku, budowli lub ich części. Remont dachu, który jest przedmiotem zapytania nie jest zatem wytworzeniem nieruchomości. Nie jest także jej nabyciem. W konsekwencji wydatki na remont dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów" nie są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku z faktur z 17 sierpnia 2012 r. oraz z 22 sierpnia 2012 r., o których mowa we wniosku, ponieważ miał i ma nadal wątpliwości co do możliwości i sposobu odliczenia podatku z tych faktur, a wątpliwości te próbuje rozwiać składając niniejszy wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na ww. fakturach figuruje jako nabywca towarów i usług Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W rozliczeniu za który okres rozliczeniowy przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z ww. faktur w części dotyczącej sprzedaży opodatkowanej.

2. Czy właściwe jest wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy zastosowaniu "klucza powierzchniowego" określonego jako udział powierzchni użytkowej budynku Warsztatów Wnioskodawcy wykorzystywanego do sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej budynku Warsztatów Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na ww. inwestycję w części dotyczącej sprzedaży opodatkowanej, z zastosowaniem przepisu art. 86 ust. 13 ustawy o VAT tj. przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za miesiąc sierpień 2012 r.

Wnioskodawca jako podatnik VAT czynny ma prawo do obniżenia podatku o kwotę podatku naliczonego z opisywanych w stanie faktycznym faktur w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy).

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. pkt 1 lit. a cyt. ustawy).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest zastosowanie klucza powierzchniowego. Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W myśl postanowień art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, o czym stanowi art. 90 ust. 3 cyt. ustawy. W ust. 4 art. 90 cyt. ustawy wskazano, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak wynika z przedstawionych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności: opodatkowanych, zwolnionych od podatku. Najistotniejszym bowiem warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jedynie w przypadku gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Obowiązek określony w art. 90 ust. 1 ustawy polega na faktycznym wyodrębnieniu wskazanych kwot w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Wyodrębnienie to winno nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do wskazanych czynności. Zatem dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne jest czy Wnioskodawca ma realną możliwość przyporządkowania określonych towarów i usług danym czynnościom. Ocena ta musi być dokonana w oparciu o obiektywną analizę otaczającego świata materialnego. Wnioskodawca rozważa możliwość rozliczania podatku naliczonego w oparciu o klucz powierzchniowy #61485; proporcję wynikającą z powierzchni użytkowej w budynku zajętych na poszczególne typy prowadzonej czynności ze względu na kryterium opodatkowania lub zwolnienia z podatku. Od części budynku wykorzystywanej na wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu odliczy podatek w proporcji w jakiej przypada powierzchnia użytkowa tej części do powierzchni użytkowej całego remontowanego budynku. Od części budynku wykorzystywanej zarówno na wykonywanie czynności opodatkowanych jak i zwolnionych (bez możliwości jednoznacznego przyporządkowania do tych kategorii) według wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy w proporcji w jakiej przypada powierzchnia użytkowa tej części do powierzchni użytkowej całego budynku. Natomiast od części wykorzystywanej na czynności zwolnione nie będzie przysługiwać odliczenie.

Zaznaczyć należy, iż sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną z podatku ma charakter obiektywny, determinowany okolicznościami konkretnej sprawy. Zatem o dopuszczalności stosowania metody rozliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną w żadnym razie nie decydują względy natury pragmatycznej czy też celowościowej. Zatem Wnioskodawca uważa, że jeśli nawet podatnikowi byłoby wygodniej posługiwać się proporcją, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, to zawsze powinien przede wszystkim poszukiwać możliwości wyodrębnienia kwot podatku.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. Jak już wspomniano, najważniejsze znaczenie w tym względzie ma rzeczywiste faktyczne przyporządkowanie nabywanych towarów i usług do wykonywanych czynności. Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym kryterium przy wyodrębnieniu podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. inwestycje jest tzw. "klucz powierzchniowy" czyli udział powierzchni użytkowej budynku wykorzystanego do sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej. Podobnie z wyliczeniem udziału powierzchni użytkowej budynku wykorzystywanego zarówno do sprzedaży zwolnionej jak i sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej. Pozwala on w jednoznaczny sposób przyporządkować kwotę podatku naliczonego z opisanych w stanie faktycznym faktur do czynności, z związku z którymi prawo do odliczenia przysługuje, jak też przyporządkować kwotę podatku naliczonego do czynności, w związku z którymi prawo do odliczenia nie przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przepisów w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., ponieważ wniosek dotyczy stanu faktycznego a wpłynął do tut. organu 11 grudnia 2013 r.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest gminną jednostką organizacyjną działającą na zasadach ustalonych dla jednostek budżetowych. Praktyczna nauka zawodu - kształcenie praktyczne dla uczniów i słuchaczy wszystkich szkół wchodzących w skład Zespołu Szkół, organizowana jest przez Warsztaty Szkolne w budynku jednopoziomowym, które są integralną częścią Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest i był czynnym podatnikiem podatku VAT, rozlicza podatek VAT w deklaracjach miesięcznych. Wnioskodawca co roku dokonuje obliczenia współczynnika struktury sprzedaży z art. 90 ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT, biorąc do jego obliczenia niezbędne dane ze wszystkich swoich czynności podlegających VAT. W tzw. "warsztatach" Wnioskodawca prowadzi i prowadził oprócz działalności opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej z podatku VAT również działalność niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. m.in. nieodpłatne świadczenie usług edukacyjnych.

W ramach projektu remontowego opracowanego w roku 2012 zrealizowano zadanie polegające na remoncie dachu segmentu A i B Warsztatów. Faktury za remont dachu segment A i B oraz za pełnienie nadzoru inwestorskiego nad robotami związanymi z remontem dachu w segmencie A i B zostały wystawione 17 sierpnia 2012 r. i 22 sierpnia 2012 r. Na ww. fakturach figuruje jako nabywca towarów i usług Wnioskodawca. Wydatki na remont dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów" nie są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku z faktur z 17 sierpnia 2012 r. oraz z 22 sierpnia 2012 r., o których mowa we wniosku.

W tak przedstawionym opisie stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi, w rozliczeniu za który okres rozliczeniowy przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z ww. faktur w części dotyczącej sprzedaży opodatkowanej.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Prawo do odliczenia może być realizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę opis sprawy i powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że co do zasady Wnioskodawcy na bieżąco przysługiwało na etapie realizacji inwestycji (remont dachu segmentu A i B "warsztatów") prawo do odliczenia podatku naliczonego, w takim zakresie, w jakim wydatki te miały posiadać związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednakże, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca z prawa tego nie skorzystał.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupów dotyczących remontu dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów" powstało w sierpniu 2012 r. Zatem, skoro Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) lub odpowiednio w jednym bądź w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy), ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji jedynie za ten miesiąc (tekst jedn.: w przedmiotowej sprawie za sierpień 2012 r.), nie mając wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Zatem prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na ww. inwestycję w części dotyczącej sprzedaży opodatkowanej, z zastosowaniem przepisu art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, tj. przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za miesiąc sierpień 2012 r.

Przechodząc do kwestii, czy właściwe jest wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy zastosowaniu "klucza powierzchniowego", określonego jako udział powierzchni użytkowej budynku "warsztatów", wykorzystywanego do sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej budynku "warsztatów", wskazać należy, że wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca wykorzystuje budynek "warsztatów" do wykonywania czynności opodatkowanych, zwolnionych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przeznaczenie części budynku do wykonywania czynności opodatkowanych stwarza możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług zakupionych do remontu dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów", który nie został odliczony przy ich nabyciu, w zakresie w jakim budynek jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi zastosowanie "klucza powierzchniowego" do wyliczenia wielkości podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku którymi nie przysługuje prawo do odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym kryterium przy wyodrębnieniu podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. inwestycje jest tzw. "klucz powierzchniowy" czyli udział powierzchni użytkowej budynku wykorzystanego do sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej. Podobnie z wyliczeniem udziału powierzchni użytkowej budynku wykorzystywanego zarówno do sprzedaży zwolnionej jak i sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej całkowitej. Pozwala on w jednoznaczny sposób przyporządkować kwotę podatku naliczonego z opisanych w stanie faktycznym faktur do czynności, z związku z którymi prawo do odliczenia przysługuje, jak też przyporządkować kwotę podatku naliczonego do czynności, w związku z którymi prawo do odliczenia nie przysługuje.

Wskazać w tym miejscu należy, że art. 90 ustawy o VAT zobowiązuje podatnika w pierwszej kolejności do przypisania konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną musi mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami konkretnej sprawy. Zatem o dopuszczalności stosowania metody rozliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną w żadnym razie nie mogą decydować względy natury pragmatycznej czy też celowościowej. Jeśli nawet podatnikowi byłoby wygodniej posługiwać się proporcją, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, to zawsze powinien przede wszystkim poszukiwać możliwości wyodrębnienia kwot podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z inwestycją, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie rzeczywistego stanu faktycznego. Jednakże należy podkreślić, że wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną. Warto nadmienić że metody, czy też sposoby, na podstawie których Wnioskodawca dokona wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Każda metoda, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Zdaniem tut. organu, zastosowanie w tym przypadku klucza powierzchniowego budynku "warsztatów" jest jak najbardziej właściwe, gdyż umożliwi alokację podatku według powierzchni wykorzystywanej do różnych rodzajów działalności. Wnioskodawca winien dokonać wyboru wskaźnika, który jest najbardziej miarodajny i obiektywny. Wnioskodawca może oczywiście dokonać wyboru innej metody wyodrębnienia, która będzie umożliwiała wyznaczenie bardziej miarodajnego wskaźnika. Wybór tej metody należy bowiem do obowiązków Wnioskodawcy.

Nadmienić w tym miejscu wypada, że ustawodawca odmiennie uregulował kwestie określania kwoty podatku naliczonego w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej. W takiej sytuacji, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej, stosownie do art. 86 ust. 7b, który jednakże nie znajduje zastosowania w analizowanym przypadku, bowiem jak wskazał Wnioskodawca wydatki na remont dachu segmentu A i B tzw. "warsztatów" nie są wydatkami, o których mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.