IBPP3/443-1301/12/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu 23 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 5 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od faktur zakupu usług ponoszonych w związku z imprezami plenerowymi, na które wstęp jest wolny i równocześnie występuje tylko sprzedaż opodatkowana - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od faktur zakupu usług ponoszonych w związku z imprezami plenerowymi, na które wstęp jest wolny i równocześnie występuje tylko sprzedaż opodatkowana. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 5 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca (...) jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest Powiat.

Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem podatku VAT, który wykonuje następujące czynności opodatkowane z tytułu sprzedaży:

* usług noclegowych i gastronomicznych,

* promocji i reklamy,

* usług najmu,

* konferencji,

* za uczestnictwo w targach,

* wydawnictw.

Ponadto zgodnie ze statutem Wnioskodawca organizuje imprezy kulturalne plenerowe oraz targi regionalne mające na celu promocję produktów regionu na terenie Powiatu dla widzów (mieszkańców i turystów). Wstęp na imprezy plenerowe jest wolny od opłat. Na imprezach tych są świadczone usługi reklamy firm sponsorujących imprezy, za które Wnioskodawca wystawia faktury z 23% podatkiem VAT. Ponadto w trakcie imprez widzowie mogą korzystać za odpłatnością z usług gastronomicznych i handlowych świadczonych przez Wnioskodawcę oraz inne firmy, którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnię na stoiska z 23% podatkiem VAT.

W celu organizacji imprez kulturalnych - Wnioskodawca dokonuje zakupu usług nagłośnienia, wynajmu sceny, stoisk handlowych, ochrony, sprzątania i wywozu nieczystości, energii elektrycznej oraz usług kulturalnych od agencji artystycznych lub zespołów itp.

Na wyżej wymienionych imprezach nie są oraz nie będą świadczone żadne usługi zwolnione z podatku VAT.

Oprócz czynności opodatkowanych wyżej wymienionych Wnioskodawca na imprezach kulturalnych świadczy i będzie świadczył nieodpłatne usługi kulturalne tj. niepodlegające opodatkowaniu, gdyż wstęp na imprezę jest wolny dla wszystkich chętnych.

W trakcie nieodpłatnej imprezy kulturalnej są i będą świadczone usługi reklamy z estrady przez prezenterów, przed występami a także przy okazji wręczania nagród dla zwycięzców, będzie dokonana prezentacja i reklama sponsorów. Na imprezach tych są i będą także realizowane opodatkowane przychody za najem lub dzierżawę stoisk z gastronomią, napojami i innymi produktami, są i będą wystawione banery z reklamą firm.

Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Dotyczy to np. kosztów nagłośnienia, wynajmu sceny, kosztu energii, dekoracji, sprzątania, najmu toalet, oraz innych kosztów. Są to bowiem koszty wspólne organizacji imprezy, na której świadczone są zarówno usługi reklamy i najmu (opodatkowane) oraz usługi kulturalne niepodlegające opodatkowaniu.

W piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r. Wnioskodawca ostatecznie wyjaśnił, że przez użyte we wniosku określenia "impreza kulturalna plenerowa" i "targi regionalne" należy rozumieć "imprezy plenerowe" (zarówno kulturalne jak i targi regionalne). Zarówno imprezy kulturalne jak i targi regionalne są imprezami plenerowymi, wstęp na nie jest nieodpłatny, Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów i usług na potrzeby realizacji obu rodzajów imprez, na fakturach tych jako nabywca widnieje Wnioskodawca.

Wstęp na te imprezy jest wolny, na imprezach tych są świadczone odpłatne usługi podlegające opodatkowaniu VAT, a więc imprezy te są związane zarówno z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT jak i niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować wszystkich ponoszonych kosztów związanych z organizacją imprez plenerowych (imprez kulturalnych i targów regionalnych) odrębnie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Cały podatek naliczony wynikający z wszystkich faktur dokumentujących nabywane towary i usługi na potrzeby realizacji imprez plenerowych (imprez kulturalnych i targów regionalnych) jest związany zarówno z działalnością opodatkowaną i niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje tutaj sprzedaż zwolniona z podatku VAT).

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r.):

Czy Wnioskodawca ma prawo dokonać pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na organizację "imprez plenerowych" (imprez kulturalnych i targów regionalnych).

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 24 stycznia 2013 r.):

Wnioskodawca ma prawo dokonać pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na organizację "imprez plenerowych" (imprez kulturalnych i targów regionalnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca organizuje imprezy kulturalne plenerowe oraz targi regionalne (tzw. "imprezy plenerowe") mające na celu promocję produktów regionu na terenie Powiatu dla widzów (mieszkańców i turystów).

Imprezy kulturalne jak i targi regionalne są imprezami plenerowymi, wstęp na nie jest nieodpłatny, Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów i usług na potrzeby realizacji obu rodzajów imprez, na fakturach tych jako nabywca widnieje Wnioskodawca.

Wstęp na te imprezy jest wolny, na imprezach tych są świadczone odpłatne usługi podlegające opodatkowaniu VAT, a więc imprezy te są związane zarówno z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT jak i niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować wszystkich ponoszonych kosztów związanych z organizacją imprez plenerowych (imprez kulturalnych i targów regionalnych) odrębnie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Cały podatek naliczony wynikający z wszystkich faktur dokumentujących nabywane towary i usługi na potrzeby realizacji imprez plenerowych (imprez kulturalnych i targów regionalnych) jest związany zarówno z działalnością opodatkowaną i niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje tutaj sprzedaż zwolniona z podatku VAT).

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami dotyczącymi sprzedaży opodatkowanej oraz niepodlegajacej opodatkowaniu, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz zakupów związanych z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zatem w liczniku tak ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku natomiast, uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, a więc czynności zwolnionych od podatku VAT.

Podkreślić jednocześnie należy, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie uwzględnia się ich w proporcji.

Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności te znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie, nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów czynności, z którymi wydatki te są związane (czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnione bądź niepodlegające opodatkowaniu). Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowania do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju czynności.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji, gdy podatnik jest w stanie przyporządkować kwoty podatku VAT naliczonego do czynności, w odniesieniu do których przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - powinien dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach określonych przepisem art. 90 ust. 1 ustawy o VAT (tekst jedn.: na zasadach tzw. "bezpośredniej alokacji").

Natomiast w odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami podlegającymi opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności w całości, albo do poszczególnych rodzajów działalności w odpowiednich częściach, to stosuje się odliczenie pełne.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjngo w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie w pkt 8.15. Sąd wskazał: " (...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Należy podkreślić, iż w świetle powyższej uchwały, pełne prawo do odliczenia podatku przysługuje w stosunku do zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegajacymi opodatkowaniu, wyłącznie w sytuacji gdy nie ma możliwości przyporządkowania ich do określonych rodzajów czynności.

Jednocześnie wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do niej. Ważne jest jedynie aby stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Wnioskodawca wskazał, że nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów odrębnie do czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu. Dotyczy to kosztów nagłośnienia, wynajmu sceny, kosztu energii, dekoracji, sprzątania, najmu toalet.

W takiej sytuacji, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10), stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów wskazanych we wniosku, a dotyczących nagłośnienia, wynajmu sceny, energii, dekoracji, sprzątania, najmu toalet.

Końcowo należy zaznaczyć, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Podany we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywoływać określone w ustawie skutki prawne.

Przedstawione we wniosku twierdzenie Zainteresowanego, iż nie jest w stanie przyporządkować wszystkich ponoszonych kosztów związanych z organizacją imprez plenerowych (imprez kulturalnych i targów regionalnych) odrębnie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego. Niniejszą interpretacje wydano przy założeniu, że Wnioskodawca faktycznie nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.