IBPP3/443-1293/13/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej kwoty obrotu w sytuacji, gdy sprzedaż została kilkukrotnie zarejestrowana na kasie fiskalnej - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej kwoty obrotu w sytuacji, gdy sprzedaż została kilkukrotnie zarejestrowana na kasie fiskalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) w ramach swojej działalności zajmuje się sprzedażą detaliczną odzieży i obuwia sportowego oraz akcesoriów sportowych. Sprzedaż ewidencjonowana jest na kasie rejestrującej. Czasami zdarza się, że z powodu błędu jedna transakcja zostaje zaewidencjonowana na kasie rejestrującej kilkukrotnie. Potwierdzeniem rzeczywistego przebiegu transakcji z klientem jest informacja pochodząca z komputerowego systemu sprzedażowego obsługującego spółkę. Każda transakcja znajduje odzwierciedlenie w tym systemie skutkujące:

* zmniejszeniem ilości towaru na stanie magazynowym sklepu

* informacją o zapłacie gotówką lub kartą płatniczą

* zwiększeniem przychodów ze sprzedaży.

W przypadku rozbieżności pomiędzy informacją o obrocie danego punktu sprzedaży pomiędzy systemem sprzedażowym spółki a raportem dobowym lub miesięcznym z kasy fiskalnej dokonywana jest dokładna analiza faktycznego przebiegu transakcji. W przypadku gdy przyczyną rozbieżności jest kilkukrotne zaewidencjonowanie tej samej transakcji na kasie fiskalnej obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca ustala na podstawie rzeczywistego przebiegu transakcji.

Dodatkowo, w przypadku gdy jedna transakcja sprzedaży zostanie kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej dokonywany jest odpowiedni wpis do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia, zgodnie z którym w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

Niestety czasami zdarza się, że nie zostaje do tej ewidencji dołączony oryginał paragonu fiskalnego, o którym mowa w § 3 ust. 5 plt 2 rozporządzenia, który po raz kolejny dokumentuje tę samą transakcję, ponieważ np. zaginie, ulegnie zniszczeniu. Jeśli taka sytuacja ma miejsce Wnioskodawca wymaga od sprzedawcy pisemnego lub mailowego potwierdzenia, że dana transakcja została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i takie oświadczenie jest dołączane do ewidencji w miejsce paragonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jaką wartość należy przyjąć ustalając obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gdy dana transakcja sprzedaży została zaewidencjonowana kilkukrotnie na kasie rejestrującej i do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia został dołączony oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, która została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej.

2. Jaką wartość należy przyjąć ustalając obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gdy dana transakcja sprzedaży została zaewidencjonowana kilkukrotnie na kasie rejestrującej i do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia nie został dołączony oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, która została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej, ale zostało dołączone oświadczenie, o którym mowa w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pytania nr 1 i 2 jako obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT należy przyjąć rzeczywistą wartość transakcji. Kilkukrotne zaewidencjonowanie danej transakcji na kasie rejestrującej nie ma wpływu na wartość obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania niezależnie od tego czy do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia zostanie dołączony oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego zarejestrowaną kilkukrotnie transakcję sprzedaży. W omawianym stanie faktycznym (podwójne zaewidencjonowanie jednej sprzedaży) mamy do czynienia z sytuacją, w której miało miejsce tylko jedno zdarzenie podlegające opodatkowaniu, a sporządzona została po prostu kilkukrotna dokumentacja tego zdarzenia pierwotnego. Dodatkowe wpisy w ewidencji kasy rejestrującej dokumentują więc sprzedaż, która nie wystąpiła w rzeczywistości.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. W przypadku spółki kwota należna z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 29 ust. 1 nie ulega zwiększeniu w związku z kilkukrotnym zaewidencjonowaniem tej samej transakcji na kasie rejestrującej. Całość świadczenia należnego od nabywcy, o którym mowa w dalszym ust. 1 art. 29 ustawy o VAT obejmuje tylko wartości faktyczne dokonanej sprzedaży. Wnioskodawca zwraca ponadto uwagę na fakt, że żadne przepisy ustawy o VAT nie uzależniają ustalenia wartości obrotu podlegającego opodatkowaniu od dołączania do ewidencji o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, która została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej. Jednocześnie należy pamiętać, że zakres opodatkowania może być określony wyłącznie w drodze ustawy (stosownie do art. 217 Konstytucji RP) i jeżeli ustawa o VAT przewiduje, że podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany zgodnie z art. 29 ust. 1 jako kwota należna z tytułu sprzedaży, akty wykonawcze nie mogą modyfikować tej regulacji powodując efektywnie rozszerzenie zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. przepisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W oparciu o treść obowiązującego do 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W art. 111 ust. 1 ustawy postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą detaliczną odzieży i obuwia sportowego oraz akcesoriów sportowych. Sprzedaż ewidencjonowana jest na kasie rejestrującej. Czasami zdarza się, że z powodu błędu jedna transakcja zostaje zaewidencjonowana na kasie rejestrującej kilkukrotnie. Potwierdzeniem rzeczywistego przebiegu transakcji z klientem jest informacja pochodząca z komputerowego systemu sprzedażowego obsługującego Wnioskodawcę. Każda transakcja znajduje odzwierciedlenie w tym systemie skutkujące zmniejszeniem ilości towaru na stanie magazynowym sklepu, informacją o zapłacie gotówką lub kartą płatniczą oraz zwiększeniem przychodów ze sprzedaży. W przypadku rozbieżności pomiędzy informacją o obrocie danego punktu sprzedaży pomiędzy systemem sprzedażowym spółki a raportem dobowym lub miesięcznym z kasy fiskalnej dokonywana jest dokładna analiza faktycznego przebiegu transakcji. W przypadku gdy przyczyną rozbieżności jest kilkukrotne zaewidencjonowanie tej samej transakcji na kasie rejestrującej obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawca ustala na podstawie rzeczywistego przebiegu transakcji. Dodatkowo, w przypadku gdy jedna transakcja sprzedaży zostanie kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej dokonywany jest odpowiedni wpis do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia.

Niestety czasami zdarza się, że nie zostaje do tej ewidencji dołączony oryginał paragonu fiskalnego, o którym mowa w § 3 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia, który po raz kolejny dokumentuje tę samą transakcję, ponieważ np. zaginie, ulegnie zniszczeniu. Jeśli taka sytuacja ma miejsce Wnioskodawca wymaga od sprzedawcy pisemnego lub mailowego potwierdzenia, że dana transakcja została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i takie oświadczenie jest dołączane do ewidencji w miejsce paragonu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, jaką wartość należy przyjąć ustalając obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku gdy te sama transakcja sprzedaży została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej. W niektórych przypadkach Wnioskodawca posiada oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, która została kilkukrotnie zaewidencjonowana, czasami jednak Wnioskodawca nie posiada oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż błędnie zarejestrowaną na kasie.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), zwane dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 2 pkt 12 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Pamięć fiskalna to urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych (§ 2 pkt 11 rozporządzenia).

Natomiast raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny oraz rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 19 rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Stosownie do treści § 3 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

W oparciu o § 3 ust. 6 rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej.

Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Należy zauważyć, że obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących przewiduje m.in. możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w przypadku zwrotu towarów i uznanych reklamacji towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, poprzez ujęcie w odrębnej ewidencji. Ponadto, rozporządzenie to określa również możliwość korekty w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki, która to korekta ujmowana jest w odrębnej ewidencji.

Zauważyć należy, że rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących nie wyczerpuje (nie wskazuje) wszystkich możliwych sytuacji, w których należy dokonać korekty sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej. Jednak przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

W świetle powyższych unormowań podatnikom przysługuje prawo do korekty sprzedaży i podatku należnego, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostaną udokumentowane wiarygodnymi dowodami.

W opisanej sytuacji rozbieżność w informacji o obrocie danego punktu sprzedaży pomiędzy systemem sprzedażowym a raportem dobowym lub miesięcznym z kasy fiskalnej, spowodowana jest błędem polegającym na kilkukrotnym zaewidencjonowaniu tej samej transakcji na kasie rejestrującej. Jak wskazano powyżej podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynikający z zapisów zawartych w prowadzonych ewidencjach. Prawidłowe jest więc stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w sytuacji, w której miało miejsce tylko jedno zdarzenie podlegające opodatkowaniu, a sporządzona została kilkukrotna dokumentacja tego zdarzenia pierwotnego, co jest związane z kilkukrotnym ujęciem tej samej transakcji na kasie rejestrującej, jako obrót stanowiący podstawę opodatkowania należy przyjąć rzeczywistą wartość transakcji. Jak wskazał Wnioskodawca potwierdzeniem rzeczywistego przebiegu transakcji z klientem jest informacja pochodząca z komputerowego systemu sprzedażowego obsługującego spółkę. W konsekwencji Wnioskodawca może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej inne dane niż wynikają z wydruku raportu fiskalnego.

W przypadku, gdy ta sama transakcja sprzedaży została zaewidencjonowana kilkukrotnie na kasie rejestrującej i do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia został dołączony oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, która została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej (zagadnienie objęte pytaniem nr 1), Wnioskodawca ma prawo jako obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem VAT przyjąć rzeczywistą wartość transakcji.

W odniesieniu do sytuacji, gdy dana transakcja sprzedaży została zaewidencjonowana kilkukrotnie na kasie rejestrującej i do ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia nie zostały dołączone oryginały paragonu fiskalnego (zagadnienie objęte pytaniem nr 2), to Wnioskodawca powinien posiadać inne dokumenty świadczące o stanie faktycznym Dowodzenie zaistniałego błędu, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. Podkreślenia jednak wymaga, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Zatem w sytuacji, kiedy podatnik nie dysponuje oryginałem paragonu, ponieważ np. zaginie, ulegnie zniszczeniu - może skorygować obrót z tytułu sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy fiskalnej przy założeniu, że podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej, udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych.

Wnioskodawca powinien zatem wykazać w ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia błędnie zaewidencjonowaną sprzedaż przy czym dla udokumentowania korekty obrotu Wnioskodawca może w przypadku braku oryginału paragonu fiskalnego wykorzystać np. kopię paragonu danej sprzedaży oraz dokumenty z systemu sprzedażowego odzwierciedlającego rzeczywisty przebieg transakcji. Natomiast pisemne lub mailowe potwierdzenie sprzedawcy, że ta sama transakcja została kilkukrotnie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej stanowi jedynie opis przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku z zaistniałymi zdarzeniami, przysługuje uprawnienie do korekty obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania w razie braku oryginału paragonu, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione w odrębnej, specjalnie w tym celu prowadzonej, ewidencji korekt, o której mowa w § 3 ust. 5 rozporządzenia.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że ocena prawidłowości i rzetelności dowodów przyjętych przez Wnioskodawcę może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Należy również zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z 7 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) uchylono art. 29 ustawy, oraz wprowadzono do porządku prawnego art. 29a, zmianie uległo również brzmienie art. 109 ust. 3 ustawy. Powyższe zmiany w zakresie przepisów podatku od towarów i usług, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.