IBPP3/443-1282/11/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-1282/11/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy węgla zużywanego do ogrzewania gospodarstw domowych - jest prawidłowe:

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy węgla zużywanego do ogrzewania gospodarstw domowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Budynek posiada wyodrębnione 54 samodzielne lokale mieszkalne. Wszystkie lokale wynajmowane są w celach mieszkaniowych. Budynek posiada własną kotłownię węglową znajdująca się tym samym budynku, która jest jedynym źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych, dostarczanego poprzez wspólną instalację CO (centralnego ogrzewania) i instalację CWU (ciepłej wody użytkowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zakupie węgla do wymienionej w opisie kotłowni będzie miał zastosowanie przepis prawa podatkowego opisany w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwalniający z akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe.

Zdaniem Wnioskodawcy: w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego znajduje zastosowanie przepis prawa podatkowego opisany w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwalniający z akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe.

W przedmiotowym budynku wszystkie 54 lokale mieszkalne wynajmowane są w celach mieszkaniowych a więc zajmowane są tylko przez gospodarstwa domowe, a kotłownia węglowa służy do wytworzenia ciepła tylko dla tych lokali - dla tych gospodarstw domowych. Wywodząc należy więc stwierdzić, że węgiel w kotłowni zużywany jest przez gospodarstwa domowe wynajmujące lokale mieszkalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada w swoim majątku budynek mieszkalny, w którym są 54 samodzielne lokale mieszkalne. Budynek posiada własną kotłownię, która jest źródłem ciepła dla znajdujących się w nim lokali mieszkalnych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyza jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie natomiast z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Interpretacja językowa ww. przepisów wskazuje, iż dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe". Zgodnie natomiast z definicja "gospodarstwa domowego" zawartą w Encyklopedii PWN dostępnej na stronie internetowej www.Encyklopedia.PWN, przez gospodarstwo domowe rozumie się zespół osób razem zamieszkujących i wspólnie utrzymujących się, w większości połączonych więzami biologicznymi i stanowiących rodziny. Do gospodarstwa domowego zalicza się również osoby niespokrewnione, ale wspólnie zamieszkujące i utrzymujące się; osoby samotne, utrzymujące się samodzielnie to jednoosobowe gospodarstwa domowe.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w sprawie objętej wnioskiem wyroby węglowe spalane w kotłowni budynku w celu wytworzenia ciepła dla lokali mieszkalnych zamieszkałych przez gospodarstwa domowe będą zużywane na cele uprawniające do zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl