IBPP3/443-1216/14/EJ - Brak prawa do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług w ramach realizacji projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.) oraz z dnia 14 stycznia 2015 r. (data wpływu 20 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 30 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 17 grudnia 2014 r. znak: IBPP3/443-1216/14/EJ oraz pismem z 14 stycznia 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 stycznia 2015 r. znak: IBPP3/443-1216/14/EJ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2014 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Miasto R.) otrzymał dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, działanie 5.3. "Czyste powietrze i odnawialne źródła energii" dla projektu "...". Projekt realizowany jest w latach 2007-2014.

Projekt swoim zakresem obejmuje kompleksową termomodernizację sześciu obiektów użyteczności publicznej Miasta: Biblioteki Publicznej, Przedszkoli Publicznych, Zespołu Szkół oraz Ochotniczej Straży Pożarnej. Oprócz podstawowych działań związanych z dociepleniem w 4 obiektach wykonana została instalacja solarna na potrzeby ciepłej wody użytkowej oraz aparatura kontrolno-pomiarowa i automatyka (AKPiA), a w dwóch wymianie uległ kocioł. Realizacja projektu spowodowała dostosowanie budynków do wymagań norm w zakresie oszczędności energii według warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki. Efektem wprowadzonych zmian będzie zmniejszenie zużycia energii na potrzeby ogrzewania i przygotowania ciepłej wody, a przez to również zmniejszenie emisji substancji szkodliwych do atmosfery.

Po zakończeniu inwestycji właścicielem infrastruktury pozostanie Miasto. Inwestycja polegająca na przeprowadzeniu prac termomodernizacyjnych oraz montażu kolektorów słonecznych w obiektach użyteczności publicznej zlokalizowana jest na terenach jednostek będących w posiadaniu Miasta. Podobnie cała infrastruktura znajdująca się w obrębie działek, na których będą prowadzone inwestycje należy do majątku Miasta.

Całość inwestycji jest przeprowadzana w obrębie 6 obiektów administrowanych przez jednostki organizacyjne Miasta oraz Ochotniczą Straż Pożarną, będących beneficjentami pośrednimi projektu. Zarówno działki, jak i infrastruktura (budynki, instalacje) są własnością Miasta i taki stan zostanie utrzymany po zakończeniu rzeczowej realizacji projektu w 2014 r. przez okres co najmniej 5 lat. Po odbiorze i przekazaniu obiektów do użytkowania odpowiedzialnymi za zarządzanie i administrowanie budynkami będą:

* Biblioteka Publiczna;

* Przedszkole Publiczne

* Przedszkole Publiczne

* Przedszkole Publiczne

* Zespół Szkół w R.

* Ochotnicza Straż Pożarna.

Przedszkola Publiczne oraz Zespół Szkół są jednostkami organizacyjnymi Miasta i nie posiadają osobowości prawnej. Budynki Przedszkoli Publicznych oraz Zespołu Szkół oddane są w trwały zarząd tym jednostkom. Biblioteka Publiczna jest samorządową instytucją kultury i posiada osobowość prawną. Budynek został oddany Bibliotece w użyczenie. Osobowość prawną posiada również OSP, która działa jako stowarzyszenie. W przypadku OSP, która nie jest jednostką organizacyjną miasta, zarządzanie i korzystanie z obiektu odbywa się na podstawie umowy użyczenia na czas nieokreślony od 1 lipca 2002 r.

Wszystkie jednostki organizacyjne oraz OSP są odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie budynków, utrzymanie ich w dobrym stanie technicznym umożliwiającym korzystanie przez dzieci, uczniów, wychowanków, kadrę pracowniczą i innych użytkowników. Po realizacji projektu nie zmieni się funkcjonalność poszczególnych obiektów, będą one w dalszym ciągu stanowiły infrastrukturę społeczną miasta, służąc mieszkańcom zgodnie ze swoim dotychczasowym przeznaczeniem. Rzeczowy zakres projektu stanowi koszt kwalifikowany. Efekt zrealizowanego ww. projektu nie będzie generował po stronie Miasta żadnego przychodu.

Przedszkola Publiczne, Zespół Szkół, Biblioteka Miejska oraz OSP nie są podatnikami podatku od towarów i usług, jednakże uzyskują dochody z wynajmu, np. sal lekcyjnych na szkolenia czy kursy oraz sali gimnastycznej. Dochody te mają incydentalne znaczenie w stosunku do ogółu kosztów utrzymania przedmiotowych budynków ponoszonych przez te jednostki oraz nie mają wpływu na funkcjonalność poszczególnych obiektów.

Przedmiotowa inwestycja wpisuje się w art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.).

Wnioskodawca nie odliczył do tej pory podatku od towarów i usług z faktur dotyczących realizowanego projektu. Bezpośrednim celem projektu jest poprawa jakości powietrza atmosferycznego na terenie Miasta. Zgodnie z wymogami otrzymania dofinansowania Miasto winno przedstawić informację czy jest podatnikiem podatku VAT i czy ma możliwość odzyskania podatku VAT w ramach realizowanego projektu.

W piśmie z 22 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że Miasto z chwilą nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu nie zamierzało wykorzystywać zmodernizowanych budynków dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zakupione towary i usługi w ramach realizacji projektu pn. "..." nie będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano we wniosku Przedszkola Publiczne i Zespół Szkół jako jednostki budżetowe Miasta nie są podatnikami podatku od towarów i usług, jednakże uzyskują dochody z wynajmu np. sal lekcyjnych na szkolenia czy kursy oraz sali gimnastycznej. Dochody te mają incydentalne znaczenie w stosunku do ogółu kosztów utrzymania przedmiotowych budynków ponoszonych przez te jednostki oraz nie mają wpływu na funkcjonalność poszczególnych obiektów. Realizacja projektu przez Miasto była związana z wykonywaniem zadań publicznoprawnych. Miasto realizowało projekt w zakresie zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1, 8 i 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), tj. ochrony środowiska, edukacji publicznej, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako beneficjent programu przy realizacji inwestycji pn. "..." ma prawo ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją wyżej wymienionej inwestycji.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto nie ma prawa do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. "...". W opinii Miasta realizacja ww. projektu nie jest związana z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi przez Miasto.

Zadanie objęte inwestycją należy do zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Stanowisko to zostało potwierdzone przy niemal identycznym stanie faktycznym w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 maja 2014 r. sygn. IBPP3/443-236/14/AŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. przepisem § 23 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zarejestrowanym podatnikom, którzy dokonują nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane na odrębny rachunek bankowy, na którym są ulokowane wyłącznie środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4, przysługuje zwrot podatku naliczonego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarejestrowanych podatników dokonujących bezpośrednio nabycia towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe, przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, przekazane przez podatnika, o którym mowa w ust. 1.

Należy zauważyć, że ww. uregulowanie zostało powtórzone w obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. przepisie § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), w § 21 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649). Także w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanych ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Uregulowanie to zostało powtórzone w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. , poz. 1656).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie "działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 listopada 2006 r.s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, sprawy w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zrealizował projekt pn. "...". Projekt swoim zakresem obejmuje kompleksową termomodernizację sześciu obiektów użyteczności publicznej Miasta: Biblioteki Publicznej, Przedszkoli Publicznych, Zespołu Szkół oraz Ochotniczej Straży Pożarnej. Przedszkola Publiczne oraz Zespół Szkół są jednostkami organizacyjnymi Miasta i nie posiadają osobowości prawnej. Budynki Przedszkoli Publicznych oraz Zespołu Szkół oddane są w trwały zarząd tym jednostkom. Biblioteka Publiczna Miasta jest samorządową instytucją kultury. Budynek został oddany Bibliotece w użyczenie. W przypadku OSP, zarządzanie i korzystanie z obiektu odbywa się na podstawie umowy użyczenia na czas nieokreślony. Efekt zrealizowanego projektu nie będzie generował po stronie Miasta żadnego przychodu. Wnioskodawca z chwilą nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu nie zamierzał wykorzystywać zmodernizowanych budynków dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zakupione towary i usługi w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, należy stwierdzić, że Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania inwestycji, nie nabyła ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełni przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Analizując przedstawiony opis stanu faktycznego należy wskazać, że nie wyczerpuje on znamion unormowania regulującego prawo do odliczenia podatku naliczonego przedstawionego w ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przesłanką pozwalającą na taki wniosek, jest brak związku zakupów dokonanych na potrzeby realizacji projektu z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zakupy te nabywane były do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem, Wnioskodawca w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. (oraz poprzedzających go ww. rozporządzeniach), gdyż środki wskazane we wniosku, nie są środkami, o których mowa w zawartych tam regulacjach.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Miasto nie ma prawa do ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.