IBPP3/443-1200/12/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od środków trwałych zakupionych przed utratą zwolnienia podmiotowego-jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od środków trwałych zakupionych przed utratą zwolnienia podmiotowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP3/443-1363/12/UH z dnia 21 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałego stanu faktycznego (doprecyzowany pismem dnia 1 lutego 2013 r.):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą dotyczącą prowadzenia szkoleń w zakresie kształcenia zawodowego oraz odpłatne udostępnianie powierzchni dla innych firm szkoleniowych. Do września 2012 r. Wnioskodawca był zwolniony podmiotowo z podatku VAT. Ze względu na przekroczenie kwoty uprawniającej do zwolnienia z dniem 1 września Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem VAT. Przed utratą zwolnienia Wnioskodawca wykonywał usługi, które zarówno były zwolnione z VAT jak i te które co do zasady podlegały opodatkowaniu VAT. W okresie 12 miesięcy przed utratą zwolnienia Wnioskodawca zakupił środki trwałe o wartości początkowej poniżej 15.000 zł Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT prowadzi sprzedaż mieszaną (część szkoleń jest zwolniona z VAT) w związku z tym od września VAT od zakupów odliczany jest zgodnie z obliczoną proporcją. Wnioskodawca w deklaracji za miesiąc wrzesień dokonał korekty podatku VAT dotyczącego zakupionych środków trwałych przed utratą zwolnienia podmiotowego w wysokości ustalonej proporcji.

Zakupione środki trwałe są wykorzystywane zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jak i zwolnionych od podatku VAT. Wnioskodawca w związku z tym, iż prowadzi tylko i wyłącznie działalność usługową, nie dokonuje zakupu towarów. Tak więc spis z natury towarów na dzień utraty zwolnienia z podatku VAT, nie został sporządzony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy VAT od środków trwałych zakupionych przed utratą zwolnienia podmiotowego tj. w okresie 12 miesięcy przed utratą zwolnienia można odliczyć zgodnie z ustaloną proporcją w deklaracji za miesiąc wrzesień zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy

VAT od zakupionych środków trwałych przed utratą zwolnienia podmiotowego w okresie poprzedzających 12 miesięcy można odliczyć zgodnie z ustaloną proporcją w deklaracji za miesiąc wrzesień 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W oparciu o regulacje prawne zawarte w art. 86 ust. 10 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku powstaje:

* w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18; (...)

* w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 - nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu; (...)

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl natomiast art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikających z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych - m.in., że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego oraz odpłatnie udostępnia powierzchnie innym firmom. Do września 2012 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT. Z dniem 1 września 2012 r. po przekroczeniu kwoty uprawniającej do zwolnienia Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem podatku VAT. W okresie 12 miesięcy przed utratą zwolnienia Wnioskodawca zakupił środki trwałe o wartości początkowej poniżej 15.000 zł Przed utratą zwolnienia Wnioskodawca wykonywał usługi, które zarówno były zwolnione z VAT jak i podlegające opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT prowadzi sprzedaż mieszaną (część szkoleń jest zwolniona z VAT).

Zakupione środki trwałe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT. Wnioskodawca w związku z tym, iż prowadzi tylko i wyłącznie działalność usługową, nie dokonuje zakupu towarów.

Wnioskodawca nie sporządził spisu z natury na dzień utraty zwolnienia z VAT.

W świetle powyższego, w momencie zakupu środków trwałych Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tych środków, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w chwili ich nabycia Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie należy wskazać, iż w oparciu o przepisy art. 113 ust. 5 i 7 ustawy o VAT, podatnicy mają możliwość odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych tymi przepisami.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

* sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz

* przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Uzyskanie takiej zgody upoważnia podatnika do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty lub rezygnacji ze zwolnienia, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi iloczyn ilości towarów objętych spisem z natury i kwoty podatku naliczonego przypadającej na jednostkę towaru, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe (w konsekwencji nie jest możliwe odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu przezeń towaru, nieujętego w spisie z natury zapasów posiadających na dzień, w którym utracił on zwolnienie od podatku VAT i w którym powstał jego obowiązek podatkowy).

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 - nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;.

Z treści przestawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie sporządził spisu z natury na dzień 1 września 2012 r., tj. dzień w którym utracił zwolnienie od podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi tylko i wyłącznie działalność usługową, nie dokonuje zakupu towarów. Tak więc spis z natury towarów na dzień utraty zwolnienia z podatku VAT, nie został sporządzony. Tym samym nie nabył on prawa do dokonania odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją na podstawie art. 113 ust. 5 i 7.

W przedmiotowej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów nastąpiło w okresie, kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało. Wnioskodawca nie skorzystał również z możliwości odliczenia podatku VAT zawartego w cenie zakupionych środków trwałych otrzymanych przed rejestracją, kiedy to korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT.

Zakupione w okresie 12 miesięcy przed utratą zwolnienia (tekst jedn.: przed 1 września 2012 r.) środki trwałe służyły do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystywane były po dniu 1 września 2012 r. do działalności mieszanej (opodatkowanej i zwolnionej).

Zatem, w momencie zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnik VAT czynny, powstanie sytuacja, w wyniku której dojdzie do zmiany przeznaczenia zakupionych środków trwałych, a Wnioskodawca będzie miał prawo do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego.

Należy jednak podkreślić, iż odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało Wnioskodawcy wyłącznie w części w jakiej nabyte towary i sługi zostaną wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przypadku zmiany przeznaczenia wykorzystywanego przez podatnika towaru lub usługi zastosowanie znajdują przepisy art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Z art. 91 ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 2a powołanego artykułu, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Natomiast stosownie do ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. Stosownie do zapisu art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14

* w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

* opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

* zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty - art. 91 ust. 7a ustawy.

Jak stanowi art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c).

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że nastąpi zmiana przeznaczenia środków trwałych o wartości nieprzekraczjącej 15 000 zł, z pierwotnego wykorzystania ich do czynności wyłącznie zwolnionych do ostatecznego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych i zwolnionych.

Analiza powyższych przepisów w związku z przedstawionymi okolicznościami sprawy pozwala na stwierdzenie, że środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości nieprzekraczającej 15 000 zł, które są wykorzystywane do działalności zwolnionej, a następnie nastąpiła zmiana ich przeznaczenia do działalności opodatkowanej i zwolnionej, podlegają rocznej korekcie dokonywanej po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy.

W ocenie tut. organu art. 91 ust. 7c ustawy nie znajduje zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym. Przepis ten w powiązaniu z ust. 7 dotyczy korekty podatku naliczonego, wynikającego z przeznaczenia towarów lub usług o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub wyłącznie do czynności w stosunku do których takie prawo przysługuje.

W przedmiotowej sytuacji nie dochodzi do zmiany przeznaczenia (objętej regulacją prawną art. 91 ust. 7c ustawy o VAT) zakupów z działalności wyłącznie opodatkowanej na działalność wyłącznie zwolnioną z VAT.

Tak więc ww. przepis art. 91 ust. 7c nie znajduje zastosowania w przypadku, w którym podatnik nie miał w ogóle prawa do odliczenia podatku a następnie nabył częściowe prawo do odliczenia, jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Tak więc ww. przepisy art. 91 ust. 7b i 7c w związku z ust. 7, nie znajdują zastosowania w przypadku, w którym podatnik nie miał w ogóle prawa do odliczenia podatku, a następnie nabył częściowe prawo do odliczenia, jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy.

Reasumując, stwierdzić należy, że środki trwałe o wartości nieprzekraczającej 15 000 zł, które były wykorzystywane do działalności zwolnionej, w związku z czym nie dokonano odliczenia, a później nastąpiła zmiana ich przeznaczenia do działalności opodatkowanej i zwolnionej, podlegają rocznej korekcie dokonywanej po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania na podstawie art. 91 ust. 7b tj. na zasadach określonych w art. 91 ust. 1 i ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3.

Stosownie do art. 91 ust. 3 korekty tej dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Podsumowując Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek naliczony wyłącznie od tych środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 15 000 zł, które zostały oddane do użytkowania. Korekty tej winien dokonać w deklaracji za miesiąc styczeń 2013 r.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego VAT od zakupionych środków trwałych przed utratą zwolnienia podmiotowego w okresie poprzedzających 12 miesięcy można odliczyć zgodnie z ustaloną proporcją w deklaracji za miesiąc wrzesień 2012 r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.