IBPP3/443-118/12/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenia jej z opodatkowania oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenia jej z opodatkowania oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 kwietnia 2012 r. znak: IBPP3/443-118/12/ASz, IBPBI/423-114/12/BG.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się sprzedażą wysyłkową towarów oraz świadczeniem usług internetowych. Usługi polegają na dostępie do Internetu dla klientów indywidualnych. Obejmują swoim zasięgiem ok. 700 umów z klientami zamieszkującymi jedno z osiedli. W związku ze świadczeniem wyżej wymienionych usług spółka jest w posiadaniu całej infrastruktury sieci komputerowej oraz zawarła szereg umów w tym umowy dzierżawy studni oraz kabli.

W 2012 r. Spółka zamierza odsprzedać całą sieć komputerową i zająć się jedynie sprzedażą towarów w ramach sklepu internetowego. Planowana sprzedaż sieci będzie obejmować w szczególności: sprzedaż infrastruktury sieci, sprzedaż należności i zobowiązań, sprzedaż towarów dotyczących sieci internetowej. Nastąpi także cesja umów wszystkich klientów, na rzecz których spółka świadczy usługi dostępu do Internetu.

Będzie miała miejsce również cesja większości umów związanych z prowadzeniem ww. działalności (np. umowa dzierżawy studni w SA, umowa dzierżawy kabli w T SA telefony służbowe, umowy z Energetyką umowa najmu nieruchomości itp). Zdaniem Spółki tak odsprzedana sieć będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania.

Spółka stoi na stanowisku, że dokonuje sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i tym samym może skorzystać z wyłączenia stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nastąpi w formie aktu notarialnego oraz zostanie wystawiona faktura VAT ze stawką np.

Spółka dokonuje jedynie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT - nie ma zatem obowiązku ustalania współczynnika proporcji VAT niezbędnego przy sprzedaży zwolnionej. Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa również nie spowoduje konieczności ustalania współczynnika proporcji, gdyż sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W momencie sprzedaży Spółka uzna za koszt uzyskania przychodu takie składniki jak:

* nieumorzona wartość infrastruktury sieci,

* wartość remanentu końcowego towarów - wartość netto należności,

* opłaty notarialne związane ze sprzedażą sieci.

Przychodem do opodatkowania będzie natomiast:

* wartość wynikająca z faktury sprzedaży,

* wartość netto zobowiązań.

W piśmie z dnia 25 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że istniejący zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma podlegać sprzedaży (w tym zobowiązania) jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Sieć internetowa dysponuje dwoma odrębnymi rachunkami bankowymi. Na jeden z rachunków wpływają wszystkie płatności od klientów, drugi jest rachunkiem operacyjnym. Należy jednak zaznaczyć, że czasem ma miejsce sytuacja, kiedy zobowiązania dotyczące sieci są spłacane z konta operacyjnego spółki przeznaczonego dla drugiego rodzaju działalności, czyli sklepu internetowego. Brak jednak odrębnej księgowości (brak podziału spółki na oddziały w rozumieniu ustawy o rachunkowości) dla części działalności Wnioskodawcy, która ma podlegać sprzedaży. Należy jednak wspomnieć, że plan kont jest tak skonstruowany, że zapewnia wyodrębnienie zapisów w poszczególnych rodzajach działalności.

Istniejący zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma podlegać sprzedaży (w tym zobowiązania) mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania, czyli świadczenie usług dostępu do Internetu.

Wnioskodawca, pisząc o cesji umów, zaznacza że nie wszystkie umowy będą podlegać cesji przede wszystkim z uwagi na bariery prawne. Na chwilę obecną negocjacje w tej sprawie są cały czas w toku i do końca nie można określić, które dokładnie umowy (a które nie) będą przedmiotem cesji. Wszystko będzie zależało od predyspozycji kupującego oraz od uwarunkowań prawnych, które na dokonanie cesji zezwolą bądź jej zabronią. Planowo cesją objęte będą umowy, które spółka wykazała w pierwotnym wniosku, czyli: umowy z odbiorcami Internetu, umowa dzierżawy studni w SA, umowa dzierżawy kabli w T SA, telefony służbow, umowy z energetyką jak również umowa najmu nieruchomości o ile tylko będzie to prawnie i organizacyjnie możliwe. To czy do tej listy dołączą inne umowy na chwilę obecną spółka nie jest w stanie określić. Spółka chce cedować niektóre umowy, aby umożliwić nabywcy dalsze funkcjonowanie oraz nie narażać się na ewentualne kary za zerwanie umowy. Cesja umów wydaje się rozwiązaniem szybszym, wygodniejszym i tańszym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie 1:

Spółka stoi na stanowisku, że dokonuje sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa i tym samym nie będzie podlegać podatkowi VAT. Sprzedaż nastąpi w formie aktu notarialnego popartego fakturą np.

Definicje zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawiera art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z tym, ze spółka dokona sprzedaży zarówno całej infrastruktury sieci, należności i zobowiązań, towarów dotyczących sieci internetowej jak również nastąpi cesja szeregu umów związanych z ww. działalnością (w tym: cesja umów wszystkich klientów na rzecz których Spółka świadczy usługi internetowe, cesja umowy dzierżawy studni oraz kabli i inne) zdaniem Spółki odsprzedaż ta będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania. W związku z tym, że zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozwoli przyszłemu nabywcy kontynuować działalność w oparciu o nabyty składnik majątku Spółka uznaje, ze jej dostawa stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT na mocy art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Pytanie 2

Zdaniem Spółki nie będzie ona podlegać konieczności ustalania współczynnika proporcji VAT i tym samym dokonania korekty podatku naliczonego od towarów handlowych i środków trwałych podlegających sprzedaży.

Współczynnik proporcji VAT ustala się w sytuacji, gdy podatnik dokonuje zarówno sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej. Spółka dokonuje jedynie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT - zatem nie ma obowiązku ustalania współczynnika proporcji VAT. Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa również nie spowoduje konieczności ustalania wyżej wymienionego współczynnika, gdyż sprzedaż ta nie jest sprzedażą zwolnioną lecz w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym pod pojęciem towarów ustawodawca nakazuje rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle cyt. wyżej przepisów ustawy zasadniczą kwestią jest ustalenie, czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż obejmować będzie swym zakresem zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji tego faktu, czy transakcja ta objęta będzie wyłączeniem z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z art. 6 pkt 1 ww. ustawy wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast art. 2 pkt 27e ustawy zawiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Co do zasady, transakcje zbycia należą do czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczą się bowiem w zakresie odpłatnej dostawy towarów lub świadczenia usług. Jednak ze względu na wskazane wyłączenie czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Jeżeli w sprawie nie doszło do transakcji zbycia składników przedsiębiorstwa stanowiących minimum, bez którego konkretne przedsiębiorstwo nie mogło realizować swoich zadań gospodarczych, to przeprowadzona transakcja nie mieści się w zakresie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie korzysta z wyłączenia spod działania ustawy o podatku VAT.

Rozstrzygnięcie sprawy sprowadza się więc do oceny, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe pozwala na przyjęcie, że przedmiotem sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Pojęcie "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" obejmuje składniki materialne i niematerialne, które połączone funkcjonalnie mogą stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. Warunek wyłączenia z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT będzie zatem spełniony wtedy, gdy przedmiotem transakcji będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa mogąca samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą.

W świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa jest:

Przy czym najistotniejszym dla określenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa są trzy ostatnie, formułujące warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc przesądzające o wydzieleniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. Z tych warunków najistotniejszy jest ostatni z nich - przesądzenie czy dany zespół składników majątkowych może stanowić niezależne przedsiębiorstwo - decyduje o tym, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przyjmuje się, że zorganizowana część przedsiębiorstwa to określony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności odpowiadającej definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że strony mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, jednak zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Wynika z tego, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych, co oznacza, że nie wszystkie elementy wskazane w art. 55^1> kodeksu cywilnego muszą wystąpić łącznie, aby uznać je za przedsiębiorstwo. Niemniej istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza odsprzedać całą sieć komputerową i zająć się jedynie sprzedażą towarów w ramach sklepu internetowego. Planowana sprzedaż sieci będzie obejmować w szczególności: sprzedaż infrastruktury sieci, sprzedaż należności i zobowiązań, sprzedaż towarów dotyczących sieci internetowej nastąpi także cesja umów wszystkich klientów, na rzecz których spółka świadczy usługi dostępu do Internetu. Będzie miała miejsce również cesja większości umów związanych z prowadzeniem ww. działalności (np. umowa dzierżawy studni w SA, umowa dzierżawy kabli w T SA telefony służbowe, umowy z Energetyką umowa najmu nieruchomości itp). Zdaniem Spółki tak odsprzedana sieć będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania. Sprzedaż nastąpi w formie aktu notarialnego oraz zostanie wystawiona faktura VAT ze stawką np. Wnioskodawca wskazał, że istniejący zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma podlegać sprzedaży (w tym zobowiązania) jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Sieć internetowa dysponuje dwoma odrębnymi rachunkami bankowymi. Na jeden z rachunków wpływają wszystkie płatności od klientów, drugi jest rachunkiem operacyjnym. Należy jednak zaznaczyć, że czasem ma miejsce sytuacja, kiedy zobowiązania dotyczące sieci są spłacane z konta operacyjnego spółki przeznaczonego dla drugiego rodzaju działalności, czyli sklepu internetowego. Brak jest odrębnej księgowości (brak podziału Spółki na oddziały w rozumieniu ustawy o rachunkowości) dla części działalności Wnioskodawcy, która ma podlegać sprzedaży. Plan kont jest tak skonstruowany, że zapewnia wyodrębnienie zapisów w poszczególnych rodzajach działalności. Istniejący zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma podlegać sprzedaży (w tym zobowiązania) mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania, czyli świadczenie usług dostępu do Internetu. Nie wszystkie umowy będą podlegać cesji przede wszystkim z uwagi na bariery prawne. Na chwilę obecną negocjacje w tej sprawie są cały czas w toku i do końca nie można określić, które dokładnie umowy (a które nie) będą przedmiotem cesji. Wszystko będzie zależało od predyspozycji kupującego oraz od uwarunkowań prawnych, które na dokonanie cesji zezwolą bądź jej zabronią. Planowo cesją objęte będą umowy, które spółka wykazała w pierwotnym wniosku, czyli: umowy z odbiorcami Internetu, umowa dzierżawy studni w SA, umowa dzierżawy kabli w T SA, telefony służbowe, umowy z energetyką jak również umowa najmu nieruchomości o ile tylko będzie to prawnie i organizacyjnie możliwe. To czy do tej listy dołączą inne umowy na chwilę obecną spółka nie jest w stanie określić. Spółka chce cedować niektóre umowy, aby umożliwić nabywcy dalsze funkcjonowanie oraz nie narażać się na ewentualne kary za zerwanie umowy.

Stosownie do art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zauważyć należy, iż w świetle cyt. wyżej przepisu strony mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa, w tym również zorganizowanej części przedsiębiorstwa, objąć przedmiotem czynności prawnej, jednakże swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.

Zauważyć należy, iż czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo (zorganizowaną część przedsiębiorstwa) w znaczeniu przedmiotowym (art. 55¹ k.c.) jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części jako pewnej całości.

Ocena przedstawiona więc przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, zdaniem tut. organu, pozwala przyjąć, iż przedmiotem sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania o kluczowym znaczeniu dla Wnioskodawcy, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie te zadania.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż zakres umów, który z różnych względów nie będzie podlegał sprzedaży przez Wnioskodawcę, nie może przekreślić istoty zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji powyższego, planowana sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej przedmiotem wniosku na mocy art. 6 pkt 1 ustawy jest wyłączona z zakresu działania ustawy - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zauważyć należy co następuje:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

I tak, w ust. 1 tego artykułu postanowiono, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego (...).

Stosownie do ust. 2 i 2a powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca dokona zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to czynność ta nie będzie wiązać się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem korygowania podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu składników majątkowych wchodzących w jego skład, zaś obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od przekazanych w formie aportu składników majątkowych, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie przeniesiony na nabywcę.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.