IBPP3/443-116/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 26 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.), z dnia 29 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.), z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu) i z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) oraz z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania działki nr 33/5 wraz z posadowionymi budynkami oraz sprzedaży rzeczy ruchomej - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania działki nr 33/5 wraz z posadowionymi budynkami oraz sprzedaży rzeczy ruchomej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 7 i 29 marca 2011 r., z dnia 20 i 27 kwietnia 2011 r. oraz z dnia 10 maja 2011 r. będącymi odpowiedzią na wezwanie z dnia 22 lutego 2011 r. znak IBPP3/443-116/11/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Podatnik zamierza dokonać czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego oraz dostawy budynków znajdujących się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, nabytych z dniem 5 grudnia 1990 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1990 r. Nr 79, poz. 464). Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy z dniem 5 grudnia 1990 r. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy pozostające w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa stały się z tym dniem, z mocy prawa, przedmiotem użytkowania wieczystego. Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 cyt. ustawy budynki i inne urządzenia oraz lokale znajdujące się na gruntach, o których mowa w ust. 1 powyżej, stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy (związku między-gminnego), będących w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych stają się z tym dniem z mocy prawa własnością tych osób. Nabycie własności przez te osoby następuje odpłatnie, jeżeli obiekty te nie były wybudowane lub nabyte ze środków własnych tych osób lub ich poprzedników prawnych. W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 2 ust. 2 in fine cyt. ustawy, a zatem należy przyjąć, iż nabycie miało charakter nieodpłatny.

Podstawą prawną zwolnienia dostawy budynków znajdujących się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste od podatku od towarów i usług (VAT) jest art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy znajduje zastosowanie przy spełnieniu następujących przesłanek: dostawca nabył własność budynków odpłatnie, upłynął okres co najmniej 2 lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku. Przedmiotowy przepis mógłby stanowić podstawę zwolnienia przedmiotowego w przypadku gdyby nabycie przez Wnioskodawcę nastąpiło odpłatnie, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomościami z 29 września 1990 r. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie w zakresie dostawy budynków znajdujących się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem: dostawy nie objęto zwolnieniem z pkt 10 powyżej (nabycie w drodze uwłaszczenia Wnioskodawcy miało charakter nieodpłatny). Ponadto w dacie dostawy budynków dostawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT ze względu na brak podstawy prawnej oraz dokonujący dostawy nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Podstawą prawną dla zwolnienie od podatku od towarów i usług (VAT) w zakresie zbycia prawa użytkowania wieczystego dla gruntów zabudowanych jest § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z cyt. przepisem zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków lub dostawy budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Pismem z dnia 7 i 29 marca 2011 r. oraz 20 i 29 kwietnia 2011 r. oraz z dnia 10 maja 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego jednej działki oznaczonej jako działka nr 33/5, o powierzchni 2,0184 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Działka 33/5 jest zabudowana budynkiem murowanym z częścią biurowo-socjalną o powierzchni 166 m ^2, wiatą magazynową o powierzchni zabudowy 396 m ² oraz wiatą magazynową o powierzchni użytkowej 433,2 m ^2. Ich nabycie nastąpiło z dniem 5 grudnia 1990 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1990 r. Nr 79, poz. 464).

Z dniem 5 grudnia 1990 r. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy pozostające w zarządzie państwowym osób prawnych innych niż Skarb Państwa stały się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie z art. 2 ust. 2 cyt. ustawy budynki i inne urządzenia oraz lokale znajdujące się na gruntach, o których mowa w ust. 1, stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy (związku międzygminnego), będących w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych, stają się z tym dniem z mocy prawa własnością tych osób. Nabycie własności przez te osoby następuje odpłatnie, jeżeli obiekty te nie były wybudowane lub nabyte ze środków własnych tych osób lub ich poprzedników prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 2 ust. 2 in fine, gdyż nabyte obiekty były wybudowane ze środków własnych przedsiębiorstwa, a zatem należy przyjąć iż nabycie przez Wnioskodawcę było nieodpłatne i nastąpiło z dniem 5 grudnia 1990 r.

Budynek murowany z częścią biurowo - socjalną o powierzchni 116 m ² oraz wiata magazynowa o powierzchni 396 m ² są trwale związane z gruntem i są budynkami w rozumieniu prawa budowlanego:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

* Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, co do których to wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* budynki lub ich części w stanie ulepszonym nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, gdyż budynki nie uległy ulepszeniu.

Działka jest zabudowana, a jej przeznaczenie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta z dnia 31 sierpnia 2006 r. przeznaczona jest pod teren zabudowy produkcyjno-usługowej (strefa 001-P/U42).

Wiata magazynowa o powierzchni 433,2 m ² nie jest trwale związana z gruntem i nie jest budynkiem w rozumieniu prawa budowlanego, w związku z czym powinna być traktowana jako ruchomość, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ruchomości, co do których to wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy nabyciu wiaty nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wiata była używana przez Wnioskodawcę przez okres dłuższy niż pół roku.

Prawo własności wskazanych budynków i ruchomości przysługuje Wnioskodawcy, którego nabycie nastąpiło z dniem 5 grudnia 1990 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu (Dz. U. z 1990 r. Nr 79, poz. 464). Nieruchomość wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i ruchomością jest użytkowana przez Wnioskodawcę od dnia nabycia.

Wnioskodawca zamierza dokonać czynności zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego oraz dostawy budynków i ruchomości (drewnianej wiaty magazynowej o pow. 433,2 m ²) znajdujących się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, nabytych z dniem 5 grudnia 1990 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. z 1990 r. Nr 79, poz. 464). Nieruchomość wraz ze znajdującymi się na niej budynkami i ruchomościami jest użytkowana przez Wnioskodawcę od dnia nabycia. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ruchomości, co do których to wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 kwietnia 2004 r., stanowiący podstawę prawną zwolnienia dostawy budynków znajdujących się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste od podatku od towarów i usług, bowiem zachodzą następujące przesłanki: przesłanka negatywna ze względu na brak objęcia dostawy zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na okoliczność iż nabycie przez Wnioskodawcę nastąpiło w drodze uwłaszczenia i miało charakter nieodpłatny. Przesłanki pozytywne: w dacie dostawy budynków dostawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT ze względu na brak podstawy prawnej, ponadto dokonujący dostawy nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości. W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie znajduje również zastosowanie § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiący podstawę zwolnienia zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych, w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków lub dostawy budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Wobec zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 kwietnia 2004 r. zachodzą przesłanki zwolnienia zbycia prawa użytkowania wieczystego zabudowanego budynkami przeznaczonymi do dostawy cyt. przepisu.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do ruchomości w sprawie znajduje zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 kwietnia 2004 r. stanowiący podstawę prawna zwolnienia dostawy ruchomości znajdujących się na gruncie, a to z uwagi na fakt, że przedmiotowa ruchomość jest towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez towary używane rozumie się towary, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Okres używania ruchomości jest dłuższy niż pół roku. Ponadto Wnioskodawcy w stosunku do wiaty ruchomości, której dostawa następuje, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nie ponosił wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Za dostawę towarów ustawodawca uznał również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy).

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt (jego cześć) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem. Zarówno sprzedaż, jak i najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w przypadku, gdy budynki i budowle nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego działki nr 33/5 zabudowanej budynkiem murowanym z częścią biurowo-socjalną o powierzchni 166 m ^2, wiatą magazynową o powierzchni zabudowy 396 m ² trwale związanymi z gruntem. Nabycie budynków przez Wnioskodawcę nastąpiło nieodpłatnie z dniem 5 grudnia 1990 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. W odniesieniu do powyżej wskazanych budynków Wnioskodawca wskazał, że:

* w stosunku do tych budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* użytkował ww. budynki od dnia nabycia,

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT,

* Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, co do których to wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia dostawa ww. budynków będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawcy w stosunku do tych budynków nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak i również Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej sprawie bowiem brak jest podstaw dla skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na okoliczność, że dostawa opisana we wniosku dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (nabycie przez Spółkę ww. budynków w latach 90-tych - co podkreślono we wniosku - nie została dokonana w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z kolei kwestię zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami i budowlami rozstrzygają przepisy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) w myśl, których zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 33/5, na której są posadowione przedmiotowe budynki podlega zwolnieniu od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie sprzedaży rzeczy ruchomej - wiaty magazynowej o powierzchni 433,2 m ² stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawcy przy nabyciu wiaty magazynowej o powierzchni 433,2 m ² nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa wiata była używana przez Wnioskodawcę powyżej pół roku, bowiem przedmiotową wiatę Wnioskodawca użytkował od dnia nabycia tj. od dnia 5 grudnia 1990 r.

Wobec powyższego sprzedaż wiaty będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zatem również w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.