IBPP3/443-1120/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym wykonującym usługi w zakresie zbiorowego rozprowadzania wody i oczyszczania ścieków. Zakład zatrudnia pracowników fizycznych i administracyjnych. Zakład zapewnia swoim pracownikom środki higieny osobistej tj. ręczniki, mydło, proszek do prania, pastę BHP, krem do rąk, według ustalonych i obowiązujących w zakładzie norm przydziału środków czystości. Ilość i rodzaje środków czystości zależą od stopnia zanieczyszczenia ciała pracowników w czasie wykonywania pracy. Wnioskodawca posiada pralki automatyczne znajdujące się na stacji uzdatniania wody i na oczyszczalni ścieków, w których pracownicy samodzielnie, przy użyciu otrzymanych środków czystości piorą zabrudzoną odzież roboczą.

Wnioskodawca jest zobligowany do zapewnienia dostarczania pracownikom środków higieny osobistej przepisami prawa pracy tj. art. 233 Kodeksu Pracy, § 115 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650), zakładowy regulamin pracy Wnioskodawcy.

Zakład od przekazywania towarów nie nalicza podatku VAT należnego, nie wystawia faktury wewnętrznej. Nie traktuje wydanych środków higieny osobistej jako nieodpłatne przekazanie towaru na cele osobiste pracowników. Zużycie towarów jest związane z działalnością gospodarczą zakładu, odbywa się na terenie zakładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakład powinien wystawiać fakturę wewnętrzną i rozliczać VAT należny od nieodpłatnie przekazanych pracownikom środków czystości jeżeli zobligowany jest do tej czynności przez obowiązujące przepisy prawa.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów pracownikom na podstawie przepisów prawa (kodeks pracy, rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy) jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT-em. Przekazanie środków czystości pracownikom nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ponieważ czynności te nie służą celom osobistym pracowników lecz zgodnemu z przepisami prawa funkcjonowaniu zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem celów osobistych pracownika. Przyjąć należy, iż potrzebami osobistymi są co do zasady te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy lub innym, który łączy przekazującego i osobę otrzymującą towar. Cele (potrzeby) osobiste to te, których pracodawca nie ma obowiązku zaspokoić, zaś potrzeby pracownicze to te, do zaspokojenia których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązku pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Zgodnie z art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej.

W myśl § 115 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić dostarczanie pracownikom środków higieny osobistej, których ilość i rodzaje powinny być dostosowane do rodzaju i stopnia zanieczyszczenia ciała przy określonych pracach.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że nieodpłatne przekazania towarów do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika, w sytuacji gdy obowiązek świadczenia jest zagwarantowany na podstawie Kodeksu pracy lub innymi przepisami prawa nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie zbiorowego rozprowadzania wody i oczyszczania ścieków. Zakład zapewnia swoim pracownikom środki higieny osobistej tj. ręczniki, mydło, proszek do prania, pastę BHP, krem do rąk, według ustalonych i obowiązujących w zakładzie norm przydziału środków czystości. Ilość i rodzaje środków czystości zależą od stopnia zanieczyszczenia ciała pracowników w czasie wykonywania pracy. Wnioskodawca posiada pralki automatyczne znajdujące się na stacji uzdatniania wody i na oczyszczalni ścieków, w których pracownicy samodzielnie, przy użyciu otrzymanych środków czystości piorą zabrudzoną odzież roboczą. Wnioskodawca jest zobligowany do zapewnienia dostarczania pracownikom środków higieny osobistej przepisami prawa pracy tj. art. 233 Kodeksu Pracy, § 115 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, zakładowego regulaminu pracy Wnioskodawcy.

Zużycie towarów jest związane z działalnością gospodarczą zakładu, odbywa się na terenie zakładu.

W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie towarów w postaci ręczników, mydła, proszku do prania, pasty BHP, kremu do rąk, których zapewnienie pracownikom jest obowiązkiem Wnioskodawcy uregulowanym w odrębnych przepisach, będzie czynnością związaną z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy oraz będzie służyć zgodnemu z przepisami prawa funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. A zatem ww. czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie stanowią one czynności służących celom osobistym pracowników. Czynności te wykonywane są w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Wnioskodawca zobligowany jest powołanymi wyżej przepisami prawa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.