IBPP3/443-1066/11/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku niespłacenia pożyczki w określonym terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw. W przypadku gdy udzielona przez lombard pożyczka nie zostaje spłacona w określonym w umowie terminie, rzecz będąca zabezpieczeniem tej pożyczki przechodzi na własność lombardu i wystawiana jest do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodebrane przedmioty zastawu Wnioskodawca może sprzedawać w systemie VAT marży, jeżeli są to towary używane, a stanowią je wyroby jubilerskie wykonane z metali szlachetnych, częstokroć z udziałem kamieni szlachetnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami określonymi w art. 120 ustawy o VAT, sprzedaż przez lombard towarów używanych może być opodatkowana w systemie VAT - marża, po spełnieniu następujących warunków:

Definicja towarów używanych zawarta jest w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Nie obejmuje ona: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz metali szlachetnych i kamieni szlachetnych, szczegółowo określonych symbolami CN i PKWiU. Oznacza to, iż nie wszystkie wymienione przedmioty jubilerskie są wyłączone z możliwości opodatkowania w systemie VAT - marża. Zgodnie z symbolami metali i kamieni szlachetnych wymienionymi w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, z opodatkowania w systemie VAT marży nie może korzystać sprzedaż:

Ponieważ wyroby jubilerskie zawierające w sobie metale lub kamienie szlachetne nie wyczerpują wyjątków wymienionych powyżej, sprzedaż takich towarów, przyjętych uprzednio w zastaw i nie odebranych w umówionym terminie, ma prawo korzystać z opodatkowania w systemie VAT - marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, zostały określone w rozdziale 4 działu XII ustawy o VAT.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Definicja towarów używanych, dla potrzeb tej szczególnej procedury została zawarta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z nim, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, pod pojęciem PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W przypadku dostawy towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, można stosować przepis art. 120 ust. 4 ustawy, czyli można opodatkować jedynie marżę. Należy jednak podkreślić, że opodatkowanie marży nie może mieć zastosowania w przypadku niektórych towarów, takich jak metale szlachetne lub kamienie szlachetne oznaczone symbolami (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0), które wymienione są w art. 120 ust. 1 pkt 4.

Z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) wynika, że dla ww. symboli przyporządkowano następujące towary i usługi:

* 24.41.10.0 - Srebro nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.20.0 - Złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 24.41.30.0 - Platyna nieobrobiona plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku;

* 32.12.11.0 - Perły hodowlane, kamienie szlachetne i półszlachetne, włączając syntetyczne lub odtworzone, obrobione, ale nieobsadzone;

* 32.12.12.0 - Diamenty przemysłowe obrobione; pył i proszek z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych;

* 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw. W przypadku gdy udzielona przez lombard pożyczka nie zostaje spłacona w określonym w umowie terminie, rzecz będąca zabezpieczeniem tej pożyczki przechodzi na własność lombardu i wystawiana jest do sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca ma prawo stosować opodatkowanie marży na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, iż wyroby te nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami w postaci proszku, odpadami lub złomem metali szlachetnych i kamieniami szlachetnymi.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów będących przedmiotem zastawu, a w szczególności określanych jako wyroby jubilerskie winna więc być w każdym przypadku poprzedzona dokonaniem przez Wnioskodawcę prawidłowej klasyfikacji sprzedawanych wyrobów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.