IBPP3/443-106/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.) oraz z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 i 24 marca 2011 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 22 lutego 2011 r. znak IBPP3/443-106/11/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wspólnie ze współmałżonkiem są właścicielami nieruchomości gruntowej:

nabytej 27 września 2001 r. w skład której wchodzi:

* działka o pow. 203 667 m ² sklasyfikowana jako N.R.Ł.PS

* działka o pow. 4 894 m ² sklasyfikowana jako rola

* działka o pow. 1 089 m ² sklasyfikowana jako rola

* działki o pow. 76 412 m ² sklasyfikowanej jako R.Ps.Z.

oraz nabytej nieruchomości gruntowej w dniu 19 grudnia 2005 r. w skład której wchodzą:

* działka o pow. 10 156 m ² sklasyfikowana jako PS V i PS Viz

* działka o pow. 9 728 m ² sklasyfikowana jako PS V, Ps Viz, R V

* działka o pow. 814 m ² sklasyfikowana jako R V, R VI

* działka o pow. 970 m ² sklasyfikowana jako R V, R IV,

* działka o pow. 1 146 m ² sklasyfikowana jako Ba

* działka o pow. 60 m ² sklasyfikowana jako Ba

* działka o pow. 3 184 m ² sklasyfikowana jako RV,

* działka o pow. 1 036 m ² sklasyfikowana jako Ba.

Wszystkie powyżej wymienione działki tworzą jeden kompleks rolny.

Od dnia 30 września 2001 r. z racji powiększenia gospodarstwa (zakup gruntów rolniczych) i ukończenia specjalistycznego (ekologicznego) szkolenia rolniczego Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem zostali w pełni tego słowa znaczeniu - rolnikami.

Z tego też powodu od 2004 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem korzysta z dopłat na działalność rolniczą. Produkt rolny - siano z łąk Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem sprzedają do okolicznych szkół i szkółek jazdy konnej.

17 lipca 2007 r. Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem sprzedał działkę rolną nr 903/1 o pow. 76 412 m ^2. Sprzedaż ta nastąpiła aby poprawić kondycję finansową gospodarstwa oraz warunków bytowo-zdrowotnych Wnioskodawcy i jego żony.

Prawdopodobnie w roku 2011 r. dojdzie do transakcji sprzedaży powyższych działek o łącznej powierzchni 23,6744 ha w całości jednemu nabywcy. Gmina, na terenie której znajdują się działki nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy. W uchwalonym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy działki te mają takie samo oznaczenie jak w momencie ich nabycia przez Wnioskodawcę wraz ze współmałżonkiem. Jednakże studium to jest wiążące wyłącznie dla organów Gminy.

Pismem z dnia 3 marca 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Wyodrębnione geodezyjnie działki zostały wykazane w dwóch tabelach wg dat zakupu:

Nabyte nieruchomości rolne w dniu 27 września 2001 r.:

Tabela - załącznik PDF - strona "7"

Do sprzedaży zostaną przeznaczone działki nr 462/1, 676/1, 673/2.

Nabyte nieruchomości rolne w dniu 19 grudnia 2005 r.

Tabela - załącznik PDF - strona "8"

Do sprzedaży zostaną przeznaczone działki: 456/7, 456/8, 722/1, 732/1, 739/1, 740/1, 750/2, 797/7.

Udział Wnioskodawcy w powierzchni działek rolnych wynosi 117264,50 mkw, a w powierzchni działek budowlanych wynosi 1121 mkw.

Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT, nie jest też podatnikiem VAT czynnym.

Przedmiotem sprzedaży będą działki niezabudowane (dokładnie udział w działkach niezabudowanych, ponieważ wszystkie działki stanowią współwłasność łączną z Wnioskodawcą).

Wnioskodawca w załączeniu przekazał zaświadczenie wydane przez Wydział Architektury i Urbanistyki UM, z którego wynika, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego stracił swoją ważność. Zgodnie ze "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy" działki nr:

* 462/1, 676/1, 673/2 znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej do restrukturyzacji,

* 456/7, 456/8, 750/2, 722/1, 732/1 znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej, terenach użytków rolnych z zabudową i bez zabudowy wskazane do utrzymania dotychczasowych form użytkowania,

* 739/1, 740/1, 793/7 znajdują się na terenach przemysłu, baz, składów i innych obiektów do adaptacji.

Wnioskodawca przedstawił również wypis z ewidencji gruntów i budynków z dnia 15 stycznia 2010 r. z którego wynika, iż działka o numerze:

* 456/7 - stanowi pastwiska trwałe PsV, PsVI,

* 456/8 - stanowi pastwiska trwałe, grunty orne PsV, PsVI, RV,

* 722/1 - stanowi grunty orne RV, RVI,

* 732/1 - stanowi grunty orne RV, RVI,

* 739/1 - stanowi tereny przemysłowe Ba,

* 740/1 - stanowi tereny przemysłowe Ba,

* 750/2 - stanowi grunty orne RV,

* 793/7 - stanowi tereny przemysłowe Ba,

* 462/1 - stanowi nieużytki, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty orne N, ŁIV, PsV, PsVI, RIVb, RV, RVI,

* 673/2 - stanowi grunty orne RIVb,

* 676/1 - stanowi grunty orne RIVb,

Działki nabyte 27 września 2001 r. o nr 462/1, 903/1, 676/1, 673/2 oraz nabyte 19 grudnia 2005 r. o nr 456/7, 456/8, 722/1, 732/1, 739/1, 740/1, 750/2 i 793/7 były wykorzystywane rolniczo, a tylko niewielka część na cele budowlano - składowe. Niewielka powierzchnia części działek, które przedstawia Wnioskodawca w poniższej tabelce była wykorzystywana na cele przemysłowo - budowlano - składowe, ale nie przez Wnioskodawcę, a przez Zakład Górniczy w likwidacji. Zakład Górniczy korzystał z tych działek bez wiedzy i zgody Wnioskodawcy. Dopiero w trakcie przeprowadzonych prac zmierzających do uregulowania stanu prawno - geodezyjnego własności Wnioskodawcy w roku 2007 okazało się, że część powierzchni działek Wnioskodawcy była użytkowana dla własnych celów przez powyższe przedsiębiorstwo. W wyniku obustronnego porozumienia doszło do ugody pomiędzy Wnioskodawcą, a Zakładem Górniczym w wyniku czego podpisano umowę na wydzierżawienie części działek (które wcześniej były bezprawnie użytkowane) na czas określony od czerwca 2007 do końca listopada 2010 r. Wnioskodawca otrzymał czynsz dzierżawny od grudnia 2008 do listopada 2010 r. Otrzymał też tytułem bezumownego korzystania z cudzego gruntu odszkodowanie za okres od czerwca 2007 r. do końca listopada 2008 r.

Dzierżawie podlegały poniższe działki:

Tabela - załącznik PDF - strona "9"

Wnioskodawca z tytułu dzierżawy był opodatkowany w roku 2009 na zasadach ogólnych, a w roku 2010 ryczałtem ewidencjonowanym. Natomiast otrzymane odszkodowanie za bezumowne korzystanie z cudzego gruntu zostało ujęte i opodatkowane łącznie z dochodem z emerytury Wnioskodawcy.

W chwili obecnej Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów z tytułu posiadanych gruntów, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w jakiejkolwiek formie. Użytkuje je tylko rolniczo.

Przedmiotem sprzedaży nie będą działki zabudowane.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży gruntów rolnych w dniu 17 lipca 2007 r. (dotyczy działki rolnej nr 903/1 nabytej 27 września 2001 r.).

Od dokonanej sprzedaży Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej ustawa u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 u.p.tu.

Powyższe przepisy zakreślają zatem krąg podatników podatku od towarów i usług. Okolicznością, która przesądza o wejściu w ten krąg jest samodzielne wykonywanie działalności gospodarczej, której to definicja jest określona w u.p.t.u. Jak wynika z powyższego o statusie podatnika podatku od towarów i usług przesądza występowanie po stronie danego podmiotu trzech przesłanek. To samodzielność prowadzonej działalności, odpowiedzialność za jej efekty oraz odpłatność.

Powyższe przepisy zakreślają zatem krąg podatników podatku od towarów i usług. Okolicznością, która przesądza o wejściu w ten krąg jest samodzielne wykonywanie działalności gospodarczej, której to definicja jest określona w ustawie o podatku od towarów i usług. Jak wynika z powyższego o statusie podatnika podatku od towarów i usług przesądza występowanie po stronie danego podmiotu trzech przesłanek. To - samodzielność prowadzonej działalności, odpowiedzialność za jej efekty oraz odpłatność.

Kwestia bycia podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży gruntu była wielokrotnie przedmiotem orzeczeń sądów administracyjnych.

W pierwszej kolejności należy wskazać wyrok NSA (w składzie siedmiu sędziów) z dnia 29 października 2007 r., I FPS 3/07, w którym sąd wskazał, że "przepisy art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. Powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług."

W wyroku NSA z dnia 27 października 2009 r. I FPS 1043/08 Sąd wskazał, że sprzedaż działek powstałych po podziale gruntu nabytego na cele prywatne nie podlega opodatkowaniu, gdyż sprzedający nie działa w charakterze podatnika.

W przypadku Wnioskodawcy grunty zostały nabyte dla celów prywatnych - prowadzenia działalności rolniczej. W momencie zakupu nie było zamiarem Wnioskodawcy przeznaczenie tej ziemi do sprzedaży. Wnioskodawca ma bowiem córkę, która ukończyła Akademię Rolniczą. Jednakże z czasem okazało się, że córka nie chce zajmować się rolnictwem, ponieważ pracuje w ogrodzie zoologicznym w X i z tym miastem wiąże swoje plany życiowe.

Wnioskodawca podjął zatem decyzję o sprzedaży wszystkich swoich gruntów rolnych jednemu, ewentualnie dwóm nabywcom, ponieważ stan zdrowia i wiek emerytalny nie pozwala mu już w wystarczający sposób zajmować się ziemią.

Zdaniem Wnioskodawcy zatem sprzedając swoje grunty nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gdyby jednak stanowisko organu podatkowego było odmienne, należy uznać, zdaniem Wnioskodawcy, że sprzedaż ta powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

W przepisie tym ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu zatem podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane lub przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, lecz nieprzeznaczonymi w planach pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

Decydujące znaczenie ma więc kwalifikacja przedmiotowego towaru, która zawarta jest w planie zagospodarowania przestrzennego. Aktualnego planu jednak nie ma. Natomiast studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest wiążące wyłącznie dla organów Gminy przy sporządzaniu planów miejscowych - nie jest ono aktem prawa miejscowego.

Przyszły nabywca, z którym Wnioskodawca podpisał umowę przyrzeczenia sprzedaży prowadzi działalność związaną z usługami motoryzacyjnymi. Można domniemywać, że gdyby doszło do finalizacji sprzedaży, a Agencja Nieruchomości Rolnych nie skorzystałaby z prawa pierwokupu, przyszły nabywca wystąpi o warunki zabudowy tego gruntu pod budowę toru samochodowego.

Na terenie tym prowadzona byłaby wówczas działalność gospodarcza polegająca na doskonaleniu techniki jazdy kierowców TIR oraz innych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Zbycie udziału w nieruchomości jest bowiem przeniesieniem własności rzeczy w części przysługującej właścicielowi. Dlatego sprzedaż udziału w nieruchomości podlega przepisom prawa rzeczowego w części dotyczącej przeniesienia własności tak jak gdyby przedmiotem zbycia była własność całej rzeczy.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli, a wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako, rzeczy i ich części mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej.

Przepisy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów za wynagrodzeniem.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca, rolnika lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 27 września 2001 r. nabył wraz ze współmałżonkiem działki nr 462/1, 903/1, 676/1 i 673/2. Od dnia 30 września 2001 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest rolnikiem w związku z zakupem ww. działek i ukończeniem specjalistycznego (ekologicznego) szkolenia rolniczego. Od 2004 r. Wnioskodawca korzystał z dopłat na działalność rolniczą. Produkt rolny był sprzedawany do okolicznych szkół i szkółek jazdy konnej. W dniu 19 grudnia 2005 r. Wnioskodawca nabył wraz ze współmałżonkiem działki 456/7, 456/8, 722/1, 732/1, 739/1, 740/1 750/2 i 793/7. W dniu 17 lipca 2007 r. Wnioskodawca sprzedał wraz ze współmałżonkiem działkę 903/1, aby poprawić m.in. kondycje finansową przedsiębiorstwa.

W wyniku korzystania przez zakład górniczy z działek nr 462/1, 739/1, 740/1 i 750/2 zostało zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a zakładem górniczym obustronne porozumienie na mocy, którego zakład górniczy wypłacił Wnioskodawcy odszkodowanie za okres od czerwca 2007 r. do końca listopada 2008 r. z tytułu bezumownego korzystania z ww. działek. Natomiast za okresie od grudnia 2008 r. do listopada 2010 r. ww. działki były przedmiotem dzierżawy i Wnioskodawca z tego tytułu otrzymał czynsz. W chwili obecnej Wnioskodawca chce zbyć ww. działki.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż planowana transakcja sprzedaży ww. nieruchomości gruntowych ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą) posiada także rolnik.

Jeśli więc podatnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, zwłaszcza że grunty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią składnik majątku tego gospodarstwa rolnego.

Z powyższego bezsprzecznie wynika, iż udział ww. działkach został przez Wnioskodawcę nabyty w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i takie gospodarstwo Wnioskodawca prowadził na przedmiotowych działkach, a zatem zostały one wykorzystane do działalności gospodarczej. Dodatkowo cztery działki były przedmiotem dzierżawy, co również świadczy o wykonywaniu czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej.

W przedstawionej sytuacji nie można bowiem uznać, że przeznaczone do sprzedaży działki mają charakter majątku osobistego Wnioskodawcy, niewykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, gdyż zostały one nabyte w celu prowadzenia działalności gospodarczej i po nabyciu, jak wykazano powyżej, do tej działalności wykorzystywane (sprzedaż produktu rolnego w postaci siana do szkół i szkółek jazdy, jak i również dzierżawa działek). Dlatego, nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytych działek gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem w myśl powołanego już wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest również m.in. działalność rolnicza, jak i dzierżawa gruntu. Zatem w tych okolicznościach sprzedaż działek stanowi wyprzedaż majątku należącego do "przedsiębiorstwa rolniczego" Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał także, że uzyskiwał unijne dopłaty bezpośrednie do ww. działek od 2004 r.

W świetle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że działki przeznaczone do sprzedaży stanowią majątek prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa.

W powyższej sytuacji sprzedaż działek kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można bowiem uznać, aby wszystkie powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zarówno w momencie nabycia działek, jak i w czasie ich posiadania, Wnioskodawca podejmował działania wiążące nieruchomości z działalnością gospodarczą, a zatem sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż - jak już wcześniej wskazano - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Tym samym Wnioskodawca jest z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kwestii natomiast stawki podatku VAT dla sprzedaży działek będącej przedmiotem interpretacji wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są bowiem wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę będą działki niezabudowane, które zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz ewidencją gruntów i budynków:

* nr 462/1, 676/1, 673/2 znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej do restrukturyzacji i stanowią nieużytki, łąki trwałe, pastwiska trwałe i grunty orne,

* nr 456/7, 456/8, 750/2, 722/1, 732/1 znajdują się na terenach rolniczej przestrzeni produkcyjnej, terenach użytków rolnych z zabudową i bez zabudowy wskazane do utrzymania dotychczasowych form użytkowania i stanowią pastwiska trwałe i grunty orne,

* nr 739/1, 740/1, 793/7 znajdują się na terenach przemysłu, baz, składów i innych obiektów do adaptacji, a według ewidencji gruntów i budynków stanowią tereny przemysłowe.

Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę działek niezabudowanych nr 462/1, 676/1, 673/2, 456/7 oraz działek 456/8, 750/2, 722/1, 732/1 podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Natomiast sprzedaż działek o nr 739/1, 740/1, 793/7 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%, stosownie do przepisów art. 146a pkt 1 41 ustawy o podatku od towarów i usług bowiem zarówno ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jak i ewidencji gruntów i budynków wynika, iż są to tereny przeznaczone pod zabudowę (tereny przemysłowe).

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków: NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt: I FPS 3/07 i NSA z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt: I FSK 1043/08 zauważyć należy, iż dotyczą one odmiennych stanów faktycznych niż wskazał Wnioskodawca, mianowicie:

Wyrok NSA sygn. akt: I FPS 3/07 z dnia 29 października 2007 r. odnosi się do sytuacji, gdy małżonkowie nabyli do majątku wspólnego niezabudowaną nieruchomość rolno - leśną przeznaczoną w planach zagospodarowania przestrzennego do użytkowania rolniczego. Po wielu latach Rada Miasta w drodze uchwały dokonała przekwalifikowania gruntu rolnego na grunt przeznaczony pod zabudowę domów jednorodzinnych. Przedmiotowy grunt został podzielony na działki. Z czego dwie wydzielono pod budowę ulic a pozostałe w celu zbycia.

Natomiast wyrok NSA sygn. akt I FSK 1043/08 odnosi się do sytuacji, gdy wnioskodawca nabył wraz z małżonką ze środków z majątku wspólnego nieruchomość rolną niezabudowaną o pow. 1,6647 ha z myślą o wybudowaniu na niej domu dla swojej rodziny. Dla nieruchomości w momencie jej zakupu nie istniał plan zagospodarowania przestrzennego. W późniejszym czasie Urząd Gminy wydał warunki zabudowy z możliwością podziału gruntu i wygospodarowania drogi wewnętrznej dojazdowej, przy czym działki nie mogły być mniejsze niż 3.000 m ² (siedliskowe). Teren nie został odrolniony. W dniu 29 stycznia 2007 r. wydano pozwolenie na budowę domu na przedmiotowym gruncie. Z uwagi na kłopoty rodzinne dokonano jego podziału na pięć działek - cztery działki, przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, uprawy polowe i zieleń naturalną, a jedna pod drogę wewnętrzną. Na największej działce wnioskodawca rozpoczął budowę domu.

Zatem powołane wyroki: NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt: I FPS 3/07 oraz NSA z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt. I FSK 1043/08 dotyczą konkretnych spraw, osadzonych w określonych stanach faktycznych odmiennych od sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku. W związku z powyższym wyroki te nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.