IBPP3/443-1018/11/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-1018/11/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest płatnikiem podatku VAT. W związku z przejściem na emeryturę zamierza sprzedać przedsiębiorstwo innej osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W skład sprzedaży wejdą towary handlowe, środki trwałe i inne składniki majątku. Zostaną przekazane wszystkie kontakty handlowe. Umowy z dostawcami i odbiorcami, a także umowy o najem lokali zostaną przekazane na podstawie trójstronnych porozumień pomiędzy sprzedającym, kupującym oraz wynajmującymi lokal. Na nabywającego przejdą prawa wynikające ze stosunku pracy - art. 23 1 k.p.

Nie zostaną przekazane zobowiązania i należności powstałe do dnia zakończenia prowadzenia działalności oraz księgi, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Pytanie dotyczy kwestii podlegania lub wyłączenia z opodatkowania VAT sprzedaży towarów handlowych w cenach zakupu i innych składników majątkowych.

Czy w tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, czyli, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Czy wraz z datą sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawca musi złożyć wniosek o wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że Wnioskodawca zbywa całe przedsiębiorstwo, czyli wszystkie składniki majątkowe, towary handlowe, pracownicy przechodzą do nowego pracodawcy, działalność przez nowego właściciela będzie kontynuowana w dotychczasowych punktach prowadzenia firmy, Wnioskodawca uważa, że zasadne jest w tym przypadku zastosowanie się do art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca uważa, że całość powinna zostać przekazana nie na podstawie faktury sprzedaży VAT, ale na podstawie umowy cywilno-prawnej, bez konieczności odprowadzania podatku VAT należnego od tej sprzedaży. Jednocześnie nabywca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT od tej transakcji. Wnioskodawca uważa również, że nie jest konieczne, aby od razu po zbyciu przedsiębiorstwa wyrejestrował działalność gospodarczą, gdyż pozostaną jeszcze nieuregulowane należności, których to ewentualne niespłacanie Wnioskodawca będzie musiał dochodzić na drodze sądowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie całego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega ona przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na mocy art. 55 1 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.

koncesje, licencje i zezwolenia,

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.

tajemnice przedsiębiorstwa,

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wobec tego składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 55 2 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedażą - w rozumieniu tego przepisu - są odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest płatnikiem podatku VAT. W związku z przejściem na emeryturę zamierza sprzedać przedsiębiorstwo innej osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W skład sprzedaży wejdą towary handlowe, środki trwałe i inne składniki majątku. Zostaną przekazane wszystkie kontakty handlowe. Umowy z dostawcami i odbiorcami, a także umowy o najem lokali zostaną przekazane na podstawie trójstronnych porozumień pomiędzy sprzedającym, kupującym oraz wynajmującymi lokal. Na nabywającego przejdą prawa wynikające ze stosunku pracy - art. 23 1 Kodeksu pracy.

Nie zostaną przekazane zobowiązania i należności powstałe do dnia zakończenia prowadzenia działalności oraz księgi, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zbywany zespół składników majątkowych wraz z kontaktami handlowymi, umowami z dostawcami i odbiorcami oraz umowami o najem lokali, a także fakt kontynuowania działalności przez Nabywcę w dotychczasowych punktach prowadzenia zbywanego przedsiębiorstwa, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 Kodeksu cywilnego. W opisanej sytuacji wyłączenie z ww. transakcji zobowiązań i należności powstałych do dnia zakończenia prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę nie ma znaczenia. W związku z tym zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż ww. przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokumentowania tej czynności fakturą VAT. Zatem czynność ta może być udokumentowana w sposób określony odrębnymi przepisami.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W świetle powyższego przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy majątek, który będzie przedmiotem sprzedaży, spełnia definicję, o której mowa w powołanym wyżej przepisie art. 55#185; Kodeksu cywilnego.

Końcowo zaznacza się, że w zakresie pozostałych kwestii przedstawionych we wniosku wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl