IBPP3/443-1014/11/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku (data wpływu 9 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług transportu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług transportu towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 grudnia 2011 r., znak: IBPP3/443-1014/11/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi transportowe dla polskich podatników podatku VAT. Usługi te dotyczą m.in. sytuacji gdy jeden samochód przewozi część towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej a następnie kolejną część towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przewóz towarów na trasie z Polski do jednego z krajów Unii Europejskiej potwierdzony jest jednym listem przewozowym a transport kolejnej partii towarów poza terytorium Unii Europejskiej - drugim listem przewozowym. Trasa przejazdu samochodu przebiega więc z Polski przez jeden z krajów UE (gdzie dostarczana jest pierwsza część przewożonych towarów) a następnie dalej poza terytorium UE (gdzie dostarczana jest druga część towarów). Występują przypadki gdy opisane usługi transportu towarów świadczone są na podstawie jednego zlecenia w którym wskazane są dwa miejsca dostawy towarów jak i przypadki gdy wystawiane są odrębne zlecenia transportowe.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Według wiedzy Wnioskodawcy, usługi transportowe świadczy on w takim przypadku na rzecz polskich podatników podatku VAT dla:

* miejsca siedziby działalności gospodarczej, lub

* miejsca stałego prowadzenia działalności gospodarczej, lub

* stałego miejsca zamieszkania

znajdującego się na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Według jakiej stawki VAT należy opodatkować opisaną usługę transportu towarów.

Czy w sytuacji opisanej w pytaniu mamy do czynienia ze świadczeniem jednej czy też dwóch usług transportu towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą określoną w art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.tu., miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Ponieważ odbiorca usług jest polskim podatnikiem VAT co do zasady, usługi transportowe podlegają w takim przypadku opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% - stanowi o tym art. 146a pkt 1 u.p.tu. W przypadku jednak usług transportu międzynarodowego stosownie do treści przepisu art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), stawka podatku VAT wynosi 0%. Dla zastosowania stawki 0% konieczne jest by usługa transportu towarów spełniała warunki określone w art. 83 ust. 3 u.p.tu. W sytuacji, w której usługa transportu towarów realizowana jest w ten sposób, że część towarów dostarczane jest z Polski do innego kraju UE, a następna część towarów poza UE - należy rozróżnić wykonanie dwóch niezależnych usług transportu towarów. Usługi te potwierdzone są oddzielnymi listami przewozowymi. Bez znaczenia w ocenie Wnioskodawcy pozostaje czy transport jest realizowany na podstawie jednego czy też dwóch oddzielnych zleceń transportowych. Konsekwencją takiego stanowiska jest opodatkowanie opisanych wcześniej usług transportu towarów dla polskiego podatnika VAT w następujący sposób:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W sytuacji, gdy odbiorcą usług jest osoba niebędąca podatnikiem, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n - art. 28c ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi transportowe dla polskich podatników podatku VAT (w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT): firm transportowo-spedycyjnych, dla których Wnioskodawca jest podwykonawcą usług transportowych, oraz firm produkcyjnych i usługowych, które zlecają Wnioskodawcy transport własnych towarów.

Według wiedzy Wnioskodawcy, usługi transportowe świadczy on w takim przypadku na rzecz polskich podatników podatku VAT dla miejsca siedziby działalności gospodarczej, lub miejsca stałego prowadzenia działalności gospodarczej, lub stałego miejsca zamieszkania znajdującego się na terytorium kraju.

Dokonując oceny stanowiska własnego Wnioskodawcy w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, iż w opisanej sytuacji, zawarte w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia nie znajdują zastosowania. Zatem zgodnie z brzmieniem tego przepisu, miejsce świadczenia opisanych we wniosku usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej. Tym samym miejscem opodatkowania usług będących przedmiotem wniosku jest miejsce gdzie usługobiorcy posiadają siedziby działalności gospodarczej, lub miejsca stałego prowadzenia działalności gospodarczej, lub stałego miejsca zamieszkania czyli we wszystkich przypadkach terytorium kraju (Polski).

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy do usług transportu międzynarodowego stosuje się stawkę podatku w wysokości 0%.

Na mocy 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

Przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 - art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Ponadto stosownie do art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), (...).

Usługi objęte zapytaniem Wnioskodawcy dotyczą m.in. sytuacji gdy jeden samochód przewozi część towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej a następnie kolejną część towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przewóz towarów na trasie z Polski do jednego z krajów Unii Europejskiej potwierdzony jest jednym listem przewozowym a transport kolejnej partii towarów poza terytorium Unii Europejskiej - drugim listem przewozowym. Trasa przejazdu samochodu przebiega więc z Polski przez jeden z krajów UE (gdzie dostarczana jest pierwsza część przewożonych towarów) a następnie dalej poza terytorium UE (gdzie dostarczana jest druga część towarów). Występują przypadki gdy opisane usługi transportu towarów świadczone są na podstawie jednego zlecenia w którym wskazane są dwa miejsca dostawy towarów jak i przypadki gdy wystawiane są odrębne zlecenia transportowe. Z listów przewozowych, o których mowa we wniosku jednoznacznie wynika jaka była trasa przewożonych towarów w tym m.in. że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż usługi transportowe, tylko w odniesieniu do tej części towarów, których transport odbywa się na trasie Polska - kraje spoza terytorium Unii Europejskiej, są usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, i tylko w odniesieniu do tej usługi winna być zastosowana stawka 0%, pod warunkiem posiadania przez świadczącego usługę dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Z kolei usługi transportu części towarów, które odbywają się na odcinku Polska (załadunek) - kraje Unii Europejskiej nie spełniają definicji transportu międzynarodowego, dlatego też winny być opodatkowane stawką w wysokości 23%, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym właściwym jest rozróżnienie dwóch niezależnych usług transportu towarów, stosując dla. transportu towarów z Polski do innego kraju UE stawkę 23%, natomiast dla transportu towarów z Polski do kraju poza UE stawkę 0%, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.