IBPP3/443-100/11/BWo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.) oraz z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego,

* nieprawidłowe w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi oraz powstania obowiązku podatkowego.

W dniu 20 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwania z dnia 28 marca 2011 r. znak IBPP3/443-100/11/BWo oraz pismem z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 28 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 12 października 2010 r. W dniu 5 listopada zawarto umowę ze Spółką Akcyjną.

Wnioskodawca jako inwestor zobowiązał się do przejęcia praw z 30 sztuk weksli po cenie nominalnej tj. po 100.000 PLN każdy czyli na ogólną kwotę 3.000.000,00 PLN. Jednocześnie Wnioskodawca przekazał środki pieniężne na konto w S.A., będącego dilerem weksli już pomniejszone o wartość przysługującego dyskonta z tytułu przejęcia weksli tj. w kwocie 2 904.553,16PLN. Spółka Akcyjna jako Emitent zobowiązała się do wykupu powyższych weksli i przelania kwoty 3.000.000,00 PLN na firmowe konto w dniu 8 lutego 2011 r.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Przeniesienie praw do 30 szt. weksli i ich objęcie przez INWESTORA nastąpiło w dniu 17 listopada 2010 r. za łączną kwotę 3.000.000 PLN (słownie: trzy miliony złotych 00/100) poprzez zakup 30 szt. weksli o wartości nominalnej jednego weksla 100.000 PLN (sto tysięcy złotych 00/100), czyli w dniu przekazania środków pieniężnych już pomniejszonych o dyskonto, na konto SA.

EMITENT zobowiązał się wykupić weksle, o których mowa powyżej w dniu 16 lutego 2011 r., lub w innym dniu wskazanym przez INWESTORA, gdy w ocenie INWESTORA nastąpi pogorszenie sytuacji finansowej EMITENTA, lub zaistnieją przestanki do rozwiązania umowy Programu Emisji zawartej pomiędzy Spółka Akcyjną, a S.A. w dniu 2 lipca 2002 r. lub rozwiązania tej umowy. Strony uzgodniły, iż emisja weksli przez EMITENTA na rzecz INWESTORA będzie odbywała się na poniższych warunkach finansowych:

* oprocentowanie będzie stałe w okresie od objęcia do dnia ich wykupu i wyniesie 13%,

* dyskonto będzie dostępne w dniu uruchomienia transzy za cały okres obowiązywania emisji. EMITENT zobowiązał się do poddania rygorowi egzekucji z art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. co do obowiązku wykupu ww. weksli w terminach i na warunkach określonych w umowie do max kwoty 3.000.000,-zł (słownie: trzy miliony złotych 00/100). Oświadczenie zostało złożone w formie aktu notarialnego w terminie 7 dni od dnia zawarcia Umowy i stanowi warunek jej skutecznego zawarcia. Dodatkowe zabezpieczenie umowy stanowi weksel in blanco z wystawienia EMITENTA wraz z deklaracją.

Do wykupu weksli zobowiązany jest tylko EMITENT czyli Spółka Akcyjna.

W przypadku, gdyby EMITENT nie wykupił weksli i nie przelał kwoty 3.000.000,00 PLN, INWESTOR może dochodzić swoich roszczeń z majątku EMITENTA na podstawie oświadczenia poddania się rygorowi egzekucji w trybie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. lub może wypełnić weksel in blanco i dochodzić egzekucji z tego tytułu bądź zbyć wypełniony weksel.

Usługę wynikającą z zawartej umowy klasyfikuję zgodnie z symbolem PKWiU 65.23.10 czyli usługi pośrednictwa finansowego. Jednocześnie informuję, iż usługi pośrednictwa finansowego stanowią podstawowy przedmiot działalności firmy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskany przychód z tytułu dyskonta weksli jako mieszczący się w zakresie usług pośrednictwa finansowego powinien być traktowany jako dochód zwolniony i winien być objęty tym zwolnieniem zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o VAT.

Dochód z tytułu dyskonta weksli należy rozpoznać dopiero w dacie wykupu weksli i przekazania 3.000.000,00 PLN na rachunek firmy, gdyż spełnienie powyższych czynności przez Emitenta weksli kończy całą operację i wtedy następuje wykonanie usługi finansowej.

Moment powstania obowiązku podatkowego należy ustalić zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy VAT czyli powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, w przypadku Wnioskodawcy z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 7 dni od daty wykupu weksli i przekazania kwoty 3.000.000,00 PLN na rachunek firmy, gdyż dopiero spełnienie powyższych czynności kończy całą operację i wtedy następuje wykonanie usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego,

* nieprawidłowe w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi oraz powstania obowiązku podatkowego.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna w związku z wykonaniem usługi w dniu 17 listopada 2011 r. dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako inwestor zobowiązał się do przejęcia praw z 30 sztuk weksli po cenie nominalnej tj. po 100.000 PLN każdy czyli na ogólną kwotę 3.000.000,00 PLN. Przeniesienie praw do 30 szt. weksli i ich objęcie przez INWESTORA nastąpiło w dniu 17 listopada 2010 r. Spółka Akcyjna jako Emitent zobowiązała się do wykupu powyższych weksli i przelania kwoty 3.000.000,00 PLN na firmowe konto w dniu 8 lutego 2011 r. EMITENT zobowiązał się wykupić weksle, o których mowa powyżej w dniu 16 lutego 2011 r., lub w innym dniu wskazanym przez INWESTORA, gdy w ocenie INWESTORA nastąpi pogorszenie sytuacji finansowej EMITENTA, lub zaistnieją przestanki do rozwiązania umowy. Strony uzgodniły, iż emisja weksli przez EMITENTA na rzecz INWESTORA będzie odbywała się na poniższych warunkach finansowych:

* oprocentowanie będzie stałe w okresie od objęcia do dnia ich wykupu i wyniesie 13%,

* dyskonto będzie dostępne w dniu uruchomienia transzy za cały okres obowiązywania emisji. Dodatkowe zabezpieczenie umowy stanowi weksel in blanco z wystawienia EMITENTA wraz z deklaracją.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu faktycznego przedmiotem opodatkowania jest weksel. Weksel emitowany na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.) oraz Kodeksu cywilnego jest papierem wartościowym. W obrocie gospodarczym weksel może pełnić funkcję płatniczą jako forma zapłaty w transakcjach kupna - sprzedaży, jak również forma zabezpieczenia stosowana przez bank w stosunku do zbywcy wierzytelności przy jej cesji, czy też faktoringu. Przeniesienie praw z weksli w drodze indosu i zdyskontowanie weksli to czynności prawne, które uregulowane są odrębnymi reżimami prawnymi, w przypadku czynności indosu jest to Prawo wekslowe, a w przypadku dyskonta weksla - prawo cywilne. Umowa dyskonta weksla należy do umów nienazwanych prawa cywilnego. Istotą operacji dyskonta weksla jest przeniesienie przez dyskontera (podawcę) w drodze indosu praw z weksla przed terminem jego płatności za zapłatą odpowiadającą równowartości sumy wekslowej pomniejszonej o prowizje i odsetki dyskontowe. Umowa dyskontowa jest umową sprzedaży praw, stosownie do § 555 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zawierającą niekiedy elementy umowy kredytowej.

W przedmiotowej sprawie istotą jest ustalenie powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa finansowego, aby następnie określić sposób opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że świadczona usługa jest usługą pośrednictwa finansowego, sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 65.23.10. Przeniesienie praw do 30 szt. weksli i ich objęcie przez INWESTORA nastąpiło w dniu 17 listopada 2010 r. za łączną kwotę 3.000.000 PLN poprzez zakup 30 szt. weksli o wartości nominalnej jednego weksla 100.000 PLN. Wnioskodawca przekazał środki pieniężne na konto w S.A., będącego dilerem weksli już pomniejszone o wartość przysługującego dyskonta z tytułu przejęcia weksli tj. w kwocie 2 904.553,16PLN. Dyskonto dostępne w dniu uruchomienia transzy za cały okres obowiązywania emisji weksli. Wykupienie weksli przez EMITENTA ma nastąpić w dniu 16 lutego 2011 r.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca z tytułu wykonywanej usługi pośrednictwa finansowego uzyskał kwotę należną w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w postaci dyskonta, w momencie przekazania środków pieniężnych na konto w S.A., będącego dilerem weksli już pomniejszone o wartość przysługującego dyskonta z tytułu przejęcia weksli tj. w dniu 17 listopada 2010 r.

W związku z przedmiotem zapytania w celu ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego a następnie stawki podatku VAT niezbędne jest ustalenie kiedy przedmiotowa usługa została wykonana.

W odniesieniu do powyższego zaznaczyć należy przede wszystkim, że strony umowy wykonanie usługi mogą określać dowolnie z poszanowaniem cywilistycznej zasady swobodnego kształtowania treści umów.

Mając powyższe na uwadze oraz warunki umowy zawartej przez Wnioskodawcę w dniu 5 listopada 2010 r. należy przyjąć, że w przedmiotowej sprawie wykonanie usługi przez Wnioskodawcę nastąpiło w momencie przeniesienia praw do 30 sztuk weksli i ich objęcia przez Inwestora w dniu 17 listopada 2010 r. poprzez wykup 30 sztuk weksli za łączną kwotę 3.000.000 PLN pomniejszoną już o wartość przysługującego dyskonta z tytułu przejęcia weksli. Na podstawie zawartej umowy z dnia 5 listopada 2010 r. kwota dyskonta stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu wykonania usługi.

Z przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 cyt. ustawy).

Zatem mając na względzie powyższe za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wykonanie usługi następuje dopiero w momencie wykupu weksli i przekazania 3.000.000 PLN na rachunek firmy (gdyż jak przyjmuje Wnioskodawca spełnienie powyższych czynności przez Emitenta weksli kończy całą operację), bowiem zgodnie z zawartą umową wykonanie usługi po stronie Wnioskodawcy (Inwestora) wiąże się z przeniesieniem na jego rzecz praw do 30 sztuk weksli. Wykup weksli przez Emitenta pozostaje bez wpływu na wykonanie usługi po stronie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstaje z dniem wystawienia faktury nie później niż 7. dnia od dnia wykonania usługi, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, czyli nie później niż 7. dnia od momentu przeniesienia praw do 30 sztuk weksli i objęcia ich przez Inwestora poprzez wykup weksli, zgodnie z zawartą umową z dnia 5 listopada 2010 r. Tym samym stanowisko w zakresie powstania obowiązku podatkowego uznaje się za nieprawidłowe.

Natomiast w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy podkreślić, iż w związku z tym, iż obowiązek podatkowy z tytułu wykonanej usługi powstał na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy o VAT to zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące w tym zakresie do 31 grudnia 2010 r.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku do 31 grudnia 2010 r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 załącznika nr 4 wymieniono, oznaczone symbolem PKWiU sekcja J ex (65-67) usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z powyższego wynika, że usługi pośrednictwa finansowego, co do zasady w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy (sekcja J ex 65-67). Jednakże należy mieć na uwadze, że przy symbolu PKWiU przedmiotowych usług pośrednictwa finansowego znajduje się oznaczenie "ex". Oznaczenie "ex" uprawnia do stosowania zwolnień w zakresie ściśle określonym w ustawie, z wyłączeniem usług wymienionych w punktach 1-9 poz. 3 tego załącznika.

W katalogu usług, w odniesieniu do których nie stosuje się zwolnienia od podatku wymieniono między innymi usługi ściągania długów oraz faktoringu, przy czym nie wskazano symbolu PKWiU identyfikującego usługi zawierające się w tej kategorii.

Usługi ściągania długów, polegające na "wyręczeniu" klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu i usługi faktoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Co do zasady faktoring polega na tym, że faktor trudniący się zawodowo tego typu działalnością nabywa wierzytelności przysługujące przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę, odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności pomniejszonej o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora. Jednocześnie faktoring obejmuje szereg innych czynności takich jak: finansowanie faktoranta, prowadzenie ksiąg handlowych, monitoring sytuacji prawno-ekonomicznej dłużnika wierzytelności nabytej przez faktora, prowadzenie egzekucji wierzytelności, świadczenie usług marketingowych.

Ponadto faktoring dotyczy wierzytelności w obrocie gospodarczym, które wynikają głównie z umów dostawy towarów i umów o wykonanie umowy. Istotą faktoringu, który zawsze wiąże się z odpłatnością jest szybkość uzyskania kwoty pieniężnej, na jaką opiewa wierzytelność. Pomimo, iż faktoring zawiera w sobie elementy dyskonta, związane z wypłatą kwoty odpowiadającej równowartości scedowanej wierzytelności pomniejszonej o należną faktorowi prowizję, przy czym weksel stanowić może formę zabezpieczenia w stosunku do zbywcy wierzytelności - operacji dyskonta weksli nie należy utożsamiać ze złożoną instytucją faktoringu na gruncie podatku od towarów i usług.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi polegające na zakupie weksli własnych EMITENTA świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami ściągania długów ani usługami faktoringu, a zatem przyjmując klasyfikację Wnioskodawcy, iż przychody z tytułu dyskonta weksli zaliczane są do usług pośrednictwa finansowego sklasyfikowanych do PKWiU 65.23.10, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. Tym samym stanowisko w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego należało uznać za prawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego,

* nieprawidłowe w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi oraz powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania tych usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usługi, świadczonej przez Wnioskodawcę, według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.