IBPP3/443-10/14/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 stycznia 2014 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 17 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), pismem z 27 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.) oraz pismem z 3 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z remontem sanitariatów.

W dniu 3 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz od nabytych materiałów przeznaczonych do remontów sanitariatów.

Wniosek został uzupełniony pismem z 17 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 10 marca 2014 r. znak: IBPP3/443-10/14/ASz, pismem z 27 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.) oraz pismem z 3 kwietnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Powstały problem to rozliczanie kupowanych do utrzymania sal i pokoi gościnnych z przyległymi sanitariatami artykułów potrzebnych do bieżących napraw, (np: oświetlenie, żarówki, naprawy elektryczne, stolarskie), jak również artykułów chemicznych do sprzątania sal i pokoi gościnnych na wynajem.

Wszelkie artykuły potrzebne do bieżących napraw (np: oświetlenie, żarówki, naprawy elektryczne, stolarskie), jak również artykuły chemiczne do sprzątania bazyliki, kupowane są z kasy, która wpływa za wynajem sal i pokoi gościnnych, na różnego rodzaju imprezy. W salach organizowane są koncerty, spotkania, konferencje przez różne zewnętrzne firmy. Za wynajem wystawiane są faktury VAT z podatkiem od towarów i usług w 23%. W rozliczeniu kwartalnym podatku od towarów i usług został odpisany podatek za artykuły potrzebne do bieżących napraw (np: oświetlenie, żarówki, naprawy elektryczne, stolarskie), jak również artykuły chemiczne do sprzątania sal i pokoi.

W piśmie z 17 marca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego jako "podatnik VAT czynny". Wnioskodawca składa kwartalnie deklaracje VAT.

Nabywane towary i usługi, o których mowa we wniosku są i będą wykorzystywane przez Klasztor nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będą również nieodpłatnie udostępniane na spotkania osób niepełnosprawnych, akcjach charytatywnych, takich jak "S.", czy różnego rodzaju spotkań kulturalno oświatowych. Wnioskodawca nie jest w stanie określić procentowo, jaka część przypada na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ co kwartał dochód opodatkowany podatkiem VAT jest inny od czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Klasztor dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług w deklaracjach składanych kwartalnie. Jako nabywca w fakturach dokumentujących dokonane zakupy wskazany jest Klasztor.

W piśmie z 3 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że w 2013 r. wykonany został remont sanitariatów. Sanitariaty są wykorzystywane nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, są również nieodpłatnie udostępniane na spotkania osób niepełnosprawnych, akcjach charytatywnych takich jak "S", czy różnego rodzaju spotkań kulturalno oświatowych. Za korzystanie z sanitariatów nie jest pobierana opłata.

Koszty remontu sanitariatów, o których mowa we wniosku stanowią nakłady na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez wytworzenie nieruchomości rozumie się ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27marca 2014 r.):

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczania podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz od nabytych materiałów przeznaczonych do remontów sanitariatów.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 marca 2014 r.):

Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczania w całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz od nabytych materiałów przeznaczonych do remontów sanitariatów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z remontem sanitariatów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wskazana powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w sytuacji świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych VAT.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż z unormowań zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności, uprawniających do odliczenia podatku naliczonego oraz nieuprawniających do odliczenia.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Tym samym czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu tej ustawy. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjngo w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie w pkt 8.15. Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie, nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw.

Zatem obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych zakupów do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami dającymi prawo do odliczenia czy też czynnościami niedajacymi takiego prawa, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym. W związku z tym, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania. Każda metoda, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa. Wskazać należy, że wyboru tej metody powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i indywidualne cechy swojej działalności. Warto nadmienić, iż zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część związana będzie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, a jaka część wykorzystywana do czynności niedających prawa do odliczenia, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy. Sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, dokonuje zakupu towarów i usług potrzebnych do utrzymania sal i pokoi gościnnych z przyległymi sanitariatami, artykułów potrzebnych do bieżących napraw (np: oświetlenie, żarówki, naprawy elektryczne, stolarskie), jak również artykułów chemicznych do sprzątania sal i pokoi gościnnych na wynajem. W salach organizowane są koncerty, spotkania, konferencje przez różne zewnętrzne firmy. Za wynajem wystawiane są faktury VAT z podatkiem od towarów i usług w 23%. W 2013 r. wykonany został remont sanitariatów. Nabywane towary i usługi, o których mowa we wniosku są i będą wykorzystywane przez Wnioskdoawcę nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będą również nieodpłatnie udostępniane na spotkania osób niepełnosprawnych, akcjach charytatywnych, czy różnego rodzaju spotkań kulturalno oświatowych. Wnioskodawca nie jest w stanie określić procentowo, jaka część przypada na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Sanitariaty są wykorzystywane nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, są również nieodpłatnie udostępniane na spotkania osób niepełnosprawnych, akcjach charytatywnych, czy różnego rodzaju spotkań kulturalno - oświatowych. Za korzystanie z sanitariatów nie jest pobierana opłata. Koszty remontu sanitariatów, o których mowa we wniosku stanowią nakłady na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca w pierwszej kolejności ma wątpliwości co do możliwości odliczania podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice oraz w salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem.

Przenosząc przywołane wyżej ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w odniesieniu do zakupu towarów jak i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice oraz w salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem służących wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności mieszanej, w stosunku do których Wnioskodawca podał, że są i będą wykorzystywane nie tylko do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będą również nieodpłatnie udostępniane na spotkania osób niepełnosprawnych, akcjach charytatywnych, czy różnego rodzaju spotkań kulturalno - oświatowych, a nie jest w stanie określić procentowo, jaka część przypada na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawcy - w świetle uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) - przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zaznaczyć należy, że pełne odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupów bieżących przysługuje, o ile Wnioskodawca faktycznie nie jest w stanie obiektywnie dokonać bezpośredniej alokacji kwoty podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi oraz wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Podkreślić należy, że każdorazowo należy badać, czy w okresie, za który Wnioskodawca będzie otrzymywał faktury dotyczące utrzymania porządku, wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną, bowiem tylko w takim przypadku wystąpi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W sytuacji, gdyby w danym okresie rozliczeniowym, bazylika oraz sale i pokoje gościnne były wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu (nie realizowano w tych pomieszczeniach żadnych czynności opodatkowanych), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z utrzymaniem porządku.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z treścią powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice oraz salach i pokojach gościnnych przeznaczonych pod wynajem jest prawidłowe.

Jednak z odmienną sytuacją mamy do czynienia w przypadku zakupu towarów i usług dotyczących przeprowadzonych w 2013 r. remontu sanitariatów.

Obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, wprowadza bowiem szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Ulepszeniem w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych jest poniesienie wydatków na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację danych składników majątku, które to wydatki w danym roku podatkowym przekraczają 3500 zł i powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia tych składników majątkowych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. (art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361, oraz art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397).

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o VAT, która w świetle art. 86 ust. 1 nie podlega odliczeniu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Cytowany wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1 kwietnia 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), otrzymuje brzmienie: "działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Unormowanie art. 86 ust. 7b ustawy o VAT ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane argumenty organ stwierdza, że w odniesieniu do zakupów, które Wnioskodawca poniósł w 2013 r. na remont sanitariatów, czyli jak wskazał na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, która jest wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej (czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT) jak i do celów innych (czynności niepodlegające ustawie o VAT), Wnioskodawca jest zobowiązany do obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu według udziału procentowego, w jakim sanitariaty wykorzystywane są do celów działalności gospodarczej. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym i rozliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w przywołanym powyżej art. 86 ust. 7b ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przysługuje mu prawo do odliczania całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z remontem sanitariatów, jest nieprawidłowe.

Zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należało je uznać za:

* prawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabytych towarów i usług związanych z utrzymaniem porządku w bazylice, salach i pokojach gościnnych przeznaczonych na wynajem oraz

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od nabytych towarów i usług związanych z remontem sanitariatów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.