IBPP2/4512-964/16/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-964/16/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 listopada 2015 r. (data wpływu 12 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 11 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) oraz pismem z 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy oraz prawa do zwrotu podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy oraz prawa do zwrotu podatku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 11 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) oraz 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.), będącymi odpowiedziami na wezwania tut. organu z 19 stycznia 2016 r. oraz 19 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca za pośrednictwem firmy proptradingowej A. z C. handluje kontraktami terminowymi, zabezpieczającymi na różnych giełdach zagranicznych (I, C, N, C, E itd.). W zakresie świadczonej usługi wszystkie czynności są obsługiwane zdalnie poprzez profesjonalne oprogramowanie C.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w całości są świadczone tylko na rzecz firmy A. z siedzibą w C. na podstawie zawartej umowy.

Kontrahent Spółka A. oraz inne podmioty z Grupy prowadzą działalność w zakresie handlu produktami finansowymi.

"Produkt finansowy" oznacza zabezpieczenie, jak określono w sekcji 2 (1) Ustawy o Papierach Wartościowych, (USA): każdy towar, kontrakty terminowe, kontrakty terminowe bezpieczeństwa, kontrakt forward, zaangażowanie walutowe, kontrakt swap walutowy-for-fizyczny lub miejscu gotówka (towaru), opcji, wariantów lub inne pochodne, czy w Stanach Zjednoczonych, czy gdziekolwiek indziej na świecie, lub (i) wszelkie inne produkty finansowe lub instrumenty finansowe, które Spółka (kontrahent Wnioskodawcy) uzna, według rozeznania, za sensowną inwestycję.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wg posiadanego wpisu do CEIDG są zgrupowane pod symbolami 64.99.Z, 66.19.Z PKD, a sprzedaż tego rodzaju usług w przypadku ich świadczenia na rzecz krajowego kontrahenta jest zwolniona z podatku VAT.

W stosunku do Wnioskodawcy nie toczą się postępowania podatkowe lub kontrolne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Kontrahent Wnioskodawcy posiadający siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest podatnikiem w rozumieniu przepisu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Kontrahenta, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej poza siedzibą przedsiębiorcy znajduje się pod adresem: C., USA.

2. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy jego amerykański Kontrahent jest podatnikiem podatku o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej,

3. Usługi i towary nabywane w związku z prowadzoną działalnością:

* usługi informatyczne,

* usługi telekomunikacyjne,

* usługi księgowe,

* polisy ubezpieczeniowe,

* opłaty bankowe,

* sprzęt komputerowy,

* meble biurowe,

* paliwo.

4. Wszelkie nabywane towary lub usługi mają na celu prowadzenie i utrzymanie biura Wnioskodawcy, stanowiącego jego stanowisko pracy, a także prawidłowe prowadzenie księgowości czy też umożliwienie przejazdów służbowych samochodem, stanowiącym środek trwały w prowadzonej działalności."Zakupy tę służą zatem czynnościom wykonywanym przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta amerykańskiego.

5. Związek czynności wykonywanych na rzecz Kontrahenta z podatkiem odliczanym wynika przede wszystkim z samej treści umowy pomiędzy Wnioskodawcą i Kontrahentem, gdzie zostały określone cechy świadczonych przez Wnioskodawcę usług - mają one charakter głównie działalności wymagającej prowadzenia biura z pomocą sprzętu komputerowego i stałego łącza internetowego. Dokumentami takimi są także dowody potwierdzające dokonanie zakupów takie jak faktury czy rachunki.

6. Świadczone przez Wnioskodawcę czynności nie są czynnościami ściągania długów, w tym factoringu, usługi doradztwa, usługi w zakresie leasingu.

7. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami dotyczącymi praw i udziałów odzwierciedlających tytuł prawny do towarów, tytuł własności nieruchomości, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części, prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

8. Usługi świadczone na rzecz kontrahenta amerykańskiego, których przedmiotem są instrumenty finansowe, nie stanowią usługi przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Wnioskodawca wskazał również, że

1. Samochód Wnioskodawcy jest samochodem osobowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

2. Samochód Wnioskodawcy, stanowiący środek trwały w prowadzonej przez niego działalności, i jest uznany jako nie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

3. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy znajduje się pod adresem wskazanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 6 listopada 2015 r. - S.; tam też prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy,

4. Samochód Wnioskodawcy ma miejsce postoju w S.

5. Samochód jest uznany jako nie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w związku z tym pytanie nr 5 stało się bezzasadne.

6. Wnioskodawca jest jedynym użytkownikiem samochodu stanowiącego środek trwały w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, zatem nie ustalał zasad, których dotyczy pytanie nr 6.

7. Wnioskodawca jest jedynym użytkownikiem samochodu stanowiącego środek trwały w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, zatem sam nadzoruje jego używanie,

8. Samochód stanowiący środek trwały w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, jest wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę,

9. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników,

10. Jw.

11. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.

12. Wnioskodawca wykorzystuje samochód, stanowiący środek trwały w prowadzonej przez niego działalności, jest uznany jako nie wykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z tym nie składał naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego informacji, której dotyczy pytanie nr 12.

13. Samochód Wnioskodawcy jest samochodem osobowym, jest uznany jako nie wykorzystywany wyłącznie w czynnościach związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, i w związku z tym nie spełnia kryteriów wskazanych dla samochodów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w art. 86a ust. 9 Ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej jako "u.p.t.u.".

14. Z uwagi na niekwalifikowanie samochodu Wnioskodawcy jako samochodu uznawanego za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 86a u.p.t.u., nie wykonywano dodatkowego badania technicznego celem stwierdzenia spełnienia wymagań określonych przepisem art. 86a ust. 9 u.p.t.u.

15. W związku z nabyciem przez Wnioskodawcę polis ubezpieczeniowych dla samochodu nie został naliczony podatek VAT. Przy innych wydatkach podatek VAT był naliczany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, naliczonego, a w konsekwencji prawo do zwrotu na rachunek bankowy podatku VAT naliczonego, wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - w sytuacji gdy 100% zakupów dotyczy świadczonych przez podatnika usług na rzecz kontrahenta z USA.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (poz. 67) przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego, a w konsekwencji prawo do zwrotu VAT na rachunek bankowy, wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 "miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej", to znaczy, że nabywca usługi rozlicza VAT zgodnie z przepisami swojego kraju a świadczenie usług przez krajowego podatnika na rzecz takiego kontrahenta np. w USA nie podlega opodatkowaniu w kraju.

W rozpatrywanym przypadku, jeśli podatnik takie same usługi świadczyłby na terenie kraju na rzecz krajowego kontrahenta, to usługi te podlegałyby zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41, który stanowi, że: "usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie".

W konsekwencji zwolnienia z podatku VAT przedmiotowych usług w przypadku świadczenia ich na terenie kraju, podatnikowi nie przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie w jakim nabywane towary i usługi byłyby związane ze świadczeniem usług zwolnionych - co wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, że: "podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28I jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami", w przypadku świadczenia usług w zakresie określonym w poz. 67 niniejszego wniosku, na rzecz kontrahenta z USA, podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu na rachunek bankowy 100% podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko potwierdzone jest w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji z dnia 20 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-41305/11-3/SM, wskazał "Uwzględniając powyższe, w związku z uregulowaniami ww. art. 86 ust. 9 ustawy, z uwagi na fakt, iż miejscem świadczenia opisanych powyżej usług będzie terytorium państwa trzeciego (w myśl przepisów art. 28b ust. 1 i art. 28I pkt 5 ustawy), Bank ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w zaistniałej sytuacji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28I jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami (art. 86 ust. 9 ustawy o VAT).

W świetle wyżej cyt. art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą jedynie wybranych czynności,

* wykonywane przez podatnika czynności określone w art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41są wykonywane na terytorium kraju, a miejscem świadczenia jest terytorium państwa trzeciego.

Zatem tylko te czynności, określone powyżej, które są wykonywane faktycznie na terytorium Polski, dla których miejscem świadczenia jest terytorium państwa trzeciego, umożliwiają dokonanie odliczenia podatku naliczonego z nimi związanego, jednak pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W przedmiotowej sprawie, w celu określenia czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących wydatki Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy ustalić stawkę i miejsce świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawcę usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się - co do zasady - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 5 ustawy o VAT, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

W świetle art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie do treści art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40a i 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

1.

tytuł prawny do towarów;

2.

tytuł własności nieruchomości;

3.

prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;

4.

udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części;

5.

prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 lit.i. ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Wnioskodawca wskazał, że handluje kontraktami terminowymi na różnych giełdach zagranicznych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w całości są świadczone na rzecz amerykańskiej firmy. Świadczone przez Wnioskodawcę czynności nie są czynnościami ściągania długów, w tym factoringu, usługi doradztwa, usługi w zakresie leasingu, nie są też usługami dotyczącymi praw i udziałów odzwierciedlających tytuł prawny do towarów, tytuł własności nieruchomości, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części, prawa majątkowe, których instrumentami bazowymi są towary, mierniki i limity wielkości produkcji oraz uprawnienia do emisji zanieczyszczeń, i które mogą być zrealizowane poprzez dostawę towarów lub świadczenie usług innych niż zwolnione z podatku. Usługi świadczone na rzecz kontrahenta amerykańskiego, których przedmiotem są instrumenty finansowe, nie stanowią usługi przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę opisane we wniosku usługi spełniają przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT i gdyby miejscem świadczenia tych usług była Polska, usługi te korzystałyby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce czy też nie.

W tym miejscu należy wskazać, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia usług przy świadczeniu usług" ustawy o VAT w art. 28a ustawodawca zawarł definicje podatnika.

Stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania rozdziału określającego miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast w myśl art. 28b ust. 2 ustawy - w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzić należy, że miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku usług na rzecz podmiotu będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, jest stałe zgodnie z art. 28b ust. 2 miejsce prowadzenia działalności gospodarczej tego podmiotu, które znajduję się w Stanach Zjednoczonych.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy usługi związane z kontraktami terminowymi na rzecz podatnika mającego stałe miejsce prowadzenia działalności w Stanach Zjednoczonych. Jak wyżej wskazano miejscem świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawcę usług są Stany Zjednoczone i jeżeli miejscem opodatkowania byłaby Polska usługa ta korzystałaby ze zwolnienia z podatku VAT.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca nabywa towary i usługi, takie jak usługi informatyczne, telekomunikacyjne, księgowe, polisy ubezpieczeniowe, opłaty bankowe, sprzęt komputerowy, meble biurowe i paliwo. Wskazane towary i usługi mają na celu prowadzenie i utrzymanie biura Wnioskodawcy, a także prawidłowe prowadzenie księgowości czy też umożliwienie przejazdów służbowych. Zakupy te służą czynnościom wykonywanym przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta amerykańskiego. Związek czynności wykonywanych na rzecz Kontrahenta z podatkiem odliczanym wynika przede wszystkim z samej treści umowy pomiędzy Wnioskodawcą i Kontrahentem, gdzie zostały określone cechy świadczonych przez Wnioskodawcę usług - mają one charakter głównie działalności wymagającej prowadzenia biura z pomocą sprzętu komputerowego i stałego łącza internetowego. Dokumentami takimi są także dowody potwierdzające dokonanie zakupów takie jak faktury czy rachunki. Wnioskodawca wykorzystuje samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód ten nie jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę polis ubezpieczeniowych dla samochodu nie został naliczony podatek VAT. Przy innych wydatkach podatek VAT był naliczany.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz powyżej cytowane przepisy należy wskazać, że skoro Wnioskodawca świadczy usługi, których miejscem opodatkowania są Stany Zjednoczone, i gdyby usługi te świadczone były w Polsce korzystałyby ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, o ile faktycznie usługi te są wykonywane na terytorium kraju oraz Wnioskodawca dysponuje dokumentami potwierdzającymi związek nabywanych towarów i usług z przedmiotowymi czynnościami to, co do zasady, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z art. 86 ust. 9 ustawy.

Jednakże z uwagi na fakt, że wśród wskazanych we wniosku wydatków są wydatki związane m.in. z ubezpieczeniem samochodu oraz paliwem do samochodu osobowego nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z uwagi na ograniczenie wynikające z art. 86a ust. 1 ustawy w części dotyczącej paliwa oraz brak prawa do odliczenia z uwagi na art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT (usługi ubezpieczenia).

Kwestie dotyczące zasad odliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony regulują przepisy art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Wskazane wyżej przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków eksploatacyjnych (m.in. nabycia paliwa), dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Zaznaczyć należy, że w celu dokonania ww. odliczenia w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego, podatnik nie jest zobowiązany do prowadzenia dodatkowych ewidencji, czy składania oświadczeń w urzędzie skarbowym.

Zatem, skoro Wnioskodawca samochód osobowy wykorzystuje zarówno do działalności gospodarczej jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w wysokości 50% tej kwoty od zakupu paliwa do samochodu osobowego nie wykorzystywanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast w kwestii prawa do zwrotu na rachunek bankowy podatku VAT naliczonego, wynikającego z otrzymanych faktur wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 5 ustawy o VAT, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 87 ust. 5a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu podatku. Jednakże z uwagi na charakter opisanych we wniosku wydatków (np. paliwo) Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia oraz prawo do zwrotu podatku naliczonego w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia i prawo do zwrotu 100% kwoty podatku naliczonego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kośnego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl