IBPP2/4512-898/15/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 13 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznie 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwania tut. organu z 5 stycznia 2016 r., znak: IBPP2/4512-898/15/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od kilkudziesięciu lat Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży drzwi wewnętrznych oraz zewnętrznych oraz powiązanych towarów (ościeżnice, naświetla, akcesoria do drzwi). W trakcie działalności zostały opracowane słowno-graficzne oraz słowne oznaczenia odróżniające, które chronią markę pod jaką Wnioskodawca działa oraz slogany handlowe związane z tą marką, które wykorzystuje w prowadzonej działalności. Są to znaki towarowe objęte ochroną prawną lub zgłoszone do takiej ochrony, ale ze względu na fakt, że zostały wytworzone we własnym zakresie, nie są wykazywane jako wartości niematerialne i prawne i nie podlegają odpisom amortyzacyjnym. Część znaków towarowych została zarejestrowana w Urzędzie Patentowym RP, część oczekuje na rejestrację przez ten organ. Kilka znaków zostało zarejestrowanych Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory) jako wspólnotowe znaki towarowe, chronione prawem z rejestracji na zasadach wynikających z rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L z 24 marca 2009 r., Nr 78, str. 1) oraz ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 z późn. zm.). Wnioskodawca jest uprawniony również z rejestracji międzynarodowej jednego ze wspólnotowych znaków towarowych.

W najbliższym czasie znaki towarowe zostaną wycenione przez rzeczoznawcę i na tej podstawie zostanie ustalona ich wartość rynkowa. Następnie Wnioskodawca zamierza je wycofać z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i przekazać w formie darowizny swojemu synowi. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z opracowaniem i wykorzystaniem znaków towarowych poniósł w poprzednich latach wydatki na ich opracowanie, w tym ich formy graficznej, zgłoszenie i rejestrację we właściwych urzędach ds. własności przemysłowej (wynagrodzenie kancelarii patentowej) oraz opłaty urzędowe za zgłoszenia i ochronę prawną znaków towarowych oraz opłaty skarbowe od pełnomocnictw udzielonych pełnomocnikom przed urzędami ds. własności przemysłowej. VAT naliczony na fakturach dokumentujących powyższe wydatki podlegał pełnemu odliczeniu przez Wnioskodawcę w rozliczeniach za okresy, w których otrzymywał on faktury lub w jednym z dwóch kolejnych okresów, zgodnie z postanowieniami art. 86 ustawy o VAT.

Pismem z 14 stycznia 2016 r. uzupełniono wniosek o poniższe informacje.

Znaki towarowe w postaci słowno-graficznych oraz słownych oznaczeń odróżniających, które chronią markę, pod którą działa Wnioskodawca oraz slogany handlowe związane z tą marką, zostały opracowane w przestrzeni wielu ostatnich lat, trudno wskazać dokładny moment. Oznaczenia te były tworzone zarówno we własnym zakresie (pomysły pracowników oraz Wnioskodawcy), jak i przez podmioty zewnętrzne - część opracowań została-zlecona podmiotom zajmującym się opracowaniami graficznymi znaków, a prace udokumentowane fakturami. Rejestracja pierwszego ze znaków miała miejsce w marcu 2011 r., ale sam znak został zgłoszony do rejestracji już w 2009 r., w związku z czym pierwsze wydatki na wynagrodzenie kancelarii patentowej oraz opłaty urzędowe zostały poniesione w 2009 r. Znaki towarowe były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako oznaczenia umieszczane na opakowaniach towarów, na materiałach reklamowych, na stronie internetowej, w szyldzie, itp. Dla przykładu jednym ze znaków, które obecnie wykorzystuje firma jest hasło "X" wraz z zastrzeżonym opracowaniem graficznym.

Wydatki poniesione na wytworzenie i zarejestrowanie znaków towarowych (w części, w jakiej usługi te były świadczone przez zewnętrzne podmioty) zostały udokumentowane fakturami, od których Wnioskodawcy, jako czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego. Wszystkie powyższe wydatki były bowiem ponoszone w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. Darowizna znaków towarowych przez Wnioskodawcę na rzecz syna planowana jest na pierwsze półrocze 2016 r. Darowizna zostanie wykonana w celu przekazania części majątku synowi (prawa ochronne/prawa z rejestracji na znaki towarowe oraz prawa ze zgłoszeń znaków towarowych są prawami majątkowymi). Trudno uznać, aby pomniejszenie majątku mogło być potraktowane, jako czynność bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie ona miała charakter prywatnej dyspozycji. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Syn Wnioskodawcy otrzyma znaki towarowe jako element majątku prywatnego. Dopiero po włączeniu ich do majątku prowadzonej działalności (na podstawie odrębnego oświadczenia) zamierza wykorzystywać otrzymane znaki w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - odpłatnie udzielać praw do korzystania z nich (licencji) innym podmiotom. Jednym z licencjobiorców będzie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nabyte licencje będą uprawniały do umieszczania znaków towarowych na produktach, opakowaniach, materiałach reklamowych, itp.

Obdarowany syn prowadzi działalność gospodarczą - działalność handlową (zasadniczo zajmuje się dystrybucją drzwi produkowanych w ramach działalności Wnioskodawcy) oraz działalnością usługową (świadczenie usług sprzątania i utrzymania ruchu na rzecz firmy X), jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

Czy przekazanie praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych w darowiźnie synowi, uprzednio wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności jako podatnika VAT, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Co będzie stanowiło podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicja towarów została zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, według którego przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle tej definicji należy stwierdzić, iż prawo do chronionego znaku towarowego na gruncie ustawy o VAT nie może zostać zaklasyfikowane jako towar. Nie stanowi ono bowiem ani rzeczy, ani również żadnej postaci energii. Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie chronionego lub zgłoszonego do ochrony znaku towarowego w postaci darowizny nie może być na gruncie ustawy o VAT rozumiane jako dostawa towarów.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że zgodnie z definicją negatywną zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przeniesienie prawa ochronnego, prawa z rejestracji lub prawa ze zgłoszenia znaku towarowego powinno zostać uznane za świadczenie usług. Zgodnie z nią, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (prawo ochronne do znaku towarowego, prawo z rejestracji znaku towarowego, prawo ze zgłoszenia znaku towarowego, na który nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne lub prawo z rejestracji) mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT). Dodatkowo art. 8 ust. 2 ustawy o VAT zawiera regulacje szczególne, w myśl których opodatkowaniu może podlegać również świadczenie usług o charakterze nieodpłatnym. Nastąpi to m.in. w sytuacji, gdy podatnik wykona usługę nieodpłatnie na własne cele osobiste lub cele jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W analizowanym stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie praw do znaków towarowych na rzecz syna stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług i w konsekwencji zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawa opodatkowania powinna zostać określona na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z norma prawną wyrażoną w przywołanym artykule, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa o VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem "kosztu świadczenia usługi". Stosując wykładnię celowościową wskazanego przepisu należy uznać, iż podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu omawianego przepisu powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia (por. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz, Wyd. Ch. Beck, Warszawa 2010). Biorąc powyższe stanowisko pod uwagę należy przyjąć, że w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, a nie cena rynkowa danej usługi. Ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na nieodpłatnym przekazaniu praw do znaków towarowych do majątku osobistego syna, należy wziąć pod uwagę koszty faktyczne poniesione przez wnioskodawcę w celu wytworzenia tych znaków towarowych, przy czym podstawa opodatkowania nie powinna obejmować kosztów poniesionych w związku z samym procesem przekazania (darowizny) praw do znaków towarowych, tj. kosztów towarzyszących dokonaniu darowizny (np. koszty usług doradczych, koszty aktu notarialnego, koszty wyceny znaków towarowych przez rzeczoznawcę).

W konsekwencji podstawą opodatkowania będzie kwota stanowiąca sumę kosztów poniesionych w związku z wytworzeniem znaków towarowych w postaci: wynagrodzenia za opracowanie znaków towarowych, opłat urzędowych i skarbowych oraz wynagrodzenia kancelarii patentowej związanych ze zgłoszeniem, rejestracją i utrzymaniem ochrony znaków towarowych. Wartość rynkowa znaków towarowych (praw do znaków towarowych) na dzień przekazania darowizny nie stanowi podstawy opodatkowania.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3 sierpnia 2015 r., sygn.: PTPP1/4512-379/15-2/MW, oraz w interpretacji z dnia 2 marca 2015 r., sygn.: PTPP2/4512-33/15-2/PRP, jak również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 25 listopada 2014 r., sygn.: ILPP5/443-219/14-2/PG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższych przepisach przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W definicji świadczenia usług sformułowanej na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług mieści się darowizna prawa własności przemysłowej, ponieważ w takim przypadku dochodzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicje odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących cześć przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie maja związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny na rzecz syna prawa ochronne, prawa z rejestracji lub prawa ze zgłoszeń znaków towarowych, które zostały opracowane i były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z opracowaniem, wykorzystaniem oraz rejestracją znaków. Darowizna zostanie wykonana w celu przekazania części majątku synowi i dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Obdarowany otrzyma znaki towarowe jako element majątku prywatnego. Obdarowany prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Syn zamierza wykorzystywać otrzymane znaki towarowe do celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dopiero po włączeniu ich do majątku działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy darowizna na rzecz syna praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz kwestii określenia, co będzie stanowiło podstawę opodatkowania dla tej darowizny.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Należy więc przyjąć, że przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, dokonywane przez podatnika, w przypadku spełnienia przesłanek wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy, traktowane jest jako czynność odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania na rzecz syna w formie darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych, wskazać należy na przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 1 ww. ustawy, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 120 ust. 2 cyt. ustawy, znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

Na podstawie art. 153 ust. 1 ww. ustawy, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 153 ust. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej, prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone, w drodze decyzji, dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym, o określonej przepisami ustawy - Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.

Prawo znaków towarowych to przepisy należące do działu prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową.

Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. A tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziaływa. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe.

Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii "wartości niematerialnych i prawnych", o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie wartości ww. znaku zalicza się do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy.

Jak stanowi cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika - należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca dokona darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych na rzecz syna. Czynność ta dla Wnioskodawcy jest nieodpłatna. Przy wytworzeniu znaków Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie nie można uznać, że planowana darowizna będzie miała związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Celem darowizny jest bowiem przekazanie części majątku synowi i przez to przysporzenie majątku obdarowanego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że prawo ochronne do znaku towarowego oraz prawa z rejestracji lub ze zgłoszeń znaków towarowych będą przekazane synowi Wnioskodawcy, a zatem na cele niezwiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Tym samym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym przedmiotowa darowizna będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku dotyczące opodatkowania darowizny na rzecz syna praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługa, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Do podstawy opodatkowania nie wlicza się zatem samego podatku - należnego z tytułu danej transakcji.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że w przypadku przedmiotowego nieodpłatnego przekazania (darowizny) praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych, która to czynność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, podstawą opodatkowania - zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy - będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaków towarowych, z wyłączeniem natomiast kosztów związanych z dokonaniem darowizny (tekst jedn.: np. kosztów usług doradczych, notarialnych oraz wyceny znaku towarowego przez rzeczoznawcę).

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania podatkiem VAT darowizny praw ochronnych, praw z rejestracji lub praw ze zgłoszeń znaków towarowych na rzecz syna należy ustalić na podstawie art. 29a ust. 5 ustawy, w myśl którego stanowić ją będzie faktyczny koszt świadczenia tej usługi, który stanowić będzie kwota poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem i zarejestrowaniem znaku towarowego oraz utrzymaniem prawa ochronnego do znaku towarowego.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.