IBPP2/4512-789/15/RSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-789/15/RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 20 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy opisane usługi podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jako usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy opisane usługi podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jako usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 listopada 2015 r. (data wpływu 26 listopada 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 listopada 2015 r. znak: IBPP2/4512-789/15/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w zakresie wynajmu nieruchomości (lokali mieszkalnych) położonych w K. lub okolicy K., przede wszystkim na rzecz studentów. Działalność ta może obejmować zarówno wynajem nieruchomości własnych, jak i wynajem nieruchomości uprzednio wynajętych / wydzierżawionych (podnajem).

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy najmu dotyczące jednego lub dwóch semestrów roku akademickiego, z możliwością przedłużenia na kolejne semestry. Najem może dotyczyć całego lokalu lub jego części. Poza samym udostępnieniem lokalu Wnioskodawca zapewni również dostawę mediów.

Najemcy (studenci) będą osobami przeprowadzającymi się do K., gdzie nie będą mieć do dyspozycji innego lokalu. Celem samej przeprowadzki będzie uczęszczanie na studia, jednak związek tych osób z nowym miejscem zamieszkania nie będzie ograniczał się do udziału w zajęciach akademickich, a przeprowadzka będzie wiązać się z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych do K.

W piśmie z 20 listopada 2015 r. Wnioskodawca przedstawił wyjaśnienia i odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tak, Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Czy przedmiotem zapytania jest opodatkowanie usług wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) świadczonych wyłącznie na rzecz studentów.

Nie. Przede wszystkim Wnioskodawca będzie wynajmował nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na rzecz studentów, ale może się też zdarzyć, że wynajmującymi (na cele mieszkaniowe) będą inne osoby fizyczne, nie studenci.

3. Komu Wnioskodawca zamierza wynajmować nieruchomości (lokale mieszkalne), czy osobom fizycznym czy też osobom prawnym (np. Spółce tj. podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą).

Osobom fizycznym.

4. Czy Wnioskodawca zamierza wynajmować lub dzierżawić nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Tak, Wnioskodawca zamierza wynajmować lub dzierżawić nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

5. Czy Wnioskodawca jest jednym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jeśli tak, to którym.

Nie. Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a i b ustawy o VAT - ani szkołą prowadzącą internat lub bursę, ani uczelnią prowadzącą dom studencki.

6. Czy Wnioskodawca będzie zawierać umowy ze szkołami, uczelniami dotyczące zakwaterowania ich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

Nie.

7. Symbolu PKWiU, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę - oddzielnie do każdej czynności wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego i w pytaniu.

Zarówno wynajem lokali mieszkalnych własnych, jak i wynajem nieruchomości uprzednio wynajętych lub wydzierżawionych (podnajem), które to czynności planuje wykonywać Wnioskodawca, należy zdaniem Wnioskodawcy klasyfikować od PKWiU 68.20.11.0 - "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi". Potwierdza to opinia klasyfikacyjna Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi z 4 sierpnia 2015 r. sygn...., uzyskana przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane usługi podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jako usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na wynajmie / podnajmie lokali mieszkalnych lub ich części, świadczone przede wszystkim na rzecz studentów będą podlegały zwolnieniu z VAT jako usługi wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne.

Ustawa o VAT przewiduje następujące przypadki opodatkowania usług związanych z wynajmem/zakwaterowaniem:

1. Usługi zwolnione z VAT, w szczególności:

* usługi zakwaterowania w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty, lub w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie (art. 43 ust. 1 pkt 30a-b ustawy o VAT);

* usługi zakwaterowania świadczone na rzecz uczniów, wychowanków, studentów i doktorantów przez inne podmioty niż wymienione powyżej, jeśli szkoły / uczelnie mają z tymi podmiotami umowy dotyczące zakwaterowania tych osób (art. 43 ust. 1 pkt 30c ustawy o VAT);

* usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT).

2. Usługi opodatkowanie stawką 8% VAT:

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, obniżona stawka dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 3 do tej ustawy. Zgodnie z pozycją nr 163 tego załącznika, stawką 8% VAT opodatkowane są usługi zaklasyfikowane do działu 55 PKWiU "Usługi związane z zakwaterowaniem". Dział ten zawiera takie pozycje jak m.in. "Usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe" (55.10.10.0) oraz "Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane" (55.90.19.0).

3. Usługi opodatkowane stawką 23% VAT.

Podstawowa stawka VAT dotyczy usług niewymienionych w punktach 1 i 2 powyżej - przede wszystkim wynajmu nieruchomości na cele komercyjne (tekst jedn.: niemieszkalne i niezwiązane z zakwaterowaniem).

Usługi zwolnione z VAT wymienione w punktach 1 a-b powyżej dotyczą albo usługodawców o określonym statusie (szkoły, uczelnie), albo podmiotów posiadających umowy podpisane z tymi jednostkami. Wnioskodawca nie jest związany tego typu umową z uczelniami.

Usługi, które planuje świadczyć Wnioskodawca, powinny natomiast być klasyfikowane jako usługi wymienione w punkcie 1c, tj. usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne.

Usługi wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT odpowiadają usługom objętym pozycją 68.20.11.0 PKWiU - "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi". W obydwu przypadkach jest bowiem mowa o wynajmie nieruchomości mieszkalnych, do których wynajmujący posiada tytuł prawny (nieruchomości własne lub dzierżawione); ustawa o VAT dodatkowo podkreśla, że chodzi wyłącznie o najem na cel mieszkalny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu rozróżnienia sytuacji, gdy mamy do czynienia z usługą zwolnioną z VAT, wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, czy też "usługami w zakresie zakwaterowania" zaliczonymi do działu 55 PKWiU i znajdującymi się w pozycji 163 załącznika nr 3 do tej ustawy (opodatkowanymi stawką 8% VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT), należy zastosować kryterium podziału w oparciu o cel zawarcia umowy najmu nieruchomości, tj.:

* zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wynajmującego (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT i pozycja 68.20.11.0 PKWiU - "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi), lub

* pozostałe cele - turystyczne, biznesowe (usługi w zakresie zakwaterowania zaliczone do działu 55 PKWiU, do którego odnosi się pozycja 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Kryterium podziału jest tutaj charakter umowy, tj. czy jest ona zawierana w celu zapewnienia miejsca zamieszkania, czy też wiąże się z pobytem wyłącznie czasowym w danym miejscu w związku z np. urlopem lub odbywaniem podróży służbowej. W przypadku Wnioskodawcy, studenci będą wynajmować lokale lub ich części w celach mieszkalnych, aby w nich przebywać i zaspokajać swoje potrzeby życiowe.

Jednocześnie, uzyskana przez Wnioskodawcę opinia klasyfikacyjna Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi z 4 sierpnia 2015 r. sygn.... potwierdza, że usługa polegająca na wynajmowaniu na podstawie umowy najmu całego lokalu mieszkalnego lub jego części (pokoi) w nieruchomościach własnych lub dzierżawionych, bez względu na charakter najemcy - niezależnie czy jest to osoba fizyczna, czy podmiot gospodarczy, jeżeli celem tych usług jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, mieści się w grupowaniu: PKWiU 68.20.11.0 "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi". Grupowanie to zgodnie z ustawą o VAT pozwala na zastosowanie zwolnienia z VAT, jeżeli wynajem następuje na cele mieszkalne (jak w niniejszej sprawie). W opinii wyjaśniono także, że PKWiU nie rozróżnia "wynajmu" i "zakwaterowania" z uwagi na długość okresu trwania umowy, natomiast bierze pod uwagę inne czynniki, np. cel pobytu, usługi towarzyszące czy uznanie lokalu jako głównego miejsca pobytu danej osoby (wynajem zapewniający potrzeby mieszkaniowe). Wnioskodawca informacyjnie załącza przedmiotową opinię Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi z 4 sierpnia 2015 r. sygn...., tylko dla celów poglądowych, mając świadomość że załączniki do wniosku o interpretację nie są przedmiotem analizy ze strony organu wydającego interpretację.

Ze stanowiskiem przedstawionym powyżej zgodził się także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Powołując się na opinię organu statystycznego posiadaną przez podatnika, w interpretacji indywidualnej z 28 maja 2009 r. (sygn. IBPP1/443-214/09/ES) organ ten odmówił rozróżnienia pomiędzy najmem i zakwaterowaniem na podstawie długości okresu trwania umowy, uznając, że " (...) przepisy dotyczące podatku od towarów i usług uzależniają zastosowanie właściwej stawki VAT, czy też zwolnienia od opodatkowania, od charakteru danych czynności i ich klasyfikacji statystycznych, i żaden przepis nie uzależnia zaklasyfikowania danych usług do odpowiedniego grupowania statystycznego od terminu wynajmu. Ponadto z opinii Urzędu Statystycznego z dnia 30 stycznia 2009 r. wynika, że klasyfikacja PKWiU nie definiuje długości okresu krótkotrwałego i długotrwałego zakwaterowania". W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że kryterium przesądzającym o sposobie opodatkowania VAT (zwolnienie lub opodatkowanie stawką 8% VAT) usług wynajmu lokali mieszkalnych będzie cel zawarcia umowy pomiędzy najemcą i wynajmującym.

Lokale, które Wnioskodawca planuje wynajmować, mają charakter lokali mieszkalnych. W przypadku wynajmu lokali studentom umowy są zawierane na okresy najczęściej nieprzekraczające roku akademickiego, z możliwością przedłużenia na kolejne semestry. Należy podkreślić, że dotyczy to osób przeprowadzających się do K., gdzie nie mają do dyspozycji innego lokalu. Celem samej przeprowadzki jest uczęszczanie na studia, jednak związek tych osób z nowym miejscem zamieszkania nie ogranicza się do udziału w zajęciach akademickich, a przeprowadzka wiąże się z przeniesieniem ośrodka interesów życiowych do K.

Celem zawarcia umów wynajmu lokali (o charakterze mieszkalnym) przez studentów jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych najemców w ich nowym miejscu zamieszkania. Wnioskodawca uważa zatem, że usługi wynajmu nieruchomości lub ich części na rzecz studentów powinny zostać zaliczone do kategorii usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT (co odpowiada pozycji 68.20.11.0 PKWiU - "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi"), z uwagi na cel zawarcia umowy wynajmu, jakim jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych studentów podczas roku akademickiego. W związku z powyższym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę powinny być uznane za zwolnione z VAT na podstawie przywołanego przepisu.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego powyżej stanowiska w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, jak wynika to z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanych lub wydzierżawionych nieruchomości (lub części nieruchomości) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanej lub dzierżawionej nieruchomości (lub części nieruchomości) (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem lub dzierżawa nieruchomości (lub części nieruchomości) o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

1.

świadczenie usługi na własny rachunek,

2.

charakter mieszkalny nieruchomości,

3.

mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi według stawki 23%, gdyż najem, jako usługa, wypełnia określoną w art. 8 ustawy definicję usług i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym ww. zwolnienie powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów (vide np. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. SA/Po 596/92). W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy - stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%) - pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca będzie wynajmował nieruchomości o charakterze mieszkalnym (lub części nieruchomości) na rzecz studentów, ale może się też zdarzyć, że wynajmującymi (na cele mieszkaniowe) będą inne osoby fizyczne, nie studenci. Wnioskodawca zamierza wynajmować nieruchomości (lokale mieszkalne) osobom fizycznym.

Wnioskodawca zamierza wynajmować lub dzierżawić nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a i b ustawy o VAT - ani szkołą prowadzącą internat lub bursę, ani uczelnią prowadzącą dom studencki. Wnioskodawca nie będzie zawierać umów ze szkołami, uczelniami dotyczących zakwaterowania ich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

Zarówno wynajem lokali mieszkalnych własnych, jak i wynajem nieruchomości uprzednio wynajętych lub wydzierżawionych (podnajem), które to czynności planuje wykonywać Wnioskodawca, należy zdaniem Wnioskodawcy klasyfikować od PKWiU 68.20.11.0 -"Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi".

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania opisanych we wniosku usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jako usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości (lub części nieruchomości) o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z kolei, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że - co do zasady - wynajem / dzierżawa nieruchomości stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy.

W tym miejscu należy jednakże zwrócić uwagę, że usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub części nieruchomości) korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 cyt. ustawy o VAT pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek, co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi jeśli umowa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub części nieruchomości) w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że dotyczy nieruchomości (lub części nieruchomości) o charakterze mieszkalnym i nieruchomość ta (lub części nieruchomości) będzie wykorzystana przez najemcę lub dzierżawcę tylko w celach mieszkaniowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że w analizowanej sprawie dochodzić będzie do usługi najmu lub dzierżawy nieruchomości (lub części nieruchomości) o charakterze mieszkalnym, które będą wynajmowane lub dzierżawione na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. W rezultacie usługa wynajmu lub dzierżawy lokali mieszkalnych spełniać będzie przesłankę dotyczącą charakteru wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub części nieruchomości), jak również będzie spełniona przesłanka mieszkaniowego celu wynajmu lub dzierżawy nieruchomości (lub części nieruchomości), skoro umowa zawierać będzie postanowienia, że lokale te będą wykorzystywane tylko i wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jednocześnie Wnioskodawca podał, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą usługami sklasyfikowanymi w PKWiU 55.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wynajmować lub dzierżawić nieruchomości (lub części nieruchomości) na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, to wówczas usługa świadczona przez Wnioskodawcę korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Podkreślić trzeba, że powyższy przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę (tekst jedn.: Wnioskodawcy), jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości wskazanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji wykonywanych czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl