IBPP2/4512-724/15/WN

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 14 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania czynności wniesienia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 5 października 2015 r. znak: IBPP2/4512-724/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada rezydencję podatkową w Polsce. Wnioskodawca zamierza samodzielnie lub wraz z inną osobą fizyczną - polskim rezydentem: podatkowym (zwanym dalej: "Wspólnikiem nr 2") - założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Polski w miejscowości K, powiat s., województwo... (zwaną dalej "Spółką I").

Wnioskodawca obejmie udziały w Spółce I w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów innej polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej "Spółką P") albo pokryje je wkładem pieniężnym w wysokości odpowiadającej łącznej wartości nominalnej udziałów Spółki I, które ma objąć Wnioskodawca.

Analogicznie, Wspólnik nr 2 zamierza objąć udziały w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów Spółki P albo wkład pieniężny w wysokości odpowiadającej łącznej wartości nominalnej udziałów Spółki I, które ma objąć Wspólnik nr 2.

Możliwe, że wartość rynkowa udziałów Spółki P, które ewentualnie zostałyby wniesione przez: Wnioskodawcę oraz Wspólnika nr 2 do Spółki I, będzie przekraczać wartość nominalną udziałów Spółki I, które miałyby zostać objęte przez Wnioskodawcę oraz Wspólnika nr 2. Nadwyżka (agio) pomiędzy wartością udziałów Spółki P ponad wartość nominalną udziałów Spółki I objętych przez Wnioskodawcę i Wspólnika nr 2 zostałaby w takim przypadku przekazana na kapitał zapasowy Spółki I.

W wyniku aportu udziałów Spółki P, Spółka I nie uzyska bezwzględnej większości praw głosu w Spółce P.

Wnioskodawca nie świadczy ani nie świadczył na rzecz Spółki P usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych podlegających podatkowi VAT.

Wnioskodawca także nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej mającej za przedmiot transakcje na udziałach czy akcjach spółek (np. działalności brokerskiej czy też maklerskiej).

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca dokonując uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego wyjaśnił:

1. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego oraz nie został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny czy nawet zwolniony;

2. Wnioskodawca był członkiem zarządu Spółki P do dnia jego odwołania w grudniu 2012 r. Począwszy od grudnia 2014 r. Wnioskodawca jest prokurentem samoistnym w Spółce P; w ramach stosunku prokury, Wnioskodawca dokonuje czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki P; Wnioskodawca otrzymywał (jako członek zarządu) i nadal otrzymuje (jako prokurent) wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę za dokonywanie czynności zarządczych w Spółce P;

3. Posiadanie udziałów Spółki P oraz Spółki I nie jest i nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

4. Wnioskodawca nie jest właścicielem większości udziałów Spółki P (Wnioskodawca jest właścicielem jedynie 27,5% udziałów Spółki P); Wnioskodawca nie sprawuje samodzielnej kontroli nad Spółką P; Wnioskodawca nie świadczy oraz nie będzie świadczył na rzecz Spółki P oraz Spółki I usług podlegających podatkowi od towarów i usług, w tym zwłaszcza usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych; Wnioskodawca nie prowadzi także działalności zarobkowej w oparciu o udziały Spółki P, ani nie nabył udziałów Spółki P w celach spekulacyjnych - nie oznacza to jednak, iż Wnioskodawca nie korzystał z przysługującego mu prawa do dywidendy w Spółce P w czasie posiadania jej udziałów; Wnioskodawca jednak nie rozumie, co miał na myśli tut. Organ, pytając w wezwaniu z dnia 5 października 2015 r. o to, czy Wnioskodawca posiada portfel udziałów tego podmiotu. W tym zakresie Wnioskodawca może jedynie ponownie wskazać, iż jest właścicielem 27,5% udziałów Spółki P;

5. Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej mającej za przedmiot transakcje na udziałach czy akcjach spółek (np. działalności brokerskiej czy też maklerskiej);

6. posiadanie udziałów Spółki P nie odzwierciedla sytuacji wymienionych w punkcie 6 wezwania tut. Organu z dnia 5 października 2015 r. oraz w art. 43 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, tekst jednolity z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą o VAT");

7. Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć także usług przechowywania oraz zarządzania udziałami spółek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I należy rozumieć jako prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy Wnioskodawcy przysługiwać będzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I nie należy rozumieć jako prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zwanym dalej: "podatkiem VAT"), podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze powyższe, jak i treść art. 7 ustawy o VAT, wniesienie udziałów do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie powinno być traktowane jako dostawa towarów dla potrzeb ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Niemniej jednak, aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi ona być świadczona w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, iż samo nabywanie i zbywanie udziałów w spółkach, nawet jeśli jest związane z czerpaniem korzyści w postaci dywidend, nie stanowi czynności podlegających podatkowi VAT (zob. wyroki z dnia 20 czerwca 1991 r. sygn. akt C-60/90, z dnia 20 czerwca 1996 r. sygn. akt C-155/94, z dnia 6 lutego 1997 r. sygn. akt C-80/95, z dnia 14 listopada 2000 r. sygn. akt C-142/99, z dnia 12 lipca 2001 r. sygn. akt C-102/00, z dnia 27 września 2001 r. sygn. akt C-16/00, z dnia 29 kwietnia 2004 r. sygn. akt C-77/01 oraz z dnia 26 maja 2005 r. sygn. akt C-465/03).

Mając na uwadze treść ww. wyroków można jednak wskazać, iż transakcje mające za przedmiot udziały w spółkach mogą stanowić działalność gospodarczą, jeżeli:

* posiadacz udziałów uczestniczy w zarządzaniu spółką, której udziały posiada, w związku z czym wykonuje czynności podlegające podatkowi VAT, takie jak świadczenie usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych (zob. np. wskazane wcześniej wyroki z dnia 12 lipca 2001 r. sygn. akt C-102/00 oraz z dnia 27 września 2001 r. sygn. akt C-16/00),

* sprzedaż udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej (zob. np. wskazany wcześniej wyrok z dnia 14 listopada 2000 r. sygn. akt C-142/99).

Wnioskodawca nie świadczy ani nie świadczył na rzecz Spółki P usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych podlegających podatkowi VAT.

Wnioskodawca także nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej mającej za przedmiot transakcje na udziałach czy akcjach spółek (np. działalności brokerskiej czy też maklerskiej).

Jako że posiadanie udziałów Spółki P oraz Spółki I nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy uznać, iż transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki P oraz objęcia w zamian udziałów Spółki I nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Ad 2.

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, Wnioskodawcy przysługiwać będzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT "usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w (...) spółkach (...) z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi".

Zgodnie z kolei z art. 43 ust. 16 ustawy o VAT "zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 40a i 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

Jako że posiadanie udziałów Spółki P nie będzie odzwierciedlać sytuacji wymienionych w art. 43 ust. 16 ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczyć usług przechowywania i zarządzania udziałami, Wnioskodawcy przysługiwałoby zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT w odniesieniu do transakcji wniesienia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki P do Spółki I oraz objęcia w zamian udziałów Spółki I - w przypadku uznania, że ta transakcja stanowi w ogóle wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W związku z uzupełnieniem w poz. 67 niniejszego pisma opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r., Wnioskodawca uzupełnił poniżej swoje stanowisko dotyczące pytań zawartych w poz. 68 wniosku z dnia 31 lipca 2015 r., odnosząc się do poszczególnych punktów zawartych w poz. 67 niniejszego pisma.

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na pytanie nr 1 tut. Organu zawarte w wezwaniu z dnia 5 października 2015 r. jest bez znaczenia z punktu widzenia opisu zdarzenia przyszłego, pytań oraz stanowiska Wnioskodawcy zawartych we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. O podleganiu danych czynności podatkowi od towarów i usług świadczy ich przedmiot oraz charakter, w jakim potencjalny podatnik występuje przy ich wykonywaniu, a nie rejestracja na potrzeby podatku od towarów i usług.

Na marginesie Wnioskodawca zwraca uwagę, że odpowiedź na pytanie, czy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług nie dotyczy sfery faktów, lecz prawa (stosowania prawa).

Ad 4.

Jak już wskazano w poz. 69 wniosku z dnia 31 lipca 2015 r.:

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, iż samo nabywanie i zbywanie udziałów w spółkach, nawet jeśli jest związane z czerpaniem korzyści w postaci dywidend, nie stanowi czynności podlegających podatkowi VAT (zob. wyroki z dnia 20 czerwca 1991 r. sygn. akt C-60/90, z dnia 20 czerwca 1996 r. sygn. akt C-155/94, z dnia 6 lutego 1997 r. sygn. akt C-80/95, z dnia 14 listopada 2000 r. sygn. akt C-142/99, z dnia 12 lipca 2001 r. sygn. akt C-102/00, z dnia 27 września 2001 r. sygn. akt C-16/00, z dnia 29 kwietnia 2004 r. sygn. akt C-77/01 oraz z dnia 26 maja 2005 r. sygn. akt C-465/03).

Należy także wskazać, iż pomimo tego, że Wnioskodawca otrzymywał (jako członek zarządu) i otrzymuje nadal (jako prokurent) wynagrodzenie za wykonywanie czynności zarządczych na rzecz Spółki P, nie można uznać, iż dokonuje ich w ramach działalności gospodarczej, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT w związku z art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, tekst jednolity z późn. zm.) za działalność gospodarczą nie uważa się czynności z tytułu których podmiot ich dokonujący otrzymuje przychody z tytułu umowy o pracę. Jako że Wnioskodawca otrzymywał i otrzymuje wynagrodzenie od Spółki za pełnienie funkcji członka zarządu i prokurenta na podstawie umowy o pracę nie można uznać, iż te czynności są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 6.

Udziały Spółki P są udziałami w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, których status prawny jest regulowany przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, tekst jednolity z późn. zm., zwanej dalej: "k.s.h."). Zgodnie z art. 12 k.s.h., spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada osobowość prawną. Oznacza to, iż jest ona niezależnym od swoich wspólników podmiotem praw i obowiązków, posiadającym w szczególności własny majątek. Tym samym, to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest właścicielem wszelkich składników majątkowych wchodzących w jej skład. Wspólnikom takiej spółki, przez sam fakt posiadania w niej udziałów, nie przysługują żadne prawa do składników majątkowych spółki, w tym składników majątkowych wymienionych w punkcie 6 wezwania tut. Organu z dnia 5 października 2015 r. oraz w art. 43 ust. 16 ustawy o VAT.

Ponadto, Wnioskodawca podtrzymuje dotychczasowe stanowisko w sprawie przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. i odsyła do przywołanych tam przepisów prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonane zostaną przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wynika, że analiza definicji pojęć podatnika i działalności gospodarczej wskazuje na szeroki zakres przedmiotowy pojęcia działalności gospodarczej oraz na jego obiektywny charakter, co oznacza, że działalność ta jest rozważana sama w sobie, niezależnie od jej celów lub jej rezultatów. Prowadzi to do wniosku, że cele działalności gospodarczej, jak i przesłanki jej podjęcia mogą być różnorodne.

Generalnie należy stwierdzić, że definicja działalności gospodarczej została zakreślona tak szeroko, że obejmuje ona w zasadzie wszystkie czynności bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jest to wyrazem zasady powszechności opodatkowania. Zbyt wąska definicja pojęcia podatnika prowadziłaby do nieuzasadnionych różnic pomiędzy podmiotami gospodarczymi, z których część byłaby podatnikami VAT, a część nie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma wątpliwości czy wniesienie udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I należy rozumieć jako prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Jak wyjaśniono wyżej nie każda czynność dokonana przez podmiot, który jest podatnikiem, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje bowiem automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi np. obrót papierami wartościowymi, to czynność samej sprzedaży udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca, w wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się przywołanym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady wymienione wyżej czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje jednak pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Powyższe dotyczy sytuacji, gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

W orzeczeniu TSUE w sprawie Polysar (C-60/90) stwierdzono, że spółka holdingowa może uzyskać status podatnika, jeżeli jest ona pośrednio lub bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie spółkami, w których posiada udziały, z wyłączeniem czynności, które wykonuje w związku z pełnieniem funkcji właścicielskich.

Wskazówki dotyczące znaczenia sformułowania "usługi zarządcze wykraczające poza prawa i obowiązki wynikające z posiadania udziałów" zawarł Trybunał Sprawiedliwości UE w kolejnych orzeczeniach z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 pomiędzy Floridienne SA i Berginvest SA a Państwem Belgijskim, z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 pomiędzy Welthgrove BV a Staatssecretaris van Financiën (Holandia), jak również z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 pomiędzy Cibo Participations SA a Directeur régional des impôts du Nord Pas-de-Calais (Francja).

W orzeczeniu w sprawie C-142/99 Trybunał stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych. Koncepcja ta została powtórzona w orzeczeniu C-102/00, w którym Trybunał Sprawiedliwości UE zajął stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu podmiotami zależnymi należy traktować jako działalność gospodarczą w rozumieniu artykułu 4 (2) VI Dyrektywy jedynie w takim zakresie, w jakim obejmuje ona transakcje opodatkowane VAT na podstawie art. 2 VI Dyrektywy.

Z kolei w wyroku w sprawie C-16/00 Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadającą ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w orzecznictwie TSUE wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką, stwierdzić należy, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Jak wskazano powyżej udziały, co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie - świadczenia usług, niemniej jednak obrót udziałami rozumiany jako sprzedaż praw i obowiązków - może być uznany za usługę w rozumieniu ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach jego profesjonalnej aktywności.

W analizowanym przypadku - jak wskazano w opisie sprawy - Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej lub brokerskiej. Tym samym, opisana transakcja nie będzie realizowana w ramach tego typu działalności. Wnioskodawca nie świadczy oraz nie będzie świadczył na rzecz Spółki P oraz Spółki I usług podlegających podatkowi od towarów i usług, w tym zwłaszcza usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. Wnioskodawca nie prowadzi także działalności zarobkowej w oparciu o udziały Spółki P, ani nie nabył udziałów Spółki P w celach spekulacyjnych. W szczególności, Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczyć usług przechowywania oraz zarządzania udziałami spółek. Posiadanie udziałów nie jest i nie będzie stałym, bezpośrednim i koniecznym rozszerzeniem działalności Wnioskodawcy.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie zachodzić żadna z przesłanek wymienionych przez TSUE w ww. orzeczeniach, która wskazywałaby na to, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I, będzie realizowana przez niego jako podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Mając na względzie przywołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie będą spełnione przesłanki warunkujące uznanie transakcji wniesienia udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I, za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie. Tym samym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym transakcja wniesienia udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pozostanie poza zakresem opodatkowania tym podatkiem).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące kwestii objętych pytaniem nr 1, z którego wynika, że wniesienie udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I nie należy rozumieć jako prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość (pytanie nr 2) czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, Wnioskodawcy przysługiwać będzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT.

Jednak argumentacja jaka legła u podstaw niniejszej interpretacji w kwestii opodatkowania czynności wniesienia przez Wnioskodawcę udziałów Spółki P do Spółki I w zamian za udziały Spółki I, stanowi podstawę do stwierdzenia, że rozstrzyganie kwestii objętej pytaniem nr 2 staje się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zmiana któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.