IBPP2/4512-571/16-2/WN - PIT w zakresie opodatkowania usług związanych z nabyciem wierzytelności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 18 października 2016 r. (data wpływu 19 października 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z nabyciem wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z nabyciem wierzytelności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 października 2016 r. (data wpływu 19 października 2016 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 12 października 2016 r. znak: IBPB-1-3/4510-711/16-1/WLK, IBPP2/4512-571/16/WN, IBPB-2-1/4514-424/16/MD.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej Sp. z o.o.) jest polskim rezydentem podatkowym i w Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy CIT. Udziałowcem tej Sp. z o.o. jest osoba fizyczna (dalej OF) która jest hiszpańskim rezydentem podatkowym. OF jest Wspólnikiem w Spółce Jawnej (dalej Spółka Jawna A) posiadającej siedzibę w Polsce i z tego tytułu w Polsce OF podlega opodatkowaniem podatkiem PIT. OF była też Wspólnikiem w innej Spółce Jawnej (dalej Spółka Jawna B), ale sprzedała swój ogół praw i obowiązków w Spółce Jawnej B. OF nie jest czynnym podatnikiem VAT. Sp. z o.o. w momencie składania wniosku o interpretację prowadzi wyłącznie sprzedaż zwolnioną z podatku VAT (art. 43 ustawy o VAT) w związku z czym nie jest czynnym podatnikiem VAT.

OF planuje wnieść do Sp. z o.o. aportem niepieniężnym swoje wierzytelności. Planowane jest podniesienie kapitału zakładowego Sp. z o.o., a OF obejmie nowo utworzone udziały w Sp. z o.o. wnosząc na pokrycie wkładu wierzytelności. Nastąpi podniesienie kapitału zakładowego poprzez konwersję wierzytelności na udziały w Sp. z o.o. (aport niepieniężny).

OF (Udziałowiec Sp. z o.o.) planuje wnieść aportem do Sp. z o.o. następujące wierzytelności:

Przedmiotowe wierzytelności nie są jeszcze wymagalne, w stosunku do tych wierzytelności nie było do tej pory prowadzone postępowanie egzekucyjne. Wierzytelności te mogą być wymagalne na dzień ich wniesienia aportem przez OF do Sp. z o.o., ale nie muszą, jeśli wniesienie to nastąpi przed upływem terminu ich wymagalności. Powyższe uzależnione będzie od daty dokonania przedmiotowego aportu, która na dzień dzisiejszy nie została jeszcze ustalona.

W przypadku Wierzytelności 1 wartość przedmiotu aportu zostanie ustalona w wysokości wartości nominalnej wierzytelności. Posługując się przykładem matematycznym (podane wielkości są przykładowe) OF wnosi do Sp. z o.o. wierzytelności o wartości nominalnej w wysokości 100 zł, w zamian za ten aport niepieniężny obejmuje nowoutworzone udziały w Sp. z o.o. o wartości 100 zł (2 udziały po 50 zł jeden).

W przypadku Wierzytelności 2 oraz Wierzytelności 3 zamiarem jest aby wartość przedmiotu aportu również została ustalona w wysokości wartości nominalnej wierzytelności. Jednak kodeks spółek handlowych mówi - Art. 154 § 2 Wartość nominalna udziału nie może być niższa niż 50 złotych. Z uwagi na nierówną wartość Wierzytelności 2 i 3 istnieje konieczność dopłaty gotówką przez OF aby objęty udział miał wartość nominalną 50 zł.

Dla ilustracji (podane wartości są przykładowe) Wierzytelności przysługujące OF wynoszą 130 zł. OF wnosi aportem niepieniężnym do Sp. z o.o. wierzytelności o wartości 130 zł a także wnosi aport pieniężny (dopłaca gotówką) kwotę 20 zł. W ten sposób OF obejmuje nowoutworzone udziały w Sp. z o.o. o wartości 150 zł (3 udziały po 50 zł). Umowa dotycząca wniesienia aportem wierzytelności nie będzie ustanawiała dla Sp. z o.o. upoważnienia do występowania wobec dłużnika i egzekwowania na rachunek wnoszącego aport wierzytelności (OF). Innymi słowy umowa przeniesienia aportu nie będzie ustanawiała upoważnienia dla Sp. z o.o. do występowania wobec dłużnika, po to by egzekwować na rachunek OF wierzytelności. Sp. z o.o. nabywa wierzytelności we własnym imieniu i na własne ryzyko. Nabywane przez Sp. z o.o. wierzytelności nie będą skalkulowane w taki sposób, aby zawierały wynagrodzenie dla Spółki z o.o. Sp. z o.o. nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami - PKD 64.99.Z.

W przedmiotowej transakcji nie będzie występowała cena sprzedaży. W zamian za wniesione wierzytelności OF otrzyma nowoutworzone udziały o wartości nominalnej odpowiadającej całej wniesionej wierzytelności (wierzytelność numer 1, numer 2 i numer 3). Sp. z o.o. wyda OF udziały o wartości nominalnej odpowiadającej wartości nominalnej wszystkich wniesionych wierzytelności.

Po przeprowadzeniu transakcji wniesienia aportem niepieniężnym wierzytelności numer 1, numer 2 i numer 3 Sp. z o.o. będzie miała podwyższony kapitał zakładowy, będzie miała większą liczbę udziałów, które obejmie OF (Udziałowiec) w zamian za wniesione aportem wierzytelności.

Sp. z o.o. będzie egzekwować od dłużników wniesione aportem wierzytelności. Jeśli dłużnicy będą mieli problem aby spłacić wierzytelności w gotówce, Sp. z o.o. dopuszcza możliwość wyegzekwowania wierzytelności w inny sposób np. w postaci przejęcia nieruchomości będących własnością dłużników.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w zakresie podatku od towarów i usług informując:

1. Wnioskodawca (Spółka z o.o.) nabędzie wierzytelności od osoby fizycznej (zbywcy wierzytelności) w wartości nominalnej wierzytelności, a wartość nominalna w momencie jej wniesienia do Spółki z o.o. będzie odzwierciedlać rzeczywistą ekonomiczną wartość wierzytelności w chwili jej nabycia przez Sp. z o.o. (Wnioskodawcę). Nie wystąpi różnica między wartością nominalną wierzytelności jaką Wnioskodawca nabędzie, a wartością po jakiej zostanie przekazana. 

2. Czynność aportu wierzytelności nie będzie nakładała na Wnioskodawcę jakichkolwiek dodatkowych świadczeń na rzecz zbywcy wierzytelności. Wnioskodawca (Sp. z o.o.) otrzyma od osoby fizycznej (zbywcy wierzytelności) aportem wierzytelności, a w zamian za to zbywca otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym sp. z o.o. Zbywca wierzytelności otrzyma od Wnioskodawcy jedynie świadczenie w postaci otrzymanych udziałów w Sp. z o.o.

3. Poza czynnością aportu wierzytelności nie dojdzie do przekazania żadnego innego wynagrodzenia, premii, ani prowizji dla Wnioskodawcy. Otrzymane aportem wierzytelności przez Wnioskodawcę w zamian za przekazane udziały w Spółce z o.o. będzie jedynym wynagrodzeniem (korzyścią dla obu stron transakcji).

4. Umowa przelewu wierzytelności zawarta w formie aportu nie będzie zawierała zastrzeżenia o zwrotnym przeniesieniu wierzytelności, ponieważ jest to bezzwrotna cesja wierzytelności. Umowa nie przewiduje zabezpieczenia w postaci cesji zwrotnej, nastąpi sprzedaż wierzytelności bezwarunkowa. Cesjonariusz (Wnioskodawca) nabywając we własnym imieniu i na własny rachunek wierzytelności, wchodzi w miejsce dotychczasowego wierzyciela (osoby fizycznej). Wnioskodawca przejmuje ryzyko ekonomiczne wynikające z wierzytelności. Powodem cesji jest niezależna umowa przeniesienia wierzytelności, cedent (osoba fizyczna) rezygnuje ze swoich roszczeń przekazując te uprawnienia na rzecz cesjonariusza (Wnioskodawcy).

Bezzwrotna cesja wierzytelności nie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli nie jest związana ze świadczeniem dodatkowych czynności, których wykonanie lub chociażby zobowiązanie do ich wykonania może stanowić o świadczeniu usługi nabywcy na rzecz zbywcy, która to może również obejmować nabycie wierzytelności. Gdy sprzedawca nie płaci ceny za transakcję, a wierzytelności w żadnym przypadku nie mogą powrócić do sprzedającego, nie mamy do czynienia z usługą.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano m.in. następujące pytanie dotyczące opodatkowania czynności nabycia wierzytelności w drodze aportu:

Czy u spółki kapitałowej (Sp. z o.o.) powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w przypadku wniesienia Wierzytelności nr 1, nr 2 i nr 3 do Sp. z o.o.?

Stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania w zakresie opodatkowania czynności nabycia wierzytelności w drodze aportu:

Interpretacja IBPP2/4512-38/15/ICz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 kwietnia 2015 r. "usługa uwolnienia wierzyciela od długu przez Spółkę (...) towarzysząca nabyciu wierzytelności nie będzie wykonana odpłatnie. Wnioskodawca w opisie sprawy jednoznacznie wskazał, że w związku z nabyciem wierzytelności nie otrzyma żadnego wynagrodzenia. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W Sp. z o.o. nastąpi podniesienie jej kapitału zakładowego. Udziały w kapitale zakładowym Sp. z o.o. obejmie osoba fizyczna, w zamian za przysługujące wierzytelności pieniężne.

Zauważyć należy, że w przypadku nabycia wierzytelności (w tym przypadku przez wniesienie aportem), co do zasady dochodzi do świadczenia usługi przez Sp. z o.o. (nabywcę) na rzecz osoby fizycznej wnoszącej aportem przysługujące jej wierzytelności. Usługa będzie polegać na uwolnieniu wierzyciela czyli osoby fizycznej od obowiązku egzekwowania wierzytelności.

Z punktu widzenia nabywcy wierzytelności do świadczenia usługi dochodzi już w momencie samego nabycia tej wierzytelności, obojętnie czy nabycie zostało dokonane w celu windykacji tej wierzytelności przez samego nabywcę, czy też w celu dalszej jej odsprzedaży. Celem nabycia cudzej wierzytelności nie musi być jej odsprzedaż, ale także inne wykorzystanie do celów prawno-gospodarczych przez nabywcę. Nabyciu wierzytelności towarzyszy przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności, a jej nabywcą. Oznacza to, że w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę, której celem jest uwolnienie zbywcy wierzytelności od ciężaru jej egzekwowania.

Z uwagi na powyższe czynność nabycia wierzytelności przez Sp. z o.o. od OF należy uznać za świadczenie usług.

Jednakże aby dane świadczenie - usługa, stanowiło na gruncie podatku od towarów i usług czynność podlegającą opodatkowaniu, świadczenie musi być wykonane odpłatnie, za wynagrodzeniem.

Wartość przedmiotu aportu ustalona zostanie w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej wnoszonych wierzytelności. Z kolei wnoszący aport (OF) w zamian za wnoszone wierzytelności otrzyma od Sp. z o.o. udziały wynoszące dokładnie tyle ile wartość nominalnie wnoszonych aportów. Z tytułu nabycia wierzytelności po stronie Sp. z o.o. nie wystąpi jakiekolwiek wynagrodzenie. Zatem skoro świadczeniu usługi polegającej na uwolnieniu OF wnoszącej aportem wierzytelności od ciężaru egzekwowania tych wierzytelności od Dłużnika, Sp. z o.o. nie będzie przysługiwało wynagrodzenie, to czynność ta jako nieodpłatna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca zrównał niektóre świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatnym świadczeniem, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W opisanej sytuacji Sp. z o.o. nie będzie wykonywała nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem nabywane wierzytelności nie będą służyły do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza. Nabyte wierzytelności będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki a mianowicie w związku z ich nabyciem zostanie podwyższony kapitał zakładowy Spółki. Zatem nabycie wierzytelności nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Podsumowując Wnioskodawca stwierdza, że usługa uwolnienia wierzyciela (OF) od długu przez Sp. z o.o. towarzysząca nabyciu wierzytelności nie będzie wykonana odpłatnie. Sp. z o.o. w związku z nabyciem wierzytelności nie otrzyma żadnego wynagrodzenia. Zatem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zauważyć należy, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Pojęcie usługi według ustawy jest także szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 5a ustawy.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Wskazać należy, że wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki - art. 509 § 2 cyt. ustawy.

W oparciu o art. 510 § 1 ww. ustawy, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Istotą przelewu wierzytelności jest umowa zawierana przez wierzyciela z osobą trzecią, na mocy której osoba ta nabywa od wierzyciela przysługującą mu wierzytelność. W wyniku przelewu wierzytelności, prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności, przy czym sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności cesjonariusz może dochodzić spełnienia określonego świadczenia od dłużnika, przysługuje mu również uprawnienie do rozporządzania wierzytelnością poprzez jej dalszą odsprzedaż, zamianę, darowiznę, zapis w testamencie lub zastaw.

Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem).

Z powyższego wynika, że przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności, które następuje na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, jest skutkiem rozporządzania tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności. W zamian za nabywaną wierzytelność cesjonariusz (nabywca) zobowiązuje się do spełnienia określonego świadczenia na rzecz zbywcy wierzytelności (cedenta).

Spełnienie świadczenia, wynikającego z umowy przelewu nastąpi, gdy cedent przeniesie wierzytelność na cesjonariusza, a on zapłaci mu cenę za cedowaną wierzytelność (w sytuacji, kiedy cesja będzie miała charakter odpłatny).

Z punktu widzenia nabywcy wierzytelności do świadczenia usług dochodzi już w momencie samego nabycia tej wierzytelności, obojętnie czy nabycie zostało dokonane w celu windykacji tej wierzytelności przez samego nabywcę, czy też w celu dalszej jej odsprzedaży. Celem nabycia cudzej wierzytelności nie musi być jej odsprzedaż, ale także inne wykorzystanie do celów prawno-gospodarczych przez nabywcę, sposób wykorzystania nabytej wierzytelności może decydować o charakterze usługi nie zaś o istocie czynności prawnej, jaką jest nabycie cudzej wierzytelności. Usługą jest nabycie wierzytelności danego podmiotu w celu jej wykorzystania do operacji prawno-podatkowych. Z tą bowiem chwilą jej poprzedni właściciel jest zwolniony z wszelkich czynności jakie musiałby podjąć aby wyegzekwować dług.

Z opisu sprawy wynika, że do Wnioskodawca (Sp. z o.o.) planuje nabyć od osoby fizycznej (Udziałowca Wnioskodawcy) aportem niepieniężnym jego wierzytelności. Osoba fizyczna obejmie nowo utworzone udziały w Sp. z o.o. wnosząc na pokrycie wkładu wierzytelności. Nastąpi podniesienie kapitału zakładowego poprzez konwersję wierzytelności na udziały w Sp. z o.o. (aport niepieniężny).

Wierzytelności nie są jeszcze wymagalne, w stosunku do tych wierzytelności nie było do tej pory prowadzone postępowanie egzekucyjne. W przypadku Wierzytelności 1 wartość przedmiotu aportu zostanie ustalona w wysokości wartości nominalnej wierzytelności. W przypadku Wierzytelności 2 oraz Wierzytelności 3 zamiarem jest aby wartość przedmiotu aportu również została ustalona w wysokości wartości nominalnej wierzytelności. Umowa dotycząca wniesienia aportem wierzytelności nie będzie ustanawiała dla Sp. z o.o. upoważnienia do występowania wobec dłużnika i egzekwowania na rachunek wnoszącego aport wierzytelności (osoba fizyczna). Innymi słowy umowa przeniesienia aportu nie będzie ustanawiała upoważnienia dla Sp. z o.o. do występowania wobec dłużnika, po to by egzekwować na rachunek osoby fizycznej wierzytelności. Sp. z o.o. nabywa wierzytelności we własnym imieniu i na własne ryzyko. Nabywane przez Sp. z o.o. wierzytelności nie będą skalkulowane w taki sposób, aby zawierały wynagrodzenie dla Spółki z o.o. Sp. z o.o. nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej transakcji nie będzie występowała cena sprzedaży. W zamian za wniesione wierzytelności osoba fizyczna otrzyma nowoutworzone udziały o wartości nominalnej odpowiadającej całej wniesionej wierzytelności (wierzytelność numer 1, numer 2 i numer 3).

Sp. z o.o. wyda osobie fizycznej udziały o wartości nominalnej odpowiadającej wartości nominalnej wszystkich wniesionych wierzytelności.

Sp. z o.o. będzie egzekwować od dłużników wniesione aportem wierzytelności. Jeśli dłużnicy będą mieli problem aby spłacić wierzytelności w gotówce, Sp. z o.o. dopuszcza możliwość wyegzekwowania wierzytelności w inny sposób np. w postaci przejęcia nieruchomości będących własnością dłużników.

Wnioskodawca nabędzie wierzytelności od osoby fizycznej (zbywcy wierzytelności) w wartości nominalnej wierzytelności, a wartość nominalna w momencie jej wniesienia do Spółki z o.o. będzie odzwierciedlać rzeczywistą ekonomiczną wartość wierzytelności w chwili jej nabycia przez Sp. z o.o. (Wnioskodawcę). Nie wystąpi różnica między wartością nominalną wierzytelności jaką Wnioskodawca nabędzie, a wartością po jakiej zostanie przekazana.  Czynność aportu wierzytelności nie będzie nakładała na Wnioskodawcę jakichkolwiek dodatkowych świadczeń na rzecz zbywcy wierzytelności. Wnioskodawca (Sp. z o.o.) otrzyma od osoby fizycznej (zbywcy wierzytelności) aportem wierzytelności, a w zamian za to zbywca otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym sp. z o.o. Zbywca wierzytelności otrzyma od Wnioskodawcy jedynie świadczenie w postaci otrzymanych udziałów w Sp. z o.o. Poza czynnością aportu wierzytelności nie dojdzie do przekazania żadnego innego wynagrodzenia, premii, ani prowizji dla Wnioskodawcy. Otrzymane aportem wierzytelności przez Wnioskodawcę w zamian za przekazane udziały w Spółce z o.o. będzie jedynym wynagrodzeniem (korzyścią dla obu stron transakcji).

Umowa przelewu wierzytelności zawarta w formie aportu nie będzie zawierała zastrzeżenia o zwrotnym przeniesieniu wierzytelności, ponieważ jest to bezzwrotna cesja wierzytelności. Umowa nie przewiduje zabezpieczenia w postaci cesji zwrotnej, nastąpi sprzedaż wierzytelności bezwarunkowa. Cesjonariusz (Wnioskodawca) nabywając we własnym imieniu i na własny rachunek wierzytelności, wchodzi w miejsce dotychczasowego wierzyciela (osoby fizycznej). Wnioskodawca przejmuje ryzyko ekonomiczne wynikające z wierzytelności. Powodem cesji jest niezależna umowa przeniesienia wierzytelności, cedent (osoba fizyczna) rezygnuje ze swoich roszczeń przekazując te uprawnienia na rzecz cesjonariusza (Wnioskodawcy).

Bezzwrotna cesja wierzytelności nie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli nie jest związana ze świadczeniem dodatkowych czynności, których wykonanie lub chociażby zobowiązanie do ich wykonania może stanowić o świadczeniu usługi nabywcy na rzecz zbywcy, która to może również obejmować nabycie wierzytelności. Gdy sprzedawca nie płaci ceny za transakcję, a wierzytelności w żadnym przypadku nie mogą powrócić do sprzedającego, nie mamy do czynienia z usługą.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy zauważyć należy, że w przypadku nabycia wierzytelności w tym przypadku przez wniesienie aportem, co do zasady dojdzie do świadczenia usługi przez Spółkę z o.o. na rzecz osoby fizycznej wnoszącej aportem wierzytelności przysługujące jej wobec Dłużnika. Usługa będzie polegać na uwolnieniu wierzyciela czyli osoby fizycznej od obowiązku egzekwowania wierzytelności. Wnoszone wierzytelności nie są wymagalne, jak również nie było prowadzone postępowanie egzekucyjne.

Zatem stwierdzić należy, że nabytych wierzytelności nie można zaliczyć do tzw. wierzytelności "trudnych".

Z punktu widzenia nabywcy wierzytelności do świadczenia usługi dochodzi już w momencie samego nabycia tej wierzytelności, obojętnie czy nabycie zostało dokonane w celu windykacji tej wierzytelności przez samego nabywcę, czy też w celu dalszej jej odsprzedaży. Celem nabycia cudzej wierzytelności nie musi być jej odsprzedaż, ale także inne wykorzystanie do celów prawno-gospodarczych przez nabywcę. Nabyciu wierzytelności towarzyszy przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności, a jej nabywcą. Oznacza to, że w takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę, której celem jest uwolnienie zbywcy wierzytelności od ciężaru jej egzekwowania.

Z uwagi na powyższe, w sytuacji przedstawionej we wniosku, czynność nabycia wierzytelności przez Spółkę z o.o. od osoby fizycznej należy uznać za świadczenie usług. Wnioskodawca w tych okolicznościach będzie świadczącym usługi uwolnienia zbywcy wierzytelności od ciężaru jej egzekwowania, zaś beneficjentem świadczenia będzie wnoszący aport.

Jednakże aby dane świadczenie - usługa, stanowiło na gruncie podatku od towarów i usług czynność podlegającą opodatkowaniu, świadczenie musi być wykonane odpłatnie, za wynagrodzeniem.

Z okoliczności sprawy wynika, że wartość przedmiotu aportu ustalona zostanie w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej wnoszonych wierzytelności. Z kolei wnoszący aport w zamian za wnoszoną wierzytelność otrzyma od Spółki z o.o. udziały wynoszące wielokrotność kwoty 50 zł. W momencie nabycia wierzytelności nie wystąpi różnica między wartością nominalną wierzytelności jaką Wnioskodawca nabędzie, a wartością po jakiej zostanie przekazana. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że z tytułu nabycia wierzytelności po stronie Spółki z o.o. nie wystąpi jakiekolwiek wynagrodzenie.

Zatem, skoro jak wskazał Wnioskodawca, świadczeniu usługi polegającej na uwolnieniu osoby fizycznej wnoszącej aportem wierzytelności od ciężaru egzekwowania tych wierzytelności od Dłużnika, Spółce z o.o. nie będzie przysługiwało jakiekolwiek wynagrodzenie, to czynność ta jako nieodpłatna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca zrównał niektóre świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatnym świadczeniem, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W opisanej sytuacji Spółka z o.o. nie będzie wykonywać nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem nabywane wierzytelności nie będą służyć do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza. Nabyte wierzytelności będą związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki a mianowicie w związku z ich nabyciem zostanie podwyższony kapitał zakładowy Spółki a w dalszej kolejności będą one przedmiotem aportu do Spółki z o.o. Zatem nabycie wierzytelności w tych konkretnych okolicznościach wskazanych we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że w niniejszej sprawie nie podlegała ocenie organu opisana we wniosku konstrukcja obrotu wierzytelnościami na gruncie odrębnych przepisów.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania usług związanych z nabyciem wierzytelności. Wniosek w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług w części dotyczącej czynności wniesienia aportem wierzytelności do Spółki przez osobę fizyczną oraz opodatkowania dopłaty gotówką przez wnoszącego aport zostanie załatwiony odrębnym postanowieniem.

Natomiast ocena stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych będzie również przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.