IBPP2/4512-446/15/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 3 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od przekazanych Wnioskodawcy pojazdów samochodowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od przekazanych Wnioskodawcy pojazdów samochodowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-446/15/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar prowadzić działalność gospodarczą na składnikach otrzymanych z majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża. Małżonek przekaże Wnioskodawcy część samochodów i nieruchomość wybudowaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Jako prowadząca działalność będzie zarejestrowanym i czynny podatnikiem VAT a otrzymany majątek będzie związany z czynnościami opodatkowanymi.

Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa, zaś cały majątek jaki małżeństwo posiada nabyty został podczas trwania związku małżeńskiego.

Pismem z 3 lipca 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

I. Wnioskodawca na dzień przekazania będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

II. Przedmiotem i rodzajem prowadzonej działalności będzie głównie wynajem przejętych środków trwałych.

III. Mając na uwadze obowiązujące przepisy, przedsiębiorca dokona zarejestrowania działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania. Urzędem Skarbowym właściwym, będzie urząd według miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. Działalność gospodarcza będzie faktycznie wykonywana w innych miejscach, nie tylko w miejscu zamieszkania.

IV. Pytanie jakie została zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczy sytuacji w której przekazanie przez małżonka pojazdów będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

V. stawką podstawową 23%.

VI. Pytanie jakie zostało zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczy sytuacji, w której składniki majątku nie będą stanowiły przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

1. Większość samochodów jakie zostaną przekazane, są to pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Przy przekazaniu kilkudziesięciu pojazdów, może dojść do sytuacji gdzie jeden, dwa pojazdy na dzień przekazania będą samochodami osobowymi.

2. Pojazdy samochodowe będą konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Ich konstrukcja oraz dokumenty wskazują na ich przeznaczanie - są to busy i autobusy.Większość przekazanych samochodów będą stanowiły pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, tj. spełniające wymagania o jakich stanowi art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o VAT.

3. Wśród kilkudziesięciu przekazanych pojazdów znajdą się również pojazdy spełniające warunki określone w art. 86a ust. 9 pkt 1, są to samochody służące do serwisowania taboru na trasie.

4. Tak, zostało stwierdzona, jednak większość przekazanych samochodów będą stanowiły pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, a co za tym idzie wymóg dodatkowego badania oraz posiadania dokumentów nie jest konieczny.

5a. Większość samochodów jakie zostaną przekazane, są to pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Przy przekazaniu kilkudziesięciu pojazdów, może dojść do sytuacji gdzie jeden, dwa pojazdy na dzień przekazania będą samochodami osobowymi, które będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

5b. Tak istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdów samochodowych do użytku prywatnego są to m.in.: Samochód używany będzie jako pojazd serwisowy, bądź też niezbędny będzie w kontroli kierowców, czy ewidencjonują sprzedaż (kontrola kierowców, czy pieniądze jakie są pobierane od pasażerów są ewidencjonowane, czy też kierowca zatrzymuje pieniądze dla siebie, nie wykazując w ewidencji).

5c. Pojazdy będą wynajmowane w celu świadczenia przewozu osób, serwisowania, kontroli kierowców.

5d. Pojazdy przeznaczone będą pod wynajem, najemca wykorzystywał będzie pojazdy do przewozu osób oraz w celach wyżej wskazanych.

5e. Pojazdy samochodowe będą wynajmowane u najemcy będą wykorzystywane do przewozu osób, kontroli kierowców, serwisowania.

5f. Samochody garażowane będą u Najemcy, prawdopodobnie w siedzibie jego firmy. Większa część pojazdów nie będzie garażowana w czasie pracy, gdyż są to pojazdy kursujące na regularnych liniach. Po godzinach będą zjeżdżać do bazy zaś pojazdy kursujące na dalekich trasach - po godzinach parkować będą na parkingach.

5g. Wnioskodawca nie będzie zatrudniać pracowników, pojazdy zostaną wynajęte. Po godzinach będzie obowiązek zostawiania pojazdów na parkingu przedsiębiorstwa u Najemcy.

5h. Tak będzie istniał taki nadzór. Nadzoru dokona Najemca.

5i. Samochody będą stanowiły przedmiot najmu. Najemca dokonana zabezpieczenia pojazdów na ogrodzonym placu. W samochodach będzie dokonywana kontrola liczników, pracownicy zostaną poinformowani o braku możliwości wykorzystywania samochodów do celów prywatnych.

5j. Na dzień dokonania darowizny będą to jedyne pojazdy samochodowe. W miarę rozwoju przedsiębiorstwa dojdzie do wymiany taboru na inny.

5k. Pojazdy samochodowe zostaną wynajęte a co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdu.

5I. Tak. Obowiązek zostanie spełniony w stosunku do pojazdów, dla których jest wymagany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy opisana powyżej sytuacja spowoduje opodatkowanie podatkiem VAT poszczególnych składników majątku, to czy Wnioskodawca ma prawo odliczenia podatku naliczonego od przekazanych samochodów.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W sytuacji, gdy małżonek Wnioskodawcy przekaże część majątku i po jego stronie powstanie podatek należny do uiszczenia, wówczas Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT-u i prawo to nie może być niczym ograniczone. Wskazać należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też - jak określa to przepis ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi VAT (prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy), co ma miejsce w zaistniałej sytuacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w zaistniałej sytuacji ma prawo do odliczenia podatku VAT od przekazanych mu samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w przypadku gdy nabycie towaru zostało udokumentowane fakturą, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu bądź korzysta ze zwolnienia podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury.

Ponadto w odniesieniu do wydatków związanych z nabyciem i użytkowaniem w działalności gospodarczej pojazdów samochodowych prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało ograniczone przepisami art. 86a ustawy o VAT oraz przepisami ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312).

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

W świetle art. 86a ust. 9 ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

W rozumieniu art. 86a ust. 10 ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Zaznaczyć także trzeba, że prawo do odliczenia podatku naliczonego doznaje również ograniczenia w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje towary i usługi do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Taką sytuację regulują przepisy art. 90 ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma zamiar prowadzić działalność gospodarczą na składnikach otrzymanych z majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez męża. Małżonek przekaże Wnioskodawcy część samochodów i nieruchomość wybudowaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca na dzień przekazania będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem i rodzajem prowadzonej działalności będzie głównie wynajem przejętych środków trwałych. Otrzymany majątek będzie związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przekazanie przez małżonka pojazdów będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług - stawką podstawową 23%. Składniki majątku nie będą stanowiły przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej przekazanie Wnioskodawcy pojazdów samochodowych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż jak wskazuje Wnioskodawca na dzień przekazania będzie podatnikiem podatku VAT oraz przekazany majątek będzie związany z czynnościami opodatkowanymi. Prawo do odliczenia będzie jednakże podlegało ograniczeniom wynikającym z art. 86a, art. 88 oraz art. 90 ustawy o VAT. Tym samym z uwagi na różnorodność przekazanych pojazdów samochodowych (samochody osobowe, samochody spełniające i niespełniające warunki określone w art. 86a ust. 9 ustawy) oraz sposób użytkowania tych pojazdów w firmie - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, prawo do odliczenia może być ograniczone ww. przepisami ustawy o VAT.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy, że w sytuacji gdy małżonek Wnioskodawcy przekaże mu część majątku i po jego stronie powstanie podatek należny do uiszczenia, wówczas Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT-u i prawo to nie może być niczym ograniczone, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska przedstawionego we wniosku. A zatem nie rozstrzyga o wysokości prawa do odliczenia z tytułu nabycia pojazdów samochodowych (tekst jedn.: 50% czy 100%), bowiem kwestia ta nie była przedmiotem wniosku.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.