IBPP2/4512-438/15/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) oraz pismem z 6 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie budowlą w zamian za zaległości podatkowe,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowiona na tym gruncie budowlą.

W dniu 8 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie budowlą w zamian za zaległości podatkowe oraz w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowioną na tym gruncie budowlą.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-438/15/IK.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z 6 lipca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2005 r. Gmina wniosła aportem do Spółki prawo wieczystego użytkowania gruntów. Była to czynność nieopodatkowana podatkiem od towarów i usług. Spółka dokonała inwestycji na tych gruntach polegającej na ich podziale, jak również wykonaniu niezbędnej infrastruktury np. wybudowanie drogi dojazdowej. Działki, które zostały zabudowane drogą wewnętrzną, zostały wydzielone zgodnie z przebiegiem drogi. Droga została wybudowana ze środków własnych oraz z dofinansowania środkami unijnymi.

Od 2011 r. powstałe w wyniku inwestycji nieruchomości (grunty inwestycyjne) zostają sukcesywnie zbywane. Przy sprzedaży ustanawiana jest służebność gruntowa celem uzyskania dostępu do drogi publicznej. Czynności te zostały opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W 2014 r. została wydana decyzja Prezydenta Miasta o ustaleniu opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z ustaleniem zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (opłata planistyczna). W Spółce powstało bardzo duże zobowiązanie do Urzędu Miasta. Niestety pogarszająca się sytuacja finansowa Spółki uniemożliwia zapłatę zobowiązania w formie pieniężnej.

Spółka chciałaby wystąpić z wnioskiem do Gminy o przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej zabudowanej drogą w zamian za zaległości podatkowe zgodnie z art. 66 Ordynacji Podatkowej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Spółka zamierza przenieść na rzecz Gminy 2 działki gruntu o numerze 762/461 oraz 767/469 w R. przy ul. Z. Na obydwóch działkach znajduje się jedna droga dojazdowa do nieruchomości trwale związana z gruntem. Z uwagi na znaczenie drogi dojazdowej dla okolicznych nieruchomości nie przewiduje się żadnej innej zabudowy. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) nie wskazuje wprost w katalogu wymienionym w art. 3 pkt 3 drogi jako budowli. Przy wytworzeniu drogi przysługiwało nam prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od dnia przekazania drogi do użytkowania Spółka nie poniosła żadnych dodatkowych wydatków na jej ulepszenie. Na przedmiotowej drodze była ustanawiana służebność gruntowa na rzecz właścicieli przyległych działek do drogi, celem dostępu do drogi publicznej. Czynności te były opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przeniesienie drogi nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż w 2011 r. Wnioskodawca ustanowił pierwszą służebność gruntową na rzecz nabywcy nieruchomości położonych przy drodze. Czynność ta była opodatkowana podatkiem VAT. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a przeniesieniem drogi na rzecz Gminy w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Droga nie była ulepszona, ale była wykorzystywana do czynności opodatkowanych więcej niż 5 lat. Przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej na rzecz Gminy w myśl art. 66 Ordynacji podatkowej za zobowiązanie podatkowe nastąpi do końca 2015 r.

W piśmie z 6 lipca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) droga jest budowlą, ponieważ jest obiektem liniowym. Potwierdza też to art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: dz. U. z 2013 r. poz. 260 z późn. zm.). zatem drogę należy traktować jako budowlę w rozumieniu prawa budowlanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 czerwca 2015 r.):

3. Czy przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej na rzecz Gminy, w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego z tytułu opłaty planistycznej stanowiącej dochody budżetu Gminy, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

4. Czy można zastosować zwolnienie przeniesienia użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej na rzecz Gminy w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem wnioskodawcy przekazanie prawa wieczystego użytkowania gruntów w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego w trybie art. 66 Ordynacji Podatkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług rozumianych, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem, jako właściciel. W przypadku przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego nie ma odpłatnej dostawy towarów tylko mechanizm zapłaty podatku. W myśl art. 6 Ordynacji Podatkowej podatek jest to publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy i nie jest tożsame znaczeniowo z pojęciem odpłatnej dostawy towarów i usług. Podatek nie posiada elementu odpłatności, ponieważ zasadniczą cechą podatku jest jego jednostronność i nieekwiwalentność. Dlatego przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntów w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego jest jedynie mechanizmem zapłaty podatku, a nie dokonaniem obrotu gospodarczego.

Analogiczne stanowisko potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny z 6 grudnia 2012 r. (sygn. akt. I FSK 141/12). W przywołanym orzeczeniu sąd wskazał, iż: "Wobec tego tym istotnym elementem niepozwalającym na uznanie, że przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego w trybie art. 66 § 1 O.p. na rzecz Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa, w celu, bądź określając inaczej, w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego, podlega opodatkowaniu VAT, jest to, że w przypadku tej czynności mamy do czynienia z jednym ze sposobów poboru jednej z danin publicznych, tj. podatku od nieruchomości, charakteryzującego się cechą mającą znaczenie w sprawie, tj. nie ekwiwalentnością. (...). W tym miejscu jeszcze raz należy powołać nieekwiwalentność występującej w sprawie czynności zapłaty podatku, co wyklucza zaliczenie jej do odpłatnej dostawy towarów z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. Bez znaczenia jest przy tym argumentacja organu odwołująca się do niewyłączenia spornej czynności z zakresu działania u.p.t.u. na podstawie art. 6 tej ustawy, gdyż wyłączeniu na podstawie tego przepisu podlegają jedynie czynności, co do zasady mieszczące się w zakresie przedmiotowym ustawy, a więc zaliczające się do czynności, o których mowa w art. 5 u.p.t.u., czyli np. objętych pojęciem "odpłatna dostawa". Z przypadkiem takim nie mamy natomiast do czynienia w sprawie właśnie ze względu na brak cechy odpłatności.

Należy nadto zauważyć, iż opodatkowanie bezgotówkowego rozliczenia podatku wydaje się naruszać logikę tej instytucji, gdyż z założenia dotyczy ona podmiotów, które nie posiadając dostatecznych środków aby zapłacić gotówką podatek rozliczają go bezgotówkowo poprzez przekazanie nieruchomości. Oczywistym wydaje się więc, iż skoro niemożliwe jest gotówkowe uregulowanie opłaty planistycznej tym samym niemożliwym byłoby zapłacenie gotówkowe podatku VAT. Gdyby więc czynność określona w art. 66 Ordynacji Podatkowej podlegać miała opodatkowaniu podatkiem VAT byłaby ona w praktyce niemożliwa do zastosowania.

W świetle powyższego w Spółce nie występuje odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, jednakże należy zwrócić uwagę na stan faktyczny występujących zdarzeń. Na ich podstawie, możemy zakwalifikować przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych do zwolnienia od podatku VAT w trybie art. 43 ust. 1 pkt 10. Dostawa nie jest wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a czas który upłynął od pierwszego zasiedlenia jest dłuższy niż 2 lata. Za pierwsze zasiedlenie nieruchomości zabudowanej drogą uznajemy w 2011 r. zapłatę opłaty z tytułu służebności gruntowej przy sprzedaży wydzielonych nieruchomości podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle powyższego zdaniem wnioskodawcy przedmiotowe przeniesienie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych w trybie art. 66 Ordynacji Podatkowej w zamian za wygaśnięcie zobowiązania podatkowego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowiona na tym gruncie budowlą w zamian za zaległości podatkowe,

* prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowiona na tym gruncie budowlą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przywołanej regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatę stanowić może inny towar lub usługa, albo mieć charakter mieszany - łącząc w sobie zapłatę częściową w formie pieniężnej oraz określoną w naturze. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 Ordynacji podatkowej.

Należy do nich m.in. przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych (art. 59 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej).

Z kolei w art. 66 § 1 Ordynacji podatkowej wskazano, iż szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz:

1. Skarbu Państwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa;

2. gminy, powiatu lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetów.

Na mocy § 2 ww. artykułu przeniesienie następuje na wniosek podatnika:

Umowa, o której mowa w § 2, wymaga formy pisemnej (art. 66 § 3 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 66 § 4 Ordynacji podatkowej, w przypadkach wymienionych w § 1 za termin wygaśnięcia zobowiązania podatkowego uważa się dzień przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych.

W przypadku zawarcia umowy, o której mowa w § 2, organ podatkowy pierwszej instancji wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Przepis art. 55 § 2 stosuje się odpowiednio (art. 66 § 5 Ordynacji podatkowej).

W art. 55 § 2 Ordynacji podatkowej postanowiono, że jeżeli dokonana wpłata nie pokrywa kwoty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, wpłatę tę zalicza się proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości podatkowej oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim, w dniu wpłaty, pozostaje kwota zaległości podatkowej do kwoty odsetek za zwłokę.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przeniesienie przez Spółkę na rzecz Gminy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej drogą ma charakter odpłatny, gdyż Spółka przenosząc prawo użytkowania wieczystego zmniejszy zaległości podatkowe (z tytułu opłaty od wzrostu wartości nieruchomości) wobec Gminy. Odpłatnością w przedmiotowej sprawie jest kwota niezapłaconej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, która zostanie skompensowana wartością przenoszonego prawa. Zatem czynność przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej drogą na rzecz Miasta w zamian za zaległości podatkowe stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ustawodawca nie wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz gminy, powiatu lub województwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetu. Dokonanie takiej czynności, przewidziane przepisami art. 66 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, jest szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, co nie zmienia faktu, że przeniesienie prawa własności nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego gruntu jest czynnością, która zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług rodzi obowiązek podatkowy w tym podatku. Wygaśnięcie zobowiązania na podstawie ww. przepisu ustawy - Ordynacja podatkowa jest następstwem zawarcia umowy cywilnoprawnej pomiędzy Spółką zobowiązaną do zapłaty podatku a Gminą. Czynność będąca przedmiotem takiej umowy mieści się w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego czynność przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego drogą, w trybie art. 66 ustawy Ordynacji podatkowej, w zamian za zaległości podatkowe z tytułu opłaty od wzrostu wartości nieruchomości podatku od nieruchomości jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Odnośnie stawki podatku VAT w przypadku przeniesienia prawa użytkowania własności gruntu należy zauważyć co następuje:

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy) bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza (po wybudowaniu lub ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej) czynność opodatkowana dotycząca danych budynków lub budowli.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na dwóch działkach gruntu będących w użytkowaniu wieczystym wybudował budowlę w postaci drogi. Przy wytworzeniu drogi przysługiwało mu prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od dnia przekazania drogi do użytkowania Spółka nie poniosła żadnych dodatkowych wydatków na jej ulepszenie. Na przedmiotowej drodze była ustanawiana służebność gruntowa na rzecz właścicieli przyległych działek do drogi, celem dostępu do drogi publicznej. Czynności te były opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przeniesienie drogi nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż w 2011 r. Wnioskodawca ustanowił pierwszą służebność gruntową na rzecz nabywcy nieruchomości położonych przy drodze.

Tak więc mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że planowana dostawa drogi nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż na przedmiotowej drodze w 2011 r. była ustanawiana służebność gruntowa, czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. drogi minie okres dłuższy niż 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Przepis ten obejmuje swoim zakresem także sprzedaż gruntów będących w użytkowaniu wieczystym.

Zatem, skoro dostawa drogi będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to mając na uwadze brzmienie art. 29a ust. 8 ustawy stwierdzić należy, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiona jest droga, będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, czynność przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego drogą, w trybie art. 66 ustawy Ordynacji podatkowej, w zamian za zaległości podatkowe z tytułu opłaty od wzrostu wartości nieruchomości w okolicznościach przedstawionych we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekt, o którym mowa we wniosku, stanowi budowlę w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.