IBPP2/4512-303/16-1/MG - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 sierpnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/4512-303/16-1/MG Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług dokonanych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..."

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z 6 lipca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 13 lipca 2016 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Miasto X jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach zadań wykonuje między innymi inwestycje służące realizacji zadań własnych z zakresu kultury fizycznej (obiekty i urządzenia sportowe) wynikających z zapisów art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Gmina Miejska X zamierza realizować w latach 2016-2018 zadanie inwestycyjne polegające na "..." Inwestycja będzie finansowana w 50% ze środków zewnętrznych pochodzących z Ministerstwa Sportu i Turystyki w ramach Programu Modernizacji Infrastruktury Sportowej JST oraz ze środków własnych Miasta. Beneficjentem projektu będzie Miasto X. Z momentem zakończenia projektu - zadania inwestycyjnego Miasto przekaże nakłady na rzecz Ośrodka Sportu i Rekreacji w X Samorządowego Zakładu Budżetowego. Przekazane nakłady zwiększą wartość obiektu krytej pływalni, który jest w trwałym zarządzie tego zakładu.

Samorządowy zakład budżetowy jakim jest OSiR został powołany z dniem 1 stycznia 1977 r. do wykonywania zadań własnych Miasta X z zakresu kultury fizycznej, turystyki, zaspokajania potrzeb mieszkańców miasta w tym zakresie oraz administrowania obiektami i urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi oddanymi Ośrodkowi w zarząd. Zgodnie z zapisami w § 18 statutu OSiR przyjętego uchwałą Nr 89/VI11/2011 Rady Miasta X z dnia 28 kwietnia 2011 r., w zarządzie Ośrodka pozostają obiekty i urządzenia sportowo-rekreacyjne stanowiące mienie Miasta X, w tym kryta pływalnia "F." przy ulicy.... Wydzielenie mienia na rzecz samorządowego zakładu budżetowego ma jedynie charakter organizacyjny. Mienie pozostaje w bezpośrednim władztwie jednostki samorządu terytorialnego, która określa zasady gospodarowania mieniem wydzielonym na potrzeby zakładu.

Zakładem kieruje i reprezentuje go na zewnątrz dyrektor, działając na podstawie statutu oraz pełnomocnictwa udzielonego przez Burmistrza Miasta X. Dyrektor zakładu jest zatrudniany i zwalniany przez Burmistrza Miasta, który sprawuje bezpośredni nadzór nad zakładem. Samorządowy zakład budżetowy nie ma osobowości prawnej i działa w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, która go utworzyła, jako jej wyodrębniona jednostka organizacyjna, która realizuje zadania własne tej jednostki. Na gruncie obowiązującego prawa podstawę funkcjonowania samorządowego zakładu budżetowego stanowią obecnie przepisy art. 14 do 17 ustawy o finansach publicznych. Z przepisów tych wynikają m.in. warunki utworzenia zakładu budżetowego. Jest on powołany wyłącznie do realizacji zadań określonych w ustawie o finansach publicznych. Decyzję w sprawie realizacji tych zadań przez zakład budżetowy podejmuje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 16 u.f.p. zakład budżetowy jest tworzony, przekształcany w inną formę organizacyjno-prawną oraz likwidowany przez organ. Odpowiedzialność za zobowiązania samorządowego zakładu budżetowego ponosi jednostka samorządu terytorialnego, która go utworzyła. Przyjmuje również zobowiązania zakładu w przypadku jego likwidacji.

W świetle powyższego oraz kryteriów samodzielności podatnika wykazanych w wyroku TSUE z 29.09.2015 r., w sprawie C-276/14 Gmina - nie można uznać, że samorządowy zakład budżetowy wykonuje działalność gospodarczą we własnym imieniu, na własny rachunek i własną odpowiedzialność oraz, że ponosi on związane z prowadzeniem działalności gospodarczej ryzyko gospodarcze.

Przy użyciu przekazanej przez Miasto infrastruktury sportowej zakład realizuje zadania JST oraz świadczy usługi odpłatne w obiekcie krytej pływalni (sprzedaż biletów wstępu na basen). Usługi w tym zakresie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zakład jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, składa deklaracje VAT, w których wykazuje sprzedaż opodatkowaną z tytułu świadczonych usług. Zmodernizowany w ramach planowanej inwestycji obiekt krytej pływalni (nakłady inwestycyjne poniesione przez Miasto zwiększą wartość obiektu) jest w całości wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Szczególna relacja pomiędzy Miastem i jej jednostką organizacyjną, w ramach której realizowana przez Miasto inwestycja służy sprzedaży opodatkowanej wykonywanej w imieniu gminy przez jej wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę, jaką jest zakład budżetowy umożliwia gminie odliczenie podatku VAT od zakupów związanych z realizacją tej inwestycji.

Opis przedstawionego zdarzenia przyszłego został uzupełniony ww. pismem z 13 lipca 2016 r. o następujące informacje:

Towary i usługi nabywane celem realizacji inwestycji pn.: "..." będą służyć Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie w jakim zakład budżetowy realizuje zadania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: z 2016 r. poz. 446).

W bieżącym roku Gmina w składanych deklaracjach VAT 7 uwzględnia wyłącznie naliczony i należny podatek VAT z tytułu własnych zakupów i obrotów bez uwzględnienia obrotów i podatku naliczonego OSiR. Gmina od 1 stycznia 2017 r., po centralizacji podatku VAT będzie uwzględniała w swoich rozliczeniach również podatek naliczony i należny wynikający z obrotów OSiR. W chwili nabywania towarów i usług związanych z realizacją zadania inwestycyjnego: w 2016 r. Gmina będzie uwzględniała fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez OSiR natomiast w kolejnych latach realizacji zadania inwestycyjnego tj. od 2017 r. rozliczenia Gminy w zakresie podatku VAT będą uwzględniały również obroty zakładu budżetowego OSiR.

Gmina planuje dokonać tzw. "scentralizowania" rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi od 1 stycznia 2017 r. Scentralizowanie rozliczeń podatku VAT częściowo obejmie okres rzeczowej realizacji projektu. Realizacja zadania inwestycyjnego planowana jest od 01.08.2016 r. do 30.09.2018 r.

Planowany termin realizacji zadania inwestycyjnego pn.: "..." określony został datami od 01.08.2016 r. do 30.09.2018 r. Nie można podać terminu pierwszego i ostatniego zakupu towarów i usług związanych z realizacją ww. zadania inwestycyjnego, gdyż wniosek znajduje się nadal w ocenie Ministerstwa Sportu i Turystyki. W związku z przedłużającym się terminem rozstrzygnięcia wniosku o dofinansowanie, realizacja przedmiotowego zdania i pierwsza faktura może nastąpić dopiero w 2017 r., czyli po scentralizowaniu rozliczeń VAT.

Beneficjentem programu jest Miasto X. W całym okresie realizacji inwestycji nabywcą na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją zadania będzie Miasto X.

Przekazanie OSiR-owi poniesionych przez Miasto nakładów na ww. inwestycję nastąpi nieodpłatnie.

Przekazanie ww. nakładów OSiR-owi nastąpi bezpośrednio po zakończeniu inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w ww. piśmie z 13 lipca 2016 r.):

Czy Miasto X ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn.: "...", która zostanie następnie przekazana nieodpłatnie do samorządowego zakładu budżetowego OSiR celem zwiększenia wartości środka trwałego, będącego w trwałym zarządzie zakładu i wykorzystywanego przez niego do sprzedaży opodatkowanej VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w ww. piśmie z 13 lipca 2016 r.):

Zdaniem wnioskodawcy Miasto X po scentralizowaniu rozliczeń VAT tj. w 2017 r. będzie miało prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach związanych z zakupem towarów i usług służących realizacji ww. inwestycji. Dotyczyć to będzie faktur wystawionych na Miasto X w 2017 r. i latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością.

Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

W tym miejscu zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Jak wynika z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem w sprawie C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe "scentralizowanie" w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania nie będzie kwestionowany.

Ponadto zakłada się, że "scentralizowanie" rozliczeń nastąpi "w przód". Samorządy mogą jednak, zgodnie z wyrokiem TSUE, podjąć decyzję o dokonaniu korekt rozliczeń (uwzględniając model "scentralizowany") nieobjętych przedawnieniem, przy czym - celem zachowania zasady neutralności - korekty muszą zostać sporządzone w odniesieniu do całego poprzedniego 5-letniego okresu nieobjętego przedawnieniem. Nie będzie możliwe sporządzanie korekt wybiórczych, tj. tylko za wybrane przez samorządy okresy rozliczeniowe. Sporządzenie korekt musi obejmować w szczególności skorygowanie wysokości deklarowanego obrotu, m.in. przez uwzględnienie obrotów jednostek budżetowych dotychczas zwolnionych z VAT oraz zastosowanie w odliczeniach podatku naliczonego zasad dotyczących tzw. prewspółczynnika.

Rozpatrując kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnień do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej.

Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego nie płacąc podatku należnego.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie można pominąć wniosków płynących z treści powołanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Ponadto na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FSP 4/15) wskazał na orzeczenie TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina i podkreślił, iż w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp.

NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków - nie jest wystarczająco samodzielny. Jednocześnie NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina. Zatem to Gmina świadczy usługi opodatkowane i z tego powodu ma prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Ośrodek Sportu i Rekreacji stosują dotychczasowy model rozliczeń. Jak wskazano w opisie sprawy, Gmina oraz Ośrodek Sportu i Rekreacji, będący zakładem budżetowym Gminy, są zarejestrowani jako odrębni podatnicy VAT czynni. Gmina planuje dokonać tzw. "scentralizowania" rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług ze swoimi jednostkami organizacyjnymi od 1 stycznia 2017 r. Do końca 2016 r. Gmina będzie uwzględniała fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez wymienioną jednostkę budżetową - OSiR, od stycznia 2017 r. Gmina w swoich deklaracjach będzie rozliczała podatek należny i naliczony wszystkich jednostek budżetowych ("scentralizowanie"). Zmodernizowany w ramach planowanej inwestycji obiekt krytej pływalni (nakłady inwestycyjne poniesione przez Miasto zwiększą wartość obiektu) jest w całości wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi nabywane celem realizacji inwestycji pn.: "..." będą służyć Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie w jakim zakład budżetowy realizuje zadania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Realizacja zadania inwestycyjnego planowana jest od 01.08.2016 r. do 30.09.2018 r. Planowany termin realizacji zadania inwestycyjnego pn.: "..." określony został datami od 01.08.2016 r. do 30.09.2018 r. W związku z przedłużającym się terminem rozstrzygnięcia wniosku o dofinansowanie, realizacja przedmiotowego zdania i pierwsza faktura może nastąpić dopiero w 2017 r., czyli po scentralizowaniu rozliczeń VAT. W całym okresie realizacji inwestycji nabywcą na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją zadania będzie Miasto X.

Jak już nadmieniano wcześniej, wyklucza się możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przedmiotowej sprawie, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją opisanego zadania inwestycyjnego będzie przysługiwało Wnioskodawcy, kiedy dokona on zgodnie z wnioskami płynącymi z ww. wyroku "scentralizowania" w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług, tj. będzie rozliczać zarówno podatek należny jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki budżetowe oraz zakłady budżetowe. Należy bowiem wskazać, że wydatki związane z ww. projektem będą służyć, jak wynika z wniosku do zmodernizowania budynku, który jest w całości wykorzystywany do czynności opodatkowanych realizowanych przez zakład budżetowy. Wnioskodawca wskazuje, że w związku z przedłużającym się terminem rozstrzygnięcia wniosku o dofinansowanie, realizacja zadania oraz pierwsza faktura może nastąpić w 2017 r., czyli po scentralizowaniu rozliczeń VAT.

Zatem, po dokonaniu "centralizacji" wydatki poniesione w 2017 r. związane z realizacją przedmiotowego projektu będą podlegać odliczeniu przez Wnioskodawcę.

Po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT, ponieważ zostanie spełniona podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest, stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy, związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w 2017 r. w związku z realizacją opisanego we wniosku zadania inwestycyjnego.

Podsumowując, Wnioskodawca, po dokonaniu centralizacji rozliczeń VAT, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...". Jednakże prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania oraz przedstawionego stanowiska z uwagi na fakt, że Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko do pytania oznaczonego nr 1, odniósł je do okresu po dokonaniu scentralizowania rozliczeń VAT, tj. w 2017 r. i do faktur wystawionych na Wnioskodawcę w 2017 r. oraz w latach następnych. Wobec tego tut. Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur, które będą wystawione na Wnioskodawcę w 2017 r. i w latach następnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego do pytania oznaczonego we wniosku nr 1. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi-tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl