IBPP2/4512-224/16/MG - Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 17 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu na wystawę opisaną we wniosku oraz prawa do korekty podatku należnego:

* jest nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu,

* jest nieprawidłowe - w części dotyczącej prawa do korekty podatku należnego dotyczącego sprzedaży zaewidencjonowanej wyłącznie przy użyciu kasy rejestrującej.

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu na wystawę opisaną we wniosku oraz prawa do korekty podatku należnego.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 17 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 maja 2016 r. znak: IBPP2/4512-224/16/MG.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej "Spółka") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. organizacją różnego rodzaju wydarzeń takich jak targi i konferencje o charakterze zarówno biznesowym jak i rekreacyjnym. Jednym z takich wydarzeń jest organizacja wystawy pod nazwą: "Międzynarodowe Targi...". Wystawa odbywa się w obiekcie Spółki oraz organizowana jest łącznie z Partnerem Targów: P. (dalej "P."), który jest organizatorem jednocześnie odbywającej się "Ogólnopolskiej Wystawy...". Wystawa i targi kierowane są do hodowców i sprzedawców gołębi pocztowych oraz wszystkich producentów i dystrybutorów związanych z tą branżą. Uczestnikami wydarzenia są zarówno podmioty gospodarcze, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jak i osoby prywatne pasjonujące się tematem gołębi pocztowych. Odwiedzającymi targi są osoby fizyczne na podstawie zakupionych biletów wstępu. Odwiedzający wystawę mają możliwość obejrzenia gołębi z renomowanych hodowli, uczestnictwa w organizowanych przez P. zawodach w ustalonych kategoriach, zakupu gołębi oraz zapoznania się z szeroką ofertą handlową akcesoriów hodowlanych. Odwiedzający mają także możliwość uczestnictwa w wykładach poruszających zagadnienia z szeroko rozumianej branży "gołębiarskiej". Podczas wystawy odbywa się dekoracja zwycięzców w kategoriach lotów oraz na najpiękniejszego gołębia organizowana przez P. Wydarzenie ma charakter zarówno sportowy (główna idea organizacji Wystawy), edukacyjny, poprzez zapewnienie (organizację) wykładów o tematyce hodowlanej, jak i rozrywkowy, poprzez umożliwienie zwiedzającym spędzenia wolnego czasu w obszarze ich zainteresowań i pasji. Zgodnie z zawartą umową Spółka zakupiła od P. bilety wstępu z ustalonym rabatem oraz następnie prowadziła sprzedaż tych biletów podczas całego wydarzenia ewidencjonując ją na kasach fiskalnych. Jednostkowa cena biletu ustalona została w kwocie brutto. Zakup biletów od P. nastąpił na podstawie faktury VAT wystawionej z podstawową stawką podatku VAT (23%). Spółka ewidencjonowała sprzedaż biletów na kasach fiskalnych ze stawką 23%. Obecnie P., jako stowarzyszenie którego celem działalności jest m.in. "organizowanie lotów i wystaw w ramach sportu i rekreacji", twierdząc, iż zastosowana przez nich stawka do sprzedaży biletów jest błędna, zamierza dokonać korekty wystawionej faktury z tytułu sprzedaży biletów zmieniając stawkę podatku VAT z 23% na 8% przy zachowaniu tej samej ceny sprzedaży biletu brutto.

Opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego został uzupełniony ww. pismem z 17 maja 2016 r. o następujące informacje:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Zakupione od P. bilety uprawniały jedynie do wstępu na "Ogólnopolską Wystawę...", natomiast w tym samym obiekcie jednocześnie odbywały się Międzynarodowe Targi..., których organizatorem był Wnioskodawca i na które wstęp był bezpłatny. Nabywający bilety wstępu mogli więc uczestniczyć zarówno w Ogólnopolskiej Wystawie... jak i Międzynarodowych Targach. Zakup biletów uprawniał jedynie do wstępu na obiekt i nie uprawniał do żadnych innych świadczeń.

3. Wnioskodawca dokonał sprzedaży biletów wstępu na "Ogólnopolską Wystawę..." dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów gospodarczych (wg danych z faktur wystawionych do paragonów bilety na wystawę zakupiło 9 podmiotów gospodarczych).

4. Sprzedaż biletów wstępu została zaewidencjonowana na kasach rejestrujących. Na żądanie 9 podmiotów gospodarczych zostały wystawione faktury do paragonów. Pozostała część sprzedaży biletów zaewidencjonowana jest wyłącznie za pomocą kas rejestrujących. Łącznie Wnioskodawca dokonał sprzedaży biletów wstępu dla 12071 osób.

5. Pytanie oznaczone we wniosku nr 2 dotyczy korekty sprzedaży biletów wstępu nabytych uprzednio od P. na "Ogólnopolską Wystawę...".

6. Za wyjątkiem 9 paragonów, do których zostały wystawione faktury, Wnioskodawca nie posiada oryginałów paragonów fiskalnych. Wnioskodawca posiada kopie paragonów na rolkach papierowych oraz dobowe raporty ze sprzedaży biletów i dobowe zestawienia ilościowo-wartościowe ze sprzedanych biletów.

7. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku korekty stawki podatku VAT z 23% na 8% nie wystąpi konieczność zwrotu nienależnie pobranego podatku dla nabywców biletów. Cena sprzedaży biletów wstępu na "Ogólnopolską Wystawę..." ustalona została w kwocie brutto (w tym podatek VAT), a tym samym korekta w zakresie stawki podatku pozostanie bez wpływu na ostateczną cenę biletu.

8. Wnioskodawca nie prowadził ewidencji podmiotów, którym dokonał sprzedaży biletów wstępu na wystawę. "Ogólnopolska Wystawa..." kierowana jest do wszystkich osób zarówno zajmujących się hodowlą gołębi pocztowych, jak i tych którzy nie są hodowcami, natomiast w ramach wolnego czasu chcą odwiedzić wystawę. Ilość osób odwiedzających wystawę (ponad 12 tysięcy sprzedanych biletów w ciągu 3 dni) nie pozwala na jakąkolwiek rejestrację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż biletów wstępu na Wydarzenie pod nazwą: "Ogólnopolska Wystawa..." może korzystać z opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT.

2. Czy Spółka będzie uprawiona do całkowitego skorygowania sprzedaży biletów ze stawką podatku 23% zarejestrowanej na kasach fiskalnych, w miesiącu bieżącym, w ewidencji korekt i powtórnego ujęcia w ewidencji korekt sprzedaży biletów wstępu ze stawką podatku VAT 8%, także w miesiącu bieżącym, z jednoczesnym dokonaniem korekty deklaracji VAT w zakresie ww. korekty stawek VAT za okres w którym prowadzona była sprzedaż biletów.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawcy wstęp na zorganizowane przez niego oraz Partnera (P.) wydarzenie pod nazwą: "Ogólnopolska Wystawa..." może podlegać opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT 8%. Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT obniżoną stawkę podatku VAT stosuje się m.in do usług wstępu określonych w pozycjach 182-186 załącznika, a więc:

* usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie z zakresie wstępu: na widowiska artystyczne (włączając przedstawienia cyrkowe) i do obiektów kulturalnych - bez względu na symbol PKWiU (poz. 182)

* usługi związane z rozrywką i rekreacją-wyłącznie z zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU (poz. 183)

* usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU (poz. 184)

* pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na PKWiU (poz. 186).

Organizacja "Ogólnopolskiej Wystawy..." opiera się przede wszystkim na prowadzonych podczas całej imprezy zawodach międzyokręgowych w kategoriach lotów gołębi pocztowych których następstwem jest dekoracja Mistrzów Polski, a tym samym można uznać o sportowym charakterze całego wydarzenia. Nieodzownym elementem imprezy sportowej jest rekreacja poprzez możliwość biernego lub aktywnego uczestnictwa w wydarzeniu. Z uwagi na brak w ustawie określenia pojęcia "rekreacja", posługując się definicją słownikową (według encyklopedii PWN - sjp.pwn.pl) przez rekreację rozumiemy formę działania wybraną dobrowolnie przez człowieka ze względu na osobiste zainteresowania i dla odpoczynku, rozrywki lub rozwoju własnej osobowości, podejmowaną poza obowiązkami zawodowymi, społ. i domowymi, w czasie wolnym od pracy. Natomiast wstęp to możliwość wejścia gdzieś, uczestnictwa w czymś (encyklopedia PWN - sjp.pwn.pl). Poprzez sprzedaż biletów wstępu Spółka dała odwiedzającym prawo wejścia na teren, gdzie odbywały się wydarzenia. Z kolei charakter wydarzeń obejmujący wystawę gołębi, zawody sportowe, wykłady czy prelekcje na temat hodowli był przeznaczony dla hobbystów oraz wszystkich którzy chcieli w interesujący sposób spędzić wolny czas. Także termin wystawy (piątek - niedziela) oraz brak tzw. dni branżowych, może przesądzać o jej typowo rekreacyjnym profilu. Tym samym sprzedaż biletów wstępu na wydarzenie pod nazwą: "Ogólnopolska Wystawa..." mieści się w zakresie poz. 185 oraz 186 załącznika nr 3 ustawy o podatku VAT który daje prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT.

2. W przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę faktury korygującej podatek VAT na 8% od zakupu biletów wstępu (przy zachowaniu takiej samej ceny brutto) Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korekty sprzedaży zaewidencjonowanej na kasach fiskalnych. Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Sposób prowadzenia ewidencji wynika z przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 w sprawie kas rejestrujących. Rozporządzenie to reguluje także tryb postępowania w przypadku zwrotu towarów, uznania reklamacji towarów i usług oraz wystąpienia oczywistych pomyłek. Spółka, na podstawie umowy zakupiła od Partnera targów, czyli P. bilety wstępu na wydarzenie pod nazwą: "Ogólnopolska Wystawa...". Bilety zostały zakupione na podstawie faktury VAT ze stawką podatku 23%. Spółka, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT prowadziła sprzedaż biletów wstępu na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących ze stawką podatku VAT 23%. Cena zakupu (pomniejszona o rabat) oraz cena sprzedaży biletów wstępu ustalona została w kwocie brutto (w tym podatek VAT), W związku z błędną stawką podatku VAT wykazaną na fakturze P. zamierza dokonać korekty faktury VAT zmieniając stawkę podatku na 8% przy zachowaniu takiej samej ceny sprzedaży brutto biletów. W następstwie otrzymanej faktury korygującej Wnioskodawca zamierza skorygować zaewidencjonowaną na kasach rejestrujących sprzedaż zmieniając stawkę do sprzedanych biletów wstępu na 8% oraz tym samym podwyższyć cenę netto sprzedaży. Ponieważ kwota sprzedaży brutto zarejestrowana na kasie fiskalnej jest prawidłowa (taka cena została ustalona przez P., czyli faktycznego sprzedawcę biletów) zdaniem Wnioskodawcy błędna będzie stawka VAT oraz podstawa opodatkowania. W przypadku natomiast zaistnienia sytuacji, w której rozliczenie podatku jest niezgodne z obowiązującymi przepisami obowiązkiem podatnika jest korekta błędnych rozliczeń oraz przywrócenie ich prawidłowości w odpowiedniej dokumentacji a także uwzględnienie ich skutków w odpowiednich okresach rozliczeniowych. Zastosowanie stawki 23% zamiast prawidłowej 8% spowodowało zawyżenie kwoty podatku VAT należnego oraz jednocześnie, przy stosowaniu cen sprzedaży brutto, zaniżenie podstawy opodatkowania. Ponieważ Spółka dla sprzedaży biletów przyjęła ceny brutto zarówno zawyżenie czy zaniżenie stawki podatku VAT pozostanie bez wpływu dla ostatecznego nabywcy oferowanej przez Spółkę usługi, gdyż to Spółka ponosi ciężar prawidłowości stosowanych stawek podatkowych. Prawidłowym więc będzie, w miesiącu bieżącym, wyliczenie od kwoty brutto tzw. metodą "w stu" podstawy opodatkowania przy zastosowaniu obniżonej stawki podatku VAT- czyli 8% oraz skorygowanie w ewidencji korekt "do zera" całości sprzedaży z błędna stawką 23%. Następnie Spółka winna powtórnie wpisać do ewidencji korekt sprzedaż z prawidłową stawką w wysokości 8%. Ewidencja na kasie fiskalnej nie winna być fizycznie korygowana. Wszelkie korekty ograniczą się do ewidencji poza kasą fiskalną w dodatkowej, tzw. ewidencji korekt. Kolejnym krokiem jest sporządzenie korekty deklaracji VAT za okres, w których dokonana była sprzedaż biletów wstępu. Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2015 r., sygn. IPPP2/4512-140/15-2/DG, gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: "Podkreślić należy, że rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących nie wyczerpuje (nie wskazuje) wszystkich możliwych sytuacji, w których należy dokonać korekty sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej. W tych sytuacjach przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT. Wobec tego wnioskodawca może dokonać korekty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego (...), zaewidencjonowanych na kasie rejestrującej (...)". Także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2014 r., sygn. IPTPP4/443-366/14-2/BM potwierdził możliwość dokonania korekty sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej z błędną stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego:

* jest nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu,

* jest nieprawidłowe - w części dotyczącej prawa do korekty podatku należnego dotyczącego sprzedaży zaewidencjonowanej wyłącznie przy użyciu kasy rejestrującej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

* poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;

* poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:

* na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, do obiektów kulturalnych-bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia "rekreacja", aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu", "Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem" Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił".

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp "na siłownię", czy do parku rozrywki).

Co do zasady, zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizatorem Międzynarodowych Targów..., a także, łącznie z partnerem Targów, P. (P.), jest organizatorem Ogólnopolskiej Wystawy.... Wystawa i targi kierowane są do hodowców i sprzedawców gołębi pocztowych oraz wszystkich producentów i dystrybutorów związanych z tą branżą. Uczestnikami wydarzenia są zarówno podmioty gospodarcze, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jak i osoby prywatne pasjonujące się tematem gołębi pocztowych. Odwiedzającymi targi są osoby fizyczne na podstawie zakupionych biletów wstępu. Wydarzenie ma charakter zarówno sportowy (główna idea organizacji Wystawy), edukacyjny, poprzez zapewnienie (organizację) wykładów o tematyce hodowlanej, jak i rozrywkowy, poprzez umożliwienie zwiedzającym spędzenia wolnego czasu w obszarze ich zainteresowań i pasji. Zgodnie z zawartą umową Spółka zakupiła od P. bilety wstępu z ustalonym rabatem oraz następnie prowadziła sprzedaż tych biletów podczas całego wydarzenia ewidencjonując ją na kasach fiskalnych. Jednostkowa cena biletu ustalona została w kwocie brutto. Zakup biletów od P. nastąpił na podstawie faktury VAT wystawionej z podstawową stawką podatku VAT (23%). Spółka ewidencjonowała sprzedaż biletów na kasach fiskalnych ze stawką 23%. Bilety uprawniały jedynie do wstępu na "Ogólnopolską Wystawę...", natomiast w tym samym obiekcie jednocześnie odbywały się Międzynarodowe Targi..., których organizatorem był Wnioskodawca i na które wstęp był bezpłatny. Nabywający bilety wstępu mogli więc uczestniczyć zarówno w Ogólnopolskiej Wystawie... jak i Międzynarodowych Targach. Zakup biletów uprawniał jedynie do wstępu na obiekt i nie uprawniał do żadnych innych świadczeń.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży biletów wstępu na "Ogólnopolską Wystawę..." dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów gospodarczych (wg danych z faktur wystawionych do paragonów bilety na wystawę zakupiło 9 podmiotów gospodarczych). Sprzedaż biletów wstępu została zaewidencjonowana na kasach rejestrujących. Na żądanie 9 podmiotów gospodarczych zostały wystawione faktury do paragonów. Pozostała część sprzedaży biletów zaewidencjonowana jest wyłącznie za pomocą kas rejestrujących. Łącznie Wnioskodawca dokonał sprzedaży biletów wstępu dla 12071 osób. Za wyjątkiem ww. 9 paragonów, do których zostały wystawione faktury, Wnioskodawca nie posiada oryginałów paragonów fiskalnych. Wnioskodawca posiada kopie paragonów na rolkach papierowych oraz dobowe raporty ze sprzedaży biletów i dobowe zestawienia ilościowo-wartościowe ze sprzedanych biletów.

Obecnie P., jako stowarzyszenie którego celem działalności jest m.in. "organizowanie lotów i wystaw w ramach sportu i rekreacji", twierdząc, iż zastosowana przez nich stawka do sprzedaży biletów jest błędna, zamierza dokonać korekty wystawionej faktury z tytułu sprzedaży biletów zmieniając stawkę podatku VAT z 23% na 8% przy zachowaniu tej samej ceny sprzedaży biletu brutto.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, wydarzenie pod nazwą "Ogólnopolska Wystawa..." ma charakter imprezy sportowej (taka jest główna idea organizacji Wystawy) to czynność wykonana przez Wnioskodawcę, tj. sprzedaż biletów uprawniających do wstępu na to wydarzenie, podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT i w powiązaniu z poz. 185 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Jednocześnie nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że sprzedaż biletów na ww. Wystawę mieści się w zakresie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, która daje prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT. W ocenie tut. Organu termin zorganizowania wystawy (piątek-niedziela), czy też brak tzw. dni branżowych nie może przesądzać o typowo rekreacyjnym profilu tej imprezy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy, wyrażonej w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2, dotyczącej prawa do korekty podatku należnego w związku ze stosowaniem nieprawidłowej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów wstępu na wydarzenie opisane we wniosku, należy zauważyć, że z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży biletów wstępu na "Ogólnopolską Wystawę..." dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów gospodarczych. W przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej sprzedaż została zaewidencjonowana wyłącznie za pomocą kasy rejestrującej natomiast sprzedaż dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą została ponadto udokumentowana fakturami.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższych przepisów wynika więc, że warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,

* dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną sprzedaż (§ 2 pkt 12).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 3 rozporządzenia, który mówi, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tekst jedn.: po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia.

W myśl § 3 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Z treści art. 109 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowemu (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że każda deklaracja odnosi się do konkretnego, zamkniętego już okresu rozliczeniowego. W związku z powyższym deklaracja musi uwzględniać stan prawny istniejący w momencie zamknięcia okresu rozliczeniowego.

Deklaracja podatkowa stanowi zatem opis zdarzeń, zaistniałych w określonym przedziale czasowym, oceniany z punktu widzenia przepisów podatkowych w tym przedziale czasowym obowiązujących, a który w efekcie ma doprowadzić do wykonania przez podatnika obowiązku zapłaty podatku lub zrealizowania przez niego swego uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego zwrotu podatku. Zarówno istnienie tego obowiązku, jak i powstanie uprawnienia ocenia się w oparciu o stan prawny istniejący w przedziale czasowym, z którym są związane.

Ogólne zasady korygowania deklaracji, także dotyczące deklaracji składanych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług niezależnie od regulacji zawartych w samej ustawie, zawiera ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na podstawie art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W myśl art. 3 ust. 5 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np.: określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej już deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Wskazane wyżej przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Korekta deklaracji VAT-7 zastępuje poprzednio złożoną deklarację ze skutkiem ex tunc, czyli za prawidłowe uważane są te dane, które zostały wykazane w skorygowanej deklaracji.

Składając korektę deklaracji podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Powołane przepisy prowadzą do wniosku, że jeśli w składanych deklaracjach dla podatku od towarów i usług podatek należny został uwzględniony w nieprawidłowej wysokości, to wykazano nieprawidłową kwotę zobowiązania podatkowego. W związku z powyższym złożone uprzednio deklaracje należy skorygować.

W tym miejscu należy wskazać, że cechą podatku od towarów i usług jest to, że po stronie podatników istnieje przewidziana prawem możliwość "przerzucania" ekonomicznego ciężaru opodatkowania na inne podmioty (konsumentów, nabywców towarów/usług), wynikająca z obowiązku wliczenia podatku w cenę towaru/usługi. Może więc dojść do sytuacji, w której koszt wadliwego opodatkowania nie zostanie poniesiony przez podatnika lecz przez osoby trzecie. W tej sytuacji przyznanie prawa do zwrotu podatku podatnikowi - a więc podmiotowi innemu niż podmiot, który rzeczywiście poniósł koszt podatku na skutek wadliwego opodatkowania - nie znajdowałaby uzasadnienia konstytucyjnego.

W Konstytucji RP z pewnością nie da się odnaleźć uzasadnienia dla przyznania podatnikowi roszczenia majątkowego, które prowadzić by miało do jego wzbogacenia kosztem majątku publicznego.

Celem zwrotu nienależnie zapłaconego podatku nie jest pozbawienie państwa "za wszelką cenę" korzyści uzyskanej bezpodstawnie, lecz rekompensata straty, jaką poniósł podatnik. Naruszeniem Konstytucji RP byłoby przyjęcie, że na gruncie Ordynacji podatkowej istnieje możliwość zwrotu nienależnie zapłaconego podatku, którego następstwem byłoby powstanie wzbogacenia po stronie beneficjenta tego roszczenia.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 72 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, za nadpłatę uważa się kwotę:

Przepis art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć w ten sposób, że nie jest nadpłatą kwota podatku, jeżeli ten kto ją uiścił nie poniósł z tego tytułu bezpośredniego uszczerbku majątkowego.

Jeżeli zatem w konkretnej sytuacji okaże się, iż podatnik występujący o zwrot nadpłaty, wynikającej z nadpłacenia podatku lub nienależnego zapłacenia podatku, na skutek skorzystania z dostępnych środków prawnych uniknął poniesienia ekonomicznego ciężaru opodatkowania (a zatem uniknął zubożenia), to wówczas odpada konstytucyjne uzasadnienie dla przyznania ochrony roszczeniu restytucyjnemu takiego podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale I GSK 1/11, odniósł się do problematyki zwrotu podatku zapłaconego z naruszeniem prawa Unii Europejskiej. Wskazał mianowicie, że orzecznictwo TSUE dopuszcza wyłączenie zwrotu świadczenia pobranego niezgodnie z prawem UE, jeżeli prowadziłoby to do nieuprawnionego wzbogacenia świadczącego. Prawo UE nie zakazuje, że niezgodne z tym prawem świadczenia mogły podlegać wliczeniu w cenę i w ten sposób zostać przerzucone na konsumentów (por. wyrok TSUE z dnia 27 lutego 1980 r. w sprawie C-68/79 Hans Just I/S przeciwko Danish Ministry for Fiscal Affairs, pkt 26; wyrok TSUE z dnia 27 marca 1980 r. w sprawie C-61/79 Amministrazione delle finanze dello Stato przeciwko Denkavit italiana Srl., pkt 26; wyrok TSUE z dnia 9 listopada 1983 r. w sprawie C-199/82 Amministrazione delle Finanze dello Stato przeciwko SpA San Giorgio, pkt 13; wyrok TSUE z dnia 14 stycznia 1997 r. w sprawach C-192/95 do C-218/95 Société Comateb i inni przeciwko Directeur général des douanes et droits indirects, pkt 21; wyrok TSUE z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie C-343/96 Dilexport Srl przeciwko Amministrazione delle Finanze dello Stato, pkt 47; wyrok TSUE w sprawach C-441/98 i C-442/98 Kapniki Mikhailidis AE and Idrima Kinonikon Asphaliseon (IKA), pkt 31).

W orzecznictwie TSUE wskazano, że może wówczas wystąpić sytuacja, w której ciężar opodatkowania jest w rzeczywistości ponoszony nie przez przedsiębiorcę, lecz przez konsumenta, na którego ciężar ten został przerzucony. W konsekwencji przekazanie przedsiębiorcy kwoty już przez niego odzyskanej (od konsumenta) prowadziłoby do uzyskania podwójnego zwrotu, co może być postrzegane jako nieuzasadnione wzbogacenie (por. wyrok TSUE w sprawie Comateb, pkt 22).

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ciężar podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą biletów wstępu na wydarzenie opisane we wniosku został poniesiony przez ostatecznych konsumentów tj. osoby, które nabyły bilety. Zatem to nie Wnioskodawca ostatecznie poniósł ciężar ekonomiczny podatku od towarów i usług. Przyznanie Wnioskodawcy prawa do obniżenia należnego podatku od towarów i usług (zwrotu), w sytuacji, gdzie nie poniósł on ekonomicznego ciężaru podatku oznaczałby nieuzasadnione przysporzenie ze strony Skarbu Państwa na jego rzecz. Zwrot podatku od towarów i usług na rzecz podatnika, który tylko formalnie, a nie faktycznie go zapłacił, prowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia po jego stronie.

W omawianej sytuacji zwrot kwoty podatku bezsprzecznie należy się temu, kto wartość tę utracił, a zatem tej osobie, która faktycznie poniosła ekonomiczny ciężar podatku. W niniejszej sprawie będą to osoby fizyczne, które nabyły bilety wstępu na wystawę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa, odnosząc się do kwestii możliwości skorygowania wartości sprzedaży z tytułu sprzedaży biletów wstępu na Ogólnopolską Wystawę..., należy wskazać, że w odniesieniu do dokonanych transakcji sprzedaży biletów wstępu, które zostały zaewidencjonowane przez Wnioskodawcę wyłącznie przy użyciu kasy rejestrującej brak jest podstaw do dokonania korekty sprzedaży w związku z zastosowaniem niewłaściwej stawki podatku VAT. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca nie posiada dla dokonanych transakcji dokumentów pierwotnych (tekst jedn.: oryginałów paragonów dokumentujących sprzedaż biletów wstępu) a z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca był w stanie udokumentować przebieg transakcji gospodarczych w prowadzonych urządzeniach księgowych. Wnioskodawca nie prowadził także ewidencji podmiotów, którym dokonał sprzedaży biletów wstępu na wystawę. Tym samym nie posiada dokumentów pozwalających na jednoznaczną identyfikację usługobiorców, więc Wnioskodawca nie ma możliwości dokonania zwrotu kwot nienależnie zapłaconego podatku VAT nabywcom biletów wstępu.

W związku z powyższym, w odniesieniu do osób fizycznych, którym nie wystawiono faktur, Wnioskodawca nie może skorygować nienależnie zadeklarowanego podatku VAT, tym samym dokonać korekty deklaracji VAT, w której naliczył podatek VAT z tytułu sprzedaży biletów wstępu, gdyż nie jest w stanie zidentyfikować osób fizycznych, na rzecz których dokonał sprzedaży i zwrócić im nienależnie zapłaconego, zawyżonego podatku VAT.

Zatem stanowisko w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego:

* jest nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla sprzedaży biletów uprawniających do wstępu,

* jest nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do korekty podatku należnego dotyczącego sprzedaży zaewidencjonowanej wyłącznie przy użyciu kasy rejestrującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, iż zgodnie z art. 14b § 3 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wydana interpretacja traci swą ważność.

Podkreślić też należy, że interpretacja niniejsza rozstrzyga ściśle w zakresie zakreślonym pytaniami Wnioskodawcy. Inne kwestie, w tym problem korekty podatku należnego wynikającego z wystawionych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących sprzedaż biletów na ww. Wystawę, które nie zostały objęte zakresem pytań i do których Wnioskodawca nie przedstawił swojego stanowiska, nie są przedmiotem niniejszej interpretacji.

Należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawców. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.