IBPP2/443-999/10/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-999/10/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 5 lutego 2010 r.), pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków poniesionych na część biurową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków poniesionych na część biurową.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 5 lutego 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 stycznia 2010 r. znak: IBPBI/1/415-1046/09/ZK, IBPBI/1/415-1054/09/ZK, IBPP2/443-999/09/WN, pismem z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 5 lutego 2010 r.), pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zakupiła na rynku pierwotnym lokal mieszkalny. W części tego lokalu Wnioskodawczyni zamierza po jego zasiedleniu prowadzić biuro związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, że w wersji pierwotnej lokal miał być w całości przeznaczony na mieszkanie, wszystkie wydatki nie były w żaden sposób związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Również jako podatnik VAT Wnioskodawczyni nie uwzględniła wydatków na zakup i przystosowanie lokalu w miesięcznych rozliczeniach w tytułu podatku od towarów i usług.

Dodatkowo w piśmie z dnia 2 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła:

* Lokal mieszkalny w części przeznaczony na działalność gospodarcza będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej, również wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją lokalu będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej.

* Lokal mieszkalny nabyty został dnia 2 grudnia 2008 r.

* Dokonana rejestracja dla podatników od towarów i usług dnia 9 listopada 2006 r.

* Jako "podatnik VAT czynny" Wnioskodawczyni jest zarejestrowana od dnia 9 listopada 2006 r.

Ponadto pismem z dnia 25 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni oświadczyła, iż nie korzystała z prawa do odliczenia podatku VAT z ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie podatku osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. 177, poz. 1468) w zakresie objętym wnioskiem o interpretację.

Natomiast w piśmie z dnia 26 lutego 2010 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż deklaracje VAT-7 składa od listopada 2006 r. Deklaracje były zerowe jako sprzedaż, ale nie jako zakup. W deklaracjach wykazywała VAT związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni oświadczyła również, iż prostuje datę rozpoczęcia działalności gospodarczej. Data zgłoszenia działalności w Organie rejestrowym, tj. u Prezydenta Miasta Krakowa oraz w Urzędzie Skarbowym Kraków-Stare Miasto to listopad 2006 r. Data uzyskania pierwszego przychodu, tj. grudzień 2008 r. Wnioskodawczyni wcześniej ponosiła również koszty związane z nieruchomością. Natomiast pierwsze nakłady związane z tą działalnością Wnioskodawczyni zaczęła ponosić od listopada 2006 r., wtedy kiedy złożyła pierwszą deklarację VAT.

Wnioskodawczyni oświadczyła również, iż w dniu podpisania Aktu Notarialnego, tj. 2 grudnia 2008 r. podjęła decyzję (już była pewna), że przynajmniej część lokalu przeznaczy na działalność gospodarczą. Ze względu na duże koszty obsługi kredytu zaciągniętego w celu zakupu lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć VAT od wszelkich wydatków poniesionych na cześć biurową.

Zdaniem Wnioskodawczyni, po podjęciu decyzji o używaniu lokalu dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, ma ona prawo dokonać korekty deklaracji VAT za okres, w którym dokonała zakupu lokalu mieszkalnego oraz wydatków na jego wykończenie i uwzględnić podatek naliczony wynikający z faktur zakupu przy zastosowaniu wskaźnika procentowego odpowiadającego wielkości powierzchni przeznaczonej na biuro do powierzchni całkowitej, powiększonej o wydatki związane wyłącznie z dostosowaniem lokalu do potrzeb biurowych.

Wnioskodawczyni uważa ponadto, ze ma prawo odliczać podatek naliczony z faktur za czynsz, media i inne wydatki związane z utrzymaniem lokalu w proporcjach jak wyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że związek zakupów z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę jego płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy o VAT. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni zakupiła na rynku pierwotnym lokal mieszkalny. W części tego lokalu Wnioskodawczyni zamierza po jego zasiedleniu prowadzić biuro związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, że w wersji pierwotnej lokal miał być w całości przeznaczony na mieszkanie, wszystkie wydatki nie były w żaden sposób związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Również jako podatnik VAT Wnioskodawczyni nie uwzględniła wydatków na zakup i przystosowanie lokalu w miesięcznych rozliczeniach w tytułu podatku od towarów i usług.

Ponadto jak wynika z treści pism uzupełniających wniosek:

* Lokal mieszkalny w części przeznaczony na działalność gospodarcza będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej, również wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją lokalu będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej.

* Lokal mieszkalny nabyty został dnia 2 grudnia 2008 r.

* Dokonana rejestracja dla podatników od towarów i usług dnia 9 listopada 2006 r.

* Jako "podatnik VAT czynny" Wnioskodawczyni jest zarejestrowana od dnia 9 listopada 2006 r.

* Wnioskodawczyni nie korzystała z prawa do odliczenia podatku VAT z ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie podatku osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. 177, poz. 1468) w zakresie objętym wnioskiem o interpretację.

* Wnioskodawczyni deklaracje VAT-7 składa od listopada 2006 r. Deklaracje były zerowe jako sprzedaż, ale nie jako zakup. W deklaracjach wykazywała VAT związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni oświadczyła również, iż prostuje datę rozpoczęcia działalności gospodarczej. Data zgłoszenia działalności w organie rejestrowym, tj. u Prezydenta Miasta Krakowa oraz w Urzędzie Skarbowym Kraków-Stare Miasto to listopad 2006 r. Data uzyskania pierwszego przychodu, tj. grudzień 2008 r. Wnioskodawczyni wcześniej ponosiła również koszty związane z nieruchomością. Natomiast pierwsze nakłady związane z tą działalnością Wnioskodawczyni zaczęła ponosić od listopada 2006 r., wtedy kiedy złożyła pierwszą deklarację VAT.

* Wnioskodawczyni w dniu podpisania Aktu Notarialnego, tj. 2 grudnia 2008 r. podjęła decyzję (już była pewna), że przynajmniej część lokalu przeznaczy na działalność gospodarczą. Ze względu na duże koszty obsługi kredytu zaciągniętego w celu zakupu lokalu mieszkalnego.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawczyni w związku z ww. zakupem lokalu do dnia złożenia wniosku nie dokonała odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego VAT.

Z treści wniosku wynika, że przedmiotowa inwestycja (lokal mieszkalny) jedynie w części będzie służyć prowadzonej przez Wnioskodawczynię opodatkowanej działalności gospodarczej, natomiast w części będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię dla celów mieszkalnych. Oznacza to, że Wnioskodawczyni w momencie nabycia towarów lub usług powinna dokonać przyporządkowania, w jakiej części ponoszone wydatki związane z zakupem i przystosowaniem lokalu jak również bieżące wydatki (tekst jedn. czynsz, media i inne wydatki związane z utrzymaniem lokalu) będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a w jakiej części będą wykorzystywane przez Wnioskodawczynię dla celów mieszkalnych.

Przyporządkowanie poniesionych wydatków do poszczególnych kategorii czynności - jako służących (bądź nie) wykonywaniu czynności opodatkowanych winno nastąpić w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Podział taki winien nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do wskazanych czynności. Zatem dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy istotne jest, czy Wnioskodawczyni ma realną możliwość przyporządkowania określonych towarów i usług danym czynnościom. Ocena ta musi być dokonana w oparciu o obiektywną analizę otaczającego świata materialnego.

Tak więc, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawczyni winna wpierw wydzielić z całości dokonanych zakupów tę ich część, która związana jest wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną. W dalszej kolejności, w stosunku do pozostałej części zakupów, służących jednocześnie obu wskazanym wyżej częściom inwestycji - Wnioskodawczyni winna w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału np. udziału powierzchni inwestycji wykorzystywanej dla celów działalności gospodarczej w powierzchni lokalu mieszkalnego ogółem, przyporządkować podatek naliczony poszczególnym częściom. Wyboru tego klucza powinna dokonać sama Wnioskodawczyni uwzględniając specyfikę zaistniałej sytuacji.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza wydatki, których nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych części (biurowej lub mieszkalnej) rozliczyć proporcjonalnie przy zastosowaniu wskaźnika procentowego odpowiadającego wielkości powierzchni przeznaczonej na biuro do powierzchni całkowitej.

Ponadto w celu ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu Wnioskodawczyni zamierza z faktur dokumentujących czynsz, media i inne wydatki związane z utrzymaniem lokalu rozliczyć również według klucza przedstawionego powyżej.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że o ile faktycznie w dniu podpisania Aktu Notarialnego, tj. 2 grudnia 2008 r. Wnioskodawczyni podjęła decyzję, że przynajmniej część lokalu przeznaczy na działalność gospodarczą, to przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie lokalu oraz wydatków na jego wykończenie, a dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia, może zastosować proponowaną proporcję "metrażową".

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony wyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługuje, stosownie do cyt. wyżej art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, prawo do dokonania korekty deklaracji podatkowych w zakresie podatku naliczonego za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego wraz z wydatkami na przystosowanie przedmiotowego lokalu odpowiednio w tej części, która związana jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż o ile nie zaistnieją negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim wydatki na zakup i przystosowanie lokalu są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo odliczenia przysługuje Wnioskodawczyni również w stosunku do wydatków związanych z rozliczeniem faktur dokumentujących czynsz, media i inne wydatki związane z bieżącym utrzymaniem lokalu, do którego zastosuje przedstawiony wskaźnik procentowy odpowiadający wielkości powierzchni przeznaczonej na biuro do powierzchni całkowitej. Została bowiem spełniona podstawowa przesłanka określona w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a to determinuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących przedmiotowe zakupy.

Końcowo należy dodać, iż w ocenie tutejszego organu, zaproponowany przez Wnioskodawczynię sposób obliczenia proporcji wynikający z udziału metody "metrażowej", tj. stosunku powierzchni lokalu wykorzystywanej do sprzedaży opodatkowanej do całej powierzchni użytkowej lokalu, pozwala na właściwe rozliczenie nabytych towarów i usług, pod warunkiem, że proponowany przez Wnioskodawczynię klucz podziału jest miarodajny i faktycznie stanowi odzwierciedlenie rzeczywistych wartości dotyczący tego budynku.

Należy zaznaczyć, iż wyłącznie Wnioskodawczyni znająca specyfikę swojej działalności jest w stanie dokonać oceny prawidłowości stosowanego klucza (kluczy) podziału, zatem prawidłowość stosowanego klucza podziału nie może być przedmiotem oceny tut. organu.

Jest to bowiem sytuacja, która ze swej strony wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, przeanalizowania dokumentacji podatnika. Z uwagi na powyższe nie może zatem ona być przedmiotem interpretacji indywidualnej wydawanej w trybie określonym w rozdziale 1a Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii zasadności wykazywanych w deklaracjach VAT-7 zakupów od listopada 2006 r. do listopada 2008 r.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl