IBPP2/443-994/13/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-994/13/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 8 stycznia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów kempingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z 8 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów kempingowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, zapisów księgowych dokonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel przyczepami kempingowymi i samochodami kempingowymi (kamperami). Z uwagi na zamiar uczestnictwa w targach w dniach 27-29 marca 2014 r. ma zamiar zakupić w listopadzie br. 3 samochody kempingowe o masie całkowitej 3,5 tony, w celu prezentacji na ww. targach. Cena jednostkowa każdego z samochodów kempingowych będzie w przybliżeniu wynosiła ok. 120.000,- zł. W okresie od daty zakupu do dnia targów samochody te będą eksponowane w salonie Wnioskodawcy bez możliwości sprzedaży. Po zakończeniu targów zamierza wspomniane samochody sprzedać.

W piśmie uzupełniającym z 8 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że zakup samochodów kempingowych, które we wniosku określono jako zdarzenie przyszłe, nie został sfinalizowany w 2013 r. ze względu na przewlekłość czynności banku udzielającego gwarancji zabezpieczającej wyżej opisaną transakcję.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całego podatku naliczonego związanego z zakupem samochodów kempingowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:

Ad. 2

Odliczenie podatku naliczonego zostanie dokonane na zasadach określonych w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż masa całkowita każdego z zakupionych samochodów kempingowych będzie równa 3,5 tony, obniżenie podatku należnego o wartość podatku naliczonego nie będzie podlegało ograniczeniom zapisanym w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Stąd wniosek, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia całego podatku naliczonego związanego z zakupem samochodów kempingowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów w prowadzonej działalności gospodarczej, były uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

Natomiast od 1 stycznia 2014 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów tj. przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z powyższych uregulowań ustawy wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, tj. w przypadkach gdy nabywane samochody i pojazdy, jako przedmiot działalności podatnika, są odprzedawane lub oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze.

Stąd też w art. 86a ust. 3 ustawy o VAT określono wyłączenia z ograniczenia, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy, poprzez określenie rodzajów działalności, wskazujących, że nabyte samochody (pojazdy) mają w całości służyć tej działalności podatnika.

Przedmiotem działalności podatnika musi więc być odprzedaż samochodów by skutkować to mogło pełnym odliczeniem podatku naliczonego od nabycia pojazdów, z czego należy wnosić, że bez znaczenia dla prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego ma wykorzystywanie towaru przeznaczonego do dalszej odprzedaży czasowo jako eksponatu na targach. Przeznaczenie samochodu nabytego do dalszej odprzedaży, gdy zamiar ten będzie zrealizowany przez podatnika w pewnym przedziale czasowym od jego nabycia, stanowi ustawową przesłankę zastosowania art. 86a ust. 3 ustawy o VAT.

Oznacza to, że do podatnika określonego w art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, w sytuacji wykorzystywania przez niego samochodu będącego towarem handlowym, czasowo jak eksponat na targach, a następnie przekazanym do sprzedaży, nie mają zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86a ust. 1, a ma zastosowanie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przewidujący jako zasadę, prawo do odliczenia podatku naliczonego, warunkiem zastosowania której jest to, by nabyte towary i usługi były wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel przyczepami kempingowymi i samochodami kempingowymi (kamperami). Z uwagi na zamiar uczestnictwa w targach ma zamiar zakupić trzy samochody kempingowe o masie całkowitej 3,5 tony, w celu prezentacji na ww. targach. W okresie od daty zakupu do dnia targów samochody te będą eksponowane w salonie Wnioskodawcy bez możliwości sprzedaży. Po zakończeniu targów zamierza wspomniane samochody sprzedać.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą odprzedaż samochodów tj. handel przyczepami kempingowymi i samochodami kempingowymi (kamperami), wówczas ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodów kempingowych przeznaczonych do sprzedaży, które czasowo będą wykorzystywane jako ekspozycja najpierw w salonie Wnioskodawcy a następnie na targach. Bowiem samochody te nadal będą służyły podatnikowi do podstawowej jego działalności jaką jest odprzedaż samochodów. Tylko ze względu na konieczne działania marketingowe typowe w handlu powodują, iż samochody takie nie zostają od razu sprzedane lecz przez krótki okres czasu służą do celów ekspozycyjnych.

W związku z powyższym należy uznać, że w przypadku nabycia samochodów kempingowych w celu odprzedaży, wystawionych przez Wnioskodawcę czasowo jako ekspozycja na potrzeby działalności gospodarczej (odprzedaż samochodów), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl