IBPP2/443-986/13/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2013 r. (data wpływu 22 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji wniesienia aportu w postaci nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 grudnia 2013 r. znak: IBPP2/443-986/13/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina stała się właścicielem nieruchomości położonej w P oznaczonej numerem ewidencyjnym 9/11 o pow. 0,1991 ha, objętej księgą wieczystą nr..., zabudowanej czterokondygnacyjnym, wolnostojącym budynkiem użytkowym, na podstawie decyzji Wojewody nr... z dnia 11 stycznia 1992 r. wydanej w trybie przepisów ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. W chwili przejęcia opisana wyżej nieruchomość wykorzystywana była jako hotel robotniczy.

W roku 1998 Gmina dokonała modernizacji oraz adaptacji budynku byłego hotelu robotniczego i przystosowała go na potrzeby inkubatora przedsiębiorczości. Na wskazane wyżej prace i adaptacje Gmina poniosła wydatki znacznie przekraczające 30% wartości początkowej tej nieruchomości.

Po przeprowadzonej modernizacji tj. po 1998 r. część budynku jest wynajmowana na rzecz osób trzecich (91,53%), czynsz z tytułu najmu opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług. Pozostała niewynajęta część budynku (8,47%) jest przedmiotem użyczenia na rzecz osób trzecich. Nie jest z tego tytułu pobierany czynsz najmu opodatkowany podatkiem od towarów i usług, a jedynie są pobierane opłaty za poszczególne media. Wyżej opisana nieruchomość jest własnością Gminy a zarządza nią odpłatnie na rzecz Gminy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Gmina jest jedynym wspólnikiem.

Wszystkie czynności wykonywane przez zarządcę nieruchomości są realizowane w ramach działalności gospodarczej właściciela budynku i na jego rachunek, tyle tylko że w wyniku decyzji podejmowanych przez zarządcę.

W ramach zleconych czynności zarządzania i administrowania Spółka w imieniu Gminy między innymi zawiera i rozwiązuje umowy najmu lokali, umowy o remont lokali, wykonuje bieżące remonty, usuwa skutki awarii, zapewnia bieżącą konserwację nieruchomości, zapewnia całodobowy nadzór ww. nieruchomości, utrzymuje czystość na terenie ww. nieruchomości.

Gmina z tytułu zlecenia ww. Spółce czynności zarządzania budynkiem zobowiązana jest do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższa nieruchomość zostanie wniesiona przez Gminę aportem do Spółki w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym.

Pismem z 9 stycznia 2014 r. wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Ad. 1

Wnioskodawca dokonał w terminie od 1 sierpnia 1997 r. do 31 maja 1998 r. adaptacji i modernizacji obiektu byłego hotelu robotniczego położonego w P, na potrzeby inkubatora przedsiębiorczości i poniósł z tego tytułu wydatki na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej tego budynku.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ulepszenie, o którym mowa wyżej spowodowały wzrost wartości użytkowej tego obiektu w stosunku do jego wartości z dnia przejęcia go do użytkowania przez Wnioskodawcę. Wartość wydatków poniesionych na ten cel wynosiła 572.957,93 zł.

Ad. 2

Nie wynajmowana powierzchnia budynku łącznie wynosi 189, 85 m².

Z tego część, a mianowicie 10 pomieszczeń o łącznej powierzchni użytkowej 172,27 m² oddana została przez Wnioskodawcę do bezpłatnego używania na rzecz Komendy Ochotniczych Hufców Pracy. Umowa użyczenia obejmująca ww. pomieszczenia zawarta została na czas nieokreślony, począwszy od dnia 1 marca 2005 r.

Od tego okresu czasu nieprzerwanie do chwili obecnej ww. pomieszczenia wykorzystywane są przez Komendę Ochotniczych Hufców Pracy na cele prowadzenia Środowiskowego Hufca Pracy i na Młodzieżowe Biuro Pracy.

Biorący do używania ponosi z tytułu ww. umowy użyczenia koszty eksploatacji pomieszczeń.

Natomiast pozostała, nie wynajęta część budynku o powierzchni użytkowej wynoszącej 17,58 m² wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę począwszy od stycznia 2008 r. jako doraźny punkt noclegowy dla osób bezdomnych oraz dla osób potrzebujących schronienia w nagłych przypadkach.

Całym budyniem, a więc także i częścią niewynajętą, zarządza w imieniu Wnioskodawcy zarządca.

W ramach zleconych czynności zarządzania i administrowania zarządca w imieniu Wnioskodawcy między innymi wykonuje bieżące remonty, usuwa skutki awarii, zapewnia bieżącą konserwację nieruchomości.

Wnioskodawca z tytułu zlecenia zarządcy czynności zarządzania budynkiem, a więc także i częścią oddaną w użyczenie zobowiązany jest do zapłaty na rzecz zarządcy wynagrodzenia, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy powierzenie zarządcy budynku wykonywania czynności zarządzania także w odniesieniu do niewynajętej części budynku jest wykorzystywaniem tej części do czynności podlegającej opodatkowaniu.

Ad. 3

W ewidencji podatkowej prowadzonej przez Burmistrza Miasta nie figurują osoby trzecie, którym oddano do bezpłatnego używania część niewynajętej powierzchni budynku, zatem nie dokonywały one wpłat na poczet podatku od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja wniesienia aportem prawa własności nieruchomości położonej w P oznaczonej numerem ewidencyjnym 9/11, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr..., zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, skoro od daty pierwszego zasiedlenia budynku minęło 2 lata.

2. Czy w przypadku uznania, że czynność wniesienia aportem ww. nieruchomości odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia wyłącznie w odniesieniu do części powierzchni budynku oddanej w najem, pozostałą część powierzchni budynku tj. nieoddana w najem jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie aportem nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W 1998 r. Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację budynku usługowo-handlowego, które przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.

Po przeprowadzonej modernizacji część budynku to jest powierzchnia 2051,34 m² objęta była wynajmem na rzecz osób trzecich. Czynsz z tytułu najmu opodatkowany był podatkiem od towarów i usług. Natomiast pozostała część powierzchni budynku to jest 189,85 m² nie została po dokonaniu modernizacji oddana w najem lecz była przedmiotem użyczenia na rzecz osób trzecich.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z wynajmem części budynku doszło do oddania nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto pomiędzy oddaniem w najem nieruchomości (pierwszym zasiedleniem), a przewidywaną dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca jest zdania, że najem części powierzchni budynku, w tym przypadku stanowiącej 91,53% całej powierzchni skutkuje pierwszym zasiedleniem całego budynku.

Takie stanowisko zajął WSA w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 1359/10 stwierdzając, że:

"W ustawie brakuje jakichkolwiek podstaw prawnych dla poglądu, że dokonanie dostawy całego budynku/budowli powinno być podzielone na dostawę części wynajmowanej (wydzierżawionej), odnośnie do której należałoby przyjąć, iż nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia, oraz dostawę części wcześniej niezasiedlonej".

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy transakcja polegająca na wniesieniu budynku aportem do jednoosobowej spółki gminy będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż od daty pierwszego zasiedlenia budynku minęło więcej niż 2 lata.

W przypadku uznania, że najem części powierzchni budynku skutkuje pierwszym zasiedleniem wyłącznie tej części powierzchni budynku, Wnioskodawca jest zdania, że wniesienie aportem części powierzchni budynku podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast do pozostałej części budynku to jest części nie oddanej w najem zastosowanie będzie miało zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej, jednak po ulepszeniu Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.

Budynek handlowo-usługowy jest własnością Wnioskodawcy a zarządza nim odpłatnie na rzecz Wnioskodawcy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem.

Wszystkie czynności wykonywane przez zarządcę nieruchomości są realizowane w ramach działalności gospodarczej właściciela budynku czyli Wnioskodawcy i na jego rachunek, tyle tylko że w wyniku decyzji podejmowanych przez zarządcę.

W ramach zleconych czynności zarządzania i administrowania Spółka w imieniu Wnioskodawcy między innymi zawiera i rozwiązuje umowy najmu lokali, umowy o remont lokali, wykonuje bieżące remonty, usuwa skutki awarii, zapewnia bieżącą konserwację nieruchomości, zapewnia całodobowy nadzór ww. nieruchomości, utrzymuje czystość na terenie ww. nieruchomości. Wnioskodawca z tytułu zlecenia ww. Spółce czynności zarządzania budynkiem zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia, którego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy powierzenie zarządcy wykonywania w imieniu właściciela czynności zarządzania przedmiotową nieruchomością jest wykorzystywaniem budynku do czynności podlegających opodatkowaniu.

Tym samym dostawa budynku w części niewynajmowanej powinna podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku, gdy budynek, budowla lub ich części nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał w terminie od 1 sierpnia 1997 r. do 31 maja 1998 r. adaptacji i modernizacji obiektu byłego hotelu robotniczego, na potrzeby inkubatora przedsiębiorczości i poniósł z tego tytułu wydatki na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej tego budynku.

Po przeprowadzonej modernizacji tj. po 1998 r. część budynku jest wynajmowana na rzecz osób trzecich (91,53%), czynsz z tytułu najmu opodatkowany jest podatkiem od towarów i usług. Pozostała niewynajęta część budynku (8,47%) jest przedmiotem użyczenia na rzecz osób trzecich. Nie wynajmowana powierzchnia budynku łącznie wynosi 189,85 m^2. Z tego 10 pomieszczeń o łącznej powierzchni użytkowej 172,27 m² oddana została przez Wnioskodawcę do bezpłatnego używania na rzecz Komendy Ochotniczych Hufców Pracy. Wnioskodawca pobiera opłaty za poszczególne media. Umowa użyczenia obejmująca ww. pomieszczenia zawarta została na czas nieokreślony, począwszy od dnia 1 marca 2005 r. Od tego okresu czasu nieprzerwanie do chwili obecnej ww. pomieszczenia wykorzystywane są przez Komendę Ochotniczych Hufców Pracy na cele prowadzenia Środowiskowego Hufca Pracy i na Młodzieżowe Biuro Pracy. Natomiast pozostała, nie wynajęta część budynku o powierzchni użytkowej wynoszącej 17,58 m² wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę począwszy od stycznia 2008 r. jako doraźny punkt noclegowy dla osób bezdomnych oraz dla osób potrzebujących schronienia w nagłych przypadkach.

Nieruchomość jest własnością Gminy a zarządza nią odpłatnie na rzecz Gminy Spółka z o.o., w której Gmina jest jedynym wspólnikiem. Wszystkie czynności wykonywane przez zarządcę nieruchomości są realizowane w ramach działalności gospodarczej właściciela budynku i na jego rachunek, tyle tylko że w wyniku decyzji podejmowanych przez zarządcę.

Gmina z tytułu zlecenia ww. Spółce czynności zarządzania budynkiem zobowiązana jest do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższa nieruchomość zostanie wniesiona przez Gminę aportem do Spółki w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym.

Z opisu zdarzenia wynika, że część lokali była przedmiotem użyczenia. Wnioskodawca co prawda nie pobierał czynszu jednakże pobierał opłaty za poszczególne media dotyczące lokali będących przedmiotem bezpłatnego użyczenia.

W odniesieniu do sytuacji, kiedy użyczający pobiera opłaty z tytułu dostaw mediów do użyczanych lokali należy zwrócić uwagę na kwestię odpłatności.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy regulujących zasady używania rzeczy. Przez umowę użyczenia, zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. Jednakże jeśli pojawia się jakakolwiek płatność związana z użytkowaniem rzeczy oddanej w używanie, to na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług umowa ta przestaje być umową nieodpłatną i staje się czynnością odpłatną, a więc jako taka podlega opodatkowaniu.

Strony stosunku cywilnoprawnego mogą w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie, co do rozliczenia kosztów mediów. A zatem stanowi to zobowiązanie cywilnoprawne, uregulowane w zawartej umowie, a więc należy je traktować jako należność otrzymaną z tytułu odpłatnego świadczenia ww. usługi.

W przedmiotowej sprawie opłaty z tytułu ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów związanych z zapewnieniem mediów, które uiszczane były przez Komendę Ochotniczych Hufców Pracy, stanowią wynagrodzenie za usługę użyczenia 10 pomieszczeń na rzecz Komendy Ochotniczych Hufców Pracy. Zatem czynność tą należy uznać za odpłatną, a tym samym za podlegającą opodatkowaniu. W konsekwencji należy przyjąć, że 10 pomieszczeń użyczanych Komendzie Ochotniczych Hufców Pracy było przedmiotem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podobnie jak lokale, które były przedmiotem najmu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis zdarzenia należy stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia doszło:

* w 1998 r. w przypadku części budynku dotyczącej wynajmu na rzecz osób trzecich (91,53%),

* w 2005 r. w przypadku 10 pomieszczeń o łącznej powierzchni użytkowej 172,27 m² oddanych na podstawie umowy użyczenia. Wojewódzkiej Komendzie Ochotniczych Hufców Pracy.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a wniesieniem aportu w postaci części budynku tj. części dotyczącej wynajmu na rzecz osób trzecich oraz 10 pomieszczeń o łącznej powierzchni użytkowej 172,27 m^2, upłynął okres dłuższy niż 2 lata i dostawa ta będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Natomiast do pierwszego zasiedlenia nie doszło w stosunku do tej części nieruchomości, która była wykorzystywana przez Wnioskodawcę jako doraźny punkt noclegowy, bowiem nie nastąpiła tutaj czynność podlegająca opodatkowaniu. Należy zauważyć, że Wnioskodawca tej części nieruchomości w stanie ulepszonym nie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Zatem nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 43 ust. 7a ustawy o VAT i wniesienie aportem tej części nieruchomości nie będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Odnosząc się do kwestii, że z tytułu zlecenia zarządcy czynności zarządzania budynkiem, a więc także i częścią oddaną w użyczenie Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty na rzecz zarządcy wynagrodzenia, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a w związku z tym powierzenie zarządcy budynku wykonywania czynności zarządzania także w odniesieniu do niewynajętej części budynku jest wykorzystywaniem tej części do czynności podlegającej opodatkowaniu, tut. organ wyjaśnia.

Zarządca będący spółką jest odrębnym od Wnioskodawcy podmiotem gospodarczym podlegającym przepisom prawa handlowego. Zarządca z tytułu wykonania czynności na rzecz Wnioskodawcy pobiera wynagrodzenie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym otrzymywane przez zarządcę wynagrodzenie, jest wynagrodzeniem z tytuły wykonywania przez niego na rzecz Wnioskodawcy czynności opodatkowanych. A zatem to nie Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane lecz zarządca.

Końcowo wyjaśnić należy, że powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego sygn. akt III SA/Wa 1359/10 zostało uchylone wyrokiem NSA sygn. akt I FSK 1605/10 z dnia 4 października 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, że nie można różnicować oceny prawnej poszczególnych części budynków". Zatem rozstrzygnięcie podjęte przez WSA zostało uznane przez NSA za nieprawidłowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, gdyż uzasadnienie wynika z innych okoliczności aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca postawionego pytania oznaczonego nr 3 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.