IBPP2/443-97/13/AMP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od zakupu dodatkowego wyposażenia do samochodu specjalnego oraz od zakupu usług szkoleniowych, serwisowych i gwarancyjnych, a od zakupu samochodu specjalnego w wysokości 6.000 zł - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości od zakupu dodatkowego wyposażenia do samochodu specjalnego oraz od zakupu usług szkoleniowych, serwisowych i gwarancyjnych, a od zakupu samochodu specjalnego w wysokości 6.000 zł.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 kwietnia 2013 r. znak: IBPP2/443-97/13/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Na podstawie zawartej w dniu 13 czerwca 2012 r. umowy Wnioskodawca (dalej również Spółka) w miesiącu grudniu 2012 r. dokonał zakupu fabrycznie nowego samochodu specjalnego, typu M., wyposażonego w urządzenia i system do telewizyjnej inspekcji sieci kanalizacyjnych, o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony.

Pojazd specjalny służy Spółce do prac polegających na wprowadzeniu do wnętrza kanalizacji kamery i dokonaniu pomiarów oraz oceny wizualnej jej stanu faktycznego poprzez: nagrywania wysokiej jakości filmów z przebiegu inspekcji, zbierania szczegółowych danych o badanym odcinku kanalizacji, sporządzaniu raportów pisemno-graficzny oraz tworzenia wykresów zagłębień i spadków.

Dodatkowo umowa zapewnia przeszkolenie 4 pracowników w zakresie obsługi pojazdu specjalnego, w tym w zakresie obsługi urządzeń zabudowanych na pojeździe oraz systemu do telewizyjnej inspekcji sieci kanalizacyjnej - zainstalowanego na urządzeniach zabudowanych na pojeździe oraz w siedzibie (biurze) Spółki. Umowa opiewa na łączną kwotę:

Brutto: 1.782.270,00 zł, w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 333.270,00 zł.

Na wspomnianą łączną kwotę składają się poszczególne elementy, które wykazane są osobno, zarówno w umowie, jak i na fakturze wystawionej przez dostawcę tj.:

Dostarczenie pojazdu typu M.

Brutto: 170.970,00 zł, w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 31.970,00 zł

Dostarczenie kamery skanującej

Brutto: 487.080,00 zł, w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 91.080,00 zł

Dostarczenie kamery inspekcyjnej

Brutto: 280.440,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 52.440,00 zł

Dostarczenie kabla do kamer

Brutto: 49.815,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 9.315,00 zł

Dostarczenie pozostałych urządzeń, oprogramowania i wyposażenia wraz z zabudową na pojeździe

Brutto: 657.435,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 122.935,00 zł

Dostarczenie urządzeń i sprzętu wraz z systemami instalowanymi w siedzibie Spółki

Brutto: 88.560,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 16. 560,00 zł

Przeszkolenie pracowników

Brutto: 13.530,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 2.530,00 zł Świadczenie usług serwisowych i gwarancyjnych

Brutto: 34.440,00 zł w tym należny podatek w wysokości 23% w kwocie: 6.440,00 zł

W dowodzie rejestracyjnym, w rubryce "rodzaj pojazdu/przeznaczenie", samochód widnieje jako "samochód specjalny inny". Dostawca na własny koszt dokonał zmiany przeznaczenia samochodu z ciężarowego na samochód specjalny służący do inspekcji telewizyjnej sieci kanalizacyjnej. W oświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym samochód posiada wpisaną adnotację, że "Pojazd nie odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 do 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.)".

W ww. piśmie z dnia 24 kwietnia 2013 r., uzupełniając przedstawiony opis sprawy, Wnioskodawca wskazał, że:

* jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* zakupił w grudniu 2012 r. samochód M. uznany zgodnie z dowodem rejestracyjnym w rubryce: Rodzaj pojazdu/ Przeznaczenie jako Samochód specjalny inny,

* będące przedmiotem zapytania zakupy, tj. samochód M. wraz z dodatkowym wyposażeniem, usługi szkoleniowe, serwisowe oraz gwarancyjne służą Spółce wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT,

* dodatkowe elementy, o których mowa we wniosku, tj. kamera skanująca, kamera inspekcyjna, kabel do kamer, pozostałe urządzenia, oprogramowanie i wyposażenie wraz z zabudową nie stanowią części składowej pojazdu, a jego przynależność w rozumieniu art. 51 k.c. Tym samym dodatkowe elementy stanowią towary odrębne od samochodu. Dodatkowe elementy nie są nierozerwalnie związane z pojazdem, w którym są obecnie zamontowane. Mogą być zamontowane w innym pojeździe. Ich demontaż nie skutkowałby utratą zdatności pojazdu do użytku, a jedynie zmianą jego przeznaczenia,

* dodatkowe elementy wymienione we wniosku, tj. kamera skanująca, kamera inspekcyjna, kabel do kamer, pozostałe urządzenia, oprogramowanie i wyposażenie wraz z zabudową nie były przedmiotem odrębnej dostawy. Spółka nabyła całość zamówienia na podstawie umowy, której przedmiotem była "Dostawa pojazdu specjalnego do inspekcji telewizyjnej sieci kanalizacyjnej wraz z niezbędnym wyposażeniem i oprogramowaniem". W ramach realizacji przedmiotu umowy wykonawca zobowiązał się do:

* dostarczenia fabrycznie nowego samochodu specjalnego, typu M. wyposażonego w urządzenia i system do telewizyjnej inspekcji sieci kanalizacyjnych,

* przeszkolenia pracowników,

* świadczenia usług serwisowych oraz gwarancyjnych pojazdu specjalnego oraz zabudowanych na nim urządzeń i systemu do telewizyjnej inspekcji sieci kanalizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu:

* od zakupu dodatkowego wyposażenia samochodu specjalnego oraz od usług szkoleniowych, serwisowych gwarancyjnych, które zostały wyszczególnione na fakturze za dostawę pojazdu specjalnego w pełnej wysokości;

* od zakupu samochodu specjalnego Mercedes Sprinter 316 CDI w ograniczonej wysokości, tj.: 6.000,00 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (dalej: "ustawa nowelizująca") w przypadku zakupu samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty określonej w fakturze nie więcej niż 6000,00 zł.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy: w pkt 5 pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzoną zaświadczeniem oraz dowodu rejestracyjnego, zawierającego odpowiednią adnotację. W załączniku zostały wymienione wykazy przeznaczeń pojazdów specjalnych. W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone do przeznaczeń tych pojazdów.

Prawo o ruchu drogowym w art. 2 pkt 36 definiuje pojazd specjalny jako pojazd samochodowy lub przyczepę, przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: "ustawa o VAT") w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi element konstrukcyjny podatku VAT, a tym samym nie może być postrzegane jako ulga czy przywilej podatnika. Celem prawa do odliczenia jest przede wszystkim zapewnienie neutralności podatku VAT dla podatników, co wielokrotnie było podkreślane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przykładowo w wyroku w sprawie C-268/83 Trybunał stanął na stanowisku, że "system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej". Wspólny system podatku VAT gwarantuje, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi".

Konsekwencją takiego charakteru prawa do doliczenia jest to, że:

* wszelkie ograniczenia w tym zakresie muszą być wyraźnie określone w ustawie, a ponadto ograniczenia te muszą wynikać z Dyrektywy 2006/112,

* przepisy wprowadzające te ograniczenia muszą podlegać ścisłej wykładni.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nabył samochód wraz z wyposażeniem. Dostawca ponadto dokonał przeszkolenia pracowników Wnioskodawcy oraz zapewnia usługi serwisowe gwarancyjne. Wartość samochodu stanowi 10% wartości zamówienia - pozostała kwota należna dostawcy przypada na wyposażenie specjalistyczne (w tym częściowo zamontowane u Wnioskodawcy), szkolenia oraz serwis.

Artykuł 3 ust. 1 ustawy nowelizującej ogranicza prawo do odliczenia w stosunku do nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Dokonując ścisłej wykładni tego przepisu, uznać należy, że jego zakresem przedmiotowym objęty jest wyłącznie podatek naliczony przy nabyciu samochodu. W myśl tego przepisu oraz z uwagi na fakt, że zakupiony przez Wnioskodawcę pojazd specjalny nie odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 do 5 ustawy nowelizującej Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tego pojazdu w wysokości 6000,00 zł.

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie ma natomiast zastosowania do podatku naliczonego przy nabyciu dodatkowego wyposażenia lub usług związanych z samochodem.

Elementy wyposażenia specjalistycznego stanowią towary, które są wykorzystywane w opodatkowanej działalności Wnioskodawcy, zatem w ich przypadku spełniony jest warunek odliczenia określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Okoliczność, że wyposażenie to częściowo jest zamontowane w samochodzie, w stosunku do którego Wnioskodawcy nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego nie może powodować, że ograniczenie to rozciąga się na wyposażenie specjalistyczne samochodu. Wyposażenie to nie stanowi bowiem części składowej samochodu. Cechą charakterystyczną części składowej jest to, że nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych oraz nie może być odłączona bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 k.c.). W konsekwencji część składowa zawsze dzieli los prawny rzeczy głównej. Wyposażenie specjalistyczne jest przykładem przynależności w rozumieniu art. 51 k.c. tj. rzeczy ruchomej potrzebnej do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem. Oznacza to, że zamontowane w pojeździe wyposażenie winno być traktowane jako odrębne od samochodu towary, dla którego zastosowanie znajdą ogólne reguły w zakresie prawa do odliczenia. Z uwagi, że art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej dotyczy tylko podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, również podatek naliczony przy zakupie wyposażenia znajdującego się w siedzibie Spółki, usługi szkoleniowej oraz usług serwisowych gwarancyjnych nie podlega ograniczeniom przewidzianym w tym przepisie.W konsekwencji podatek ten podlega odliczeniu na zasadach ogólnych, tj. w całości.

W związku z powyższym, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu wyposażenia specjalistycznego (w tym częściowo zamontowanego w Spółce), usługi szkolenia oraz usług serwisowych gwarancyjnych w pełnej wysokości tj. w kwocie 301.300,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 201 lr. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

W świetle powyżej cytowanych przepisów wskazać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zakupił w grudniu 2012 r. samochód mercedes Sprinter 316 CDI Furgon uznany, zgodnie z dowodem rejestracyjnym, za samochód specjalny inny. Dostawca ww. samochodu dokonał zmiany przeznaczenia samochodu ciężarowego na samochód specjalny służący do inspekcji telewizyjnej sieci kanalizacyjnej.

W oświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym, samochód posiada wpisaną adnotację, że "Pojazd nie odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1 do 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.)".

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż na moment zakupu przedmiotowy samochód nie był żadnym z wymienionych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, pojazdów, a zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów Wnioskodawcy przysługuje odliczenie podatku VAT w wysokości określonej w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej tj. w wysokości 60% kwoty podatku zawartej w fakturze - nie więcej jednak niż 6 000 zł.

Natomiast, odnosząc się do prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu dodatkowego wyposażenia samochodu specjalnego oraz od usług szkoleniowych, serwisowych i gwarancyjnych należy ponownie wskazać art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy także wskazać, że ustawodawca w art. 88 ustawy o VAT wskazał sytuacje, których wystąpienie wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyte przez niego dodatkowe wyposażenie ww. samochodu specjalnego oraz usługi szkoleniowe, serwisowe i gwarancyjne służą Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca, dodatkowe elementy, o których mowa we wniosku, tj. kamera skanująca, kamera inspekcyjna, kabel do kamer, pozostałe urządzenia, oprogramowanie i wyposażenie wraz z zabudową nie stanowią części składowej pojazdu, a jego przynależność w rozumieniu art. 51 k.c. Tym samym dodatkowe elementy stanowią towary odrębne od samochodu. Dodatkowe elementy nie są nierozerwalnie związane z pojazdem, w którym są obecnie zamontowane. Mogą być zamontowane w innym pojeździe. Ich demontaż nie skutkowałby utratą zdatności pojazdu do użytku, a jedynie zmianą jego przeznaczenia.

Mają na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż skoro nabyte wraz z samochodem specjalnym:

* wyposażenie dodatkowe w postaci kamery skanującej, kamery inspekcyjnej, kabla do kamer, pozostałych urządzeń, oprogramowania i wyposażenia wraz z zabudową, nie stanowiące części składowej tego samochodu, a jedynie przynależność w rozumieniu art. 51 k.c. oraz

* usługi szkoleniowe, serwisowe i gwarancyjne,

służy Wnioskodawcy wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, oczywiście pod warunkiem nie zaistnienia sytuacji przewidzianych w art. 88 ustawy o VAT, wyłączających to praw.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.