IBPP2/443-966/13/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem, w okresie gdy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych (dotyczy pytania przedstawionego we wniosku jako pierwsze w kolejności),

* nieprawidłowe - w zakresie odliczenia podatku naliczonego od kupowanego do przedmiotowego samochodu osobowego paliwa, w okresie kiedy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych (dotyczy pytania przedstawionego we wniosku jako drugie w kolejności).

W dniu 15 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie:

* prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem, w okresie gdy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych oraz

* odliczenia podatku naliczonego od kupowanego do przedmiotowego samochodu osobowego paliwa, w okresie kiedy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 20 grudnia 2013 r. znak: IBPP2/443-966/13/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oprócz innych działalności prowadzi również usługi wynajmu pojazdów zgodnie z PKD 77.11.Z. Wnioskodawca zakupił, korzystając z trzy letniego finansowania poprzez firmę leasingową, samochód osobowy, nieposiadający homologacji ciężarowej o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż 425 kg. Wnioskodawca, planuje wynająć samochód na okres przynajmniej 6 miesięcy kalendarzowych różnym podmiotom, również takim, które również świadczą usługi wynajmu pojazdów zgodnie z PKD 77.11.Z.

Wnioskodawca nie ma pewności czy po okresie 6 miesięcy uda mu się pozyskać kolejnych najmujących. W związku z tym w okresie kiedy samochód nie będzie wynajęty, choć nadal przeznaczony na wynajem, Wnioskodawca planuje wykorzystywać go do celów np. podróży służbowych.

Natomiast w piśmie z 27 grudnia 2013 r. Wnioskodawca wskazał że:

1. Jest czynnym podatnikiem VAT.

2. Samochód osobowy, o którym mowa we wniosku, został nabyty na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

3. Po nabyciu ww. samochodu osobowego a przed jego wynajmem Wnioskodawca nie wykorzystywał go w swojej działalności gospodarczej innej niż wynajem. Samochód czekał na pierwszego wynajmującego.

4. Wykorzystanie samochodu, o którym mowa we wniosku do wyjazdów służbowych, będzie służył sprzedaży opodatkowanej. Celem wyjazdów służbowych są spotkania z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami, prowadzenie rozmów związanych z działalnością opodatkowaną, omawianie kontraktów, negocjowanie. Wynikiem tych działań jest w konsekwencji sprzedaż produktów.

5. Wynagrodzenie Wnioskodawcy za wynajem samochodów będzie kwotą wpłacaną przez najemcę Wnioskodawcy, której wysokość będzie ustalona z najemcą danego samochodu. Paliwo nie będzie elementem kalkulacji czynszu z tytułu najmu samochodu.

6. Koszt paliwa będzie ponosił najemca a w umowie najmu będzie zawarty zapis następującej treści: "Po upływie terminu umowy Najemca zwróci samochód Wynajmującemu wraz z rzeczami wymienionymi w § 2 pkt 2 czyli kluczyki, dowód rejestracyjny, polisę ubezpieczeniową OC, kluczyki od stosowanych w pojeździe zabezpieczeń oraz z pełnym bakiem".

7. Wnioskodawca nie wie na kogo będą wystawiane Faktury VAT dokumentujące zakup paliwa do samochodu będącego przedmiotem wynajmu i czy w ogóle będą wystawiane, natomiast nie będą one wystawiane na Wnioskodawcę. Rozliczanie i zakup paliwa będzie w gestii najemcy. Jeżeli pojazd będzie służył celom podróży służbowych Wnioskodawcy, wówczas faktury VAT dokumentujące zakup paliwa do tego samochodu, będą wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wówczas będzie chciał odliczać VAT w całości od zakupionego paliwa.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania (przedstawione we wniosku w kolejności jako pierwsze i drugie):

Czy po okresie 6 miesięcy, kiedy Wnioskodawca nie zdoła znaleźć kolejnego chętnego na wynajem i w tym czasie będzie wykorzystywał z samochodu np. do celów podróży służbowych, Wnioskodawcy przysługiwać będzie w dalszym ciągu prawo do odliczania VAT w całości z czynszu leasingowego z wystawianych przez firmę leasingową faktur VAT.

Czy Wnioskodawca po półrocznym przeznaczeniu samochodu na wynajem, kiedy samochód będzie w dalszym ciągu przeznaczony na wynajem, ale również wykorzystywany do odbywania np. podróży służbowych, czy w tym okresie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupu paliwa do zasilania tego samochodu osobowego.

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione we wniosku jako stanowisko do pytania nr 1 i nr 2):

Ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego przy zakupie samochodu dotyczy tylko samochodów określonych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej (ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym), tj. zastosowanie będą miały wyłączenia przewidziane w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej. W związku ze spełnieniem warunków określonych w dyspozycji art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej w przypadku Wnioskodawcy nie powinno być zastosowane ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizujące), lecz ogólna reguła znajdująca się w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko do pytania nr 1.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie powinno mieć zastosowania również po okresie przeznaczenia zakupionego przez Wnioskodawcę samochodu wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu lub dzierżawy, jeżeli okres ten będzie dłuższy niż 6 miesięcy i samochód ten nadal będzie przeznaczony do wynajmu, choćby z przyczyn obiektywnych nie był wynajmowany i służył chwilowo np. do celów służbowych. Inne stosowanie wskazanych powyżej przepisów byłoby sprzeczne z ich literalnym brzmieniem, i powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w różnych Interpretacjach indywidualnych w podobnych przypadkach (np. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP3-443-344/09-2/KT - w tym przypadku podatnik także nabył samochód osobowy i samochód ten został wynajęty na okres powyżej 6 miesięcy, podczas których nie był wykorzystywany do innych celów, a w przypadku zmiany przeznaczenia przedmiotowego samochodu podatnik nie był obowiązany dokonać korekty dokonanego przy jego nabyciu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy założeniu, że samochód ten służyć będzie nadał czynnościom opodatkowanym czyli nawet w przypadku, kiedy nie będzie nadal przeznaczony do wynajmu). Powyższe stanowisko potwierdzają również przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IP-PP2-443-578/07-2/Aso lub interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPM43-840/09-2/JR.

Stanowisko do pytania nr 2.

W kwestii odliczania podatku naliczonego z tytułu paliwa nabytego do celów eksploatacji samochodu osobowego należy zwrócić uwagę na art. 4 ustawy nowelizującej. Przepis ten tworzy dyspozycję zgodnie z którą obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatników paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Ustawodawca wykluczył więc co do zasady możliwość odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów osobowych. Jednakże zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej w stosunku do przypadków opisanych w tym przepisie nie stosuje się art. 3 ust. 1. W efekcie tej regulacji należy przyjąć, że podatnik prowadzący działalność w sposób opisany w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy nowelizującej może obniżyć kwotę podatku należnego o wysokość podatku naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów osobowych. Dla wykazania trafności tej argumentacji warto tu powołać postanowienie wydane w dniu 4 listopada 2005 r. przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie (Sygn. D3/443/60/05) lub Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP3/443-573/10/10-8/S/IB. Skoro, co zostało wyżej wskazane, ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie powinno mieć zastosowania również po okresie przeznaczenia zakupionego przez Wnioskodawcę samochodu wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu lub dzierżawy, jeżeli okres ten będzie dłuższy niż 6 miesięcy i samochód ten nadal będzie przeznaczony do wynajmu, to tym samym ograniczenie możliwości odliczania podatku naliczonego z tytułu paliwa nabytego do celów eksploatacji samochodu osobowego w takim przypadku nie powinno mieć miejsca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem, w okresie kiedy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych (dotyczy pytania przedstawionego we wniosku jako pierwsze),

* nieprawidłowe - w zakresie odliczenia podatku naliczonego od kupowanego do przedmiotowego samochodu osobowego paliwa, w okresie kiedy samochód ten będzie wykorzystywany do celów służbowych (dotyczy pytania przedstawionego we wniosku jako drugie).

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi że we wniosku jako przedmiot wniosku Wnioskodawca zaznaczył zdarzenie przyszłe niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem zmian wynikających z ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 1448), w przypadku nabycia:

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika - art. 86a ust. 3 ustawy.

W świetle art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Natomiast, zgodnie z art. 88a ww. ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy o VAT, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 86a ust. 1 ww. ustawy o VAT nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86a ust. 3 tej ustawy).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest czynnym podatnikiem VAT.

Oprócz innych działalności prowadzi również usługi wynajmu pojazdów. Wnioskodawca zakupił, korzystając z trzyletniego finansowania poprzez firmę leasingową, samochód osobowy, nieposiadajacy homologacji ciężarowej o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż 425 kg. Wnioskodawca, planuje wynająć samochód na okres przynajmniej 6 miesięcy kalendarzowych różnym podmiotom, również takim, które również świadczą usługi wynajmu.

Wnioskodawca nie ma pewności czy po okresie 6 miesięcy uda mu się pozyskać kolejnych najmujących. W związku z tym w okresie kiedy samochód nie będzie wynajęty, choć nadal przeznaczony na wynajem, Wnioskodawca planuje wykorzystywać go do celów np. podróży służbowych.

Samochód osobowy, o którym mowa we wniosku, został nabyty na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Po nabyciu ww. samochodu osobowego a przed jego wynajmem Wnioskodawca nie wykorzystywał go w swojej działalności gospodarczej innej niż wynajem. Samochód czekał na pierwszego wynajmującego.

Wykorzystanie samochodu, o którym mowa we wniosku do wyjazdów służbowych, będzie służyło sprzedaży opodatkowanej. Celem wyjazdów służbowych są spotkania z obecnymi oraz potencjalnymi kontrahentami, prowadzenie rozmów związanych z działalnością opodatkowaną, omawianie kontraktów, negocjowanie. Wynikiem tych działań jest w konsekwencji sprzedaż produktów.

Zauważyć należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w przepisie sformułowanie "oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (...)" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "stanowi przedmiot działalności podatnika" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu "tych". Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych. Z literalnego brzmienia przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika bowiem, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu w ramach działalności polegającej m.in. na jego wynajmie.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy - jak wskazano we wniosku - ww. samochód osobowy zostanie oddany przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego działalność gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów, w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, to - zgodnie art. 86a ust. 3 ustawy o VAT - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe w okresie, w którym samochód użytkowany na podstawie umowy leasingu operacyjnego, jest przeznaczony wyłącznie na wynajem, o ile nie zachodzą okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe również w sytuacji gdy po ustaniu bieżącej umowy najmu, samochód w dalszym ciągu przeznaczony będzie na wynajem a w okresie oczekiwania na następnego najemcę będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do jego innej opodatkowanej działalności gospodarczej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. nie ma znaczenia na jak długi okres czasu samochód przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej zostaje po raz pierwszy wynajęty. Z treści przywołanego wcześniej przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o VAT wynika bowiem jednoznacznie, że przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika. Przepis ten nie zawiera samochody (pojazdy) wymogu aby te samochody (pojazdy) były przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, jak miało to miejsce w regulującym ww. kwestię, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył samochód celem jego wynajmowania, a gdy nie zdoła po jego wynajmie znaleźć kolejnego najemcę samochód ten będzie wykorzystywał do działalności opodatkowanej (celów podróży służbowych), jednakże samochód ten będzie nadal przeznaczony na wynajem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sprawy oraz przedstawiony wyżej stan prawny stanowisko Wnioskodawcy, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego nie powinno mieć zastosowania również po okresie przeznaczenia zakupionego przez Wnioskodawcę samochodu wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu lub dzierżawy, (jeżeli okres ten będzie dłuższy niż 6 miesięcy) i samochód ten nadal będzie przeznaczony do wynajmu, choćby z przyczyn obiektywnych nie był wynajmowany i służył chwilowo np. do celów służbowych (działalności opodatkowanej podatkiem VAT) - należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia paliwa kupowanego do przedmiotowego samochodu należy ponownie wskazać, że zgodnie z art. 88a ww. ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Analiza postanowień ww. przepisu związku z art. 86a ust. 3 ww. ustawy o VAT wskazuje w sposób oczywisty, że zakaz odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa nie ma zastosowania w przypadku nabywcy, którego przedmiotem działalności, będzie oddanie nabywanego samochodu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, a nabywane paliwo przeznaczone będzie tylko i wyłącznie do samochodu wykorzystywanego w celu odpłatnego wynajmu. Oczywiście powyższe odnosi się do samochodu osobowego oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że paliwo nie będzie elementem kalkulacji czynszu z tytułu najmu samochodu. Koszt paliwa będzie ponosił najemca a w umowie najmu będzie zawarty zapis następującej treści: "Po upływie terminu umowy Najemca zwróci samochód Wynajmującemu wraz z rzeczami wymienionymi w § 2 pkt 2 czyli kluczyki, dowód rejestracyjny, polisę ubezpieczeniową OC, kluczyki od stosowanych w pojeździe zabezpieczeń oraz z pełnym bakiem". Wnioskodawca nie wie na kogo będą wystawiane Faktury VAT dokumentujące zakup paliwa do samochodu będącego przedmiotem wynajmu i czy w ogóle będą wystawiane, natomiast nie będą one wystawiane na Wnioskodawcę. Rozliczanie i zakup paliwa będzie w gestii najemcy. Jeżeli pojazd będzie służył celom podróży służbowych Wnioskodawcy, wówczas faktury VAT dokumentujące zakup paliwa do tego samochodu, będą wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wówczas będzie chciał odliczać VAT w całości od zakupionego paliwa.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca będzie nabywał paliwo do ww. samochodu przeznaczonego do wynajmu wyłącznie wówczas gdy samochód będzie wykorzystywany przez niego do innej niż wynajem jego opodatkowanej działalności gospodarczej. Natomiast w okresie wynajmu paliwo nabywał będzie najemca, przy czym wówczas faktury za paliwo nie będą wystawiane na Wnioskodawcę a paliwo nie będzie elementem kalkulacyjnym czynszu z tytułu najmu.

W sytuacji przedstawionej powyżej, w świetle przywołanego wcześniej art. 88a ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentującego nabycie paliwa do ww. samochodu przeznaczonego do wynajmu, jeżeli paliwo to będzie zużywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele innej niż wynajem jego opodatkowanej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji ww. samochód nie będzie korzystał z wyłączenia na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy o VAT.

Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje okoliczność, że samochód ten bez przerwy przeznaczony jest przez Wnioskodawcę do wynajmu. Jak bowiem wskazał wnioskodawca nabywane przez niego paliwo nie będzie służyć wynajmowi lecz jedynie innej niż wynajem jego opodatkowanej działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa kupowanego do napędu przedmiotowego samochodu należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie wyjaśnić, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jak z powyższego wynika interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika.

Bez wpływu na rozstrzygnięcie podjęte w przedmiotowej sprawie pozostają interpretacje powołane przez Wnioskodawcę we wniosku. Zostały one bowiem wydane w innym stanie faktycznym, bądź też podjęte w nich rozstrzygnięcie nie stoi w sprzeczności z rozstrzygnięciem w niniejszej sprawie.

Jednocześnie tut. organ informuje, że kwestia objęta pytaniem przedstawionym we wniosku jako trzecie jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 350-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.