IBPP2/443-957/11/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2011 r. (data wpływu 23 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla świadczonych usług składających się na wykonanie przyłącza wody do budynków mieszkalnych zaliczanych do społecznego budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla świadczonych usług składających się na wykonanie przyłącza budynków mieszkalnych zaliczanych do społecznego budownictwa mieszkaniowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 października 2011 r. znak: IBPP2/443-957/11/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") jest spółką prowadzącą działalność użyteczności publicznej m.in. w zakresie poboru, oczyszczania i rozprowadzania wody oraz odbioru ścieków komunalnych na terenie Gminy X oraz gmin sąsiadujących. W celu świadczenia usługi rozprowadzania wody i odbioru ścieków Spółka dokonuje indywidualnego przyłączenia budynków mieszkalnych do miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej. Wszystkie prace są związane z budynkami jednorodzinnymi, dwurodzinnymi i wielorodzinnymi (obiekty sklasyfikowane w PKOB 1110, 1121, 1122) mieszczącymi się w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (lokale o powierzchni użytkowej do 150 m ^2, domy - do 300 m ²).

Samo przyłączenie budynku mieszkalnego do sieci wodno-kanalizacyjnej składa się z wielu czynności - formalnych i niematerialnych tj.:

* odbiór próby ciśnienia sieci wodociągowej - usługa polega na wykonaniu odbioru próby ciśnienia dla nowej sieci wodociągowej realizowanej przez Inwestora,

* odbiór próby ciśnienia przyłącza wodociągowego - usługa polega na wykonaniu odbioru próby ciśnienia przyłącza wodociągowego bez montażu wodomierza,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego - usługa polega na wykonaniu odbioru przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego do budynku, dopuszczenie do eksploatacji wraz z próbą ciśnienia, montaż i plombowanie wodomierza,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego z inwentaryzacją powykonawczą,

* włączenie przyłącza do wodociągu miejskiego (nawiert) - usługa polega na wykonaniu włączenia nowego przyłącza do wodociągu miejskiego - nawiert pod ciśnieniem bez zamknięcia wodociągu wraz z odbiorem próby ciśnienia, dopuszczeniem do eksploatacji, montaż i plombowanie wodomierza,

* włączenie przyłącza do kanalizacji sanitarnej (PCV) - usługa polega na wykonaniu włączenia nowego przyłącza do studni kanalizacyjnej PCV,

* plombowanie wodomierza - usługa polega na wykonaniu plombowania wodomierza na przyłączu lokalnym (wodomierz lokalny, wodomierz ściekowy, wodomierz dodatkowy), wykonanie ponownego plombowania wodomierza głównego na przyłączu wodociągowym,

* wykonanie podejścia pod wodomierz - usługa polega na wykonaniu podejścia montażowego pod wodomierz na

* wymiana uszkodzonego wodomierza - usługa polega na wymianie uszkodzonego z winy odbiorcy wodomierza, wymianie niesprawnego wodomierza umieszczonego na przyłączu lokalnym.

Zasady przyłączania nieruchomości do sieci są szczegółowo uregulowane w przepisach prawa. Zgodnie z § 45 Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być zaopatrzony co najmniej w wodę do spożycia przez ludzi.

Na podstawie ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o nie, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie dostarczania wody oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług.

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy przyłączem wodociągowym jest:

"odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym".

Szczegółowe zasady wykonywania tego typu przyłączy określa uchwała Nr Rady Miasta z dnia 31 maja 2006 r., w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków obowiązującego na terenie Gminy. Zgodnie z tą regulacją przyłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej odbywa się na wniosek osoby ubiegającej się o przyłączenie. Przedsiębiorstwo po otrzymaniu wniosku określa warunki techniczne przyłączenia do posiadanej lub administrowanej sieci wodociągowej i/lub kanalizacyjnej. Warunkiem przystąpienia do wykonania robót przyłączeniowych jest wcześniejsze uzgodnienie dokumentacji technicznej z przedsiębiorstwem. Przed zawarciem umowy przedsiębiorstwo dokonuje odbioru technicznego wykonanego przyłącza w formie protokołu odbioru, celem stwierdzenia zgodności z określonymi warunkami technicznymi i dokumentacją techniczną. Przyłączenie nieruchomości do sieci następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii przedsiębiorstwa dotyczącej zgodności z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci oraz po pozytywnym wyniku prób i odbioru technicznego oraz po złożeniu wniosku.

Natomiast w piśmie z dnia 2 listopada 2011 r. Wnioskodawca przedstawił następujące wyjaśnienia:

Umowa taka obejmuje wszystkie niezbędne czynności, które są konieczne do wybudowania takiego przyłącza (m.in. projekt techniczny przyłącza, przeprowadzenie uzgodnień branżowych, wcinkę, nawiert, odbiór techniczny wraz z próbą ciśnienia, włączenie do sieci, plombowanie wodomierza, koszt materiałów). Koszt takiej kompleksowej usługi jest kalkulowany na podstawie cennika usług dodatkowych, który zawiera ceny poszczególnych czynności. Kalkulacja taka (obejmująca wypunktowane poszczególne usługi oraz ich koszt jednostkowy) jest sporządzana jedynie dla potrzeb wewnętrznych Spółki. Odbiorcy usług podawana jest w ofercie tylko kwota całkowita wykonania umowy. Umowa również zawiera jedną cenę za wykonanie całej usługi.

Są też przypadki, w których umowa na wykonanie przyłącza nie jest zawierana. W takim wypadku poszczególne czynności wymienione we wniosku są wykonywane na podstawie pojedynczych zleceń i opłacane według cennika. Powyższe zdaniem Spółki nie wpływa na zastosowanie preferencyjnej stawki VAT pod warunkiem, że wykonywane usługi dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z powyższej definicji wynika, iż lokalizacja przyłącza zależy od tego dokąd sięga sieć wodociągowa i gdzie znajduje się zawór za wodomierzem głównym. W większości przypadków przyłącze zlokalizowane jest poza obrębem budynku, ale w granicach działki odbiorcy usług. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż umiejscowienie przyłącza wewnątrz lub na zewnątrz budynku nie ma znaczenia dla ustalenia prawidłowej stawki VAT. Wnioskodawca powołał się w tej kwestii na wyrok WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r. (sygn. akt 1 SA/Wr 1435/09) zgodnie z którym "Wykonanie zaś takiego przyłącza jest (...) jedną i kompleksową usługą, w stosunku do której nie może być mowy, że zastosowanie właściwej stawki podatku, uzależnione jest od miejsca przeprowadzenia takiego przyłącza. Dzielenie takiej usługi, która zapewne jest wieloetapowa, byłoby sprzeczne z racjonalnością ustawodawcy. Oznacza to zatem, że usługa ta objęta jest w całości 7% stawką podatku od towarów i usług. Wyciąganie odwrotnych wniosków nie ma więc uzasadnienia prawnego."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi składające się na przyłączenie budynków mieszkalnych zaliczanych do społecznego budownictwa mieszkaniowego, tj.:

* odbiór próby ciśnienia sieci wodociągowej,

* odbiór próby ciśnienia przyłącza wodociągowego,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego z inwentaryzacją powykonawczą,

* włączenie przyłącza do wodociągu miejskiego (nawiert),

* włączenie przyłącza do kanalizacji sanitarnej (PCV),

* plombowanie wodomierza,

* wykonanie podejścia pod wodomierz,

* wymiana uszkodzonego wodomierza są opodatkowane 8% stawką VAT.

Obowiązująca w porządku krajowym podstawowa stawka podatku za odpłatne świadczenie usług wynosi obecnie 23%. Zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT do dnia 31 grudnia 2007 r., obniżoną do 7% stawkę VAT stosowało się do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą należało rozumieć roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumiało się m.in. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych, sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne jeżeli były związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego. W świetle powyższego, do końca 2007 r. usługi budowy przyłącza i czynności z tym związane opodatkowane były obniżoną stawką VAT jako roboty budowlano-montażowe związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Jednocześnie art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12 daje możliwość zastosowania obniżonej stawki VAT do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Nowelizacja ustawy o VAT obowiązująca od 1 stycznia 2008 r. wprowadziła definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, przez które rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 -wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ²;

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².

Zaznaczyć również należy, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej powyższe limity obniżoną stawkę podatku stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Obniżone stawki VAT określone zostały również w przepisach wykonawczych do ustawy o VAT zamieszczonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). W rozpatrywanej sprawie istotnym jest przepis § 6 ust. 2 tego Rozporządzenia, w myśl którego podstawową stawkę VAT obniżało się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

* robót budowlano-montażowych i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11), łub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

* obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, sklasyfikowane zostały w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.)) jako budynki mieszkalne jednorodzinne, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz budynki zbiorowego zamieszkania. Zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych; przystosowane do przebywania ludzi. Natomiast przez obiekty budowlane należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja praz przebudowa, dlatego też w tym zakresie zgodnie z wykładnią systemową, należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. w Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118) definiuje obiekt budowlany jako: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowę należy rozumieć wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia). W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik Języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne

Zasadność odwołania do przepisów prawa budowlanego znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 1242/10) WSA we Wrocławiu stwierdził, iż:

"Wydaje się słuszne założenie, iż wykładni pojęcia "roboty budowlane" nie można interpretować w oderwaniu od znaczenia nadawanego mu na gruncie Prawa budowlanego, gdzie w art. 3 pkt 7 wskazano, że przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś sama budowa to według art. 3 pkt 6 wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu. Pod pojęciem obiektu budowlanego, rozumieć należy, w myśl art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, nie tylko budynki wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, obiekty małej architektury, ale także budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami (...)."

Z przytoczonych przepisów ustawy wynika, iż kluczowym elementem pozwalającym prawidłowo określić stawkę VAT dla świadczonych usług jest rodzaj obiektu, którego te roboty dotyczą.

Zatem do końca 2010 r. 7% stawka VAT miała zastosowanie do wszelkich robót budowlanych i budowlano-montażowych dotyczących budownictwa mieszkaniowego, niezależnie od tego czy było objęte spoiecznym programem mieszkaniowym. Dodatkowo WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 3 grudnia 2009 r. (sygn. akt 1 SA/Wr 1435/09) orzekł, iż: "W ocenie Sądu stanowisko Ministra Finansów jakoby z obowiązujących w przedstawionym stanie faktycznym sprawy przepisów wynikało, że tego typu usługę można opodatkować obniżoną stawką wyłącznie w odniesieniu do usługi wykonanej w bryle budynku, jest błędne. Z § 6 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w żaden sposób nie da się wysnuć wniosku, że regulacja ta dotyczy robót budowlano-montażowych wykonanych wewnątrz budynku. Ustawodawca nie zawarł bowiem w jego treści wyrażenia "wewnątrz" lub "w". Określił natomiast, że roboty te mają dotyczyć (podkreślenie Sądu) obiektów budownictwa mieszkaniowego. Nie można zatem postawić znaku równości między słowami "dotyczy" i "wewnątrz" bądź "w". Ich znaczenie jest bowiem zgoła odmienne. W ocenie Sądu wyrażenie "dotyczy" jest na tyle pojemnym pojęciem, że mieści się w nim usługa wykonania przyłącza gazowego również poza bryłą budynku (...) Przyłącze to jest w opisanym stanie faktycznym integralną częścią budynku mieszkalnego i znajduje się, bo i musi się znajdować, również poza tym budynkiem i stanowi, zgodną z założeniami projektowymi, infrastrukturę techniczną niezbędną dla użytkowania obiektu mieszkalnego.

Wykonanie zaś takiego przyłącza jest (...) jedną i kompleksową usługą, w stosunku do której nie może być mowy, że zastosowanie właściwej stawki podatku, uzależnione jest od miejsca przeprowadzenia takiego przyłącza. Dzielenie takiej usługi, która zapewne jest wieloetapowa, byłoby sprzeczne z racjonalnością ustawodawcy. Oznacza to zatem, że usługa ta objęta jest w całości 7% stawką podatku od towarów i usług. Wyciąganie odwrotnych wniosków nie ma więc uzasadnienia prawnego."

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma tutaj znaczenia utrata prawa do stosowania obniżonej stawki VAT dla infrastruktury towarzyszącej przewidzianego w art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Możliwe jest bowiem zastosowanie obniżonej stawki na podstawie innej podstawy prawnej. Zgodnie ze stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (sygn. i FSK 499/10):

"nie ma podstaw do formułowania tezy, że zakres pojęcia infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu oraz roboty budowlano-montażowe dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego muszą pozostawać rozłączne. Wręcz przeciwnie, z sytuacją pokrywania się zakresów pojęć związanych z budownictwem mieszkaniowym na gruncie opodatkowania podatkiem od towarów i usług mieliśmy do czynienia w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. (...) Innymi słowy, w pewnym uproszczeniu można stwierdzić, że ustawa o VAT wprowadziła ograniczenia w stosowaniu stawki preferencyjnej, w związku z wprowadzeniem pojęcia społecznego programu mieszkaniowego, a przepisy rozporządzenia rozszerzały zakres stosowania tej stawki nie definiując ograniczeń."

W aktualnym stanie prawnym § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązujący od dnia 6 kwietnia 2011 r. (wcześniej § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. obowiązujący od 1 stycznia 2011 r.) stanowi, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 2 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Zgodnie z tym Rozporządzeniem przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia). Budowy przyłącza nie można zatem zaklasyfikować jako roboty konserwacyjne. W konsekwencji, zdaniem Spółki, zakres stosowania obniżonej stawki VAT został zawężony do robót budowlanych dotyczących budynków mieszkalnych objętych programem budownictwa społecznego w zakresie przewidzianym w ustawie o VAT.

Spółka stoi na stanowisku, iż prowadzone przez nią roboty budowlano-montażowe (budowa przyłącza oraz inne usługi dodatkowe) dotyczą obiektów budowlanych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza ustawowych limitów społecznego budownictwa mieszkaniowego, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu stawką obniżoną. Powyższe pośrednio potwierdza Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1-443-706/11-4/MP). Podatnik wykonujący m.in. roboty instalacji wodno-kanalizacyjnej zadał pytanie dotyczące sposobu liczenia całkowitej powierzchni użytkowej w celu prawidłowego ustalenia proporcji dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT do części mieszczącej się w limitach społecznego budownictwa mieszkaniowego. Uznając stanowisko podatnika za prawidłowe Minister potwierdził pośrednio możliwość stosowania obniżonej stawki VAT dla tego typu robót.

Dodatkowo, w opinii Spółki wszystkie usługi pomocnicze względem usługi przyłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej korzystają z opodatkowania preferencyjną stawką VAT.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami dotyczącymi zaopatrzenia w wodę w celu przyłączenia nieruchomości do sieci, wykonanych musi zostać szereg ściśle określonych czynności technicznych oraz formalnych. Dopiero zapewnienie wszystkich warunków przyłączenia możliwa jest dostawa wody. W związku z tym wszystkie czynności opisane jako dodatkowe powinny zostać uznane za usługi pomocnicze, dzielące los podatkowy czynności zasadniczej. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-232/11-4/AD). Organ podatkowy orzekł, iż "jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy. Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych)."

Również orzecznictwo polskich sądów administracyjnych potwierdza traktowanie wszystkich poszczególnych czynności prowadzących do przyłączenia nieruchomości do sieci wodno-kanalizacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lipca 2006 r. (sygn. akt I FSK 945/05) stwierdził, iż:

"roboty budowlane (roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne/ stanowią tzw. świadczenia złożone, na które składa się szereg czynności mających doprowadzić do określonego efektu gospodarczego (...) W przypadku takiego rodzaju czynności o kompleksowym charakterze jak te, (...), na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej". W konsekwencji, mając na uwadze powyższe uwagi, zdaniem Spółki, przyłączenie budynków mieszkalnych zaliczanych do społecznego budownictwa mieszkaniowego wraz z innymi czynnościami pomocniczymi opisanymi w stanie faktycznym należy opodatkować preferencyjną 8% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z tym, że stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka podatku VAT obniżona do wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, na podstawie cyt. wyżej art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W tym miejscu należy wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w tej klasyfikacji, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

* Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Jednocześnie w § 115 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), określono wewnętrzną instalację wodną w budynku oraz zewnętrzną na terenie działki budowlanej.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna dotyczy wyłącznie budynków, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc innych elementów infrastruktury budowlanej.

Powyższe potwierdzają przepisy art. 146 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r., obniżoną do 7% stawką VAT objęte były roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Zgodnie z art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumiało się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmowała:

Zatem dla robót wykonywanych w bryle budynku zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, o ile mieszczą się w czynnościach dla których ustawodawca przewidział preferencyjną stawkę. Natomiast dla pozostałych usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 cyt. wyżej ustawy przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7a ww. ustawy przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ww. ustawy).

Należy ponadto wskazać, ze z zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), które weszło w życie z dniem 6 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

Natomiast w myśl § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Dodatkowo należy zauważyć, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. ww. kwestię regulował analogicznie brzmiący przepis rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.).

Możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki VAT do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu ustała z dniem 31 grudnia 2007 r. Poczynając od dnia 1 stycznia 2008 r. wszedł w życie cyt. wyżej przepis art. 41 ust. 12 ustawy.

Uwzględniając powołane przepisy, od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca przewidział możliwość zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do wyszczególnionych w ustawie i przepisach wykonawczych usług budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji przebudowy obiektów budowlanych lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, iż preferencyjna, 8% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność użyteczności publicznej m.in. w zakresie poboru, oczyszczania i rozprowadzania wody oraz odbioru ścieków komunalnych na terenie Gminy X oraz gmin sąsiadujących. W celu świadczenia usługi rozprowadzania wody i odbioru ścieków Wnioskodawca dokonuje indywidualnego przyłączenia budynków mieszkalnych do miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej. Wszystkie prace są związane z budynkami jednorodzinnymi, dwurodzinnymi i wielorodzinnymi (obiekty sklasyfikowane w PKOB 1110, 1121, 1122) mieszczącymi się w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (lokale o powierzchni użytkowej do 150 m ^2, domy - do 300 m ²).

Samo przyłączenie budynku mieszkalnego do sieci wodno-kanalizacyjnej składa się z wielu czynności - formalnych i niematerialnych tj.:

* odbiór próby ciśnienia sieci wodociągowej - usługa polega na wykonaniu odbioru próby ciśnienia dla nowej sieci wodociągowej realizowanej przez Inwestora,

* odbiór próby ciśnienia przyłącza wodociągowego - usługa polega na wykonaniu odbioru próby ciśnienia przyłącza wodociągowego bez montażu wodomierza,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego - usługa polega na wykonaniu odbioru przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego do budynku, dopuszczenie do eksploatacji wraz z próbą ciśnienia, montaż i plombowanie wodomierza,

* odbiór końcowy przyłącza wodociągowego/kanalizacyjnego z inwentaryzacją powykonawczą,

* włączenie przyłącza do wodociągu miejskiego (nawiert) - usługa polega na wykonaniu włączenia nowego przyłącza do wodociągu miejskiego - nawiert pod ciśnieniem bez zamknięcia wodociągu wraz z odbiorem próby ciśnienia, dopuszczeniem do eksploatacji, montaż i plombowanie wodomierza,

* włączenie przyłącza do kanalizacji sanitarnej (PCV) - usługa polega na wykonaniu włączenia nowego przyłącza do studni kanalizacyjnej PCV,

* plombowanie wodomierza - usługa polega na wykonaniu plombowania wodomierza na przyłączu lokalnym (wodomierz lokalny, wodomierz ściekowy, wodomierz dodatkowy), wykonanie ponownego plombowania wodomierza głównego na przyłączu wodociągowym,

* wykonanie podejścia pod wodomierz - usługa polega na wykonaniu podejścia montażowego pod wodomierz na przyłączu lokalnym lub wodociągowym,

* wymiana uszkodzonego wodomierza - usługa polega na wymianie uszkodzonego z winy odbiorcy wodomierza, wymianie niesprawnego wodomierza umieszczonego na przyłączu lokalnym.

Wymienione usługi Wnioskodawca klasyfikuje jako roboty budowlane dotyczące budynków mieszkalnych objętych programem budownictwa społecznego w rozumieniu ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, że z podmiotem zainteresowanym przyłączeniem jego nieruchomości do sieci wodno-kanalizacyjnej zawierana jest kompleksowa umowa wykonania przyłącza wodociągowo/kanalizacyjnego.

Są też przypadki, w których umowa na wykonanie przyłącza nie jest zawierana. W takim wypadku poszczególne czynności wymienione we wniosku są wykonywane na podstawie pojedynczych zleceń i opłacane według cennika.

Wnioskodawca wskazał również, że lokalizacja przyłącza zależy od tego dokąd sięga sieć wodociągowa i gdzie znajduje się zawór za wodomierzem głównym. W większości przypadków przyłącze zlokalizowane jest poza obrębem budynku, ale w granicach działki odbiorcy usług.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż roboty budowlane związane z budową przyłączy wodociągowych, korzystają ze stawki 8% tylko w takim zakresie w jakim są one wykonywane w obrębie budynku zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jeżeli natomiast roboty te są wykonywane poza obrębem budynku, lub w obiektach nie należących do obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym, to w świetle cytowanych wyżej przepisów nie będą one korzystały ze stawki preferencyjnej i będą opodatkowane stawką 23%.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż pojęcie "usługa kompleksowa" rozumiana jako wykonanie funkcjonalnie powiązanych świadczeń przez jednego usługodawcę nie powinno być mylone z rozgraniczeniem na usługi zasadnicze i pomocnicze. Usługa kompleksowa związana z pracami budowlanymi może bowiem dotyczyć wykonania przez jednego wykonawcę np. fundamentów bądź robót dekarskich, stanu surowego budynku, lub całego budynku z lokalami mieszkalnymi, użytkowymi, osiedla z budynkami mieszkalnymi, użytkowymi, infrastrukturą osiedlową (drogi, dojścia, kanalizacja itd.). Wykonanie usługi kompleksowej absolutnie nie jest identyfikowane z zastosowaniem jednej stawki podatku od towarów i usług. Każda z tych kategorii usług może mieć charakter kompleksowy i być świadczona przez jednego wykonawcę. Z punktu widzenia zastosowania właściwej stawki VAT może mieć jedynie znaczenie podział na usługi zasadnicze i pomocnicze, a nie charakter kompleksowej usługi. Usługa zasadnicza i pomocnicza opodatkowana jest tą samą stawką. Usługa pomocnicza w stosunku do zasadniczego świadczenia to najczęściej dostawa towaru w połączeniu z usługą transportu, przeładunku lub montażu. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie.

Zarówno budowa infrastruktury towarzyszącej, jak i budynku może być przedmiotem odrębnej umowy z wykonawcą i obie te roboty budowlane należy kwalifikować jako odrębne usługi zasadnicze, które podlegają opodatkowaniu według stawek wyznaczonych przepisami.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ wyjaśnia także, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa. Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierować się stanowiskiem innych organów podatkowych. Bez wpływu dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest więc powoływanie się na interpretacje innych organów podatkowych.

Należy także wskazać, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę wyroki WSA i NSA. Wyroki sądów są bowiem rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.